موضوع: شوهران بخوانند

سلام به روی ماه همه ی دوستان ،

از همه ی دوستان ممنونم و بویژه از ستاره ؛
این همه تلاش و انرژی که برای روشن شدن موضوع به خرج می دین ستودنیه.
ستاره جان ؛
الحق که پشتکار و خلاقیتت بی نظیره ...

منم یه چیزی بگم ؟
اجازه می گیرم چون فکر می کنم حرف زدن من اینجا مصداق یه دوتا ضرب المثل قدیمیه :
آواز دهل شنیدن از دور خوش است. یا بیرون گود نشستی میگی لنگش کن.

پس لطفا اگر دیدین جایی پای حرف من از در واقعیت خارج شده و شده یه رویا به بزرگی خودتون ببخشین..

در هر صورت با اجازه ی شما :
همیشه فکر کردم رفتارهای تنش زا و نامتعادل آدمها می تونه ناشی از چند چیز باشه :

- احساس بد دوست داشته نشدن
- عادت
- یکنواختی

فرقی نمی کنه مرد باشی یا زن ، کوچیک باشی یا بزرگ ، پیر باشی یا جوون ، دختر باشی یا پسر ... چیزی که مهمه اینه که کافیه احساس کنی دوستت ندارن یا مورد توجه و محبت نیستی ... اونوقت تمام قوات رو تجهیز می کنی تا محبت ببینی و دوست داشته بشی ... تجهیز قوا در افراد مختلف اشکال مختلف داره :
مثلا یکی کناره گیری می کنه ، یکی با چنگ و دندون می جنگه ، یکی دعوا می کنه ، یکی کتک می زنه ، یکی سکوت می کنه ، یکی مثل فواره محبت می کنه ، یکی مثل کنه می چسبه و ....

راستش زیاد به تفاوت آقایون و خانمها در فرم دوست داشتن آشنا نیستم اما مطمئنم که اگر طرف شما احساس کنه در هر شرایطی و در هر حالتی و با هر ویژگی شما او رو دوست دارید و نمی خواین اون رو تغییر بدین او هم احساس امنیت می کنه بی واسطه محبت می کنه و دوستتون خواهد داشت ...
هیچ کس از اینکه عیوبش مدام توسرش بخوره و مدام یکی ازش بخواد از فلان رفتار و اخلاقش دست برداره و .. چه ... و چه ... و چه ... خوشش نمیاد و اتفاقا اینها رو نشونه ی طرد شدن و دوست داشته نشدن می دونه ... و نمی تونه اونجور که باید با شما راه بیاد حتی اگر بپذیره که نظر شما درسته ..

عادت همیشه مشکل سازه . شاید تنها عادت مفید روی زمین این باشه که یاد بگیریم که هیچ وقت به هیچ چیز عادت نکنیم ...
تازگی خیلی مهمه . همیشه باید نو باشیم .. خانم و آقا ... فرقی هم نمی کنه ... به نظر شما بهتر نیست در عین اینکه قابل پیش بینی هستیم غیر قابل پیش بینی هم باشیم؟
مثلا اطمینان از اینکه همیشه طرفمون رو دوست داریم قابل پیش بینی باشه اما جلوه های بروز اونو تغییر بدیم و به زندگی نشاط و شادمانی توام با احساس خوب باهم بودن رو بدیم ...

آخ از یکنواختی ... چرا همه چیز رو در قالب وظیفه ثابت می بینیم ؟
چرا همیشه آقا باید صرفا به علایق خودش بپردازه و خانم به علایق خودش ؟ درسته که با هم متفاوتن اما به نظر شما اگر تفاوتها رو در کنار هم ببینیم و حتی گاهی تلفیقشون کنیم نتیجه ی قشنگتری نداره ؟
به نظرم هم برای آقایون و هم برای خانمها بد نباشه که گاهی با هم در مورد سیاست و اقتصاد و جامعه و ورزش و آچار و پیچ گوشتی و .. هم بحثهای به روز و مهیج داشته باشن ... با هم روزنامه بخونن ، با هم اخبار گوش بدن، با هم ورزش کنن ...
چه ایرادی داره نقشهامون رو گاهی قاطی کنیم ... اینطوری یکنواختی و خستگی هم کمتر سراغمون میاد .....

