موضوع: +روابط عروس و مادر شوهر

سلام مهدیس جان
به نظرمن همیشه لازم نیست که من خودم رو مجبور کنم که کسی من رو دوست داشته باشه کاری کن که بقیه دوست داشته باشن که تو انها رو دوست داشته باشی . هیچ وقت ارزش خودت رو پایین نیارو همیشه به خودت احترام بگذار اگر خودت خودت رو بزرگ دیدی و به خودت احترام گذاشتی بقیه هم شمارو بزرگ و مورد احترام قرار می دند 1- همیشه برای خودت احترام بگذار .
2- سعی کن بقیه دوست داشته باشن که تو اونهارو دوست داشته باشی
3- هیچ وفت خودت رو کمتر از دیگران نبین ( هرکسی برای خودش کسی هست )
4- اعتماد به نفس داشته باش .( قرار نیست که همیشه تو بخواهی خوب باشی شما در
حد خودت به عنوان یک عروس خوب باش )
5- حد خودت رو به اندازه یک عروس حفظ کن ( بعضی از افراد وفتی خیلی احترام بشن
خودشون رو گم می کنند .)
6- سعی کن با وجود اونها خودت رو شاد نشون بدی که فکر نکنند شما از اونها هراس
داری .
7- پیش اقوام همسرت شوهرت را بی نهایت احترام کن و با لبخند و سخنان زیبا شوهرت
را تحویل بگیر بیشتر از همیشه با این کارت خودت رابسیار خوشبخت نشان می دهی .
(( البته این ها نظرات من است شاید هم مشکل داشته باشه انشالله دوستان دیگر مشکلات
این متن را بر طرف می کنند . ))

سلام مهدیس جان من یه مشکلی که دارم و میدونم تقصیر خودمه اینه که از کسی توقع کوچکترین بی احترامی رو ندارم چون فوق العاده حساسم خودم هم در رفتار با بقیه خیلی این موضوع رو رعایت میکنم ولی اگه کسی بهم ناحق بگه دیگه تحمل نمیکنم و تحمل شنیدن حرف زور رو ندارم و از کوره در میرم و در کمال ادب جواب میدم .من یکسال و سه ماهه که عروسی کردم و طبقه بالای خونه ی مادرشوهرم زندگی میکنیم مشکل من اینه من هر جا میرم ایشون باید بردار بشن و اگر هم جایی بخوان برن من حتما باید باهاش برم حتی اگه یه قرار مهم داشته باشم تا اینکه این اواخر دیگه نتونستم تحمل کنم و بهش گفتم من دیگه نمی خوام به خاطر بقیه برنامه هامو کنسل کنم و اونم ناراحت شد بعد الان دو روزه که نه من پایین رفتم نه اون اومده بالا ولی شوهرم به من میگه تو بیا بریم پایین منم گفتم نمی یام اونم با من قهر کرد خوب من که کاری نکردم اون یه چیزی گفته یه چیزی شنیده من الان باید چه کار کنم نیخوام خودمو سبک کنم

سلام بهار ،
خیر مقدم .
راستش من درست متوجه نشدم که آیا قبلا هم در مورد این احساست که دوست نداری به طور همیشگی با مادر شوهرت بیرون بری ، با ایشون صحبت کرده بودی یا نه ؟ یا اینکه مادر شوهر شما چطور آدمی هستند ؟ مثلا اگر قبلا دوستانه و محبت آمیز در مورد این احساس با ایشون صحبت کردی چه واکنشی داشته اند ؟
یا دلیل اصرار و میل همراهی با شما از کجاست ؟ خیلی دوستتون دارند ؟ کنجکاوند ؟ یا ....

اما به هر حال همونطور که ستاره می گه بزرگترا گنجینه ای هستند که درخشش و تابندگی اونها می تونه ما رو از نور و زندگی سرشار کنه . و این تابش و نور و گرما وقتی بیشتر می شه که ما بدونیم با چه رفتاری و به چه میزانی اشعه اونها رو جذب کنیم... هرچند به نظر من با توجه به شخصیت محترم شما ، قطعا زندگی شما سرشار از این نور و گرماست .
و از این بابت باید بگم خوش به حالتون چون همه این ویژگی رو ندارن.

