لطفاً کمکم کنید خسته شدم

با عرض سلام و تشکر از سایت خیلی خیلی خوبتون
من 5 ساله مشکلی دارم که دیونه ام کرده کسی هم نتونسته کمکم کنه پیش مشاور هم رفتم ولی هیچ کدوم نتونستن بهم کمکی کنن. از پیش دانشگاهی اوج درس خوندن نتونستم اون طوری که دلم می خواد درس بخونم با وجود این لیسانس همون سال اول قبول شدم صنعتی امیرکبیر و همون طور ارشد قبول شدم صنعتی سهند اونم همون سال اول ولی این 5 ساله همیشه عذاب وجدان داشتم چرا درس نمی خونم حالا دیگه این کم اراده بودن به همه کارام سرایت کرده حتی تو مسائل جزئی و ریز زندگی ام.هیچ وقت از خودم راضی نیست و اتفاقی که داشتم تو اینترنت پرسه می زدم مطلبی خوندم تو سایت شما و فهمیدم مشکله من کمال گراییه ولی شما اگر چه خیلی خوب این مشکل رو توصیف کرده بودین ولی افسوس هیچ راه حلی نداده بودین خواهش می کنم کمکم کنین من دیگه نمی تونم نمی خوام این خصوصیت جزئی از وجودم بشه.

نخست اینکه:درود بر شما انسان موفق و آفرین بر شما:چرا که در مدارج عالیه تحصیل چنین پیشرفتی داشته اید.
یک نکته دیگر هم به جز کمال گرایی هست و آنهم اینکه:شما چرا مدام به خودتان تلقین می کنید که تَنبَلید یا اینکه کم اراده اید؟؟؟
آیا در جایی همانند محضر،اداره ثبت،کتابها،در شناسنامه یا روی پیشان شما ایا مورد نوشته شده است؟؟؟اصلاً چرا این اندازه روی این موضوع *واهی* متمرکز می شوید؟؟؟آیا کسی این حرفهایی را که می گویید به شما زده است؟؟؟
خوب آشکار است که پاسخ همه پرسشهای بالا منفی است و تنها و تنها خود شمایید که با خودتان چنین می کنید؛این *ذهن ناآرام* شماست که آن به آن بیخودی اندیشیده و نیروهای فکری شما را به هدر می دهد.
باید با روش های مانند:*دیدن ذهن و فکر* جلویش را بگیرید،همین.و سپس با خود برای همیشه اول:ارزشهای اصلی در زندگی و دوم:اهداف بلند،میان و کوتاه مدت خویش را مشخص کرده(بسیار بیندیشید در این باره و روی یک برگ همه را به ترتیب کل به جز بنویسید.) تا ببینید از زندگی چه می خواهید.
نمی شود که:کارشناسی ارشد را بخوانید،کار هم کرده،به کلاس موسیقی هم بروید،ورزشی را تخصصی دنبال کرده،با رفقایتان هم باشید و تازه سریالها تلویزیون را دیده و افزون بر همه اینها در اینترنت هم بچرخید.
همان که گفتم:نوشتن ارزشها و سپس اهداف سه گانه و گاماس گاماس حرکت کردن در زندگی و از تندرستی و آرامش داشتن و اینکه خدایی هست،**راضی** بودن.

ممنون از راهنمایی ها تون ولی دوست عزیز باور کنید من حداقلش اگه تنبل نبوده باشم تنبل شدم تا دقیقه 90 نشده شروع به درس خوندن نمی کنم. وقتی تو دقیقه 90 نیستم الکی می گیرم می خوابم و وقت تلف می کنم و هیچ کار مفیذی نمی کنم.حتی نمی تونم بشینم فکر کنم هر سری می گم بذارم واسه موقعی که وقت به اندزه کافی دارم تا با ریز بینی تمام به زندگی ام و اهدافم فکر کنم نتیجه اش می شه اون چیزی که الان هست هیچ وقت فکر نمی کنم و همیشه از خودم ناراضی ام چون می دونم اگه اون آدمی که تو ذات منه خیلی خیلی موفق می شم.

این اندازه به خود اندیشه های بد را نباورانید و خود را دگرگون کنید و روشی را که گفتم، یکبار هم که شده آزمایش نمایید.اگر می خواهید که همچنان به نالیدن و غر زدن ادامه دهید،باید تا آخر عمر زجر کشیده و از خود ناراضی باشید.
این اندیشه های آزاردهنده،همه و همه زاییده خیال شمایند و کار ذهن ناآرامتان؛اندکی آرامش داشته باشید و با یاری از یاری کننده همگان نشسته و خوب اندیشیده و سپس به آنچه اشاره کردم،رفتار کنید.
اگر می خواهید درددل کنید،همین دو تا نوشتاری را که گفتید بسنده می کند،اکنون هنگامه کُنِش است و عمل؛؛اگر راستش را بخواهید شما خودتان دوست دارید که چنین باشید و خودتان می خواهید که این شرایط بد را داشته باشید،باید دست از ناله کردن برداشته و از جای خود برخاسته،*کار کنید*.همین؛؛؛بدرود.

سلام دوست عزیز
احسن به شما که در تشخیص مشکل خود موفق بوده اید.
بله شما کمالگرا هستید.
اولا بگویم که کمالگرایی ضرورتا چیز بدی نیست. اما به خاطر آفتهایی که به آن اضافه می شود باید تحت بررسی و کنترل قرار بگیرد.
اما درمان کمالگرایی شاید به سادگی چند خط نباشه و نیاز به مشاوره حضوری داشته باشه. اما من در چند خط سعی می کنم یه کمی اطلاعات در اختیارتون بگذارم، فراموش نکنید شما می توانید این مشکل را حل کنید به شرطی که در محل سکونت خود ، مشاوره حضوری هم داشته باشید.
خصوصیات کمالگرایی با مسائل مختلف دیگری مرتبط است، اضطراب، سهل انگاری، اعتماد به نفس پائین ، پرتوقعی، زودرنجی، خسیس بودن، وسواس در امور مختلف داشتن و ....

اما آن چیزی که به عنوان ریشه ای باید روی آن کار شود بحث اعتماد به نفس است. و کاهش دادن اهداف بزرگ و ایده آل طرف به پله های نازلتر.

در بحث اعتماد به نفس باید ارزشمند بودن انسان ( بدون کسب هیچ امتیازی) مد نظر قرار بگیرد. مثلا شما در اینجا برچسب های منفی زیادی به خود زده اید، تنبل و ....، شما حتی اگر همه این صفات را هم داشته باشید باید خود را با ارزش بدانید، چرا که یک انسان هستید. شما نباید خود را به شرط دارا بودن امتیازات خاصی ، ارزشمند بدانید.
شما به جای دید انتقادی و منفی بینی در مورد خودتان که خود به کاهش اعتماد به نفس شما می انجامد، نیاز است که بر عکس عمل کنید.
شروع کنید یک مدت به یادداشت نقاط مثبت خود از ریز تا درشت. موفقیت شما فقط قبولی در دانشگاه و ...، نیست. شما باید حداقل هزارتا نقطه مثبت در خود بیابید.( حداقل را گفتم، اگر نمی توانید پس سریعا به مشاور مراجعه کنید.، چون هر انسانی بی نهایت نقاط مثبت می تواند داشته باشد، اما ممکن است نتواند آنها را بیابد یا رشد دهد).
وقتی روی نقاط مثبت خود پافشاری می کنید، هم اعتماد به نفستان ترمیم می شود، هم به خاطر انرژی ناشی از این طرز تفکر ، انگیزه بالایی در شما ایجاد می گردد که می تواند شما را به حرکت وادار کند.
اما در بعد مهارتی نیاز است که هدف های خود را به قطعات بسیار بسیار کوچک تقسیم کنید.
در این صورت مجبور نمی شوید، تا دقیقه 90 صبر کنید. چون قطعات بسیار کوچک هستند مثلا از نظر زمانی 30 دقیقه، لذا ممکن است یک پروژه یا یک کاری که به چندین ماه نیاز دارد، شما بتوانید همین نیم ساعت ها را به راحتی انجام دهید. اما اگر قدمهای گنده برای خود لحاظ کنید ، مرتب کار را به عقب می اندازید.
البته بسیار تکنیک های دیگری هم هست. که حتما باید در جلسات حضوری پیگیری شود.