راز هایی از کامیابی

اشتباهات واقعا اشتباه نیستند بیایید در هر موردی انتظار خطا از خود داشته باشیم وآن را به عنوان بخشی از فرایند یادگیری بپذیریم
شکست خوردن هرگز مایه شرمساری نیست ، شرمساری تنها از تلاش نکردن است
راه دسیابی به موفقیت مضاعف کردن شکست است
یک مشکل موقعیتی تازه برای یادگیری است
مهم نیست از کجا آغاز می کنیم مهم آن نقطه ای است که برای خاتمه بر می گزینید
ما نیازمند هدفیم نه بخاطر آنچه برای ما به ارمغان می آورد بلکه بخاطر آنچه برایمان آنجان می دهد ( هدفهای خود را روی کاغذ بنویسید )
هر چه بکاری همان را پس می گیری اگر از دیگران انتقاد کنی دیگران هم از تو انتقاد می کنند و ارسطو می گوید ما باید به همان گونه ای با دنیا برخورد کنیم که از دنیا توقع برخورد داریم ودر انجیل آمده با دیگران همانطور رفتار کن که از آنها انتظار رفتار داری
انسان هایی که شهامت پردات بهای عشق را دارند بسیار انگشت شمارند
عاشق کسی است که تمام اندیشه امنیت را رها کرده و بی پروا به روی هر خطری اغوش گشوده است باید زندگی را همچون معشوقی درآغوش کشید.
تا احتیاط را کنار نگذارید به هدف نمی رسید برای بدست آوردن هر چیز باید خطرات آن راهم پذیرفت .برای آنکه راه رفتن را یاد بگیریم باید خطر زمین خوردن وصدمه را بپذیریم برای پول ساختن باید خطر ورشکستگی را پذیرفت . برندگان بیش از بازندگان ریسک می کنند و زندگی یک ریسک است پس باید خطر کنیم وشاهد ثمرات آن باشیم
هر کاری که می توانی انجام دهی یا رویای توانستنش را داری آغاز کن در جسارت نبوغ ، قدرت وسحر نهفته است
هر که در زندگی موفق می شود که تصمیم موفق شدن گرفته است
کوهنوردی که قله اورست را فتح کرد کسی بود که می گفت (فتحش می کنم )
شکس آسیب می رساند اما این آسیب زمانی شدیدتر می شود که بدانیم حداکثر توان خود را به کار نبرده ایم :54:
پافشاری یک راز است وانسان موفق بخوبی از آن اگاه است وراز اصلی موفقیت وپیروزی است
:227:
خلاصه کلامم به شما: :ما فقط یک بار در این دنیا فانی زندگی می کنیم حال اگر طوماری از دلائلی که ما نتوانستیم با خود به گور ببریم تنها معنی اش اینست که نتوانستیم هیچ عذر وبهانه ای برای توجیه کارمان نداریم .اینان کسانی هستند که به ما ثابت کردند که با نشستن و زانوی غم در آغوش گرفتن وسرزنش خود ودیگران راه به جایی نمی بریم. پس تلاش خود را بکنید
ذهن انسان به مانند آهن ربا است که هر چه تصورش را بکند وآن رابخواهد به آن می رسد
ما به اندازه کافی بیچارگی ودرد و رنج وتنهایی کشیده ایم وتصمیم می گیریم این وضعیت را تغییر دهیم پس اراده کن توکل کن بعد انجام بده خداوند باتوست ونمی کذارد پایت حتی به زمین بخورد کافی است اورا باور کنی وبه اواعتماد کنی واز اعتماد لحظه ای نهراسی و شک نکی خداوند قلعه ی من است :305: