این نیاز و طرز فکر توی این سن طبیعیه یا نه؟

سلام و درود
خیلی خوشحالم که بالاخره چنین سایتی پیدا کردم بتونم سوالاتم رو بی پرده بپرسم.
دوستان بنده 21 سالمه.دانشجو هستم.اما الان یک سری فکرهایی در سر دارم که نمیدونم اقتضای همین سن هست و زود گذره یا یک مسئله مهمه.
ببینید من دوست دارم سریعتر مستقل بشم و ازدواج کنم.اما یک سری موانع ذهنی دارم که باعث میشه به این دوست داشتنم شک کنم.ممنون میشم کمکم کنید تا به یک نتیجه برسم.

حالا این موانع ها چی هست:
نمیتونم انکار کنم که مهم ترین دلیل و کشش برای ازدواج همون نیاز غریزی هست ولی این رو بگم که در کنارش نیازهای عاطفی هم هست.نیاز به یک همدم.مستقل شدن.
1- به نظرتون اشکال داره آدم اولین هدفش و کشش به سمت ازدواج ارضای نیاز جنسی باشه؟

از طرفی من الان 21 سالمه باید با دختری ازدواج کنم که حدود 17-18 سالشه.ولی بیاید رو راست باشیم.دختر 17-18 ساله واقعا خام و کم تجربست.
2- قبول دارید دختر 18-17 ساله خامه؟(از استثنا ها بیایم بیرون.کلی صحبت کنیم!)

یه مورد دیگه این که الان من دانشجو هستم.داروسازی میخونم.سربازی هم نرفتم.ولی خوب در جریان هستید سربازی دکترا مثل کار اداریه مهم نیست اون.
3- یعنی باید بذارم همه شرایط اوکی بشه بعد اقدام کنم؟

مسئله بعدی اینه که من الان چند سالیه شروع کردم به خوندن کتابای روانشناسی.از اون موقع تا حالا هم خیلی روی زندگیم و رفتارم تاثیر گذاشته.یه آدم کمرو بودم تقریبا الان بسیار اجتماعی شدم....از نظر درسی ضعیف بودم اراده کردم و نشستم خوندن و دارو آوردم..خوب همچنان این خوندن من ادامه داره.یعنی من در ماه اگر یک کتاب بخونم خیلی با ماه گذشتم تفاوت داره.پس حتما چند سال دیگه هم خیلی یاد میگیرم نسبت به الان.
4- یعنی باید بذارم به قول معروف عقلم کامل بشه(!) بعد اقدام کنم؟....خوب اگر این طوریه 50 سالگی بیشتر تجربه دارم تا 27 سالگی!
سوال سه و چهار شبیه به همه ولی سوال 3 به بعد مادیه.....سوال چهارم بعد عقلی و فکری و روانیه

مسئله بعد انتخاب همسره.من شخص خاصی رو در نظر ندارم.آدمی هم نیستم بیفتم توی خیابون دنبال دختر مردم و بخوام شماره بدم تا از این در وارد بشم.....از طرفی هم با ازدواج های سنتی موافق نیستم.توی دانشگاه هم فرد خاصی رو....!
5- پس من باید از کجا همسر آیندم رو پیدا کنم؟راهکار چیه؟

راستی اشاره کنم که من در حال حاضر کار ندارم.ولی اگر قصد ازدواجم به طور قطع بشه.میتونم قبلش برم کاری رو راه بندازم.منظورم اینه که تا از بعد تامین مالیم مطمئن نشدم ازدواج نمیکنم.
ولی خوب این رو هم در نظر بگیرید که کاری که من الان توی 21 سالگی انجام میدم قطعا کار معمولیه در حد یک زندگی معمولی ولی توی 27 سالگی میتونم مجوز داروخونه بگیرم (که البته اون هم به این آسونی ها نیست ولی باز شرابط بهتره نسبت به الان از نظر مالی)
باز هم تکرار میکنم آدم باید بذاره همه چیز ایده آل بشه بعد ازدواج کنه؟....به نظر خودم همیشه مشکلاتی هست.نظر شما چیه؟

مهم ترین سوال:
همه این ها رو گفتم که بگم آیا این فکر به ازدواج در این سن عادیه؟بهش توجهی نکنم و بذارم زمان بگذره؟چی کار کنم؟ممنون میشم سوالاتم رو جواب بدید تا از این سر درگمی بیام بیرون

از وقتی که میذارید خیلی خیلی ممنونم.

