موبایل برای کودک 9 ساله

سلام
پسرم 9 سالشه و میگه: موبایل میخوام ، یکی دو ماه پیش بهش گفتم حداقل باید نیمی از همکلاسیهات موبایل داشته باشن تا برات بگیرم ، رفت آمارشونو آورد و نیمه درست شد مادرش میگه بلوتوث دار براش نگیرم معلوم نیست چه کسی چه چیزی براش بفرسته و . . . . خلاصه نگرانیهای معمول پدر و مادرهای امروزی ! میخواستم در مورد اینکه بگیرم یا نگیرم باهاتون مشورت کنم ولی بموقع نتونستم موضوع بنویسم (سایت مجوز نداد) و دیشب قول خریدشو بهش دادم ، گوشی که براش میگیرم امکانات معمول گوشیهارو داره ، من بهتر دیدم قبل از اینکه به بلوغ جنسی برسه با گوشی و خوب و بدش آشنا بشه و ما هم بتونیم نظارتی داشته باشیم .
سؤالم اینه که از حالا برا اینکه پسرم و ما آرامش خاطری داشته باشیم و نظارت و شرط و شروط رو به حداقل برسونیم چکار کنیم ؟ (یعنی اون بیشترین آزادی و ما بیشترین اطمینان)
در ضمن حدود 200.000 تومن دستمون داره ، از پول خودش بخرم یا خودم بگیرم ؟ گفته : "بابا گوشی لمسی میخوام اگه میخواین از پول خودم بگیرین"
میتونم سؤال دیگه ای با موضوع دیگه ای در مورد بچه مطرح کنم ؟
ممنون.

سلام
من خودم 10سالمه وبابام برام موبایل خریده، بعد مامانم به من توضیح داد که چه جوری از موبایل استفاده کنم(نه اینکه ازدکمه هاش چه جوری استفاده کنم ) یعنی شمارمو به هر کس ندم یا......
نظر من اینکه شما براش موبایل معمولی بخرید،بعد بهش بگید وقتی بزرگتر شدی،برات گوشی لمسی میخرم

یک نکته دیگه:
شما هم به پسرتون توضیح بدید که چه جوری از موبایل استفاده کنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مو طلایی

سلام
من خودم 10سالمه وبابام برام موبایل خریده، بعد مامانم به من توضیح داد که چه جوری از موبایل استفاده کنم یعنی شمارمو به هر کس ندم یا......

یک نکته دیگه:
شما هم به پسرتون توضیح بدید که چه جوری از موبایل استفاده کنه

---

ممنون پسر خوب
نوع گوشی زیاد مهم نیست و سفارشها هم بطور معمول میشه مسئله اصلی اینه که اون با گوشی بیشتر با هم سن و سالاش ارتباط داره و تو این ارتباطات از ما تأثیرپذیری داره یا دوستاش ؟
تربیت خانواده و محیط زندگی هر دو در این مسئله نقش دارن .

سلام

نقل قول:

---

ممنون پسر خوب

---

مو طلایی جان دختر هستن.

متاسفانه موبایل و ... امروزه نه تنها بین بزرگترها بلکه بین بچه ها هم حالت چشم و هم چشمی پیدا کرده.
آقای محترم شما همه قولها رو به بچه دادید. اگر براش نخرید یعنی بدقولی کردید و اعتماد پسرتون به شما کم میشه.
پس مسئله اینجاست که چه موبایلی بخرید.
البته همه چی بستگی به خودتون داره. هر چی موبایل با امکانات بیشتری بخری کنترل و سختی های خودتون بیشتر میشه.
موبایل با امکانات بالا دو تا مشکل ایجاد می کنه.
یکی اینکه ممکنه ارتباطاتی رو ایجاد کنه که اصلا مناسب سنش نیست و یا سراغ کلیپ ها و آهنگ های نامناسب بره و زودتر از بقیه دوستاش به بلوغ جنسی برسه.
مشکل دوم چیزیه که الان زیاد دیده میشه. هر بچه ای یه موبایل دستش گرفته و داره باهاش بازی می کنه. مدام اس ام اس میزنه. 25 ساعت از 24 ساعت زندگیش صرف موبایلش می شه. بعد درس و مسئولیت پذیری و خلاقیت و همه چی می ره کنار.
پس بهتره موبایلی با امکانات محدود بخرید.موبایلهای لمسی هم امکانات بالایی دارن. البته بهش اجازه تصمیم گیری و نظر دادن بین چند نوع موبایل با امکانات محدود بدید تا حس کنه انتخاب خودش بوده. اگر با پول خودش هم بخره که بد نیست چون اونوقت حس خوبی بهش دست میده. حس بزرگ شدن.
در ضمن باید طریقه استفاده اش رو یاد بدید. همون چیزی که مو طلایی گفت. اینکه شماره اش مثل یه راز بزرگه براش و دست هر کسی نیفته. ازش برای موارد ضروری استفاده کنه. کلا فرهنگ استفاده از یک وسیله رو بهش یاد بدید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جاودان

