ما آدم ها

یک قطعه آهن ربا قادر است فلزی دوازده برابر وزن خود را جذب کند و از زمین بلند نماید، حال آنکه اگر همین قطعه آهن ربا خاصیت مغناطیس اش را از دست بدهد قادر به بلند کردن پر کاهی هم نخواهد شد.
در زندگی به دو نمونه متفاوت از آدم ها برخورد می کنیم که یکی «مغناطیس شده» و شاد ، سرحال،امیدوار و موفق است و دیگری فردی است که قدرت مغناطیس خود را از دست داده و حتی توان بلند کردن پر کاهی را هم ندارد و مایوس، بدبین و ناتوان گشته است.
این افراد اگر موقعیت های مناسبی هم به دستشان بیفتد آه و ناله سر می دهند : ” می ترسم موفق نشوم … می ترسم سرمایه ام را در این راه از دست بدهم … می ترسم مورد تمسخر مردم قرار بگیرم” این قبیل اشخاص توان پیش رفتن و ترقی کردن ندارند بلکه درجا می زنند و به آب باریکه ای می سازند اما گروه دیگر به پیش می تازند و رازی را که از نسلی به نسلی منتقل می شود و بدان نام پیشرقت و ترقی داده اند، آشکار و فاش می سازند. آری اینان دریادلند و از مشکلات هراسی به خویش راه نمی دهند.

منبع : کتاب قدرت فکر
نوشته ی : دکتر ژوزف مورفی
ترجمه : هوشیار رزم آزما