زندگی بی معنا شده برام،نتونستم بهش برسم.خاک بر سرم!

سلام
راستش تو نت از ناراحتی دور میزدم اینجا رو پیدا کردم.فکر کنم محیطش طوریه بیشتر خانم ها فعالیت میکنن.خوب من پسرم و فقط اومدم اینجا بنویسم.یکم خالی بشم.با نوشتن ارامش پیدا میکنم.به قول خانم ها درد دل کنم.

داستان من از جایی شروع شد که برای اولین بار تو دانشگاه دیدمش...به معنای واقعی :عشق در نگاه اول برام تداعی شد.ولی این فقط شروعش بود و من در دام عشق گرفتار شدم.دامی که هر چقدر سعی میکردم ازش فرار کنم،بیشتر تو تار هاش میپیجیدم و بیشتر و بیشتر گرفتار شدم.

اصلا شخصیت عاطفی و ... نداشتم.فکر نمیکردم یک روز عاشقش بشم.یکم که بیشتر بهش نزدیک شدم دیدم خصوصیات اخلاقیش همونیه که من میخواستم.خدا 1 دونشو ساخته بود و گذاشته بود جلوم.نمیتونستم ازش فرار کنم.

روز ا گذشت و گذشت و اون هم حتی بدون اینکه 1 اپسیلون از من اطلاعات داشته باشه ،به من علاقه مند شد. دیگه همه چیز ردیف شده بود.روی زمین زندگی نمیکردم اکثر اوقات و با رویاهام کاخ های رنگی بنگی ساخته بودم.انقدر انرژی داشتم که سر 2 ماه من تنبل،2 تا مقاله و 1 پروژه 40 میلیونی و خیلی کارای دیگه کردم و تبدیل شده بودم به سوپر من.اما چه فایده،وقتی یک نفر با قدرتش بتونه تمام ادم رو نابود کنه،اون ادم مطمئنا حق این کار رو داشت چون پدرش بود.
دوست داشت دخترش با یک پزشک ازدواج کنه.من رو قبول نداشت.چون شهرستانی بودم.گرچه به نظر سطح خانواده ها یکی بود.اما چشم بسته بود به همه چی.اخرین بار وقتی از مطب پدرش توسط نگهبان های بیمارستان به بیرون پرت شدم،دیگه فهمیدم راهی نیست و من باید برم.فقط 1 کلمه بهش گفتم پدرش نذاشت و خدا حافظی کردم.الان فقط 1 عکس ازش دارم و هزارن کیلومتر تو یک کشور دیگه ام.استاد راهنمامم اینجا بهم میگه تو یک معشوقه رویایی روانی هستی!
از اونجا فرار کردم.از همه چیز فرار کردم...پشیمونم.باید میموندم بیشتر میجنگیدم...الان راه برگشت ندارم.خبر دار شدم که پدرش برای فراموش کردن من داره مجبورش میکنه با خواستگار مد نظرش ازدواج کنهو اونم داره اینکارو میکنه.مطمئنم فکر مکینه من دیگه فراموشش کردم.


به شکوه گفتم برم ز دل‌ یاد روی تو آرزوی تو
به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو

ولی‌ ز من دل‌ چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟
هر کجا روی وصله ی منی، ساغر وفا از چه بشکنی؟

گذشتم از او به خیره سری، گرفته ر‌ه مه دگری


کنون چه کنم با خطای دلم، گرم برود آشنای دلم


به جز ر‌ه او، نه راه دگر، دگر نکنم، خطای دگر

- - - Updated - - -

:47:

زیباترین ایامی که تو زندگیم میتونستم تجربه کنم،تبدیل به تلخ ترین شده

سلام دوست عزیز.

اول از همه اینو بدون که این اتفاق فقط برای تو نیفتاده و خیلیا درگیر این اتفاقات و نرسیدن و سخت رسیدن و زجر ها هستن

توی هر عشقی دو تا راه هست یا رسیدن یا نرسیدن ... باید به هر دوش فکر کرد
خیلیا اینجا با مخالفت خانواده ازدواج کردن و بعدش به مشکل خوردن و میتونین مطلبشون رو هم بخونین . پیشنهاد میکنم پست زیر رو بخونین و ببینین عاقبت یک عشق وحشتناک چی شده و الان به جایی رسیده که نوشته دوران نامزدیم زهر مار شده . گرچه مشکلش حل شده تا حدی ولی میخوام بگم چنین عشقایی اخر و عاقبتش یا مث شماست یا بعد از ازدواج مشکلات فراونی داره.