البته بهش اجازه تصمیم گیری و نظر دادن بین چند نوع موبایل با امکانات محدود بدید تا حس کنه انتخاب خودش بوده. اگر با پول خودش هم بخره که بد نیست چون اونوقت حس خوبی بهش دست میده. حس بزرگ شدن.
کلا فرهنگ استفاده از یک وسیله رو بهش یاد بدید.

---

ضمن تشکر
فکر میکنم تو همین بخش که فرمودید "فرهنگ استفاده " باید بیشتر کار کنم ، مسئله ساز ترین قسمت موبایل بلوتوثش هست که در حداقل گوشیها وجود داره و اگر گوشی سطح پایینی بگیرم نسبت به کسایی که گوشی بهتری دارن احساس کمبود میکنه و ازشون میتونه تأثیرپذیرتر باشه و فکر کنه که کلیپ تو گوشی اونها هم مث گوشیشون میتونه جالب و ارزشمند باشه !
من البته یکماه پیش یک گوشی 10 روزه بهش دادم و گفتم این آزمایشیه و ازت میگیرم ، میخواستم ببینم علائقش و طرفای ارتباطش چی و کیا هستن ، چون عادت داره وقتی که قولی بهش میدم عمل میکنم احتمال میدم که اگه قولی با توجیه منطقی ازش بگیرم عمل کنه .
تشکر .
ضمناً به نظر من نام کاربری "زندگی زیباست " یا " زیبایی زندگی " احساس خوبی به بینندش میده:310:

سلام
ببیند اینکه بهش گفتید به این شرط برات می خرم که حداقل نیمی از هم کلاسی هایت موبایل داشته باشد اصلا شرط درستی نبوده
اگر آگاه هستید که پسرتون شرایطتش در حدی نیست که موبایل برایش بخرید می بایست بسیار قاطع و در همین حال با محبت فراوان به زبان خودش بهش می گفتید


نکته دیگر الان شما بهش قول دادید و چنانچه به قولتون عمل نکنید ... خاطره بدی از بدقولیتون در ذهنش شکل می گیره که بدآموزی بیشتری به همراه خواهد داشت

از نظر من اگر پسرتون منطقی قضایا را می نگرد و خیلی ارام با مسائل کنار میاد ( و مطمئن هستید الان و در این سن موبایل خریدن برایش مناسب نیست )ضمن اینکه می پذیرید که
>>شرط اشتباهی برایش گذاشتید ...
>>و متوجه بدقولی تون هم هستید
باهاش گفتگو کنید و معایب خریدن موبایل رو برایش بگید و عذرخواهی کرده و تا زمانی که اون شرایط رو کسب نکرده برایش موبایل نخرید = توجه کنید از اشتیاق زیاد پسرتون به موبایل داشتن در جهت درست استفاده کنید نه به عنوان یه جایزه=
و به جای موبایل وسیله دیگر ، مسافرت ، تفریح ، و چیز دیگری را فعلا جایگزین کنید تا اون شرایط کم کم در پسرت ایجاد بشه

چنانجه پسرتون با قضیه بالا کنار نمیاد و منطقی نگاه نمی کنه و سرخورده می شود ... و نه تنها پذیرشی در این زمینه نمی بینید بلکه زمینه برای فاصله گرفتن از شما و جذب شرایط نادرست شدن را اماده می بینید

