موضوع: مهمترين دلايل ازدواج

نوشته اصلی توسط گرد آفرید

درود بر همه دوستان
بنده یک چیزی را متوجه نمی شوم؟! . . .چرا بیشتر یاران و البته درصد بالاتری از خانمهای تالار هی مدام از خوبی،آرامش بخشی،سبب کامل شدن و . . . ازدواج سخن می گویند؟من براستی نمی فهمم؟آخر دوستان،عزیزان و جوانان تازه نامزد کرده یا عروس و داماد شده چرا تنها جلوی پای خود را نگاه می کنید؟؟؟؟مگر زندگی مشترک همین چند روز نامزدبازی و ماه عسل است؟؟!!!
یعنی دوستان جوانم شما براستی از سختیها،تلخیها و رنجهایی که در ادامه و پس از سرد شدن از رابطه جنسی و دل و قلوه گرفتن که فوقش یکی دوسال است خبر ندارید؟الابته باید دیدن فیلمها و سربال ها و خواندن رمانهایی عشقی را نیز یادآوری کنم؟خوب است که همه شما یک گیر و گرفتی در ارتباط با خودتان یا شریک زندگیتان دارید که همان اول به این تالار آمده اید!تندی نگویید که همه مشکل دارند و زندگی حل مسئله است و از این حرفهایی که نان برخی زرنگها را می سازد،منظور من باز کردن چشمهای شماست که زندگی مشترک در زمان حاضر بسیار سخت و دارای مشکلات فراوان است.
مگر ازدواج سبب شادی،خرسندی یا راحتی و آرامش است؟!!یعنی شماها واقعاً همچین فکری می کنید؟یعنی چی که هی از این حرفها می زنید؟!!مثل اینکه مشکلات روانی،اجتماعی و رفتاری خودتان و نامزد یا هسرتان را فراموش کرده اید؟کودکی خود را که سرشار از مشاهده و درک ناملایمات ریز و درشت است که در زندگی ما بوده و در ناخودآگاه ما جای گرفته و حتما در زندگی بزرگسالی ما تأثیر می گذارند.آیا مهارتهای رفتاری را بلدید؟؟؟اصلاً چقدر تا همین الان همسر یا نامزدتان را می شناسید؟؟؟مگر نمی دانید که تنها پنج درصد ازدواج ها موجب خوشبختی و احساس رضایت مدام و دیرینه و ژرف زن و مرد می شوند و 95% بقیه فی المعطلند؟نکند دارید به زندگی موفق برخی از نسل های پیش مانند والدین خود می نگرید-که آنها نیز تنها گذران وقت می کنند و طلاق عاطفی دارند بیشترشان-یعنی براستی آگاه نیستید که ما در این مملکت در حال گذار هستیم و همه فرهنگ و باورها و شئون ما دارد مدام دگرگون می شود؟
من با اطمینان قلبی و عقلی این را می گویم که ازدواج در حال حاضر با هر روشی و با هر درجه از یقین به شناخت متابل یک ریسک بزرگ و به رایگان خریدن انبوه مشکلات است.ازدواج می کنید تا اجتماع بپذیردتان؟تا تشخص پیدا کنید؟به عشقتان برسید!!!آرامش داشته باشید؟مثل اینکه از سگ دو زدن و کل کل و مرافعه و اجاره خانه و قهر و آشتی و و و و . . . . خبر ندارید؟؟!کامل شوید؟!!اصلاً بیایید این کامل شدن را تعریف کنید:چی چیه شماها ناقص است و این نقصان را آیا با جنس مخالفتان که همسرتان است می خواهید جبران کنید!!!!حکایت آن والدینی است که برای پسر معتاد یا علافشان زن می گیرندد تا طرف آدم شود؟مگر امکان دارد؟
توجه کنید من دارم درباره ازدواج در یک محیط شهری و نه روستایی که فرهنگ آنها متعلق به فرون پیش است سخن می گویم و نه ازدواجی که زن خود را مال شوهرش و اسیر خودخواسته در کف او می بیند و نه ازدواج های کاملاً سنتی که زن موجوی فروتر از مرد است.
به هر حال دوستان جوانم بچه بازی و حرفهای الکی قشنگ فشنگ زدن را درباره ازدواج که سخت ترین و پر مسئولیت ترین و خطرناکترین و رنچ اورترین امر زندگی تمام کنید.می دانم که دستکم سیل انتقادات نرم به سویم سرازیر شده یا بایکوت شده یا متهم به بدبینی یا داشتن تجربیات تلخ می شوم،اما حاضرم سر هر چی شرط ببندم که همه شما،یکی دو سال بعد احساس خوبی نخواهید داشت یا در سالیان بعد.
از شما می خواهم به اندازه یک سر سوزن واقع بین باشید،تنها یک سر سوزن . . . .

