موضوع: اختلاف با مادر

پواروت عزیز، امیدوارم بعد از شناخت کامل به این خانم قول داده باشید.. شما باید این رو در نظر بگیرید که خیلی از خانواده ها نسبت به مذهب خود تعصب دارن، خوب خانواده شما هم از این دست هستن، آیا این خانم حاضر هست مذهبش رو تغییر بده و شیعه بشه؟ اگه حاضر به انجام چنین کاری هست که امید بیشتری برای جلب رضایت خانواده شما وجود داره، البته من نمیدونم شما چند سالتون هست، اما دوست عزیز، بهترین راه اینه که شما بتونید یک پیوندی بین ایشون و مادرتون برقرار کنید، مثلا اگه این خانم راضی به تغییر مذهب بودن، از مادرتون بخواین که به ایشون کمک کنن، مثلا تلفنی با هم در تماس باشن، تا این خانم سوالاتش رو از مادر شما بپرسه و ... به این طریق میتونید مادرتون رو ترغیب کنید تا ایشون رو بشناسن و باهاشون ارتباط برقرار کنن.

این موضوعو تو نوشته های قبلیم گفته بودم.
اون روی مذهب خودش تعصبی نداره ولی میدونه اگر این کارو بکنه خانواده خودش طردش میکنن.
در ضمن من 23 سالمه و خانوم هم با من همسنه. یک بار هم با مادرم تلفنی صحبت کردن ولی به نتیجه ای نرسیدیم چون اعتقادات مادر من بیشتر احساسیه .
من سوالم اینه که اولا چه طور میتونم برای مادرم این باورو ایجاد کنم که مساله مذهب که برای ما دو نفر تقریبا حل شدست بین مشکلات دیگه ای که تو زندگی همه به وجود میاد (مثل مشکلات مادیو احساسیو ...) خیلی نمیتونه جدی باشه.
ثانیا من هیچ وقت دوست نداشتم مثل خیلی از پسرا به احساسات کسی که دوستم داره پشت پا بزنمو دلشو بشکونمو برم سراغ یک نفر دیگه حالا اگه مادرم راضی نشه پا پیش بزاره باید چی کار کنم؟

نوشته اصلی توسط pooarot

من هیچ وقت دوست نداشتم مثل خیلی از پسرا به احساسات کسی که دوستم داره پشت پا بزنمو دلشو بشکونمو برم سراغ یک نفر دیگه

تــب زیــاد عــرق ســرد می آورد

کمی آرام تر گام بر دارید ، فکر نمی کنم در مسابقه دو شرکت کرده باشید که بخواهید زودتر از بقیه به خط پایان برسید .

کمی شکیبایی کنید .

با حوصله هم می توانید دختر را بهتر بشناسید و در آینده بسیار به کمکتان می آیند و هم مادر را با دختر بیشتر آشنا می کنید .

در این صورت هم مادر را در کنار خود دارید و هم دختر را .

من خودم هم از این فکر در عذابم فقط چون همه دورو بریام اینو ازم میخوان منم بیان کردم که نظر شما رو بدونم.
من تو این سن شاید خودم زیاد تجربه نداشته باشم ولی اونقدر تو رفتار دوستام واطرافیانم و اطفاقایی که براشون افتاده فکر کردم که فکر کنم منطقی دختر مورد نظرمو شناختم. واز این بابات شکی ندارم.

سلام دوست عزيز
به نظر من هم اين مشكل خاصي نيست !
من نميدونم چرا خانواده ها با اين مسئله به اين شدت برخورد ميكنن
اگر مادرتون انعطاف پذير باشند و بيشتر در مورد خانواده آنها تحقيق كنند فكر ميكنم نظرشون تغيير كنه
اميدوارم با صبر و عنايت خدا به مراد دلتون برسيد

ما تو دو تا شهر مختلف هستیم. چند بار از مادرم خواستم که بریم از نزدیک اشنا شن وتحقیق کنیم ولی هر دفعه یه بهونه میاره. و برای دخترا هم که مشکله بخوان تنها سفر کنن.
اخه یه مشکل دیگه اینه که مادرم از لحاظ ظاهر هم خیلی نپسندیده. اخه عکسشو دیده.

مگه مامانت می خواد باهاش ازدواج کنه که چهرشو نپسندیده؟!!!

خب نه اون نمی خواد زندگی کنه. ولی تا اون موافقت نکنه, خواستگاری سر نمیگیره. تورو خدا یه راه حل بگین.
هر روز که میگذره کمتر نتیجه میگیرم و با تبلیغاتی که اینروزا همه جا هست مادرم بیشتر از اهل سنت بدش میاد.

آقاي pooartotگرامي
فكر مي كنم بزرگترين مشكل شما در حال حاضر اينست كه نمي خواهيد به آن دختر خانم پشت پا بزنيد و اگر در اين معذورات قرار نمي گرفتيد تا الان به خواست مادرتان همه چيز را به هم زده بوديد.
بهتر است در مسئله ازدواج تعارفات را كنار بگذاريد و تنها به صلاح خودتان فكر كنيد. ابتدا تصميم بگيريد كه چه نوع زندگي اي را مي پسنديد.
مثلا اين نوع زندگي كه خانم شيعه شود و پدر و مادر و خواهر و برادرش تركش كنند و او را از حمايت خانواده محروم كنيدو فرزندان شما درآينده نتوانند به ديدن دايي و خاله خود بروند يا اينكه مادرتان را دست بسته به خواستگاري ببريد و فردا روز دائم آه و نفرين و گله و دعوا در زندگيتان باشد؟!
من نمي گويم آن خانم را رها كنيد اما يكي از جمله هاي شما در يكي از ارسالها باعث شد تا از شما بخواهم كه بيشتر در مورد خودتان فكر كنيد.
(من هیچ وقت دوست نداشتم مثل خیلی از پسرا به احساسات کسی که دوستم داره پشت پا بزنمو دلشو بشکونمو برم سراغ یک نفر دیگه )
مشكل شما براي جدا شدن فقط به خاطر همين است؟!وگر نه تا به حال جدا شده بوديد؟!