موضوع: شوهران از زنان چه می خواهند؟

سلام tesoke
شاید اگر صبر کنم شما بازم بتونید به لیست بالا مواردی رو اضافه کنید
ولی برام جالب بود این که یک مرد هستید و به این خوبی نیازها تون رو شناسایی کردید و از او مهم تر این که به این واضحی و قشنگی مطرح می کنید عالیه! (این یعنی گامی جلوتر!کاری که برای خیلی از مردهادشوار هست ).
شما از همین ابتدا یعنی در جلسات خواستگاری می تونید در مورد این انتظارات با همسر آینده تون صحبت کنید و همچنین از او نیز بخواهید مانند شما چنین لیستی از انتظاراتش تهیه کند و به نظر شما برساند.
نکته ی مهمی که می خواستم به اون اشاره کنم اینست که چه زن ,چه مرد اگر جلوی هر یک از مواردی که در لیست انتظارات خود می نویسند گزینه ی بهتر است را به جای باید بگذارند دوستی و الفت آن ها بیشتر می شود شاید نیازی یا خواسته ای یا کمبودی به جای باقی بماند اما رابطه آسیب نمی بیند از هم رنجیده نمی شوند حتی اگر هیچ کدام(البته بعضی انتظارات اساسی وحیاتی ست و حتما باید پاسخ گفته شود که باید این ها تفکیک شوندمنظور از هیچ کدام انتظارات غیر اساسی و حیاتی ست ) از موارد لیستشان پاسخ گفته نشود .
گزینه ی" بهتر است" هم فردمقابل را آگاه می سازد وهم کمک می کند فرد انرژی خود را به این سمت هدایت کند وهم اورا تشویق می کند که به محبت و توجه او نیاز است. در ضمن این که ,این پیام را دارد که هیچ گونه فشار و تحمیلی نیست .یعنی یک خود انگیختگی در فرد ایجاد می شود .
اما گزینه ی باید حق انتخاب و آزادی عمل را از فرد مقابل می گیرد و برا ی ما تبدیل می شود به یک وظیفه برای طرف مقابلمان و این آسیب رسان و افت رابطه است .

مدیرهمدردی نیز سخنانی در را بطه با انتظارات و رنجشی که از عدم رسیدن به اون پیش میاد در یک تایپیک داشته اند .

در آخر جناب tesokeبراتون آرزو می کنم همسری مناسب نصیبتون بشه[و کنار هم خوشبختی بیشتری رو حس کنید و انتظارات همدیگر رو به نحو احسن پاسخگو باشید

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام سمیه
زودرنجی شما می تواند به خیلی دلایل باشد. اما من به یک جنبه اشاره می کنم
ما قبل از اینکه وارد ارتباط با فردی بشویم. پیش پیش در ذهن خود انتظارات و توقعاتی را برای این رابطه تعریف می کنیم( ناخوداگاه این کار را می کنیم نه اینکه بنشینیم و با خود این قرارها را بگذاریم).

اگر این انتظارات و توقعات واقع بینانه و درست تنظیم شده باشد، وقتی درگیر رابطه می شویم برایمان خیلی مسائل قابل انتظار است و انتظارش را می کشیم ، لذا مشکل حادی برایمان ایجاد نمی شود. اما اگر این انتظارات و توقعات ذهنی ما بیش از اندازه ایده ال گرایانه ، دقیق و سخت گیرانه باشد و با واقعیات تطابق نداشته باشد، به هنگام برقراری ارتباط واقعیت ها با ذهنیات ما ناهمخوان شده و برای ما مشکل ایجاد می کند.
اما اینکه چه انتظاراتی و توقعاتی واقع گرایانه هست و صحیح هست و چه انتظاراتی رویایی و ایده ال گرایانه و نشدنی هست، بحث مفصل است که در اینجا مجالش نیست. اما به عنوان مثال به یک نمونه از انتظارات غلط اشاره می کنم.
انتظار ایده آل و غیر واقع بینانه: « همه باید به من احترام بگذارند»
انتظار فوق به همان اندازه که عالی و دوست داشتنی هست به همان اندازه غیر واقع بینانه و دست نیافتنی میباشد. در واقعیت هیچکسی نیست که همه به او احترام بگذارند. حتی اگر آن شخص پیامبر خدا باشد باز هم کسانی هستند که دندان مبارکش را بشکنند یا از بالای پشت بام بر سرش زباله بریزند یا با او وارد جنگ شوند.
پس در واقعیت باید انتظار اینکه همه به ما احترام بگذارند را که غلط است با انتظاری واقع بینانه جایگزین کنیم. مثلا این انتظار که:« بهتر است دیگران به من احترام بگذارند، اما اگر کسی به هزارو یک دلیل نخواست این کار را بکند، برای من قابل پذیرش است»
حالا با این پیش فرض و این انتظار واقع بینانه ، هر گاه در ارتباط هایمان، فرد یا افردای آن طور که ما دوست داشتیم ، با ما برخورد نکرد، قابل فهم است و ما پیشاپیش پذیرفته ایم که بعضی ها بر خلاف میل ما رفتار می کنند.

tesokeسلام
خودتم می دونی که انتظارات رویایی و ایده ال گرایانه نشدنی ست یا با زحمت زیاد همراه هست

من حالا حالاها به این لیست اضافه می کنم و به همسرم و خودم کلی حال میدم

یه ضرب المثل داریم :"آرزو بر جوانان عیب نیست !
لیست شما اگه فقط آرزو باشه که فبها!
اما اگر انتظار باشه و تحقق هم پیدا کنه اول آسایش همسر شما بعد هم آرامش هردوی شما از خانه ی شما خداحافظی خواهند کرد
پس لطفا یه لیست از انتظارات و توقعات واقع گرایانه ات تهیه کن !
هرچی کم توقع تر زندگی آرامش بخش تر!(قصار بید!)

نوشته اصلی توسط tesoke

من مجردم ولی خب در آینده این انتظارات را از همسرم دارم.
1) وقتی می خوام از خانه بیرون برم و وقتی میام تو خونه از من استقبال کند.
2) ......
3)..............
4)..................
.....
19)

سلام
من باهات شرط مي بندم اگر در جلسه خواستگاري اين 19 انتظار را جلوي دختر خانم بگذاري.... تا 19 سال ديگه هم مجرد بموني.... اگر هم دختر زيركي باشه بله بگه..... تا 19 روز بيشتر خوشيتون طول نمي كشه....

ببين بحث سر كوچك و بزرگ بودن انتظارات شما نيست!
بحث سر اينه كه وقتي با اين انتظارات وارد زندگي بشويم، واقعيت فرد برايمان پوشيده مي ماند. منحصر به فرد بودن ، علائق، خلق و خو، شخصيت فرد تحريف مي شود.
آنوقت به ميزان همراهي او با انتظاراتمون از زندگي لذت مي بريم.

در حاليكه دختر و پسري كه با هم ازدواج مي كنند، قبل از هر چيزي دو انسان هستند، با دو نگرش، با دو سليقه و ....
شايد آنچيزي كه براي شما يك انتظار كوچك باشد، براي طرف ديگر يك مسئله غير قابل اجرا به نظر برسد.


پس بهتر هست از توي ابرها پايين بياييد. و به جاي انتظارات قبل از ازدواج دقت زيادي بكنيد كه معيارهاي اساسي خود را در ازدواج مشخص كنيد و آنها را در خودتون و دختر مورد نظر تناسبش را ارزيابي كنيد.

در واقع هر معيار خودش مادر صدها توقع و انتظار هم مي تواند واقع شود.
مثلا اگر معيار اعتقادات را خوب بررسي كنيد و با هم تفاهم داشته باشيد بعضي انتظاراتتون در آن تا حدودي نهفته هست مثل انتظارات:
1
2
3
10
13
15

نوشته اصلی توسط tesoke

پنجما گفتي كه توقعات پايين باشه. من هر چي فكر مي كنم مي بينم كه اين توقعات اصلا بالا نيست. اگه بالاست بگو كدوم يكي بالاست. لطفا با شماره اش بگو.

انتظارات با توجه به سطح طرف سنجيده مي شود.
هرچه انتظارات به صفر نزديك شود، خوشبختي و رضايت از زندگي ميل به بي نهايت مي كند.
اما بالا يا پايين بودن سطح توقع و انتظار با توجه به دختر مورد نظر شما سنجيده مي شود.
رجوع شود به مادر بودن معيارها در زايش انتظارات در پست بالا

نوشته اصلی توسط tesoke

ششما گفتي اگه اين موارد پاسخ داده هم شود آسايش را از همسرم و خودم ميگيرد. دليل اين حرف شما چيست؟ مگه اين موارد چقدر از وقت يك زن را ميگيرد؟
ممنون كه جواب ميدي.

ببين هر همسري في نفسه دوست دارد خودش زايا باشد، مثل چشمه اي كه خودش آب دارد. خلاقيت به خرج بدهد و از روي دلش كاري را براي همسرش انجام دهد.
اما اگر در زنداني نامرئي از انتظارات همسرش محبوس باشد، و نگران و ترس اين را داشته باشد كه با هر كارش ممكن است يك نگراني يا ناراحتي براي همسرش ايجاد كند، مسلما در دراز مدت روح با طراوت زندگي كسل و خسته كننده مي شود.
البته بعد نيست كه همسران مطلوب هاي همسرشان را بدانند چيست، و با هم شفاف در ميان بگذارند. اما نبايد اين به عنوان وظيفه ، يا انتظاراتي قلمداد شود كه اگر انجام نشد، موجب رنجش يا ناراحتي طرف مقابل شود. چنانكه شما در بند 6 انتظارات خود گفته ايد.

نوشته اصلی توسط tesoke

9) اگه منو با هر مردی حتی با برادرش مقایسه کنه من دلم میشکنه و دیگه دوسش ندارم.
14) شنیدن کلماتی مثل بی نظمی، به فکر زندگی نیستی، با بچه اون جوری حرف نزن و ... باعث میشه فکر کنم دوستم نداره.

نوشته اصلی توسط tesoke

نوشته بودید:
ببين هر همسري في نفسه دوست دارد خودش زايا باشد، مثل چشمه اي كه خودش آب دارد. خلاقيت به خرج بدهد و از روي دلش كاري را براي همسرش انجام دهد.
اما من در جای دیگری خواندم که:
بسیاری از زوج ها معمولا سعی می کنند فضای رمانتیک را با سوپرایز کردن طرف مقابل مثلا با رفتن به یک رستوران فوق العاده و یا برنامه ریزی یک مسافرت به زندگی خود بیاورند. اما زمانی که می بینند طرف مقابلشان چندان خوشحال نشده، خیلی ناراحت می شوند. این امر کاملا طبیعی است، چراکه ممکن است چیزهایی که برای شما جالب و سرگرم کننده هستند، برای همسرتان جذاب نباشند.
پس اگر به هم نگیم اون بنده خدا ممکن است کلی از خودش هزینه کند تا مرا شاد کند ولی من لذتی نبرم.

لطفا به سوال اساسی زیر من پاسخ دهید:
سوال اساسی:
"اینها علایق من است. من چه طور باید همسرم را از علایقم باخبر کنم؟"

با سلام
دو موضوعی که طرح شده(کم کردن انتظارات، و شفاف بودن خواستهایتان برای یکدیگر)، هر دو کاملا صحیح هست.
نباید زوجی به تصور اینکه طرف مقابل باید خودش بفهمد، از ارتباط صحیح بپرهیزند. اما نکته ای که من مورد اشاره قرار دادم کم کردن انتظارات و کاهش آنها به حداقل هست.
وقتی یک فرد مجرد هنوز ازدواج نکرده 19 انتظار لیست می کند و تازه می گوید بقیه هم دارد.... این مشکل ساز هست.
و گرنه اگر شما ازدواج کردید، و دهها انتظار همسرت را خودت به طور زایا جواب دادی و در کنارش کم کم خواستهایت را شفاف کردید مشکلی نیست.
دقت کنید. فقط محتوای آن چیزی که گفتی مهم نیست، شکلش هم مهم هست.
مثلا توجه کن:
ممکنه اینطور گفته شود:
خانم لطفا برایم یک چای گرم بریزید. (بعد هم اگر ریخت که روی خوش نشان دهی ،و اگر نریخت ، اخم کنی و تصور کنی که دوستت نداره.)