درکت میکنم وقتی ادم به یه چیزی نمیرسه خیلی خیلی خیلی خیلی زجر میکشه و احساس خالی بودن و پوچی میکنه. احساست کاملا طبیعیه و قابل درک ولی چه میشه کرد میتونی با دنیا بجنگی؟ تو با پدرش جنگیدی و باختی اگر بیش از اینا دوسش داشتی پدرش رو قطعا قانع میکردی و اگر اونم بیش از اینا دوست داشت پدرش رو راضی میکرد.
شاید اینجا حرفش درست نباشه ولی عشق اگر عشق باشه ادم بخاطرش ادم هم میکشه پس راضی کردن پدر نشدنی نبوده و تلاش شما به اندازه عشقت بوده.
ادم برای عشقش به اندازه عشقش تلاش میکنه شک نکن.
شما فک میکنی بذار یه چند وقت بگذره و بعد میتونی به راحتی هم فعالیت هاتو انجام بدی و هم ازدواج کنی با کسی که دوستش داری و دوستت داره فقط بذار به روال خودش طی بشه چون کاملا طبیعیه این حالتات.

سلام دوست عزیز
حال و روزتو درک میکنم میدونم چه حال بدی داری
کاری که از دستمون بر نمیاد فقط میتونیم باهات همدردی کنیم
ایشالا خدا بهترشو سر راهت قرار بده
ولی بدون خیلیا شرایطی مثل تو دارن تو تنها نیستی
زندگی پستی بلندی داره باید مقاوم بود، صبور بود، اما
امیدوار چنانم که کار بسته برآید
وصال چون بسر آمد، فراق هم بسر آید

سلام دوست عزیز
اگه دوست ندارید ایام زیبا تون خراب بشه خب تغییر کن قضا را

ببینید من تو شرایط خیلی خیلی خفیف تر از شما بودم تو کلاس زبان از یکی خوشم اومد ولی چون شرایط ازدواجو نداشتم ولش کردم اهل دوستی هم نبودم. ازون ماجرا خیلی وقته می گذره و من هنوز فراموشش نکردم و گاهی تو رویاهم باهاش حرف می زنم ولی می دونی چیه با این که هنوز دوسش دارم ولی وابستش نیستم دیگه فهمیدم می تونم بدون اونم زندگی کنم. چیزی که از شما می خوام همینه اینکه یادبگیرید بدون اون زندگی کنید. باید بتونید چون زندگی فقط تو یه نفر خلاصه نمی شه چون اون خانم دیگه رفته و اگه تلاش نکنید شما می مونید و تنهاییتون.

چرا خودتونو سرزنش می کنید؟چرا می گید خاک بر سرم؟ بنظرم شما تلاشتونو کردید و جای افسوس نداره ناراحتید خب باشید ولی افسوس نخورید به خودتون بد و بیرا نگید.با نظر این دوستمون کاملا" مخالفم که گفتن عشق باشه آدم به خاطر عشق آدم می کشه . اگه پای عشقو دوس داشتنه پدر اون خانومم عاشق دخترشه و تو منطق خودش کاریو می کنه که درسته.

امیدوارم با وضع جدید زود کنار بیایید:72:

چاره ای نیست باید با زندگی ساخت بعضی ها حتی نیم قرن با عشق زندگیشان در افکار خود سیر می کنند ولی این اصلا خوب نیست چون اگه فکر کردن بهش ادامه داشته باشه ایندتو خراب می کنی محکم باش پسر بهش نرسیدی سخته ولی خودت رو دریاب و اینو باور داشته باش که هیچ کس در دنیا به اندازه خودت مهم نیست

ممنون از دوستانی که پست گذاشتن.

زندگی داره به شکل بی رحمانه ای خلاف جهت من میوزه.دارم از ریشه جدا میشم...افکار مثل پوچی بهم دست داده

زندگی تو غربت هم مکمل شده.

امیدوارم نوشتن بی هدف اینجا جرم نباشه

سلام
شمایه باربرای رسیدن به این خانم تلاش کردیدوجواب منفی گرفتیداگراین همه این خانم رودوست داشتیدبایستی بیشترتلاش میکردید گذشته هاگذشته بهتره به فکرایندتون باشیدوبااین افکارزندگیتون روخراب نکنیددرسته فراموش کردن سخته براحتی نیست ولی اگربخوایدمیشه ازتکنیک توقف فکراستفاده کنید

سلام.. ینی پدرش ب همین راحتی همه چی رو تموم کرد..آدم خونسردی هستین..!
پس فراموشش کنین!