گردافرید عزیز بسیار ممنونم
بنده نیز کاملا به مشکلاتی که اشاره میکنید واقفم و انها را از نزدیک حتی مشاهده کرده رم
من در ابتدای هیچ رابطه ای هم نیستم
تنها دلم را به این خوش کرده ام که شاید در اینده زندگی من بتواند یکی از ان 1 درصد ایده ال ها باشد
تا کنار کسی که مخصوصا از نظر فکری به هم نزدیک باشیم به ارامش برسم
این تنها تقاضای من از پروردگارم هست
اگر این تصور و ارزو را نکنم ادامه زندگی برایم دردناک خواهد شد
و اگر به تمام این زندگی های پوچ اطرافیانم بنگرم قطعا به پوچی خواهم رسید

در ضمن من هم کاملا موافقم که یک ازدواج اشتباه حتی میتواند انسان را بهتباهی کامل برساند
اما دوستی که اشاره میکنی دوستی از ازدواج بهتره چرا چون:
چون در دوستی مسئولیتی نیست
چون توقع پایین است
فکر نمیکنید اگر بخاهیم وارد دوستی جایگزین ازدواج بشویم این 2 موردی که اشاره کردم پررنگتر میشود
ایا فکر نمیکنید مشکل تماما به فرهنگ ما برمیگردد
چگونه در فرهنگی که سکس قبل از ازدواج برای دختر مشکل افرین خواهد بود کسی به خود اجازه میدهد از دوستی جایگزین ازدواج سخن براند
حتما در اینجا هم طبق روال نادیده گرفتن دختران در جامعه ایرانی سخن میگویید
اگر ما مثل اروپا بودیم اری ولی دوستان اینجا ایرانه...
همون جایی که هنوز دخترانی برای نرفتن ابروی خویش به پرده دوزی روی می اورند
هنوز فرهنگ ما عوض نشده پس در راه حلها به این چیزها هم دقت فرمایید
ازدواج ارامش و خوشبختی میاره
وقتی خودمان را از یکسری فرهنگهای پوچ بیرون بیاوریم
زمانی که کاملا بزرگ شویم
عقایدمان را کاملا پیدا کنیم
از خود خواهیمان کم کنیم
و با کسی که همفکر ماست ازدواج کنیم

در این زمان به خوشبختی وارامش خواهیم رسید

اصولا در ازدواج مهم ترین ملاک از نظر من انگیزه ازدواج است.
این خیلی مهم و حیاتی است که شما بدانید برای چه ازدواج می کنید.
ادامه نسل...... تنهایی.....بالا رفتن سن..... مسایل جنسی...و غیره
اما نکته که باید به آن توجه ویژه ای شود این است که فرد با هر انگیزه ای ازدواج کند دیر یا زود آن انگیزه یکنواخت می شود و تازگی خود را از دست می دهد. پس چگونه می توانیم ازدواج موفقی داشته باشیم. نتها دو عامل می تواند تازگی خود را حفظ کرده و کهنه نشود و آن دو عامل..............
"عشق و ایجاد آرامش در زندگی هست که تنها از راه صبر بدست می آید.
پس هر ازدواجی در اول دچار مشکلات زیادی است اما زمانی می توانیم مشکلات را به حداقل برسانیم که با آرامش و صبوری مشکلات و موانع را از راه برداشت.