سلام دوست عزیز

خوش اومدید به همدری

نقل قول:

---

- به نظرتون اشکال داره آدم اولین هدفش و کشش به سمت ازدواج ارضای نیاز جنسی باشه؟

---

نه اتفاقا غیر این باشه اشکال داره و باید تعجب کنی :) اگه این نیاز مهم نبود که احتمالا نسل آدم منقرض می شد :)

نقل قول:

---

2- قبول دارید دختر 18-17 ساله خامه؟(از استثنا ها بیایم بیرون.کلی صحبت کنیم!)

---

برای همه نمیشه معمولا یه نسخه واحد پیچید . خیلی ها زودتر به همه نوع بلوغی می رسن خیلی ها تا سنین بالا هم نمی رسن ولی این موضوع زیاد مهمی نیست که روش زوم کنین . تقریبا سن مناسبیه اگر شرایط دیگه وجود داشته باشه

دوست عزیز کلا زود رفتی تو مود ازدواج. نه شرایطتتون محیاست و نه معیاراتون فیکسه. در ضمن مثال 50سالگی را که زدید اشتباهه چون تحربیاتی که باید کسب بشه معمولا 27-28 کامل و جامع میشن:310:

ممنون از دو دوستی که شرکت کردند
دوستان دیگری نظر ندارند؟...بالاخره فکر کنم خیلی ها اینجا 20 رو رد کرده باشند بتونند کمک کنند
ممنون میشم راهنمایی کنید!

سلام دوست عزيز :72::72::72:

به نظر من:
1- اگه فقط فقط فقط قصدت از ازدواج رفع غرايز جنسيت باشه اشتباهه... مسما ازدواج مجموعه اي از اهداف رو در بر ميگيره كه تنها يكيش رفع نيازهاي جنسيته

منم (به عنوان يه خانم) قبلا به خاطر نيازهاي شديدي كه داشتم دوست داشتم زودتر ازدواج كنم كه الان با كمك دوستان فهميدم صرفا با اين اولويت ازدواج كردن اشتباهه محضه

پس يه سري اهداف منطقي براي خودت در نظر بگير كه البته ارضاي نيازهاتم ميتونه يكيش باشه، بعد با توجه به معيارها و اهدافت همسر ايده الت رو انتخاب كن
به نظرم اگه فقط جنبه جنسي ازدواج برات مهم باشه همسرت رو با توجه به جذابيت جنسيش انتخاب ميكني كه اين ميتونه مشكل ساز بشه!!!

2- يه خانم 17 ، 18 ساله گاهي ميتونه خيلي هم پخته تر از يه خانم 27 ساله عمل كنه... بستگي به شخصيت طرف و نوع تربيتش داره ... اما مسلما درصد كمتري رو در بر ميگيره
اما شما 21 سالتونه، حالا چرا اصرار داري يه دختر 17 ساله بگيري؟؟؟؟ ... اختلاف سنيه زياد مد نظرته؟؟؟

به نظرت توي اين سن خودت تجربه و آمادگيه لازم براي ازدواج رو داري يا صرفا يه هيجان زود گذره؟؟؟؟ به نظت به بلوغ فكري رسيدي؟؟؟
منم تو سن 20 سالگي فكر ميكردم خيليييييييي عاقل شدم، حتي خيلي ها هم تاييدم ميكردن، اما الان كه 25 سالمه ميفهمم گذر زمان چه قدر ميتونه ديدگاهه آدم رو تغيير بده... احساس ميكنم هنوزم بايد خيلي چيزها ياد بگيرم
پس شتاب زده تصميم نگير ...

