احساس تنهایی

[tanha_z]

با سلام
من خیلی‌ احساس تنهایی می‌کنم،و به دوستیم اعتقادی ندارم،و از عواقبش میترسم،واسه همین با کسی‌ دوست نمشم ولی‌
جدیداً به شدت احساس تنهایی‌ می‌کنم و نمیدونم چی‌ کار کنم،این حس وقتی‌ که دوستامو میبنم که
هر کدوم واسه خودشون کسیو دارن بیشترم می‌شه.این موضوع خیلی‌ تو روحیم اثر گذشته نمدونم چی‌ کار کنم! من ۲۳ ساله هستم و دانشجو..

لطفا بگید چیکار کنم!؟

[کامران]

لطفا بیشتر از خودتون بگید. پسرید یا دختر و از نظر شرایط ازدواج چقدرشو فراهم کردید و آیا در خانوتده تک فرزندید و ارتباطتون با پدر و مادر چطوره؟ اینجوری بهتر میشه کمک کرد

[tanha_z]

لطفا بیشتر از خودتون بگید. پسرید یا دختر و از نظر شرایط ازدواج چقدرشو فراهم کردید و آیا در خانوتده تک فرزندید و ارتباطتون با پدر و مادر چطوره؟ اینجوری بهتر میشه کمک کرد

دخترم
رابطه‌ام با پدر مادر خوبه ولی‌ این باعث نشده اون حسرو از بین ببره

[ahuman]

سلام

منم پسرم و هم سن شما و دقیقا همین احساسو دارم . با خودم قرار گذاشتم ک با هیچ دختری دوست نباشم البته به صورت واقعی ولی احساس تنهایی زیادی می کنم و دوست دارم به یه نفر ابزار علاقه کنم اونم دوستم داشته باشه با اینکه خانواده خیلی خوبی هم دارم و محبت کم ندارم . راهنمایی دوستان به درد منم می خوره احتمالا .

[mohsen66]

سلام
من حال و روزتو درک میکنم، وقتی آدم میبینه دیگران با ذوق و شوق دارن وقتشون رو روی مسائلی مثل دوستی صرف میکنن و همیشه یه عده دورشون هستن به آدم احساس ضعف و نا امیدی میده ولی خدا عقل و تجربه رو برای این موقع ها داده
با یه گشت و گذار ساده توی این سایت و همینطور موارد عینی زیادی که آدم خودش میبینه عاقبت این دوستی ها کاملا معلومه
از همین دختر پسر های شادی که همیشه سرگرم این روابط بودن، بعد از اینکه رابطه شون به مشکل خورده چه آدم های افسرده و دل شکسته ای درست شده و بعد از اون هم بخاطر وابستگی احساسی وضعیتشون روز به روز بدتر شده تا جایی که شب و روز گریه میکنن
اینطوری به نظرتون بهتره؟
شما هنوز سنی نداری و جوونی
اولا، اینکه از هر تیپ و شخصیتی که باشی مطمئنا افرادی که از نظر شخصیت و عقیده باهاتون یکی باشن پیدا میشن
دوما، یکی از دلایل مهم این احساس، نداشتن یک هدف محکم و بزرگ در زندگی هست، هدفتون رو در زندگی مشخص کنین و برای رسیدن به اون تلاش کنین، مطمئنا در این راه همراهانی خواهید داشت
سوما، از القائ افکار منفی به خودتون خودداری کنین و ارزش خودتون رو بالا بدونین بهترین راه مشاهده سرنوشت کسایی که توی این راه گرفتار شدن هست
و در نهایت اینکه خدا رو فراموش نکن ((هر کجا که باشید، او با شماست))

[س ي م ي ن]

با سلام
من خیلی‌ احساس تنهایی می‌کنم،و به دوستیم اعتقادی ندارم،و از عواقبش میترسم،واسه همین با کسی‌ دوست نمشم ولی‌
جدیداً به شدت احساس تنهایی‌ می‌کنم و نمیدونم چی‌ کار کنم،این حس وقتی‌ که دوستامو میبنم که
هر کدوم واسه خودشون کسیو دارن بیشترم می‌شه.این موضوع خیلی‌ تو روحیم اثر گذشته نمدونم چی‌ کار کنم! من ۲۳ ساله هستم و دانشجو..

لطفا بگید چیکار کنم!؟

سلام
منم پسرم و هم سن شما و دقیقا همین احساسو دارم . با خودم قرار گذاشتم ک با هیچ دختری دوست نباشم البته به صورت واقعی ولی احساس تنهایی زیادی می کنم و دوست دارم به یه نفر ابزار علاقه کنم اونم دوستم داشته باشه با اینکه خانواده خیلی خوبی هم دارم و محبت کم ندارم . راهنمایی دوستان به درد منم می خوره احتمالا .