سلام بر همگی
من تازه واردم یعنی داشتم در مورد ازدواج تحقیقات می کردم که با این سایت آشنا شدم که البته از نوع نگاهش به ازدواج که تو اسم سایت هست تعجب کردم، به عنوان یه درد که تو این سایت به درد مندان گرفتار این درد کمک میشه شاید اگه همیاری بود بهتر بود حالا کاری با این موضوع نداریم.
راجع به موضوع مورد بحث با عذر خواهی فراوان باید بگم برخی از دوستان نسبت به ازدواج دیدگاه خیلی خودخواهانه و تاجر مسلکانه ی دارند و مثل هر معامله عادی به دنبال منافع می گردند.
من 27 سال دارم و در موقعیت اقتصادی و اجتماعی مناسبی قرار دارم و آرامش نسبی دارم چند وقت پیش(با توجه به فشار خانواده برای ازدواج) از خودم پرسیدم برای چه باید ریسک کنم و با ازدواج این آرامش نسبی رو بهم بزنم که معلوم نیست به تعبیر دوستان جزء اون پنج درصد زوج موفق باشم اما کمی دقت بما برای حل این مسئله کمک میکنه
1- این آرامش نسبی و با عوض شدن شرایط معلوم نیست پا برجا بماند به دلایل مختلف که اگه کمی روش فکر کنید سریع دلایل و رو پیدا می کنید و باید به کسانی که فکرمی کنند از بین بد(مجرد بودن) و بدتر(متاهل شدن) زندگی با مشکلات کمتر رو انتخاب می کنند گفت هیچ تضمینی وجود نداره که برعکس نشود برای روشن تر شدن اونایی رو که با همین احساس آرامش نسبی فرصتها رو از دست دادن نگاهی(نه ظاهری بلکه کمی عمیق) بکنید ببینید بعد از گذشت چند سال دچار خلا، بحران و مشکلات روحی نشدند.
2-دوستان از مشکلات صحبت می کنند من پشت سرم رو نگاه کردم دیدم درسته که الان آرامش دارم ولی این آرامش حاصل نبودن مشکلات نبوده بلکه حاصل پاسخهای صحیح و به موقع من به مشکلات و لذت بردن از حل اونها بوده به عبارت بهتر شما زمانی احساس آرامش میکنید که بدونید همه مسائل شما (حتا مشکل ترین آنها) تحت کنترل شما هستند. با اطمینان می تونم بگم که هیچ پیشبینی دقیقی (تاحدودی میتوان تخمین زد فقط تخمین) راجع به مشکلات آینده تان نمی توانید بکنید اما نکته مهم در این مطلب است که چه کاری می توان کرد. برای حصول آرامش (یا خوشبختی یا هر عبارت دیگر) یا تحت کنترل در آوردن مسائل و مشکلات تنها راه تلاش برای افزایش توانمندی های خود در جنبه های مختلف است (آیا برای اینکار برنامه منظم و مدونی داشته اید؟) اینجاست که نقش محیط پر رنگ تر می شود چون بسیاری از این توانمندی ها از سنین پایین و از محیط زندگی در انسان ایجاد می گردد حال هرچه انسان زود تر به این موضوع پی ببرد و در جهت بهبود آن تلاش کند زودتر در مسیر صحیح و کوتاه تر قرار میگرد و آمادگی برای تحت کنترل در آوردن مشکلات را پیدا می کند.
3-به خودم گفتم این انتخاب من است من تا امروز در حل مشکلاتم هر جا که قبلا خودم را آماده کرده بودم موفق شدم امروز هم می توانم زندگی مجردی را انتخاب کنم و با حل مشکلات آن لذت ببرم و یا زندگی متاهلی را انتخاب و به دور از خود خواهی و منفعت طلبی با کمک شخص دیگری مشکلات را حل کرده و همه با هم لذت ببریم.
من تاهل را انتخاب می کنم به این دلیل که باید در این مرحله از زندگی بین زندگی مجردی و متاهلی انتخاب کنم خوب در نگاه اول حفظ آرامش نسبی کنونی ساده تر است اما بازهم تضمینی وجود ندارد که آرامش باقی بماند(اگر توانایی اش را کسب نکرده باشید) دوم اینکه لذت تاهل و حل مسائل آن قابل مقایسه با تجرد نیست و سوم اینکه با کمی تلاش و استفاده از تجربیات دیگران و افزایش تواناییها آرامش در تاهل هم دستنیافتنی نیست چهارم اینکه اگه تا این مرحله از زندگی موفق بودم دلیلی برای ترس از شکست نیست
البته این انتخاب شماست با تشکر فراوان
وقتی برای کسی کار انجام میدی به این فکر نکن که به اون شخص کمک کردی بلکه اینطوری فکر کن که اون داره به تو کمک میکنه که خدا بیشتر دوستت داشته باشه اینطوری منتی سرش نمی زاری که هیچ تازه باید ازش ممنون هم باشی