3- مسلما بعد از سن 25 سالگي شخصيتت ثبات بيشتري گرفته.... تو اين سن ميدوني از زندگي چي ميخواي... ميدوني كجا ايستادي و ميخواي به كجا برسي ... توقعاتت از زندگي مشترك و همسرت مشخص شده و با درصد بالايي ثابت ميمونه
اما تو اين سن 20 سال شناخت كمتري از خودت و توقعاتت داري... ممكنه چيزي برات مهم باشه كه 4 ، 5 سال ديگه واست بي اهميته يا برعكس
ممكنه از 20 سالگي تا 25 سالگي سلايقت خيلي نوسانات داشته باشه اما بعد از گذر اين سن پر فراز و نشيب و خارج شدن از اون هيجانات ، حدودا از 25 تا 50 سالگي اين نوسانات خيلي خيلي كمتر ميشه و به طور كلي ديگه فهميدي از زندگيت چي ميخواي ((البته اين سنين رو تقريبي گفتم))


4- ما نميتونيم دقيقا بگيم كجا جاي مناسبي براي انتخاب همسره
اما
تو كوچه خيابون كه مسلما فقط معيارهاي ظاهري غالبه و اصلا توصيه نميشه!
توي دانشگاه و محل كار و جمع دوستان و آشنايان و فاميل ها ميتوني بيشتر تمركز كني
اگه دختر خانمي فاكتورهاي اوليه براي ازدواج رو از نظرت داشت ((مثل ظاهر معقول و مورد پسند، نجابت، متانت، روابط عمومي در حد كه مد نظرته و ... )) ميتوني يه مدت خيلييييييييي نا محسوس زير نظرش بگيري و اگه تو مرحله اول ok بود ازشون اجازه خواستگاري بگيرين و شناختتون رو زير نظر خانواده ها در چندين جلسه تكميل تر كنيد تا ببينين اون كشش رو براي هم دارين يا نه... اگه خيلي زيركانه و عاقلانه رفتار كنيد در چند جلسه خيلي خوب ميتونين طرفتون رو بشناسين...
(((اصلا رابطه دوستي رو براي تكميل شناخت توصيه نميكنم.... چون هم براي خودت هم براي اون دختر خانم مشكل سازه))


و در آخر اين نكته رو ميگم كه : درسته هميشه مشكلاتي هست و هميشه جا براي پيشرفت هست
اما بايد زماني تصميم به ازدواج بگيري كه لا اقل توانايي اداره يه زندگي رو داشته باشي
نيازي نيست تمام شرايطت كاملا ايده ال باشه، اما داشتن شغل مناسب ، پايان خدمت سربازي ، بلوغ فكري و روحي و يه سرمايه جزئي براي برداشتن اولين گام ها نيازه ...
نه خيلي وسواس گونه رفتار كن نه خيلي هول گونه!!!!
بالاخره تو جلسه خواستگاري بايد حرفي براي گفتن داشته باشي... پس اعتدال رو رعايت كن

سلام آقای یکی دوتا!
1- به نظر من هیچکس از پسرا فقط فقط به خاطر ارضای نیاز جنسی اش ، حاضر به ازدواج نیست و البته کسی که ازدواج می کنه هدفهای دیگه ایی هم داره ، از جمله نیاز انسان به همدم و ارضای احساس نیاز عاطفی ، ازدواج به خاطر اینکه انسان دوست داره همسر داشته باشه .
2-دختر 17-18 ساله شاید خام باشه شاید هم نباشه ، هر چی باشه شخصیتش راحت عوض میشه و این میتونه نکته مثبتی در ازدواج های سن پایین داشته باشه .
3-خب اگه بذاری که همه شرایطتت اوکی بشه که میشی 35 سالت ، اونوقت دخترا میگن سنت زیاده ! و برو یکی همسن خودت رو بگیر . نه من قبول ندارم.
4-بعضی از مشاورها میگن که شما باید به بلوغ های مختلف رسیده باشی تا بتونی ازدواج کنی و بعضی ها که دینی تر هستند و قرانی میگن که کسی که ازدواج بهش واجب بشه نیازه که حتما ازدواج کنه .
.
.
تاپیک های منو سرچ کن ، دو تا سخنرانی هست یکی به نام علی کریمی و دیگری دکتر فرهنگ ، می تونی با عقایدشون آشنا بشی.
آقای علی کریمی بیشتر موافق ازدواج در سن پایین هستند.