اولا
ارتباط داشتن با يه پسر دليل بر رهايي از تنهايي نيست
شما در تخيل خودتون فكر مي كنيد دوستاتون كسي رو دارن اما
آيا داشتن دوست پسر يا دوست دختر به معناي اينه كه اونا تنها نيستن ؟؟؟؟
به نظرم شما بايد نگرش خودتون رو عوض كنيد
ايمانتون رو قوي تر و ارتباط خود رو با خدا و پدر مادرتون عميق تر كنيد
در اين موارد خواهر يا برادر مي تونه خيلي كمك كنه
نگران نباشيد كه دوستي از جنس مخالف خود نداريد
به خودتون افتخار كنيد
منطقي باشيد
تنهايي گنجي است بزرگ به شرطي كه از اين گنج بهره معنوي و علمي ببريد
به نظرم خودتون رو با كلاس هاي مختلف سرگرم كنيد به كسب علم و هنر بپردازيد و تا مي تونيد تفريح كنيد با پدر و مادر و خانواده
كوه بريد استخر پارك جنگل و.... تا نفس مي كشيد لذت ببريد از همه چي
خدا رو شكر كنيد و اعتماد به نفس داشته باشيد
با برنامه زندگي كنيد و براي ثانيه به ثانيه زندگيتون برنامه ريزي كنيد
برنامه هاي كوتاه و بلند مدت
با هدف باشيد
خدا بزرگه
مهربونه و خيلي خيلي نزديك
فقط كافيه حس كني ....

[tanha_z]

مرسی‌ ،بخاطر حرفاتون و انرژی مثبت دادنتون
راستش حس می‌کنم این حس درونی،از درون باید حس کنم خوشم نه یکی‌ منو خوشحال کنه.
ولی‌ مدتی که کلا احساس افسردگی می‌کنم،از درون خوب نیستم،نا شکری می‌کنم و از زمینو زمان گله مندم!

[AliShaa]

ببین دوست عزیز این روابط خیلی خوب به نظر میان ... ولی ممکنه (و در اکثر موارد) ضرباتی می زنه که تا مدت زیادی به خودت می گی کاش اینکارو نمی کردم ... ولی با تمام این حرفها اینکه کسی رو دوست داشته باشی و بدونی که اونم واقعا دوستت داره، خیلی حس قشنگیه ... ولی در این جور روابط خیلی زود این حس از بین می ره و پشیمونی و حسرت می مونه ...

[omid65]

وقت ازدواجته

- - - Updated - - -

کاری که الان شما باید بکنین اینه که هر چه زودتر خانواده رو در جریان این احساس نیاز بکنین ، اگه خجالت می کشین ، داداشی ، خواهری ، یا فرد نزدیک رو برای این موضوع انتخاب کنین .
این مهمه که زودتر انجام بشه . مطالعات ازدواج رو بیشتر کنین و معیارهاتون رو فیکس کنین .

[اندیشه 22]

دوست عزیزم به نظر من زیاد خودتو درگیرش نکن، مثلا منی که الان نامزد دارم و خیــــــــــــلیم باهم خوبیم ...حداقل دوبار در روز همچین احساسی دارم!! مطمئن باش اون دوستاییت که میگی هر کسی واسه خودش یکیو داره هم خیلی وقت ها همچین حسی مثل تو دارند به اضافه اینکه مشکلات دیگه و مسئولیت های دیگه ای هم توی زندگی به این مساله اضافه شده!! منکر این نمی شم که داشتن یه همراه بده...نه خوبه ...اما برای رفع این حسی که میگی نه!! و متاسفانه باید بگم که هیچ کمکی نمیکنه! و برعکس اگه باعث بشه یه وابستگی بیمارگونه به وجود بیاد همه چیز بدتر از الانتم میشه. وابستگی بیمارگونه هم وقتی به وجود می یاد که ادم مستقلا و به قول تو از درون نتوونه خوشحال باشه
یاد بگیر همیشه روی خودت تکیه کنی، دیگران فقط یه همراهن و نه چیز بیشتری...پس فعلا که ازاد و رهایی و مسئولیت های اضافه تر روی دوشت سنگینی نمی کنه از لحظه لحظه زندگیت لذت ببر...الانم که سنی نداری، ان شالا به موقعش یه ازدواج درست و خوب میکنی...ولی مطمئن باش اون موقع هم این حسه هست، مگه اینکه از درون یه فکری به حال خودت بکنی و علایق خودتو درست شناسایی کنه ودنبالش کنی
موفق باشـــــــــــی...تا می توونی خوش باش