موضوع: شوهران از زنان چه می خواهند؟

سلام
من امروز به طور کاملا اتفاقی وارد این سایت شدم اونم در حالی که به شدت ناراحت بودم و ...
مطالبی که خوندم خیلی به نظرم جالب اومد و خیلی کمکم کرد تا به خودم مسلط بشم. من تازه توی این مسیر قدم گذاشتم اما هنوز با همسرم زیر یک سقف نرفتیم. حساسیت ها و مشکلات دوران عقد که مطمئن هستم اکثر زوج ها اونو تجربه کردن بینمون هست. به مشاوره با دوستان با تجربه و آگاهی مثل شما نیاز دارم و امیدوارم که کمکم کنید.

مردها هرگز سعی در عصبانی کردن زنهای مورد علاقه خود ندارند رفتار آنهانتیجه ی تعلیمی است که سالها به آنها داده شده است(اصلآ منظورم تربیت غلط نیستا بقیه رو بخون اگه حق با من نبود)به د نیا آمدن یک نوزاد پسر همیشه در همه خانواده ها باعث افتخاربوده و هست و از اول با آن بچه به عنوان فردی هوشیارتر، قوی ترومحکم تر برخورد شده است.والدین همیشه انتظارات بیشتری از پسر خود دارند در صورتی که دختر خود را لطیف تر، زیباتر و آسیب پذیرتر می دانند برای همین هم می خواهند همیشه پسرشان نسبت به همه چیز مقاومتر باشد. یک نمونه بارز اینکه همیشه خانواده ها ازپسرها در قبال زمین خوردن و زخمی شدن انتظار مقاومت بیشتر دارندودر مقابل گریه ی آنهامی گو یند: تو دیگه مرد شدی زشته گریه کنی .این مردانه و خشن بودن نسبت به آسیبها و ضربات در آینده احساساتی بودن را برای مردان سختتر میکند.

من خیلی با آقایونی مواجه شدم که در مورد تواناییها،تجربیات و موقعیتشون اغراق می کنند.در این موارد هم باید تایید بشن؟(آخه آدم لجش در می یاد که لاف می زنن).در اینجور موارد خانمها چه عکس العملی باید نشون بدن؟ وقتهایی که معلوم می شه حرفی که اغراق بوده و از پس اون کار اونجور که می گفتن بر نیومدن چطور؟

سلام،
من با آتنا موافقم ، چه دليلي داره كه فقط براي جلب رضايت همسر به كارهايي كه خودمون علاقه نداريم تن در دهيم . مثلا" همسر بنده آدم تنوع طلبي هست و اگر من امروز رنگ مويم قهوه اي باشه با ديدن همكار خانمش با رنگ موي بلوند از من ميخواهد كه رنگ مويم را تغيير بدم يا با اينكه من از آرايش مصنوعي متفرم مرتبا" من را با خانمهاي هنرپيشه تلويزيون مقايسه ميكنه و ميخواد كه مثلا" ابروهايم را تاتو كنم و بايد بگم اينجور موقعها واقعا" از خودم بدم مياد كه چرا بايد( از ترس اينكه همسرم را با وجود اينهمه قيافه هاي رنگي و اجق وجق توي خيابون از دست ندم )مثل يك عروسك خيمه شب بازي باشم عليرغم اينكه موقعيت شغلي خوبي دارم و خدا را صد هزار مرتبه شكر بدون آرايش كردن هم هميشه چهره مطلوبي دارم. بنظر من خواسته هاي آقايون حدومرز نداره لااقل همسر من كه اينطوره.

به نظر من هم خانمها نبايد به بعضي از خواسته هاي شوهرشون تن بدن چون همانطور bluesky عزيز گفتن با اين جور خواسته ها آدم دچار مشكل روحي و اجتماعي ميشه وقتي شوهرانمون خواسته هاي زيادي دارند و دوست دارند طوري باشيم كه اونا مي خوان ماهم بايد خواسته هاي معقولي از اونا داشته باشيم كه ما دوست داريم

مرد از همسرش وجود او را میخواهد . وجودی که بتواند همیشه به او افتخار کند . مرد از همسرش اهمیت میخواهد . مردان شخصیتی ساده اما بسیار پیچیده دارند که این شخصیت را هیچکس نمیتواند بشناسد حتی خود مردان اما این شخصیت را فقط بر یک فرد آگاهی میدهند آن هم همسرشان اما زمانی که بدانند همسرشان میخواهد که او را بشناسد . همیشه میگویند زنها به دنبال تکیه گاه و سرپناه و پشتیبانه هستند اما از این غافلیم که مردان بیشتر از زنان سرپناه و تکیه گاه و پشتی بانه میخواهند . مرد یک جسم سختی است اما همیشه دارای یک بچه درون بسیار لطیف است که به رو آوردن شخصیت به دست هیچکس رو نمیشود جز همسر مهربان یک مرد . مردان همیشه خواسته های زنان را تا حدی که میتوانند بر طرف میکنند اما همسر آنها این طور نیستند و همیشه شخصیتی خود خواه دارند . به طور مثال در رابطه جنسی زن و شوهر مرد همیشه میخواهد همسرش را راضی کند اما این عمل فقط در سالهای اول ازدواج پردازش میشود و بعد از مدتی دیگر میل جنسی خود را کمتر میکند چون واقعا" میبیند که همسرش از او استفاده میکند و حتی دچار افسردگی میشود . همسر تنها موجودی هست که میتواند دل شکسته یک مرد را تسکین دهد . مرد از زن مهربانی او را میخواهد تا بتواند در آغوش همسرش با احساس علاقه و اوج امنیت قرار گیرد
به طور کلی مرد از زن مخواهد که برایش درختی پر از شاخ و برگ های سبز باشد تا در سایه ی آن درخت بتواند احساس آرامش و امنیت کند . اما هیچ زنی برای مردش اینطوری نیست یا به طور کلی کمیاب است چنین زنان
به امید روزی که زنان مردها را خوب بشناسند و برای آنها یک موجود مورد اعتماد باشند و برای آنها در تمام روزهای خوب و بد یک سرپناه همیشگی باشند

یا علی

نوشته اصلی توسط طاهره

سلام.

عجیبه ! چرا بقیه ی آقایون در این بحث شرکت نمی کنند ؟ :P

واقعا عجيبه؟!!!!
بابا شما آقايونو آدم حساب نمي كنيد. به شكل عجيبي تمام نيازهاشون رو به سخره مي گيريد و به قول كاربر 57... تصور مي كنيد كه اگر نيازي از اونها رو برآورده كنيد اونها رو پررو كرديد. خوب خانومها نياز دارند درك بشند. وقتي از همه چيز شكايت مي كنند (حتي اگر واقعا شاكي نباشند) بايد صبورانه بهشون گوش داده بشه. اما خوب يك مرد اگر به همچين جايي رسيد بيخود كرده رسيده! مردي كه تمام مشكلاتشو داخل خودش دفن نكنه كه مرد نيست! مرد بايد وقتي وارد خونه مي شه اگر بد ترين اتفاقات هم تو اداره يا محل كار براش افتاده باشه اونا رو دم در خونه فراموش كنه تا خانومش ناراحت نشه! بعد بشينه به صحبتهاي خانومش گوش كنه. مرد خوب يعني اين.
خانوم اگر اشك ريخت و مرد دركش نكرد اون مرد يك بي احساسه! آقا اگر احساساتش رو به هر نحئ( خشم- اشك - داد و فرياد و..) بروز داد يا وحشيه يا بچه ننه!
من به عنوان يك مرد متاهل از خداوند باري تعالي آرزوي مرگ خود رو دارم. ايشالا بقيه انتظارات خانومم رو تو قبر جواب مي دم.

نوشته اصلی توسط bahar22

مردها هرگز سعی در عصبانی کردن زنهای مورد علاقه خود ندارند رفتار آنهانتیجه ی تعلیمی است که سالها به آنها داده شده است(اصلآ منظورم تربیت غلط نیستا بقیه رو بخون اگه حق با من نبود)به د نیا آمدن یک نوزاد پسر همیشه در همه خانواده ها باعث افتخاربوده و هست و از اول با آن بچه به عنوان فردی هوشیارتر، قوی ترومحکم تر برخورد شده است.والدین همیشه انتظارات بیشتری از پسر خود دارند در صورتی که دختر خود را لطیف تر، زیباتر و آسیب پذیرتر می دانند برای همین هم می خواهند همیشه پسرشان نسبت به همه چیز مقاومتر باشد. یک نمونه بارز اینکه همیشه خانواده ها ازپسرها در قبال زمین خوردن و زخمی شدن انتظار مقاومت بیشتر دارندودر مقابل گریه ی آنهامی گو یند: تو دیگه مرد شدی زشته گریه کنی .این مردانه و خشن بودن نسبت به آسیبها و ضربات در آینده احساساتی بودن را برای مردان سختتر میکند.

در اين شكي نيست. ما به عنوان يك مرد بايد قوي محكم و در عين حال داراي احساسات قوي باشيم. البته بايد متوجه باشيم كه خانوم ما از ابراز احساسات زياد خوشش نمي ياد.پس بايد براي اينكار هم اما خانومها فقط باشند كافيه! همينكه حضور داشته باشند كافيه.
اي گور پدر ازدواج كه آخر و عاقبتش هر بلايي هم سر يك مرد مياد اون مرد محكوم مي شه. اي بدبخت به مردي كه ازدواج كنه!
تالار همدردي!!؟ چند بار شده دست همسرتون رو بگيريد حتي وقتي كه اون داره داد مي كشه سعي در آروم كردن اون داشته باشيد و شما هم رفتار متقابل نشون نديد! مگه مي شه زماني كه شما گريه مي كنيد اونم شروع كنه گريه؟ بابا يخورده آدم حساب كنيد همسرتون رو . يخورده. التماستون مي كنم. به دست و پاتون ميفتم باهاش رفتاري كه در حق حيوانات هم اجرا مي شه نداشته باشيد.
اگر نمي خوايد بهش در كارش كمك كنيد و براش سنگ صبور باشيد لااقل زماني كه عصبيه بهش اجازه آروم شدن بديد. كمكش كنيد آروم شه. مگه زماني كه براتون اتفاقي ميفته كه حالتون خوب نيست و ناراحتيد و بغض كرديد انتظار نداريد كه همسرتون شما رو نوازش كنه و آروم كنه . به حرفتون گوش كنه. گاهي اوقات در حدي كه پررو نشن! براشون اجازه عرض اندام بذاريد. خوب نيست همسر شما وسط سن 45-50 سالگي سكته كنه و ... به هر حال خوش باشيد . با حرف من كه چيزي عوض نمي شه. سنت پيغمبر؟! پيغمبر هم نمي تونست شرايطي رو تحمل كنه كه الان به سر مردها مياد!
آخرين سوالم رو جدي تر مي پرسم. چند بار براي اينكه بدونيد حالش بهتر شده يا نه بعد از دعواي ديشبتون بهش به اداره زنگ زديد و نه براي اينكه بدونيد هنوز به فكرتونه يا نه! ؟ قسم مي خورم حتي يكبار هم نشده.
خوش باشيد . به كارتون برسيد. 5-6 سال ديگه افسارم مي تونيد گردن مردتون ببنديد. از ما مردا هيچي نمونده. نه اون اعتبار پدرانه اي كه جلوي بچه ها مون داشته باشيم. نه احترام در محيط از سوي همسرمون.ونه...

به نظر من یه زن و یه مرد تو مرحله اول نیاز به یه دوست و دوستی خوب دارن
بقیه شو دیگه نمی دونم چون خودم هم توش موندم