خودم می دونم که خیلی کلی گویی کردم و مصداقهام ناقصه ...:P
به همون دلیلی که گفتم ببخشید ...:D

سلام دوستان پر شور
طاهره و ستاره عزیز واقعا مطالبتون به دل میشینه.
اگر به دنبال مقصودی هستی باید از قبل لحظه رسیدن به ان را در ذهن نظاره کنی. "زیگ زیگلار"
نقطه شروع هر چیز رویایی است در سر یک انسان. "لری لیون"
قسمت اخر مطلبت خیلی قشنگ بود ،

آخ از یکنواختی ... چرا همه چیز رو در قالب وظیفه ثابت می بینیم ؟
چرا همیشه آقا باید صرفا به علایق خودش بپردازه و خانم به علایق خودش ؟ درسته که با هم متفاوتن اما به نظر شما اگر تفاوتها رو در کنار هم ببینیم و حتی گاهی تلفیقشون کنیم نتیجه ی قشنگتری نداره ؟
به نظرم هم برای آقایون و هم برای خانمها بد نباشه که گاهی با هم در مورد سیاست و اقتصاد و جامعه و ورزش و آچار و پیچ گوشتی و .. هم بحثهای به روز و مهیج داشته باشن ... با هم روزنامه بخونن ، با هم اخبار گوش بدن، با هم ورزش کنن ...
چه ایرادی داره نقشهامون رو گاهی قاطی کنیم ... اینطوری یکنواختی و خستگی هم کمتر سراغمون میاد .....

اینها باعث میشه که همسران وارد دنیای همدیگر شوند و در نتیجه درک بهتر طرف مقابل وبر داشتن گامهایی به سوی تفاهم.

در قسمتی که اتنا جون و اقای tanhai-e-shabgard پستهایی را قرار داده بودند خواستم نظر خودم را بگویم به نظر من هدیه رو باید طبق سلیقه طرف مقابلمان تهیه کنیم ،سلیقه هامتفاوتند ممکن خانمی واقعا از هدیه ای که لوازم منزل باشه خوشحال بشه ویا از لوازم تزینی مثل جواهرات و...ویا از یک نامه ویا شاخه گلی خوشحال بشه بهتر است ما از طرز سلیقه همسرمان اطلاعات بدست اوریم میتوانیم ازطریق خانواده همسرمان این شناخت را بدست اوریم ویا طرز خرید کردن همسرمان در احتیاجاتش
ببینیم به چه چیزهایی بیشتر علاقه به خرج میدهد(مثلا خانمی میگفت همسر من به کیفت ان خریدی(لباس) که انجام میدهیم خیلی اهمیت میدهد ،بر عکس خانم که نظرش این بودکه لباسهایی با کیفیت مناسب ولی تعداد ان خریدها بیشتر باشه وتنوع بیشتری داشته باشه )ما میتوانیم هدیه همسرمان طبق سلیقه او انجام دهیم .
البته هدیه از لحاظ باطنی با ارزش است نه ظاهری،ما باید در برابر هدیه ای که در یافت می کنیم خودمان را شاد وراضی نشان دهیم (حتی اگر ان هدیه را دوست نداشته باشیم)مهم تشویق کردن همسرمان است برای هدیه دادن به ماست.
اگر هدیه ای باب طبع مان نبود اول خودمان را خوشخال نشان دهیم و از او تشکر کنیم وبه او بگوئیم خوشحالم از اینکه به فکر من بودی (از نظر همسرمان او بهترین هدیه را برای ما تهیه کرده پس ما هم قدر دان باشیم)حتی تا مدتی از ان هدیه استفاده کنیم اگر چه طبق میل مان نیست مامی توانیم در اینده همسرمان را با طرز سلیقه مان ونیازهاوچیزهایی را که بیشتر دوست داریم اشنا کنیم.(من از رنگ ابی خیلی خوشم میادو...... من لوازم تزیینی را خیلی دوست دارم و.......)
ولی نه به صورت مستقیم(کادویی که سالگرد ازدواجمان برایم خریدی را استفاده نکردم و ........ رنگ اون لباسی که برای من خریدی تو ذوق میزنه و......)

واین گفته اقایtanhai-e-shabgard قابل تحسینه

خلاصه مي گم نمي خوايم اعصاب زنامونو خراب كنيم.چون وقتي اونا رو نگاه مي كنيم و لبخند به صورتشون مي بريم از همه ي دنيا بيشتر ارزش داره و همه مشكلات يادمون ميره.
يه دليل ديگش اينه كه مشكلاتو به شاخه ي درخت بيرون در آويزون مي كنيم و با شادي ميايم تو

خیلی از اقایان این طور فکر میکنند.و اینکه مشکلات بیرون را به شاخه ای بیرون از خانه اویزان کنند وبعد با خلقی خوب وارد خانه شوند .درسته بعضی از مشکلاتی که ربطی به خانواده ندارد وباعت اسیب انها نمی شود چه لزومی دارد همسر ان اقا متوجه شود .اما بعضی از اقایان به صورت افراطی از ان استفاده می کنند ،بهتر نیست اول با خودشان روشن کنند گفتن این موضوع بهتر یا نگفتن ان ،ممکن است با گفتن مشکل خود کمی از مشکلاتشان کم شود نه اینکه بران افزوده شود، (مثلا اقایی که در محل کارش با کسی در گیر است ویا خدایی نکرده خسارت مالی دیده اگر با همسر خود در میان بگذارد از طرف همسرش بهتر درک میشود وهمسرش فکر نمیکند علت ناراحتی او چیزهای دیگری است با این کار هم به همسرش ارامش فکری می دهد هم خودش به کسی پناه برده و ارامش میگیرد.)

برقرار باشید.

سنگ صبورم باش!
ارتباط کلامي، مهمترين تفاوت زن و مرد

در پست قبل به ذکر2 تفاوت در مردان وزنان در ارتباطات کلامي شان اشاره کرديم.حال به ذکر 6 مورد ديگر مي پردازيم:

1- زمان و موقعيت اختصاص داده شده براي صحبت و يا شکايت از جانب زنان، نقش مهمي در موفقيت آنها براي جلب نظر مردان، به گوش دادن و پذيرفتن شکايات دارد. مطمئناً انتقاد کردن از مردي که تازه از سرکار برگشته و خسته به نظر مي رسد کاري اشتباه بوده و نمي تواند زن را به خواسته اش برساند بلکه اين کار بايد زماني انجام گيرد که مرد کاملاً آرام گرفته و آمادگي پذيرش داشته باشد.

2- يکي از موارد بسيار مهمي که موجب غر زدن زنان مي شود، نياز زن به صحبت کردن است. در مقاله ي قبل گفته شد که زنان حدوداً سه برابر مردان صحبت مي کنند. اين خود موجب مي شود که آنها نياز بيشتري به صحبت کردن احساس کنند.

اصولاً زنان با صحبت کردن آرام مي گيرند و سبک مي شوند، گويي که همه ي اضطراب ها، غصه ها و نگراني ها با صحبت کردن از وجود زن پاک مي شود. اين يکي از مواردي است که مردان توجه زيادي به آن نمي کنند.

اکثر مردان گمان مي کنند که غر زدن زنان به خاطر کمبودهاي مادي است لذا هر چه زنان بيشتر غر مي زنند، مردان بيشتر کار مي کنند و وقتشان را به آن اختصاص مي دهند، در نتيجه زنان بيشتر احساس نارضايتي کرده و بيشتر غر مي زنند و اين زنجيره ي اشتباه همچنان ادامه مي يابد.
مردان توجه داشته باشند که نيازهاي زنان هميشه مادي نيست و گاه نياز مبرم زن مي تواند مساله ي ساده ي گوش دادن همسر به وي باشد.اين در حالي است که مردان با سکوت و تنهايي به آرامش مي رسند و قادرند با آن نگراني ها و مشکلات را فراموش کرده و يا براي حل آن اقدام کنند.

آگاهي به اين امر مي تواند به زن و شوهرها کمک کند تا طوري برنامه ريزي کنند که نياز زن به صحبت کردن با نياز مرد به سکوت و تنهايي با هم در تقابل قرار نگرفته و هر دو نياز برآورده شوند. براي اين کار بهتر است زنان بعد از آمدن مرد از محل کار مدتي او را تنها گذاشته و اسباب راحتي او را فراهم سازند تا نيرو و توان لازم را بازيابد و مرد هم نياز زن به درد و دل کردن و صحبت را درک کرده و بعد از بازيافتن نيروي خود، زماني را براي صحبت و گفت و گوي با همسرش اختصاص دهد. زماني که فرصت گوش دادن به صحبتهاي همسرش را ندارد با پيامي صريح و مودبانه و مهربانانه آن را مطرح سازد: «عزيزم اجازه بده ده دقيقه اخبار رو گوش بدم بعد از اون در اختيار تو هستم» يا «الان خيلي خسته ام اجازه مي دي کمي استراحت کنم؟ بعد از اون مي شينيم با هم حرف مي زنيم ...»

3- زنان اغلب دوست دارند به صحبت هاي آنان گوش داده شود نه اين که راه حل به آنها داده شود اما مردان به حکم طبيعت خود که براي همه ي مشکلات و مسائل دنبال راه حل مي گردند براي مسائل مطرح شده ي همسرشان نيز فوراً راه حل پيدا مي کنند. اين مي تواند سبب ناخشنودي همسرشان شود.
مردان فکر مي کنند زنان براي دريافت کمک و راه حل به آنها مراجعه کرده اند و با ارائه ي آن، مرد انتظار تشکر از جانب زن را نيز دارد. گاهي هم زنان مسائل خود را مطرح مي کنند که شوهرشان به مشکلات آنها توجهي نشان نمي دهد، به او اهميتي نمي دهد و يا اين که ديگر او را دوست ندارد. براي جلوگيري از اين سوء تفاهم زن بايد قبل از صحبت کردن با مرد به او بگويد که دوست دارد فقط گوش بدهد و يا اين که راه حل ارائه دهد. :P

4- مردان توجه داشته باشند که گاه غر زدن زنان جنبه ي يادآوري و دلواپسي دارد البته در اينجا لازم است که زنان متوجه باشند که بيش از حد اغراق نکرده و در بازي کلمات ماهرانه عمل نمايند. مثلاً به جاي گفتن «ببين، يادت نره خريد کني اين چندمين باره که دارم مي گم ها» بگويند: «عزيزم مي دونم که سرت خيلي شلوغه، آمدني خريد يادت نره، مي دونم که فراموش نمي کني».

5- زنان براي تاثيرگذاري بيشتر بر مردان و اين که به غرغرو بودن متهم نشوند، بهتر است به جاي کلمه ي «تو» از کلمه ي «من» در صحبتهايشان استفاده نمايند مثلاً به جاي اين که بگويند «تو به من بي توجهي»، «تو منو درک نمي کني»، «تو همه مسئوليتها رو رو دوش من گذاشتي» و ... بگويند: «من احساس مي کنم منو درک نمي کني»، «من احساس مي کنم در انجام کارها تنها مانده ام» اين جملات به مراتب حالات دفاعي کمتري را در مردان ايجاد مي کند و مي تواند زمينه ي مناسبي را براي گفت و گو و صحبت فراهم سازد.:Dمردان و زنان بايد بتوانند در مورد اختلافاتشان طوري با هم حرف بزنند که هر دوي آنها به صميميت و احترام بيشتري دست پيدا کنند و احساس کنند که هيچ کدام بازنده نشده اند تا هر دو به رضايت برسند.

6- به ياد داشته باشيد که غر زدن، هيچ کمکي به شما نمي کند جز اين که زندگي را به کام شما و همسر و فرزندانتان تلخ کند. پس توصيه مي شود که از غر زدن بپرهيزيد و به جاي آن از روشهاي درست و منطقي و شفاف و صريح براي بيان خواسته يا احساس خود استفاده کنيد.
نويسنده:جواد ابراهيمي
منبع:تبیان


موفق باشید

سلام بر آقایون خواننده این انجمن...
ویه سلام وخسته نباشید اختصاصی به عزیزانی که تمام تلاش خودشونو در این انجمن به کار گرفتن ...
اما یه بحث متفاوت.....
باورغلط مردها درباره ي زنها

ره توشه هاي جاده ي سبز زندگي - مخصوص آقايان :P
شناخت صحيح و درک زن ها:D
به گفته ي روان شناسان، اغلب مردها باورهاي نادرستي در مورد زنان دارند که اغلب گله گذاري هاي آنان را شامل مي شود. اين باورهاي غلط ناشي از عدم شناخت صحيح و عدم درک روحيه ي لطيف زن هاست و آن ها را براي شناخت بيش تر آقايان از همسرانشان بيان مي کنيم:
هفت باور نادرست مردها درباره ي زن ها
1- زن ها سيري نا پذيرند

2- حفظ و نگهداري آن ها مشکل است

3- زن ها مي خواهند مردها را کنترل کنند

4- زن ها حسود هستند

5- زن ها زياده از حد احساساتي هستند

6- زن هايي که قوي و توانا هستند، نيازي به مراقبت ندارند

7- زن ها آزادي مرد را مختل مي کنند
باور غلط: زنها سيري ناپذيرند
مردها،تمايل و گرايش هميشگي زن مبني بر بهبود و اصلاح کارها را با پر توقع بودن و سيري ناپذيري مزمن او اشتباه گرفته اند. اين طبيعت زن است که به فکر بهبود، اصلاح و ارتقاء همه چيز است.

زنها- دست کم بيش تر آنها- بسيار کم توقع اند و مي توان به راحتي با کوچک ترين چيزها خوشحالشان کرد. با يک لبخند، اظهار محبت و دلتنگي در آغوش گرفتن و ... خواهيد ديد چطور از شادي لبريز خواهند گشت.
باور غلط: حفظ و نگهداري زن ها مشکل است
واقعيت اين است که حفظ و نگهداري روابط صميمي مشکل است. زن ها مي خواهند رابطه شان سالم و صميمي باشد و بدين جهت ازمردها توقع دارند براي اين منظور وقت بگذارند و بر روي صميميت رابطه تلاش کنند.

زنها استانداردهاي بالايي براي روابط صميمي خود دارند، نه از آن رو که ايرادگير و پرتوقع هستند، بلکه از آن جهت که عميقاً متعهد و پايبند بوده و مي خواهند که موفق باشند.
باور غلط: زن ها مي خواهند مردها را کنترل کنند
مردها تلاش زن را براي سازمان دهي، برنامه ريزي و حل مشکلات مي بينند و سپس آن را به اشتباه به عنوان تلاشي از جانب زن براي کنترل مرد و بهره کشي از آن تعبير مي کنند.

واقعيت اين است که زنها مي خواهند کمک کنند، ايفاي نقش کنند، بهبود بخشند، ارتقاء دهند و به حساب آورده شوند.

يکي از رايج ترين شکايت هاي زن ها از مرد زندگي شان آن است که بيش تر مردها، در فرآيند تصميم گيري خود، زن ها را دخالت نمي دهند. از آن جا که زن ها از اين احساس بيزارند، پس تلاش مي کنند تا خود را به نحوي در جريانات زندگي همسرشان وارد کنند. بدين معنا که سوال مي پرسند و راه حل ارايه مي دهند. مرد، علاقه و کمک همسرش را به معناي تلاش براي مداخله و سلطه جويي معنا مي کند.

اولويت اول يک زن در زندگي محبت است. اگر همسرش را ناراحت ببيند، دوست دارد به او کمک کند. اگر او را در مواجهه با مشکلي ببيند، مي خواهد راه حلي ارايه کند، همه ي اينها به خاطر اين است که همسرش را دوست دارد و به او عشق مي ورزد.
باور غلط: زن ها حسود هستند
واقعيت اين است که زن ها محافظ و نگهبان روابط صميمي و نزديک خود هستند و مي خواهند از رابطه ي خود با مردي که دوستش دارند محافظت کنند. نه از آن جهت که به همسر خود اعتماد ندارند، بلکه از آن رو که او را دوست دارند. به طور غريزي و فطري، زنان از هر چه برايشان ارزشمند باشد، مراقبت مي کنند.
باور غلط: زن ها زيادي احساساتي هستند
يکي از زيباترين ويژگي هاي زنها اين است که قابليت اين را دارند که حس کنند و احساس داشته باشند و اين احساسات را نشان دهند و ابراز کنند و اين موهبتي بس گران بهاست. اما باور غلط اين است که نشان دادن احساسات ،کيفيتي ضعيف تر و ناخواستني تر از پنهان کردن احساسات مي باشد. اين همان پيامي است که اغلب مردها در کودکي وهنگامي که پسربچه اي بودند دريافت کرده اند. اين که گريه نکردن، بهتر از گريه کردن است. خشن و قوي بودن، بهتر از ترسو بودن است. مستقل بودن بهتر از نيازمند بودن است.

