موضوع: او فقط استاد من است ! چرا هیچ کس باور نمیکند ؟

من به چیزی که شما گفتین عمل کردم . به استادم بی محلی کردم ولی بدتر شد . حقیقتش حمل بر خوستایی نشه ، ولی من چون یک ترم دیگه هم با او داشتم خیلی قوی تر از بقیه هستم . اینه که مرتب دانش منو به رخ بقیه میکشه و این باعث یک توجه اساسی و خاص به من و همینطور دوستم شده .و موقع دادن درس جدید تند تند از من سوال میکنه .
این بار واقعا حوصله نداشتم چون مادربزرگم بیمارستان بود و فکرم اصلا توی کلاس نبود . کلی هم زنگ تفریح با شنیدن صدای غمگین مادربزرگم گریه کرده بودم و قیافه ام دیدنی شده بود .نگاه های گاه و بی گاهش رو میدیدم و حتی اشاره هایی که به دوستم میکرد را ! دوستم هم مرتب به پام میزد که (این چه قیافه ای است ؟ تو نمیتونی مثل آدم رفتار کنی ؟ ) و با رفتار خودش کار من را به قولی ماست مالی میکرد .در مقابل شوخی های استاد به جرات میگم که هیچ کس نمیتونه دوام بیاره و نخنده ، مخصوصا من که خیلی خوش خنده ام ولی امروز توی یک دنیای دیگه بودم . به شوخی هایش نمیخندیدم و وقتی بعد از چند بار متوجه میشدم صدایم میکند ، هول میشدم و یک آن از جایم میپریدم . کاملا مشخص بود که فکرم جای دیگه ای است و او ناراحت میشد .
استاد برای اولین بار امروز سر تمام بچه ها فریاد کشید و به خاطر یک اشتباه کوچک حسابی آنها را دعوا کرد . همه اش تقصیر من بود ! اگه من بی محلی نمیکردم ، اگه من اینقدر حواس پرت نبودم اینطور نمیشد . مرتب نگاهش را روی خودم حس میکردم و تا سرم را بالا میآوردم رویش را آنطرف میکرد . ولی من دارم باعث عذاب بچه های دیگه هم میشم . استاد دیگه طرفم هم نمیاد و وقتی میاد دستش را که محکم مشت شده میبینم و بعد میرود . نمیدانم جدا چی شده ولی این راه کارساز نبود . تازه باعث توجه بیشترش میشه . او مرتب ناز من را میکشد و در مقابل حرفهایش جوابی ندارم . مخصوصا وقتی خیلی محکم میپرسه تو کجایی ؟ چرا اینقدر اخمالو شدی ؟
چی دارم که بگم ؟
در مورد نگاهم هم مطمین باشید . من اصولا به هیچ مردی تا مجبور نشم نگاه نمیکنم چون متاسفانه اکثرا دیگه چشم از آدم بر نمیدارن . تازه کی میتونه نگاه یک دختر خجالتی رو یک جور دیگه معنا کنه ؟ این امکان نداره . همه میدونن من توی این خط ها نیستم !
تازه این دفعه اصلا نگاهش نمیکردم . اصلا !!! دیگه چه کنم ؟؟؟

[align=justify]
سلام
شما اصلا به جواب دوستان و مدير محترم توجه نمي كنيد و فقط حرف خودتون رو مي زنيد اينجوري به هيچ جا نمي رسيد بهتره اول شما مشكلتون رو با خودتون حل كنيد من كه اعصابم خورد شد از اين همه بي توجهي شما به پاسخ دوستان[/align]

توجه کردم دیگه ؟؟ مگه نگفتین بی محلی کنم ؟ بهش رو ندم ؟ منم همین کارو کردم که اینطور شد . یک نفر دیگه به جای من تنبیه شد ! دادهای استاد رو اون شنید . من قبول دارم که استادم یک مقدار ... شاید نیاز به محبت داره نمیدونم چرا من این وسط دارم مجازات میشم . اینقدر عصبانی بود که من توی گوشه ی دیوار که نشسته بودم فرو رفته بودم و از ترس تمام دستام میلرزید . حق اون هم کلاسی بیچاره ی من نبود که باز خواست شه . اونم به خاطر کم محلی من ! دیگه امروز به جرات میگم حتی یکبار هم توی چشماش نگاه نکردم . چشمام به تخته بود و گوش میدادم فقط . دیگه چی گفتین که گوش ندادم ؟

