موضوع: +خاطرخواهی..!!

فرزاد عزیز ،
به نظر می رسه شما هنوز نتونستی معنای آشنایی رو از دوستی تفکیک کنی و به همین خاطر فکر می کنی صرف اینکه به اون دختر بگی بهش علاقه داری و بهش فکر می کنی کافیه و ماجرا تموم می شه ...
بر حسب شرایط و نیز نظراتی که در این خصوص داری این احساس تند و فورانی ، ممکنه صرفا به یک ارتباط دوستی ختم بشه و اگه شما می گی نه می تونه ناشی از بی تجربگی و مهمتر از اون عدم آشنایی شفاف شما با خواستها و نیازهای خودتون باشه ...
از طرف دیگه احساسی که صرفا بر پایه ی یکسری تخیلات و احتمالات و هیجانات ایجاد می شه که نمی تونه پشتوانه ی خوبی برای یک ارتباط (چه به منظور ازدواج و چه با هدف دوستی ) مناسب باشه ...
به نظر من هم سعی کن با خودت روراست باشی ...

اقا فرزاد ضمن خوش امد گويي من بالاخره نفهميدم مذهبي هستي يا نيستي داداش!!!!!!!!شما بايد ببيني حرف حسابت چيه نه ايشون! مذهبي هستي ! ازدواج كه نمي خواي بكني! فقط اين 4 ساله ميخوايش! خاطرشو ميخواي! يكبار ديگه خودت مطالبي رو كه نوشتي مرور كن به ما حق بده سر در گم بشيم و هيچي نتونيم بگيم!!!!!!!!!!!!!!!!!

سلام
آقا شما دوست داري از اين خانم چي بشنوي؟بگه دوستت دارم؟ خب فكر كن كه گفته مي خواي باهاش يه دوست باشي يا ازدواج كني يا gf شما باشه يا فقط احساساتتون رو بهم گفته باشيد؟اول بگو كدوم كس مي خواي باشي؟بعد درمورد اينكه با اعتقادات و شرايط شما ميشه چيكار كرد پيشنهاد ميديم عجله نكن توي دلبستن كه عجله كردي توي ادامه اش ديگه عجله نكن چون شايد راه غلطي رو پيش بگيري
با دلت صادق باش تا دلت بتونه حرفهاشو بهت بزنه بدون محافظه كاري
آرام باش و صبور

دوستان سلام.. ممنون از همدردی تون!!
آقای مدیر محترم.. من مقاله های سایت رو خوندم. خوب زیاد به جوابم نرسیدم.. چون شرایطی رو که گفته همچین 50 50 می بینم تو خودم.. یعنی زیاد تکلیفم رو معلوم نکرد..!!
ببنید من واضح حرفامو گفتم.. منتها چون یه خورده موردم استثنایی هست شما فکر می کنید تناقض و ابهام داره.. بیبنید من قبول دارم احساسات این دوره است. اما چرا همه می گن بعد از ازدواج فروکش می کنه و این من بمیرم ها می شه تو بمیری!؟ آخه من خیلی مهربون، دلسوز، خوش اخلاق، صبور و منطقی ام! تعجب نکنید. باید از خودم تعریف کنم. آخه من که می دونم به خاطر چی ازدواج می کنم.. من که می گم خیلی همسرم ارزش داره برام.. خیلی دوسش دارم.. خیلی برام عزیز و محترمه.. محاله که روزی بخوام باهاش یه مخالفت یا جر و بحث معمولی داشته باشم که ناراحتش کنه.. چه برسه به اینکه بخوام دعوا و قهر و خدای نکرده کتک و درگیری باهاش داشته باشم.. پس چه دلیلی داره که بخواد این عشقم کم بشه!؟ چه دلیلی داره که بخواد زندگیم خراب بشه!؟ تازه.. مگه من چی می گم؟ می گم فقط باهاش حرف بزنم. ببینم چی میگه؟ نظرش چیه؟ اگه قراره حرفی بزنه که منو متحول کنه خوب بزنه.. بشنوم. بفهمم که برداشت و برخورد او چیه! خیلی فرق می کنه.. من الان گیجم! ابهام دارم.. نمی فهمم این احساسی که دارم سرانجام خوبی داره یا نه اگه بهش اعتماد کنم و بروزش بدم. یا اینکه نه چیز درستی نیست و باید سرکوب بشه؟
من که نمی گم نه دوستی نه ازدواج.. من می گم اگه باهم تفاهمی داشته باشیم. اگه به قول شما معیارهامون.. خونواده هامون.. سلایق و اعتقادات و نظرات و ارزش هامون به هم خورد که چه اشکال داره ازدواج کنیم؟ خوب شرایط رو نداریم جور می شه؟ آخه نامزدی هست.. عقدی هست.. وقت هست برا جور کردن شرایط..
حالا می خوام ببینم که حرف بزنم یا نه؟ از کجا شروع کنم؟ چی بگم؟ چطور بگم؟ و ....

سلام
خواهش می کنم ابوالفضل جان.. دیگه حرف دوست دختر پسری رو به من نزن! ببین من واقعا به دینم معتقدم.. وقتی خدا گفته دختر و پسر نامحرم نباید باهم دوستی کنن خوب نباید دوست باشن دیگه! اگه به قول شما من با اون همکلاسیم رفیق بشم از اون بعد هر نگاهی که بهش بندازم می شه حرام! این نگاه آتیشم می زنه.. می فهمی!؟ زندگی مو می سوزونه.. من آدمی نیستم که اینقدر راحت بخوام معنویت زندگی مو با این پستی به نفسم ببخشم!
می خوام یه کلمه بهم بگید.. رو حساب تجربه و اطلاعاتی که خوب شما روانشناسا دارید من می تونم امیدی به این احساس و ازدواج داشته باشم یا نه؟ می تونم به خاطرش برم یه خورده باهاش حرف بزنم یا نه؟ یا اینکه باید بیخیالش شم!؟ چون من می گم یا ازدواج می کنم یا فراموشش..!!
هر چند دیروز خیلی با خودم حرف زدم و به همین حرف تو رسیدم. که صبر کنم. یه ماه.. یه سال.. دو سال. هر چی.. اونقدر صبر کنم که دیگه به اینجام برسه! دیگه نتونم تحمل کنم. و اگه اونوقت هنوز همون احساسا رو داشتم باهاش ازدواج کنم.. چون اینجوری حقیقت عشقم ثابت می شه!

راه خوبيه انجام بده فقط توي اين مدت از اين خانم براي خودت يه فرشته نساز سعي كن اون رو همون جوري كه هست تجسم كني شاخ و برگ اضافي بهش ندي گذر زمان راه درست رو بهت نشون ميده اميدوارم كه صبر داشته باشي