اما چیزی که به نظر من مهم میاد اینه که خیلی وقتها پیش می یاد که رفتار و خواست دیگری ما رو آزار می ده اما ما برای حفظ حرمت یا از روی شرم و یا ... به هر دلیل دیگه ای احساس ناخوشایند خودمون رو بروز نمی دیم ... و حتی گاهی خودمون رو علاقمند نشون می دیم .
در این حالت ، طبیعیه که طرف مقابل ما فکر کنه که ما هم مثل او از اون شرایط راضی هستیم .

از طرف دیگه وقتی ما با صراحت از خواسته ی خودمون حرف نمی زنیم ، به خودمون اجازه میدیم که این احساس بد روز به روز در ما بیشتر بشه و در نتیجه بتدریج این فکر که او نسبت به خواست ما بی توجهی می کنه (بدون اینکه با او در میون بذاریم ) تقویت می شه و باعث می شه ما در جایگاه و موضع یک حق به جانب به رفتار او نگاه کنیم و در یک شرایط خاص عکس العمل تندی نشون بدیم که با رفتارهای دیگر ما متناقضه .
بدتر از اون زمانیه که شخص مقابل ما تا حالا حتی به ذهنش خطور نکرده باشه که ما این رویه رو دوست نداریم ...

بهار خانم ،
نمی دونم چیزی که برای شما پیش اومده از همین نوعه یا نه ؟ اما اینو می دونم که ابراز احساست و افکار خیلی مهم هستن ضمن اینکه واژه ها و کلمات و جملاتی که ما در ارتباط با دیگران استفاده می کنیم گاهی در ایجاد و تقویت روابط معجزه می کنند .
فقط باید دقت کنی که با کی می خواهی صحبت کنی و از چی می خوای حرف بزنی ..

بزگترها ویژگیهای خاصی دارند که مهمترینشون علاقه اونها به ماست . و خیلی وقتها اونا به راحتی این امکان رو به ماها میدن که علاقشون رو با هوشمندی و ظرافت در جهت خواست خودمون هدایت کنیم . باور کن که اصلا کار سختی نیست . فقط باید دوستشون داشت و باهاشون صریح بود (البته با کلمات مناسب) ...

موفق باشی .

سلام ممنون از این همه لطف و محبتی که به من دارین و با راهنماییاتون سعی دارید به من کمک کنید واقعا نمیدونم چطوری ازتون تشکر کنم من نبودم که لطف شمارو ببینم یعنی تازه از کربلا اومدم اونجا دعاگوی همتون بودم .راستش میدونین خودم هم میدونم که احترام تنها ومهمترین چیزیه که بزرگترا از ما میخوان ولی این که من هر بار میخوام حرمت مادرشوهرم رانشکنم وبهش نه نگم باعث میشه همیشه خودم وبرنا مه هامو نادیده بگیرم باور کنید دچار افسردگی شدم من اینقدر شادوسرزنده بودم که خدامیدونه ولی الان واقعا بعضی وقتا حوصله هیچ کاری ندارم میدونین اخه من از شهرمون دورم یعنی عروس شهر دیگه شدم اوایل مادرشوهرم با ازدواج ما مخالف بود به سختی راضی شدالان خیلی با اوایل فرق کرده اوایل اصلا به من محل نمیگذاشت

سلام بهار جان ،

زیارت قبول .

اومدم که فقط بگم "نه گفتن" می تونه نتایج مختلفی داشته باشه :
- بی احترامی تلقی بشه
- باعث ایجاد رنجش بشه
- باعث کدورت و بدرفتاری بشه
و ....
یا
- باعث دوستی و نزدیکی بیشتر بشه
- باعث افزایش حس احترام دیگران نسبت به تو بشه
و .....