دوست عزيز

آرام خانم تو ميگي كه من به حرفاي شما گوش دادم و چوبش رو يه نفر ديگه خورد خب

عزيز من مشكل از استادتونه اين استاد شماست كه برخوردش صحيح نيست اصلا مگه

استاد و معلم خوب نبايد با همه عادلانه برخورد كنه و همه رو به يه چشم نگاه كنه اما

ايشون از منسب و مسؤليت خودشون دارند سؤ استفاده مي كنند و متاسفانه ساده تر از

شما هم كسي رو پيدا نكردند اصلا به چه حقي بايد بر سر كسي كه هيچ گناهي نكرده داد

زد ، شما اگه خيلي مي خواي لطف كني آدرس يه روانشناس و مشاوره خوب رو به

استادتون بديد كه بره مشكلات رفتاري خودش رو رفع كنه بعد يه مدت كه حالش خوب

شد بياد سر كلاس مگه كلاس درس جاي عشق و عاشقي دوست داشتن و دلسوزي

بيخوديه ، شما هم داريد به خودتون ظلم مي كنيد لازم نيست دلتون به حال ايشون بسوزه

كه خودتون رو اينجوري از بين مي بريد وبه خودتون ضربه مي زنيد و اونم به خاطر

سادگي و پاكي خودتونه كه اونو پاك و خوب مي بينيد ، نزاريد كسي و ارد مرز و

محدوده ممنوعه احساسات شما بشه من اگه جاي شما بودم حاضر بودم اصلا تا آخر

عمرم درس نخونم ولي سر كلاس همچين استادي هم نرم كه به روحيه ، آرامش، اعتماد

به نفس ، پاكي ، و ........... لطمه وارد نشه .
حالا شما لازم نيست اينكار رو بكنيد كافيه كلاستون رو درس اين استاد عوض كنيد يا

آموزشگاهتون رو تغيير بديد شما بهتره به فكر خودتون باشيد و دلسوزي بيجا هم نكنيد

، تا وابستگي عاطفي بيشتري ايجاد نشده يادتون باشه روح لطيف شما ارزشش بيشتر

از اونيه كه شما بخواييد اينجوري به اون لطمه وارد كنيد ، حرف پدر ومادرتون رو هم

خوب گوش بديد شما اگه راست مي گيد دلتون به حال پدر ومادر خودتون بسوزه كه اين

همه واسه شما زحمت مي كشند وپولشون رو خرج درس خوندن شما مي كنند اونوقت

اون آقا با اينكاراش داره اينجوري به شما لطمه وارد مي كنه اگه مي دونستم واقعا براي شما فايده اي داره بيشتر از اينها

در مورد شخصيت اون آقا حرف مي زدم و مثالهايي هم مي زدم ولي ..........
تا همينجا هم كافيه موفق باشيد و خدانگهدارتون

گوش اگر گوش تو ناله اگر ناله ما
آنچه البته به جایی نرسد،فریاد است

قبول دارم که ادامه ی کلاس زیاد برایم مناسب نیست و باور کنید این کلاس جز زجر و ناراحتی هیچ چیز برای من ندارد ولی به دوست پسرم چه بگویم ؟ جدیدا مسایلی که پیش میآید را همانطور که شما گفتید ، به او نمیگویم و در پاسخ چگونگی کلاس میگویم خیلی بهتر شده و هیچ مشکلی نیست . چون این استاد ، تنها استادی است که نیم ساعت دیر سر کلاس میآید و این نیم ساعت را میتوان با مشورت با خودش دیر سر کلاس آمد ، این مدت را قرار است با دوست پسرم باشم . او بخاطر من یک کلاس دانشگاهی اش را حذف کرد تا بتوانیم همدیگر را ببینیم ولی من حتی حاضر نباشم بخاطر او این استاد را تحمل کنم ؟ جواب او را چه بدهم ؟ این خودخواهی نیست که او بخاطر من کلاسش را حذف کند و من هیچ کاری نکنم ؟

با سلام

خسته نباشيد من فقط همين رو مي تونم بهتون بگم كه داريد اولا به خودتون ظلم مي كنيد و بعدش هم به پدر ومادرتون
خاك بر سر استاد تون و دوست پسرتون همين.

