جرقه ای برای آغاز!؟

[آرمانخواه]

بسم الله الرحمن الرحیم

رویه ای منطقی در پروژه های صنعتی وجود داره که ما قبل از ورود به فاز طراحی ، ساخت و اجرا ، فازی رو تحت عنوان امکان سنجی انجام میدیم . در فاز امکان سنجی هم نیاز سنجی پروژه انجام میشه و هم طراحی مفهومی اون . ( چرا یی و چگونگی )
نمی خوام بگم برای ورود به تالار دارم این فاز رو طی می کنم ، اما به این هم راضی نیستم که نوشتن ها و ننوشتن های من باعث رنجش یا جسارت به همیار و همدردی بشه .( اعم از پستهایی که می نمی نویسم یا سوال یا تشکرهایی رو که بی پاسخ می زارم ) همچنین ببخشیدم که قدری از تیترهای ژورنالیستی برای نوشته هام استفاده می کنم .

اما حرف امروزم چیه :
خب ما یه انتظاراتی از تالار و محیط و مطالبش از سویی و از مدیر و گردانندگان و اعضاء از سوی دیگر ممکنه داشته باشیم که حتی از دیدگاه ایده آلیستی هم انصافا بخش قابل توجهی از اون خواسته ها و انتظارات به مدد تلاش مدیر محترم تالار و گروه گردانندگان و حقا همیاری ، همدلی و همدردی اعضای خوب و خونگرم تالار حاصله و برآورده شده .
حضور در محیطی که مدیر و کارشناس افتخاری علاقه مند و همیاران و همراهان دلسوزش و غیره ، همه و همه پا به پای هم در شکل دهی و گرمی فضای اون نقش ایفا می کنن برای تازه وارد چون منی مسرت بخشه .

میگید چکار کنم ؟ اگه شما هم یه آرمانخواه باشید حتما نگاه آرمانی و بعضا ایده آل به موضوعات و پدیده های اطرافتون دارید ! این نوع نگاه انتظاراتتون از خود و دیگران رو مترقی تر میکنه . مجبورتون میکنه پیشروانه بیندیشید و بگویید و بنویسید . در این دیدگاه تشکرها هم بایستی مفهوم عمیق داشته باشن .
از این رو اگه از مطالباتمون از محیط و قالب تالار – که جنبه تخصصی خود و البته محدودیتهای خاص خود ش رو هم داره – بگذریم ،( احتمالا مدیر محترم حسب مورد و نیاز فراخوان داشته باشن ) راجع به اعضاء و گروههای گردانندگان و انجمنی باید لااقل یه شرح وظایف تعریف بشه ، نمیگم صلاحیتها احراز بشه اما شفافیت در درجه ها و گرید ها جنبه های تخصصی ، اسنادی و اعتباری تالار رو ارتقا میده .
در این بستر این تالار خواهد توانست سطح خودش رو در ارایه تحلیلهای جامعه شناختی روانشناسانه و ریشه یابی معضلات و ناهنجاری ها در جامعه علمی کشور بالا ببره ، جایی برای خودش باز کنه و در آینده ای نه چندان دور آمارهاش مرجعی برای تصمیم گیران امر در کشور مورد وثوق قرار بگیره و البته و صد البته ملجاء و پناهی برای همدردی و حل و رفع مشکلات و زدودنده ی آلام و غمهای اعضای خودش باشه .