صحیح اینطور هست:
اگر الان یک چایی بود خیلی حال می داد با هم می خوردیم. (بعد اگر نریخت، خودتون قدم رنجه بفرمایید، و هیچ احساس بدی هم پیدا نکنید.)

اگر خواستهاتون از نوع اول و به شکل اول باشه آسیب زاست. اگر از نوع و شکل دوم باشه مشکلی پیش نمی آید. انشاء الله بزودی هم ازدواج می کنی.

tesoke عزیز

توجه داشته باش که :

روحیات رمانتیک آدمی را از واقع بینی دور می سازد و معمولاً به سوی ساختن یک دنیای ذهنی فانتزی می کشاند ، انتظارات مبتنی بر این روحیه انحصار طلبی را موجب می شود و سبب وظیفه تراشی می شود و از طرفی خوشبختی و لذت از زندگی را گره زدن به عوامل بیرونی که در اینجا همسر است را موجب می شود که آسیب زا است .

به انتظاراتت دقت کن ، سراسر رمانتیک است و لحن و بیانت نشانی از دنیای ذهنیت دارد که ناخودآگاه با این پیش فرض که من با همسر آینده مطرح می کنم و اگر او قبول کرد باید انجام دهد ، وظیفه تراشی می کنی ، یعنی آنچه عرفاً و قانوناً وظیفه طرف مقابل نیست را از او طلب جدی خواهی داشت و بنا به بیانات خودت اگر تحقق پیدا نکند پیام منفی از آن دریافت می کنی ( تعبیر شخصی بدور از واقعیت ) و همین خود می شود آفت و عامل اختلافات در زندگی ( احساس محوری به این شدت حتی در انتخاب هم کار دستت میده ها و چشمت رو به روی معیارهای اساسی می بنده از ما گفتن و اینجوری که پیداست از شما نشنیدن )

نوشته اصلی توسط tesoke

بالاخره به هم بگیم یانه؟
در ضمن من خل نیستم که در جلسه خواستگاری اینا را بگم. گفتم در طی زندگی و کم کم و دونه دونه

اتفاقاً باید همون اول بیان کرد ، چون وقتی انتخاب کردی و بعد به طرف گفتی ایشون قبول نکنه او را طلاق خواهی داد ؟ و اگر بترسی اگر بگویی انتخاب نشی ، همین خود باید شما را با این واقعیت مواجه کنه که این نوع نگرش و انتظارات شما جای اشکال داره که احتمال انتخاب نشدن را به دنبال داره

سوال اساسی:
"اینها علایق من است. من چه طور باید همسرم را از علایقم باخبر کنم؟"

شما علائقت را صرفاً به عنوان علاقه و بدون باید و انتظار مطرح کن با الفاظی چون ، مایلم اگر شد همسرم برای من چنین کنه و من هم برای اون چنان ( در مقابل هر آنچه دوست داری از همسرت ببینی عادلانه اینه که متقابلی را هم قرار دهی یعنی اونچه خود می خواهی برای او انجام دهی ( با اطمینان به این که اهل عمل باشی )بیاوری

در نهایت واقع بینانه و عاقلانه اینه که از انتظار بکاهیم و بر خدمات بیفزاییم ، یعنی به جای انتظار از دیگران از خدمت بدون چشمداشت به دیگران ، لذت ببریم .( لذتی پایدار و ماندنی و درونی و کاملاً در اختیار خود ما )


.