جمله بالا صرفا حرف دل و نظر من بود كه پشت اين جمله كوتاه اگه دقت كنيد هزاران حرف نهفته است ولي ترجيح مي دم اين حرفها رو از زبان اهلش و متخصص اينكار يعني جناب سنگ تراشان بشنويد . به خاطر اون جمله آخر من هم ناراحت نشيد به خدا راست ميگم شما اگه قدر خودتون رو بدونيد و براي خودتون و شخصيتتون بيشتر از اين اهميت قائل بشيد بايد اينو قبول كنيد كه ( خاك بر سر اون استاد و دوست پسرتون) چون با اين موش گربه بازيها شما از چند لحاظ داريد به خودتون ضربه وارد مي كنيد 1 - درسي 2- اخلاقي 3- روحي و ........ به شما توصيه مي كنم از كانون گرم خانواده و محدوده خود خارج نشيد شما خيلي آسيب پذيرتر از اوني هستيد كه فكرش رو مي كنيد تا دير نشده ...........

یعنی شما از دوست پسر داشتن من ایراد میگیرید ؟ این رو بدونید که همین کانون گرم خانواده کار دست من داده . من هیچوقت دوست نداشتم که مثل دخترای دیگه دوست پسر داشته باشم ولی تهمت زدن خانواده ام باعث شد که جدی جدی این کار رو بکنم و وقتی به خودم اومدم که راه برگشت نداشتم . سلامت فکر اون پسر منو مجذوب خودش کرده بود . هم من شدیدا به او وابسته شده بودم و بدتر از من هم او وابسته شده بود! اینه که کاری نمیتونم راجع به اوکنم . استادم رو شاید بتونم از زندگی ام بیرون کنم ولی دوست پسرم را نمیتونم . 1000 بار هم امتحان کرده ام و نشده . مطمین هم هستم اگه بدونه استادم داره ادامه میده هرطور شده دیگه نمیذاره برم کلاس ولی اولا خودتون گفتین نگم ! بعدشم خودم میترسم بره با استادم صحبت کنه و ... صحبت کردم محترمانه ی آقایون ایرانی رو که دیدین ؟ خیلی محترمانه و خونسرد با کتک کاری با هم صحبت میکنند . البته دوست پسر من اهل زدن و .. نیست ولی استادم چرا !!!
واسه همینه که من این وسط گیر کرده ام

خدا رو شكر كه قبول كردي اون آقا (استادت رو ميگم) مشكل داره عزيزم تو بابت كارهات فقط بايد به پدر و مادرت جواب پس بدي اگه دوست پسرت تا اين حد توي روابط و مسائل تو ريزه اين مشكل اونه حتما اين قضيه نوع برخورد استادت رو با خانواده ات در ميون بذار و ازشون بخواه كه آموزشگاهت رو عوض كنن
دختر تو اصلا متوجه نمي شي كه امسال قراره كنكور بدي چند ماه وقت داري مگه؟اين استادت به درك واصل بشه كه اسم هرچي استاد و آدمه به گند كشيده به فكر خودت و آينده ات باش اگه امسال خداي ناكرده قبول نشي يه سال از عمرت به هدر مي ره و چون سال بعدا هم مي خواي براي كنكور بخوني ميشه دو سال!دو سال از عمرت اون هم در چه بازه اي 17-23 سالگي اكتيو ترين تايم هر انسانيه بازهم مي گم از اون آموزشگاه خارج شو اگه آدرس محل سكونتت رو برام ميل يا پيغام بدي مي تونم يه آموزشگاه مناسب نزديكاي خونتون كه از اين آدمهاي احمق توش جايي نداشته باشن بهت معرفي كنم ديگه فكر نكنم بشه بهت كمكي كرد حداقل من ديگه چيزي به ذهنم نمي رسه