موبایل را برایش بخرید همون موبایلی که دلش می خواد ... یه مقدار خودتون بگذارید و بهش بگویید مابقی رو از پول های خودت گذاشتم
با مهربانی و دوستانه با او از مضراتش بگویید
طوری که نه سخنرانی کنید و نه خیلی سرسری رد بشید
کاملا به زبان خودش بدی ها رو برایش شفاف کنید
و خیلی قاطع باهاش شرط کنید که شرایط استفاده از موبایل شامل موارد زیر می شود
1-
2-
3-
و شرایطتون رو بگید و خاطر نشان کنید اگر دیدید موبایل مخل درس و مشقش میشه و یا داره باعث بدآموزی اش میشه موبایل رو ازش خواهید گرفت و حق استفاده از موبایل رو نخواد داشت

با سلام و احترام
تربیت فرزندان در حوزه خانواده و اجتماع صورت می گیرد.
اما هرگز نقش منحصر به فرد خانواده را نمی توان کم دید.
چرا؟
چون بچه از بدو تولد در اختیار خانواده هست. و بعضی روانشناسان اعتقاد به بسته شدن شخصیت کودک در همان چند سال اول زندگی دارند. و بعضی هم اعتقاد دارند تا نوجوانی و البته بعضی هم اعتقاد دارند بعدا هم محیط روی آن اثرگذار خواهد بود.
همانطور که یک بتن ، ابتدا سیمان نرم و قابل انعطاف هست. اما بعدا مستحکم می شود و دیگر تغییرات کمی پیدا می کند.فرزندان هم تا سن بلوغ بیشترین تاثیر پذیری را از خانواده های تاثیر گذار و سازنده می گیرند.
فرزند شما از تولد تقریبا بیشترین تاثیرش را از خانواده می گیرد.
اگر خانواده مرزهای مستحکم داشته باشد، بچه ها هم این مرزهایشان مستحکم می شود و در آینده کمتر تحت تاثیر محیط قرار می گیرند.
سالهای 7 تا 14 سالگی مرحله تربیت پذیری هست. باید قوانین پررنگ و مستحکم با تنبیه و تشویق بسیار برجسته باشد.

پدر و مادر به خاطر قدرت مالی و تامین و فرزندان ،
همچنین اینکه فرزندان قبل از بلوغ استقلال ندارند و وابسته به خانواده هستند.
پس از این قدرتها در تشویق و تنبیه و شکل دهی فرزندان باید به شکل مطلوب و محبت آمیز استفاده شود.

اگر همه دنیا موبایل داشته باشند. اما قانون خانواده شما موبایل را برای فرزند نیاز نمی داند، شما نباید برای خرید، تسلیم شوید.
البته اینکه چگونه این کار را بکنید به مهارتهای تربیت کودک نیاز دارد.
اینکه آگاهی بخشی کنید.
قانون با ثبات بگذارید.
تشویق و تنبیه بگذارید
جایگزین ها مناسب قرار دهید.
از محبت های کلامی و غیر کلامی او را اشباع کنید.
و نظارت کافی داشته باشید.
و ....
که البته این مهارتها خود جلسات و مقالات بسیاری می طلبد.
اما ما باید فرزندان خود را نوعی تربیت کنیم که از محیط به اندازه لازم و قسمتهای مطلوبش را برداشت کند.

البته این نسخه تا انتهای دوره نوجوانی بیشترین کارایی را دارد. اما از دوران بلوغ به بعد تاثیر محیط بیشتر می شود و تقریبا بیشتر اثربخشی خانواده به اتمام می رسد. در آنجا هست که دیگر محیط مهمتر هست. گرچه خانواده هم هرگز نقشش به صفر نخواهد رسید.


خلاصه:
مشکل محیط همیشه و در همه دنیا بوده است.
اما خانواده با به کارگیری مهارتهای تربیتی می تواند مخصوصا از بدو تولد تا بلوغ ، با استفاده از قدرت، محبت و ارضاء نیازهای فرزند توام با قوانین مشخص ، همراه با آگاهی بخشی فرزندان را آماده سازی بکند. تا وقتی در محیط قرار می گیرد بهترین ها را جذب کنند.