بنابراين مردها، اغلب احساسات طبيعي زن ها را به غلط ،ضعف نفس تلقي مي کنند و توانايي آنها را در حس کردن و احساس داشتن را به زياده روي احساسي تعبير مي کنند.

مردها معمولاً زن را متهم مي کنند که زياده از حد احساساتي هستند. به اين دليل که مسئوليت گفتار يا رفتار نامهربانانه و احياناً خشونت آميز خود را نپذيرند.

بيشتر زن ها زيادي احساساتي نيستند، بلکه فقط احساساتي هستند! مردها هم همينطور. اما نمي توانند به راحتي احساسات خود را نشان دهند يا ابراز کنند. حقيقت آن است که مردها به همين دليل زن ها را بسيار دوست دارند، همين حساس بودن، احساساتي بودن و توانايي حس کردن زن، دليل آن است، زيرا همين احساساتي بودن زنهاست که به آنها امکان مي دهد به مردها محبت بورزند و چنين احساسات خوبي را در آنها توليد کنند.
باور غلط: زن هاي قوي نيازي به توجه و مراقبت ندارند
اشتباهي که مردان مرتکب مي شوند اين است که قدرت و توانايي را با خودکفايي اشتباه مي گيرند. صرف اين که زني قوي و با اعتماد به نفس است به اين معنا نيست که هيچ گونه نيازي ندارد و اصلاً به اين معنا نيست که به شخص توانمند و نيرومند ديگري نياز ندارد و اين گونه نيست که هرگز خسته، ترسيده، وحشت زده و بي رمق نمي شوند.

واقعيت اين است که اگر زني به تنهايي هم قادر به انجام تمام کارها باشد، باز دوست دارد قدرت، توان، حمايت و مراقبت مردش را حس کند. هر قدر هم زني قوي و مستقل باشد، همچنان نياز دارد که احساس کند به طرق مختلف از او مراقبت مي شود.

زن هايي بيش تر نياز به توجه، حمايت و مراقبت دارند که از ديگران بيش تر حمايت و مراقبت مي کنند.
باور غلط: زن ها آزادي مرد را مختل مي کنند
مردها اغلب به اشتباه، درخواست هاي طبيعي و منطقي زن ها را مبني بر شرکت در رابطه، با تلاش زن براي سلب آزادي مرد اشتباه مي گيرند. زن ها دوست دارند روابطي متعهدانه و صميمانه ايجاد کنند.

هر کسي به مجرد اين که به رابطه اي وارد مي شود، مقاديري از آزادي هاي شخصي خود را از دست مي دهد. چرا که از حالا به بعد شخصي که با او رابطه برقرار کرده ايد، به آنچه مي گوييد يا رفتار مي کنيد، واکنش نشان خواهد داد.

آزادي واقعي به اين معنا نيست که چه کارهايي مي توانيد بکنيد و چه کارهايي نمي توانيد بکنيد. بلکه به معناي آزادي در محبت ورزيدن آن هم بدون ترس و دريافت کردن بدون مقاومت و دادن و بخشيدن بي دريغ مي باشد.

زن ها هرگز سعي ندارند چيزي را از مرد سلب کنند. برعکس آنها مي خواهند محبت، فداکاري، از خودگذشتگي، تعهد، پايبندي و وفاداري خودشان را به مرد هديه کنند. تمام تلاش هاي يک زن براي ايجاد رابطه با همسرش و صميمي بودن و حل مشکلات است نه براي سلب آزادي از مرد.

پا نوشت:
1- دي آنجليس، باربارا، رازهايي درباره ي زنان، چکيده اي از بخش 2
برگرفته از کتاب:«همسر اگر اينگونه مي بود» - نويسنده:راضيه محمد زاده


موفق باشید

تن تو را یکسره رام و پر
برای من ساخته اند.

دستم را که بر آن می سرانم
در هر گوشه کبوتری می بینم
به جستجوی من،
گویی، عشق من، تن تو را از گل ساخته اند
برای دستان کوزه گر من.

زانوانت، سینه هایت، کمرت
گم کرده ای دارند از من
از زمینی تشنه
که دست ار آن بریده اند
از یک شکل،
و ما با هم
کاملیم، چون یک رودخانه
چون تک دانه ای شن.


پابلو نرودا