موضوع: شوهران از زنان چه می خواهند؟

خیلی مسخرست. همسر من چند ساله که اصلا و ابدا توی خونه آرایش نمیکنه. 7 ساله ازدواج کردیم ولی حتی یک تیکه حتی تیکه لباس مخصوص به من نداره واقعا نمیدونم این همه لباس که ادم توی مغازه های لباس زیر زنانه میبینه پس ماله کیه؟ جدا خوش به حال مردایی که زناشون اینجور لباس جلوشون میپوشن. یه وقتی برادرش اومد خونمون 2 هفته موند واقعا تازه فهمیدم که چندین ساله نقش خواهر رو واسه من بازی میکنه نه همسر. دقیقا همون لباس ها همون رفتارها که جلوی برادرش داشت که با من توی خلوت داره. همیشه هم دپرسه. گفتم خونه بخرم شاید از این وضعیت در بیاد ولی فرقی نکرد. گفت بریم پرده بخریم گفتم شاید عوض بشه خریدیم ولی بازم فرقی نکرد گفت کاغذ دیواری عوض کنیم گفتم باشه شاید اینجوری احساس رضایتش رو به دست بیارم. کل کاغذ دیواری خونه رو کندم دوباره کاغذ دیواری کردم ولی بازم دیدم احساس رضایت نداره. فرش ها رو عوض کردم و ... ولی نمیدونم چشه. آخرین بار هم گفته که روتختی رو عوض کنیم که پاره شده ولی من توی دل خودم گفتم بمیری هم دیگه عوض نمیکنم آخه چه فایده داره. هی قبل از رابطه میگه تو دیگه اون آدم سابق نیستی دیگه منو دوست نداری احساس لذت رو حرومم میکنه. تا خرخره زیر قسطم خم به ابرو نمیارم که شاید توی روحیش تاثیر بد نذاره ولی انگار نه انگار. هروقت موهاشو رنگ کرده یا موهای بدنش رو اصلاح کرده شک نکنید شک نکنید که یا عروسی یا جشن تولدی در راهه یا کسی میخواد بیاد خونمون. همیشه با خودم میگم حتما مشکل از منه یعنی به عنوان یک مرد اینقدر جذاب و قدرتمند نیستم که زنم واسم آرایش کنه ناز کنه لباس مخصوص به من بپوشه شاد باشه و به من افتخار کنه و همینکه کنار من هست احساس رضایت کنه. آهای خانوما که توی تاپیک آقایون به جای اونا هی نظر میدید خیلی خیلی خیلی واسه یک مرد دردناکه که احساس کنه جذبه و قدرت مردانگی لازم رو نداره و توانایی شاد کردن همسرش رو نداره. خیلی وقتها میگم آخه چه مرگم بود چه تصوری داشتم که ازدواج کردم. نمیدونم چیکار کنم

سلام به همگی

هرچند تازه کارم و در برابر دوستای باتجربه ، در مورد زندگی مشترک تجربه کافی ندارم اما این تاپیکو دوس دارم و می خوام نظرمو بگم:

دوست دارم در انتخاب های زندگی مسئولیت اصلی رو به همسرم واگذار کنم و خودم بدون نگرانی و آرامش به اینکه بهترین تصمیم رو می گیره اعتماد کنم. خودم هم نظرمو بهش بگم و اگر از من نظر خواست دلایلم رو توضیح بدم .

توی خرید خونه و ماشین بهش میگم خونه و ماشینی که باعث دغدغه در ذهن تو بشه برای من هیچ ارزشی نداره.حاضرم توی خونه کوچیکتر و ماشین ارزون قیمت تر باشم اما ذهن و فکر تو از دغدغه مخارج سنگین آسوده باشه.

آسایش و راحتی همسرم خیلی مهمه،دوست دارم خونه براش محل اسایش باشه همونطور که برای من هست.

وقتی بهش غر می زنم، مراقب دوزش هستم اگه دیدم خسته هست و حوصله نداره بیخیال میشم.

وقتی میره سراغ موبایلش و شروع میکنه به بازی کردن می فهمم نیاز داره تا مدتی خلوت کنه پس منم یه کتاب گذاشتم گوشه خونه وقتی همسرم رفت سراغ موبایل منم میرم سراغ اون

کتاب.گاهی هم میرم کنارش تشویقش میکنم یا می پرسم بازیش چجوریه؟ یا چندچندی؟ یا وقتی گل زد خوشحالی میکنم.

انصافا همسرم هم کم نمی ذاره.

انگار هر انچه یه زن می خواد توی وجود مرد هست و هرآنچه مرد می خواد توی وجود زن.


التماس دعا

نوشته اصلی توسط kambiz486

خیلی مسخرست. همسر من چند ساله که اصلا و ابدا توی خونه آرایش نمیکنه. 7 ساله ازدواج کردیم ولی حتی یک تیکه حتی تیکه لباس مخصوص به من نداره واقعا نمیدونم این همه لباس که ادم توی مغازه های لباس زیر زنانه میبینه پس ماله کیه؟ جدا خوش به حال مردایی که زناشون اینجور لباس جلوشون میپوشن. یه وقتی برادرش اومد خونمون 2 هفته موند واقعا تازه فهمیدم که چندین ساله نقش خواهر رو واسه من بازی میکنه نه همسر. دقیقا همون لباس ها همون رفتارها که جلوی برادرش داشت که با من توی خلوت داره. همیشه هم دپرسه. گفتم خونه بخرم شاید از این وضعیت در بیاد ولی فرقی نکرد. گفت بریم پرده بخریم گفتم شاید عوض بشه خریدیم ولی بازم فرقی نکرد گفت کاغذ دیواری عوض کنیم گفتم باشه شاید اینجوری احساس رضایتش رو به دست بیارم. کل کاغذ دیواری خونه رو کندم دوباره کاغذ دیواری کردم ولی بازم دیدم احساس رضایت نداره. فرش ها رو عوض کردم و ... ولی نمیدونم چشه. آخرین بار هم گفته که روتختی رو عوض کنیم که پاره شده ولی من توی دل خودم گفتم بمیری هم دیگه عوض نمیکنم آخه چه فایده داره. هی قبل از رابطه میگه تو دیگه اون آدم سابق نیستی دیگه منو دوست نداری احساس لذت رو حرومم میکنه. تا خرخره زیر قسطم خم به ابرو نمیارم که شاید توی روحیش تاثیر بد نذاره ولی انگار نه انگار. هروقت موهاشو رنگ کرده یا موهای بدنش رو اصلاح کرده شک نکنید شک نکنید که یا عروسی یا جشن تولدی در راهه یا کسی میخواد بیاد خونمون. همیشه با خودم میگم حتما مشکل از منه یعنی به عنوان یک مرد اینقدر جذاب و قدرتمند نیستم که زنم واسم آرایش کنه ناز کنه لباس مخصوص به من بپوشه شاد باشه و به من افتخار کنه و همینکه کنار من هست احساس رضایت کنه. آهای خانوما که توی تاپیک آقایون به جای اونا هی نظر میدید خیلی خیلی خیلی واسه یک مرد دردناکه که احساس کنه جذبه و قدرت مردانگی لازم رو نداره و توانایی شاد کردن همسرش رو نداره. خیلی وقتها میگم آخه چه مرگم بود چه تصوری داشتم که ازدواج کردم. نمیدونم چیکار کنم

سلام جناب خیلی متاسفم اما حتما برا مشکلتون اینجا تاپیک باز کنین تا دوستان برایبهبود زندگیتون بیشتر راهنمایی تون کنند
حتما درخاستها و تمایلتتان رو به همسرتون در یه جو صمیمانه وارام بهشون بگین
اینکه شما لوازم منزل رو نو کردین ولی ایشون تغییری ایجاد نکرد درخودش راهکار نیست عملا براشون لباسهایی که دوست دارین رو بخرین و بخاین بپوشن و تشویقش کنین و از جذابیتهاش بگین

سلام خانوم. نمیدونم والا. یه زن تحصیل کرده که خودش میبینه الان جامعه چجوری شده من باید بیام بهش بگم این حداقل چیزها رو انجام بده. خداییش شوخی یا اغراق نیست واقعا چندین ساله که اصلا توی خونه آرایش نکرده اصلا حتی یه رژ خیلی خیلی ساده. هزار تا چیز رو میتونه بگه میخوام ولی اینجور چیزا رو من باید بگیرم واسش؟ حتی چندبار هم بهش گفتم که چرا زنانگی نمیکنی ولی میگه خوبه منم مثل خیلی از زنها بشم هر روز برم آرایشگاه و لباس جدید بگیرم که هرچی پول در میاری به باد بره. حالا اگه چند میلیون پول پرده یا مبل بدم که اصلا به حساب نمیاد ولی اگه بگم چرا یکمی واسه من زنانگی نمیکنی اینجوری جواب منو میده. من نمیدونم همه زنهای ایرانی اینجورین؟!!! حالا وقتی شوهره بره با یه دختر دیگه دوست بشه همین زنها آسمون و زمین رو به هم میبافن که چقدر نمک نشناسن مردها من هیچی توی زندگی واسش کم نذاشتم و از اینجور مزخرفات شب و روز هم میشینن گریه میکنن و همه رو ناله و نفرین میکنن