و هر کدوم از این نتایج مستقیما برمی گرده به نوع "نه گفتن" از طرف تو .

یادت می یاد گفتم : کلمات و واژه ها معجزه می کنن .
هنوز هم می گم این هنر توست که چطوری بگی نه تا دیگران از دستت ناراحت نشن .
در واقع كلماتي كه در شرایط مختلف بر زبون مي‌ یاریم، بسيار بيشتر از آنچه که تصور مي‌كنيم حاوي پيام هستند.

خیال می کنم اگر گفتار ما آمیخته با بیان احساسات و دلایل و با رعایت ادب و البته قاطعیت همراه باشه می تونه تاثیر مثبتی از خودش به جا بذاره .

یادت نره صراحت مودبانه همیشه بهتر از کنایه است .

بازم سلام وممنون از راهنماییهاتون میدونید چیه اصلا مادرشوهر یه اخلاق خاصی داره اینکه چون من طبقه ی بالای خونشون زندگی میکنم توقع داره هرجا میخواد بره من باهاش برم.هرکس اومد خونه شون من برم پایین خوب ببینید منم ادمم منم دوست دارم خودم بیرون برم یا اصلا برای خودم برنامه ریزی کنم.میدونین من اینجا غریبم ولی اینا به جای اینکه منو با شهرشون اشنا کنن اگر هم خودم جایی میخواستم برم مانعم میشدن باورکنید اعتماد به نفسم رو ازم گرفتن طوری شده که من خیلی خیلی کم بیرون میرم و هرچی که بخوام میرم از شهر خودمون میخرم.ولی الان چندماهه تصمیم گرفتم که برم بیرون خرید برم اخه من دوران مجردیم همه کارا وخریداموخودم میکردم مستقل بودم البته شوهرم خداروشکر خیلی اقاست وبهم میگه بروبیرون هر جا میخوای برو ولی بس که خونوادش مانعم شدن جرات بیرون رفتن ندارم همین چندوقت پیش یه دوست پیدا کردم میخواستیم بریم بیرون وقتی گفتم میخوام برم مادرشوهرم گفت امروز مهمون داریمو یه روز دیگه برو واز این حرفا خوب منم زورم گرفت گفتم من که اهل بیرون رفتن نیستم حالا هم که میخوام برم اینطوری میگید.خودشون که منو با هیچ جای شهر اشنا نکردن بخدا بعضی وقتا هم که از خواهرشوهرم ادرس مغازه های خوبش رو میخوام یا تفره میره یا نمیگه.میدونین من حرف اصلیم چیه میخوام بگم من که همیشه هرکس میاد یا هرجامیخواد بره سعی میکنم بهش نه نگم یعنی به خواسته هاش احترام میذارم یه بار نشده به خواسته های من نه نگه یا با بیرون رفتنم مخالفت نکنه خوب منم حرصم درمیاد ادم وقتی احترام میذاره که احترام ببینه مگه نه؟؟

سلام طاهره جان ممنون از راهنماییت میدونی چیه مثلا فامیل که ادمو به مهمونی یا عزا دعوت میکنن توقع داره من حتما باهاش برم چون پیشش زندگی میکنم خوب بالاخره یه وقت ادم حالش خوب نیست یه وقت کارداره یا ....مثلا اگه جاریم یا خواهرشوهرم بگن نمییایم بهشون کاری نداره ولی من جرات ندارم بگم کار دارم میگه مگه دو نفرادم هم کاردارن؟؟یا بگم حال ندارم میگه واخ چه قدر دل مرده اید؟یعنی هیچ وقت دلایل من براش قانع کننده نیست اصلا انگار من ادم نیستم.فکر نکنم از دوست داشتن باشه چون اون با ازدواج ما مخالف بوده حالا شاید من اشتباه کنم ولی احساس نمیکنتم که دوستم داره.اصلا باور کنید نمیدونم چیکار کنم