سلام
یه اشتباه بزرگی که خیلی از خانما مرتکب میشند اینه که میخواند با تحکم ،دعوا،استدلالهای صحیح و منطقی (!) با شوهراشون برخورد کنند و اغلب موارد هم از روی دلسوزی و محبتشون این کار رو میکنند! در حالی که روحیات مردها همه ی اینا رو به عنوان نوعی توهین و نقض اقتدارشون در نظر میگیره و مسلما واکنش نشون میدند برای دفاع از خودشون !
شما باید اول روی اقتدار شوهرتون کار کنید . سعی کنید تاییدش کنید ،ازش تعریف کنید از کارایی که میتونه انجام بده و شما نمیتونید(حتی اگه هم میتونید بگید نمیتونم تا اون انجام بده !) ازش تشکر کنید بابت زحماتی که برای خانواده میکشه بهش بگید اگه اون نبود شرایط سخت زندگی رو نمیتونستید تحمل کنید بهش محبت کنید و...
در مرحله ی بعدی سعی کنید نظراتتون رو با آرامش و محبت بهش منتقل کنید تا در این بستر اون احساس امنیت بکنه به این خاطر که هر پیشنهادی هم که داشته باشید بازم اون رو فردی مقتدر میدونید ،نباید طوری مطرح کنید که اون احساس ناقص بودن و ناتوانی بکنه باید فکر کنه که همیشه و تحت هر شرایطی بهش اطمینان و اعتماد دارید. ببخشید اینو میگم، ولی غر نزنید ،اگه کار اشتباهی کرد اونو خیلی بزرگ نکنید و طوری برخورد نکنید که تحقیر بشه در حقیقت نگاه "والد" نداشته باشید.
هرگز از روشای مردانه برای گفتگو با شوهرتون ،همون طور که اشاره کردم،استفاده نکنید.
این وبلاگم اطلاعات خوبی در این زمینه داره :
روانشناسی خانواده - قابل توجه خانوم ها: اقتدار مردان را نشکنید / قسمت دوم
روانشناسی خانواده - قابل توجه خانوم ها: اولين آسيب خانواده شكسته شدن اقتدار مرد است
موفق باشید
من دیوانه چو زلف تو رها میکردم / هیچ لایقترم از حلقه زنجیر نبود
علاقه مندی ها (Bookmarks)