سلام برادر عزیز

به همدردی خوش آمدی

سوالاتی که میپرسی نشون میده که کتاب ها یکم سردرگمت کردن. اینکه اهل مطالعه هستی خیلی خوبه اما همیشه

سعی کن خودت باشی و اگر نقص رفتاری داری فقط با رفتار درست جایگزینش کنی.

در مورد سوالاتت این سوال برای هر کسی تو یک سنی شکل میگیره.

مثلا من تا 22 سالگی اصلا در مخیلم نمیگنجید که بخوام ازدواج کنم. اما الان دخترا از 14 سالگی و پسرا از 18 سالگی

به فکر ازدواج کردن هستن که یکی از دلایلش بلوغ زودرس جنسی به دلیل گسترش رسانه های ارتباطی و جو حاکم

بر دنیا هست.

بنابراین این که شما در 21 سالگی داری بهش فکر می کنی یک مسئله کاملا طبیعیه.

اما در مورد شرایط ازدواج باید به حداقل ها و ثبات خوبی برسی. ازدواج 3 تا بلوغ میخواد :

1- بلوغ فکری 2- بلوغ جنسی 3- بلوغ اجتماعی

اولین مسئله بلوغ فکری و روحی هست

برای مثال پسرها از 22 سالگی به یک ثبات عقلی میرسین و دخترها از 21 سالگی. البته این حکم کلیه و استثنا هم

داره. برای برخی ها زودتر این بلوغ اتفاق می افته و برای برخی دیرتر.

مسئله بعدی ثبات مالی هست. یعنی شما باید حداقل یک کار که کفاف خرج و مخارج عروسی ، اجاره مسکن ،

هزینه های زندگی و ... رو بده داشته باشی و یا کسی کنار کار ازت حمایت کنه.

مسئله بعدی بلوغ اجتماعی هست. یعنی شما باید نقش خودتون و در جامعه پیدا کنین و برای خودتون جایگاه

اجتماعیتون تعریف شده باشه و بتونین این نقش -همسربودن- رو بپذیرین و در جامعه خانواده خودتون این نقش رو

به خوبی ایفا کنین و با اجتماع بیرون نیز به خوبی ارتباط و تعادل برقرار کنین.

پس نمیشه برای شما یک سن مشخص کرد.

اما لازم نیست همه شرایط تکمیل باشه. چون خود شما با ازدواج قراره کامل بشین و هرچی هم جلو برین باز یک

چیزی کمه. شما اگر حداقل ها رو فراهم کنین میتونین با همسرتون در سالهای آتی پایه های محکمی رو که ساختین

روش بنا بسازین. مهم اینه که شما اون پایه ها رو داشته باشین که حداقل ها هستن و بعد به کمک همسرتون پس از

ازدواج شروع به ساخت زندگی و خوشخبختی کنین و با هم مسیر تکامل رو طی کنین و نواقص هم رو به مرور برطرف

کنین.

موفق باشین.

:72:

متشکرم از دوستان یه زوایایی توی ذهنم تا حدودی روشن شد با صحبت هاتون
این که گفتید کتاب ها داره سردرگم میکنه کاملا درسته خودم هم بهش رسیدم و هر کدوم هم توی یک مطئله چیزی میگند....ولی خب اثر مثبتش خیلی بیشتره و سعی میکنم به یک چز کلی در ذهنم برسم.
پس این طور که معلومه در بیشتر موارد پسر حدود سن 25 سالگی به بعد به یک ثبات شخصیتی میرسه و توی این سن الانم نوسان زیاد داره.

به نظرتون چه کارهایی میتونم انجام بدم که در جهت ارتقا و رشد بعد روانی و فکری مفید و سریع واقع بشه؟!

کار کنی ، دانشگاه بری ، با با تجربه ها نشست و برخواست کنی ، همدردی بیای !