نمایش نسخه قابل چاپ
نمی گویم مشکل یا مساله خاصی ندارم. اصلا زندگی دنیایی بدون مشکل و دردسر نیست. اما چند وقتی است که خیلی احساس آرامش و آسایش دارم. فکر می کنم آرامش قبل از طوفان باشد. دعایم کنید. می ترسم ناگهان شیرازه زندگی ام از هم بپاشد و درگیر بحران های ناجور شوم.
خدایا شکرت.
الحمد لله.
دغدغه خاصی ندارم.
همه چی آرومه من چقدر خوشحالم.
اما چرا ته دلم این قدر نگرانم؟
باسلام
چه در بعضی رویکردهای روانشناختی
چه در آموزه های دینی
به این نکته مهم اشاره شده است که:
همیشه انتظار حادثه های مثبت بکشید.
امیدوارانه دنبال وقایع خوب در زندگی باشید.
خودتون را آماده بهره برداری از فرصت های سازنده و خوب در زندگی بکنید.
زدن فال بد و انتظار موارد منفی یا نگرانی نسبت به آینده یک روش ناصحیح در زندگی هست.
امیدوارم آرامش زندگیتان با فعالیت و پویایی و تکاپوهایی برای رشد بیشتر همراه باشد.
سلام بر بابا ی مهربون
خوب هستید - اوضاع خوب پیش میره - دغدغه ی خاصی ندارید :
.................................نقل قول:
نوشته اصلی توسط بابا.
خب تقریبا تاپپک حل شده هست ولی یه جا از نوشته های شما بوی عجیبی میده ، اینو میگم :
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بابا.
برای اینکه می ترسید آرامش را از دست بدهید !!
یعنی یه جورایی به این آرامش وابسته هستید !!
یعنی نگران آینده هستید
و .....
اگر تو زندگی توکل به خدا داشته باشیم به معنی واقعی کلمه ! و تلاش خودمون را بکنیم - گذشته را رها کنیم و ازش یاد بگیریم - و در زمان حال زندگی کنیم و از آینده نترسیم ،،،،
و اتفاقات زندگی را خیر بدونیم ..... آرامش خوبی پیدا می کنیم .
ولی اگر وابسته به اشیاء باشیم ( وابستگی های دنیوی ) و آرامش واقعی خودمان را اشیاء بدانیم و این را دارایی خودمون فرض کنیم .... همیشه دلهره داریم .
همان که گویند : هیچ آرامشی واقعی نیست !! مگر در وجود تو ای خدا .
موفق باشید.:72: