ضعف احساس مسئولیت ، استرس و وسواس دارم ، به درد ازدواج میخورم؟!(فوری)
سلام من عضو جدیدم و چون دیدم اعضا بادلسوزی و دقت ب سوالا جواب میدن عضو شدم تا دغدغمو باشما درمیون بزارم...:72:
من دختر۲۰سالمه و در حال حاضر دانشجوی سال سوم هستم و حدودا۱،۵دیگه درسم تموم میشه و قصد ادامه تحصیل هم دارم...چنتا سوال دارم ک لطفا همشو جواب بدین!..:324:قبلش میخاستم ی دعوت ویژه ازمتاهلین و کارشناسان بکنم!
۱..الان خاستگاری برام اومده)(تلفنی) شرایطش نسبتا مساعده واسم البته صحبت نکردیم و فوریت ماجراام همینه ک بگیم بیان یانه؟؟؟ حالا سوال من اینه من فکر میکنم هدف ازاداواج تکامله یعنی ادم معنی گذشت و صبر و. مسئولیت پذیریو میفهمه...اما هرجا میخونم نوشته شما باید مسئولیت پزیر باشین قبل ازدواج ک من چندان نیستم وگاهی میتونم صبور باشم اما گاهی نه....حالا با این اوصاف نظر کارشناسی بدین ازدواج اینجا خطرناکه یانه؟
۲.ترس از این دارم ک ازعهده وظایف سنگین همسری برنیام تازه من ک قصد ادامه تحصیلم دارم...و گاهی میگم داری زندگیتو میکنی چراخدتو اذیت کنی؟؟؟
****یک سری از خصوصیات من اینه ک ادم استرسی و وسواسی هستم....راه چاره؟؟و چقدر توی زندگی تاثیر داره البته بگم انقدر بروز نمیدم ک خیلیا فک میکنن من خونسردم...اخه استرسم اینجوریه ک استرس کارو دارم اما گاها همون استرس باعث میشه اون کارو انجام ندم یاازروی تنبلی اما استرسشو دارم...یااینجوریه ک میگم منی ک اوضاعم انقدرخوبه اگه یهو اتفاق بدی بیفته؟؟؟:302:..***
ببخشید ک طولانی شد لطفا همه بخشهای سوالو مدنظر قرار بدین:72::72:
RE: ضعف احساس مسئولیت ، استرس و وسواس دارم ، به درد ازدواج میخورم؟!(فوری)
ایها الناس کسی نبود جواب مارو بده؟؟؟؟یعنی خیلی پیچیدس سوالم؟؟؟!!خوبه نوشتم فوری!s!:(:(
ا
تازه عنوان سوالمم ک عوض کردن!!من گفتم چندان مسئولیت پذیر نیستم ن اینکه ضعف دارم!!حالا...
RE: ضعف احساس مسئولیت ، استرس و وسواس دارم ، به درد ازدواج میخورم؟!(فوری)
سلام به همدردي خوش امديد
ببينيد مواردي كه شما مطرح كرديد ميتونه روي زندگي مشترك تاثير داشته باشه
مسوليت پذيري ركن اصلي زندگي مشترك هست ... فكر كنم لازمه يكم بيشتر توضيح بديد تا ما متوجه بشيم دقيقا منظورتون از عدم مسوليت پذيري چيه
همينطور در مورد استرس و وسواس بايد اول مشخص بشه در چه حدي هست
نكته اي كه بايد در نظر بگيريد اينه كه نبايد ايده ال گرا باشيد و منتظر بمونيد تا صير و گذشت و مسوليت پذيريتون به حد اعلي برسه بعد انتخاب كنيد اما از طرف ديگه هم بايد به اندازه سنتون صبر و گذشت و مسوليت پذيري لازم را داشته باشيد
اگ هر كدوم از ابنها را نداريد لازمه برنامه ريزي كنيد تا بدست بياريد چون اكثر اين خصوصيات اكتسابي هستند :)
احساس من اينه كه هنوز برا خودتون خيلي شفاف نيست كه چرا ميخوايد ازدواج كنيد يا اينكه تعادلي بين جنبه هايمثبت و منفي ازدواج نداريد
ادامه تحصيل ميتونه مانع ازدواج باشه ميتونه نباشه اين بستگي به خودتون و نحوه انتخابتون داره
RE: ضعف احساس مسئولیت ، استرس و وسواس دارم ، به درد ازدواج میخورم؟!(فوری)
سلام بر سید بزرگوار
ممنون ازپاسختون...اما درمورد میزان مسئولیت پذیری..راستش خب من ب عنوان یک فرد مجرد خیلی مسئولیت خاصی نداشتم ک ببینم چیکار میکنم...ولی اصولا ادم پیگیری هستم یعنی ی کاریو ک بخام انجام بدم تاتهش میرم همینطور اگه یکی ی کاریو بهم بسپره اگر بی دلیل ولش کنم اعصابم خورد میشه و باید تمومش کنم..اینارو گفتم ک اطلاعات بیشتری ازخودم دراختیار دوستان بزارم و بااین اوصاف بفهمم ک مسئولیت پذیر هستم یانه؟؟اگه دوستان ی سری ملاکهایی ک باهاش میتونیم تشخیص بدیم مسئولیت پذیرهستیم یا،نه رو بگن خیلی خیلی خوب میشه:325:
استرسی ک دارم از بچگی داشتم و طبیعتمه ک البته میشه تغییرش داد حتما..****اما میخام بدونم چطوری؟؟*** ودرباره میزانش هم ی چیزهایی تو پست اولم عرض کردم،اگر کافی نبوده بیشتر توضیح بدم
اینکه فرمودید شفاف نیست برام دلیل ازدواج....عرض کرده بودم ک ازنظر من دلیل ازدواج تکامله اینکه ادم بخاطر مسئولیتها و صبری ک داره و...متکامل میشه و یکیم اینکه خب بالاخره خدا روش کلی تاکید کرده...
و اما وسواس توی تصمیم گیریها و انتخاب ها خیلی سخت عمل میکنم و کلا برام سخته انقدر وارد جزیبات میشم و هول و هراس دارم ک برام سخته....یک بعددیگشم هم توی مساله های عبادیه..ک دائما سعی در کنترلش دارم ک عنان گسیخته نشه...بنابراین ن خیلی شدیده وسواسم و ن میشه گفت هیچی نیست و کمه...
حالا هم راه چاره اگه ممکنه بدین...و هم بااین اوصاف ب نظرتون امادگی توی من هست یانه؟؟؟
ادامه تحصیل ب نظرم بعد ازدواج خیلی سخت میشه ترسم ازاینه ک بیخیالش بشم...کسایی ک تجربه داشتن حتما میتونن کمکم کنن تو این مورد:305:
RE: ضعف احساس مسئولیت ، استرس و وسواس دارم ، به درد ازدواج میخورم؟!(فوری)
ببینید مسولیت پذیری یعنی این که اگه ی کاری به عهده من گذاشته شد درست و به موقع انجام میدم یا نه. مثلا فرض کنید خاهر یا برادرتون میگه من را ۲ ساعت دیگه صدا بزن آیا این کار را به موقع انجام میدید یا بعد ها یادتون میاد اااا من یادم رفت
بخشه دیگه ای که لازم برا زندگی مشترک اینه که آیا به حدی رسیدید که خودتون هم مسولیت قبول کنید یا حتمن باید ازتون بخاهاند. مثل آیا موقعی شام میرید زودتر به مادرتون کمک کنید یا نه، آیا خودتون تشخیص میدید الان (در هر زمانی و مکانی) چه وظیفه ای دارید یا نه؟
بخشی از مسولیت پذیری اینه که آیا من مسولیت اشتباهاتم را میپذیرم یا نه. اگه اشتباه کردم میپذیرم و جبران میکنم یا فقط فرافکنی میکنم.
اگه بگید چرا فکر میکنید مسولیت پذیر نیستید شاید راحت تر بشه راهنمای کرد
در مورد استرس اول بگم من خودم هم ی فردی هستم که هم استرس دارم هم وسواس فکری. بنابرین دقیقا متوجه مشکلتون هستم. تجربه من نشون داده بهترین راه رفع استرس پیدا کردن ریشه ون هست.
اینم فقط از خودتون بر میاد. باید بشینید و با خودتون خلوت کنید ببینید از چی میترسید. ترس از ترد شدن. ترس از اشتباه. ترس از .... وقتی ریشه را پیدا کردید بر اساس ون میشه دنبال راه حل بود.
اما در خصوص وسواس عملی مث عبادت و اینا بهترین راه محل نگذاشتن به وسواس هست.
د مورد وسواس فکری خیلی مطمئن نیستم چون هنوز خودم هم کم و بیش باهاش درگیرم اما چیزی که معمولان به من در کنترل وسواس فکری کمک میکنه یکی تعریف دقیق صورت مساله تصمیم گیری بعد جمعآوری اطلاعات لازم در اون خصوص. دادن زمان کافی به خودم برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و بعد هم تعین ریسک اشتباه در تصمیم و قبول اون ریسک هست.
خوب طبیعی هر چه تصمیم بزرگتر باشه این مراحل پیچیدهتر و سخت تر میشه
چرا میترسید بعد از ازدواج بیخیال تحصیل بشید؟ مگه دارید درس میخونید که شوهر کنید :311: مطمئن هستم برا درس خوندانتون دلیل زیادی دارید که بعد از ازدواج هم میتونه باقی باشه
فقط باید مطمئن بشید فرد مقابلتون هم اهل درس هست و براش ارزش هست این را هم نه در حرف که به طور عملی باید بفهمید.
بعد هم اگه تو زندگی برنامه ریزی داشته باشید و از وقتن خوب استفاده کنید میتونید هم درس بخونید هم به وظایف همسریتون برسید. این را در نظر بگیرید که ی ازدواج موفق میتونه آرامشی براتون بیار که کیفیت درس خوندانتن را بهتر کنه یعنی ذهنتون از مسائل متفرقه آزاد بشه و رو درس تمرکز کنید (البته من مجردم و بر اساس دانشم میگم نا تجربه :311:)
RE: ضعف احساس مسئولیت ، استرس و وسواس دارم ، به درد ازدواج میخورم؟!(فوری)
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سید1387
ببینید مسولیت پذیری یعنی این که اگه ی کاری به عهده من گذاشته شد درست و به موقع انجام میدم یا نه. مثلا فرض کنید خاهر یا برادرتون میگه من را ۲ ساعت دیگه صدا بزن آیا این کار را به موقع انجام میدید یا بعد ها یادتون میاد اااا من یادم رفت
.....راستش گاهی یادم میره گاهیم ن هی ب خودم یاداوری میکنم تلنگر میزنم ک کاری ک بهم سپرده شده رو انجام بدم...کلی خب شده ک یادم بره!
!
خشه دیگه ای که لازم برا زندگی مشترک اینه که آیا به حدی رسیدید که خودتون هم مسولیت قبول کنید یا حتمن باید ازتون بخاهاند. مثل آیا موقعی شام میرید زودتر به مادرتون کمک کنید یا نه، آیا خودتون تشخیص میدید الان (در هر زمانی و مکانی) چه وظیفه ای دارید یا نه؟
این هم مثل مورد قبلیه یعنی اینطوری نیستم ک دائم برم برای شام کمک کنم و...راستش کلا حالا ک فک میکنم اگه کاریو خودم بپزیرم بیشتر احساس مسئولیت میکنم تا یکی بگه اینکارو بکن ک این دومی واسم خوشایند نیست و....خداروشکر تاحالا شده مسئولیت ب عهده بگیرم..توی دانشگاه،موسسات..و احتمالا چون داوطلبانه دنبالش رفتم برام با مسئولیت پذیری همراه بوده
بخشی از مسولیت پذیری اینه که آیا من مسولیت اشتباهاتم را میپذیرم یا نه. اگه اشتباه کردم میپذیرم و جبران میکنم یا فقط فرافکنی میکنم.
این یکی خیلی مهمه متاسفانه نه خیلی!
!یعتی تو دلم ممکنه حتاقبول کنم اما اینکه یکی بهم بگه فرافکنی و..میکنم..چاره اش چیه شما فک میکنی؟؟
اگه بگید چرا فکر میکنید مسولیت پذیر نیستید شاید راحت تر بشه راهنمای کرد
نمیدنم شاید ناشی ازاسترس باشه.وقتی مسئولیتهای بعدازدواجو مقایسه میکنم باالان میگم مسئولیت پذیری بالایی میخاد ک من شاید نداشته باشم...ولی احتمالا ی بخشیش تو این مورد آخریه یعنی قبول اشتباهات!
!د
ر مورد استرس اول بگم من خودم هم ی فردی هستم که هم استرس دارم هم وسواس فکری. بنابرین دقیقا متوجه مشکلتون هستم. تجربه من نشون داده بهترین راه رفع استرس پیدا کردن ریشه ون هست.
اینم فقط از خودتون بر میاد. باید بشینید و با خودتون خلوت کنید ببینید از چی میترسید. ترس از ترد شدن. ترس از اشتباه. ترس از .... وقتی ریشه را پیدا کردید بر اساس ون میشه دنبال راه حل بود.
مثلا ترس از اتفاق بد یا همین ترس از طرد شدن ..حالا تو همین مورد طرد شدن میشه بگین چطور باید ریشه اشو بکنیم
شما تونستین بر استرستون غلبه کنین؟؟
د مورد وسواس فکری خیلی مطمئن نیستم چون هنوز خودم هم کم و بیش باهاش درگیرم اما چیزی که معمولان به من در کنترل وسواس فکری کمک میکنه یکی تعریف دقیق صورت مساله تصمیم گیری بعد جمعآوری اطلاعات لازم در اون خصوص. دادن زمان کافی به خودم برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و بعد هم تعین ریسک اشتباه در تصمیم و قبول اون ریسک هست.
وسواس فکری منظورتون همین وسواس توی تصمیم گیریه؟؟
خوب طبیعی هر چه تصمیم بزرگتر باشه این مراحل پیچیدهتر و سخت تر میشه
چرا میترسید بعد از ازدواج بیخیال تحصیل بشید؟ مگه دارید درس میخونید که شوهر کنید :311: مطمئن هستم برا درس خوندانتون دلیل زیادی دارید که بعد از ازدواج هم میتونه باقی باشه
فقط باید مطمئن بشید فرد مقابلتون هم اهل درس هست و براش ارزش هست این را هم نه در حرف که به طور عملی باید بفهمید.
بعد هم اگه تو زندگی برنامه ریزی داشته باشید و از وقتن خوب استفاده کنید میتونید هم درس بخونید هم به وظایف همسریتون برسید. این را در نظر بگیرید که ی ازدواج موفق میتونه آرامشی براتون بیار که کیفیت درس خوندانتن را بهتر کنه یعنی ذهنتون از مسائل متفرقه آزاد بشه و رو درس تمرکز کنید (البته من مجردم و بر اساس دانشم میگم نا تجربه :311:)
همین دیگه مشکل همینه من فک میکنم با انواع اتفاقاتی ک تو زندگی مشترک هست چه کوچیک چ بزرگ دیگه تمرکز و و*آرامشی*برای درس خوندن باقی نمیمونه؟؟به علاوه مسئولیتها تازه..منی ک الان غذامو مادرم درست میکنه درس نمیخونم درست حالا وای ب حال اینکه این مسئولیتم رو دوش خودم باشه
سوال اخر...جسارتا شما دخترهستین یاپسر و چندسالتونه؟ممنون
من این روش نقل قول رو نمیدونستم!.!جوابهای خدم هم توی نقل قول اومده...ازاینکه اذیت میشید عذر میخام
RE: ضعف احساس مسئولیت ، استرس و وسواس دارم ، به درد ازدواج میخورم؟!(فوری)
نقل قول:
نوشته اصلی توسط c-komeil
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سید1387
ببینید مسولیت پذیری یعنی این که اگه ی کاری به عهده من گذاشته شد درست و به موقع انجام میدم یا نه. مثلا فرض کنید خاهر یا برادرتون میگه من را ۲ ساعت دیگه صدا بزن آیا این کار را به موقع انجام میدید یا بعد ها یادتون میاد اااا من یادم رفت
.....راستش گاهی یادم میره گاهیم ن هی ب خودم یاداوری میکنم تلنگر میزنم ک کاری ک بهم سپرده شده رو انجام بدم...کلی خب شده ک یادم بره!
!
خوب از این به بعد سعی کنید کاری را که به عهده تون میزارند را به موقع و درست انجام بدید این یعنی تمرین مسولیت پذیری
خشه دیگه ای که لازم برا زندگی مشترک اینه که آیا به حدی رسیدید که خودتون هم مسولیت قبول کنید یا حتمن باید ازتون بخاهاند. مثل آیا موقعی شام میرید زودتر به مادرتون کمک کنید یا نه، آیا خودتون تشخیص میدید الان (در هر زمانی و مکانی) چه وظیفه ای دارید یا نه؟
این هم مثل مورد قبلیه یعنی اینطوری نیستم ک دائم برم برای شام کمک کنم و...راستش کلا حالا ک فک میکنم اگه کاریو خودم بپزیرم بیشتر احساس مسئولیت میکنم تا یکی بگه اینکارو بکن ک این دومی واسم خوشایند نیست و....خداروشکر تاحالا شده مسئولیت ب عهده بگیرم..توی دانشگاه،موسسات..و احتمالا چون داوطلبانه دنبالش رفتم برام با مسئولیت پذیری همراه بوده
در این مورد هم باید تمرین کنید. زندگی مشترک یعنی قبول مسولیت که خیلی هاش هم ممکنه دلخاه ما نباشه. بعلاوه شما باید به عنوان ی زن بدونید که چه وظایفی دارید و خودتون اتوماتیک اونا را انجام بدید نه اینکه شوهرتون دائم بخاد بهتون بگه.
الان که خونه پدرتون هستید فرصت خوبی که تمرین کنید. سعی کنید خودتون برا خودتون مسولیت تعریف کنید و انجام بدید. مثل بگید من سالاد را درست میکنم،، من از مهمونا پذیرائی میکنم و ...
بخشی از مسولیت پذیری اینه که آیا من مسولیت اشتباهاتم را میپذیرم یا نه. اگه اشتباه کردم میپذیرم و جبران میکنم یا فقط فرافکنی میکنم.
این یکی خیلی مهمه متاسفانه نه خیلی!
!یعتی تو دلم ممکنه حتاقبول کنم اما اینکه یکی بهم بگه فرافکنی و..میکنم..چاره اش چیه شما فک میکنی؟؟
باید ببینید چرا قبول نمیکنید. آیا از سرزنش میترسید؟ به هر حال اینم تمرین میخاد اولش سخته اما بعد عادت میکنید. اول از چیزی های کوچیک شروع کنید.
اگه بگید چرا فکر میکنید مسولیت پذیر نیستید شاید راحت تر بشه راهنمای کرد
نمیدنم شاید ناشی ازاسترس باشه.وقتی مسئولیتهای بعدازدواجو مقایسه میکنم باالان میگم مسئولیت پذیری بالایی میخاد ک من شاید نداشته باشم...ولی احتمالا ی بخشیش تو این مورد آخریه یعنی قبول اشتباهات!
!
درست مسولیت ها بعد ازدواج زیاد میشه اما توجه کنید که ۲ نفر این مسولیت ها را انجام میداند. بعلاوه اینکه خود این چالش موجب رشد و پختگی میشه.
در مورد استرس اول بگم من خودم هم ی فردی هستم که هم استرس دارم هم وسواس فکری. بنابرین دقیقا متوجه مشکلتون هستم. تجربه من نشون داده بهترین راه رفع استرس پیدا کردن ریشه ون هست.
اینم فقط از خودتون بر میاد. باید بشینید و با خودتون خلوت کنید ببینید از چی میترسید. ترس از ترد شدن. ترس از اشتباه. ترس از .... وقتی ریشه را پیدا کردید بر اساس ون میشه دنبال راه حل بود.
مثلا ترس از اتفاق بد یا همین ترس از طرد شدن ..حالا تو همین مورد طرد شدن میشه بگین چطور باید ریشه اشو بکنیم
شما تونستین بر استرستون غلبه کنین؟؟
من الان خیلی خوب میتونم ریشه استرس هام را پیدا کنم. اما خوب همیشه نتونستم کنترلشون کنم چون باین که میدونم راه رفع شون چی اما انگار حالش را ندارم یا توانش را :316:
د مورد وسواس فکری خیلی مطمئن نیستم چون هنوز خودم هم کم و بیش باهاش درگیرم اما چیزی که معمولان به من در کنترل وسواس فکری کمک میکنه یکی تعریف دقیق صورت مساله تصمیم گیری بعد جمعآوری اطلاعات لازم در اون خصوص. دادن زمان کافی به خودم برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و بعد هم تعین ریسک اشتباه در تصمیم و قبول اون ریسک هست.
وسواس فکری منظورتون همین وسواس توی تصمیم گیریه؟؟
بله
خوب طبیعی هر چه تصمیم بزرگتر باشه این مراحل پیچیدهتر و سخت تر میشه
چرا میترسید بعد از ازدواج بیخیال تحصیل بشید؟ مگه دارید درس میخونید که شوهر کنید :311: مطمئن هستم برا درس خوندانتون دلیل زیادی دارید که بعد از ازدواج هم میتونه باقی باشه
فقط باید مطمئن بشید فرد مقابلتون هم اهل درس هست و براش ارزش هست این را هم نه در حرف که به طور عملی باید بفهمید.
بعد هم اگه تو زندگی برنامه ریزی داشته باشید و از وقتن خوب استفاده کنید میتونید هم درس بخونید هم به وظایف همسریتون برسید. این را در نظر بگیرید که ی ازدواج موفق میتونه آرامشی براتون بیار که کیفیت درس خوندانتن را بهتر کنه یعنی ذهنتون از مسائل متفرقه آزاد بشه و رو درس تمرکز کنید (البته من مجردم و بر اساس دانشم میگم نا تجربه :311:)
همین دیگه مشکل همینه من فک میکنم با انواع اتفاقاتی ک تو زندگی مشترک هست چه کوچیک چ بزرگ دیگه تمرکز و و*آرامشی*برای درس خوندن باقی نمیمونه؟؟به علاوه مسئولیتها تازه..منی ک الان غذامو مادرم درست میکنه درس نمیخونم درست حالا وای ب حال اینکه این مسئولیتم رو دوش خودم باشه
نه من اینجور فکر نمیکنم. اگه درست انتخاب کنید درست میشه.
خوب همون طور که بالا هم گفتم مسولیت قبول کنید یا تعریف کنید برا خودتون تا هم مهارت تون بره بالا هم اعتماد به نفستون.
چه اشکالی داره تو هفته ی وعده غذا را شما بپزید. از غذائی شروع کنید که بهتر بلدید بعد کم کم غذاهای دیگه را هم امتحان کنید. اینجوری ریشه یکی از اضطراب هاتون که حالا من چجوری غذا بپزم تو خونه شوهر برطرف میشه و مطمئن باشید وقتی دست و پخت خوبی داشته باشید شوهرتون هم خوش حال تر میشه :311:
سوال اخر...جسارتا شما دخترهستین یاپسر و چندسالتونه؟ممنون
من پسر هستم و ۳۲ سال دارم
من این روش نقل قول رو نمیدونستم!.!جوابهای خدم هم توی نقل قول اومده...ازاینکه اذیت میشید عذر میخام
نه خوبه از نقل قول استفاده کردید فقط بهتره رنگ فونت ها را تغییر بدید