شما داستانهای عاشقانه زیاد می خونید. نمی تونید افراد رو با این کلمات قلمبه سلمبه "کمک به دیگری-رضای خدا-خدا بیشتر دوست داشته باشه و..." راضی به ازدواج کنید. منفعت طلبی نه به معنای بد اون که به معنای طلب نمودن اون چیزی که برای تو مفیده مهمترین و اصلی ترین حس افراده. حب الذات بسیار در درجه بندی ها قوی تر از سایر حس ها قرار می گیره.
در ضمن کی می گه لذت زندگی بعد از تاهل بیشتره؟ می خواید دوستانی از اطرافیان خودم رو معرفی کنم که 35-6 سالشونه و بسیار از زندگیشون راضی هستند. مجرد هم هستند. کسی هم بهشون نمی گه شما ساعت 9:21:45 کجا بودی؟
نمی دونم این تعاریفی که شما از لذت رنج کشیدن و مسئولیت آوردید برای جماعت مازوخیست شاید بهتر جواب بده!!

نوشته اصلی توسط sorena_arman

شما داستانهای عاشقانه زیاد می خونید. نمی تونید افراد رو با این کلمات قلمبه سلمبه "کمک به دیگری-رضای خدا-خدا بیشتر دوست داشته باشه و..." راضی به ازدواج کنید. منفعت طلبی نه به معنای بد اون که به معنای طلب نمودن اون چیزی که برای تو مفیده مهمترین و اصلی ترین حس افراده. حب الذات بسیار در درجه بندی ها قوی تر از سایر حس ها قرار می گیره.
در ضمن کی می گه لذت زندگی بعد از تاهل بیشتره؟ می خواید دوستانی از اطرافیان خودم رو معرفی کنم که 35-6 سالشونه و بسیار از زندگیشون راضی هستند. مجرد هم هستند. کسی هم بهشون نمی گه شما ساعت 9:21:45 کجا بودی؟
نمی دونم این تعاریفی که شما از لذت رنج کشیدن و مسئولیت آوردید برای جماعت مازوخیست شاید بهتر جواب بده!!

با تشکر از شما راستش از لحن پاسخ شما یکم متعجب شدم که البته میتونه نشان دهنده شدت اهمیت موضوع برای شما باشه یا اینکه چون من تازه واردم نمی دونم به هر حال راجعه به مطالبی که فرمودید باید بگم هر چی فکر کردم کجای مطلب قلمبه سلبه بود متوجه نشدم. حالا اگه بخوام خلاصه تر و ساده تر بگم میشه گفت زندگی بدون مشکل وجود نداره چه مجرد باشی چه متاهل، اینکه بگیم مشکلات مجردی کمتر یا متاهلی اصلا فابل پیشبینی نیست و بستگی زیادی به شرایط داره و اگر شما مثال های مختلفی از مجردهای خوشبخت بیارین مثال نقض های فراوانی هم وجود دارند من عقیده دارم شما باید توانایی های خودتون رو برای حل صحیح مشکلات زیاد کنید و با حل مشکلات و کنترل اوتها به آرامش برسید(چه مجرد باشی چه متاهل) و اگه نگاهی به اطراف خود بکنید و آدم های موفق رو ببینید به این نتیجه می رسید که اونها تونستن مشکلات شون رو حل کنند نکه مشکل نداشتند به عنوان مثال برای اینکه به ذهن شما هم نزدیکتر باشه همان مجردهای خوشبختی که شما می فرمایید بر مشکل تنهایی خودشون غلبه کردن و راهی براش پیدا کردن ولی شما نتونستین راهی برای سیم جیم نشدن توسط خانومتون پیدا کنین که اگه شما هم بتونین طعم آرامش و احساس می کنین جالبه که دوستمون یه کتاب پیشنهاد کردن این همون افزایش توانایی که من بهش اشاره کردم و شما در پست قبلی اصلا بهش توجه نکردید.

همانطور که در انتهای پست قبلی اشاره کردم و باز شما توجه نکردید قرار نیست من کسی رو برای ازدواج راضی کنم و این انتخاب شماست اینکه ایا شما حاضر هستی در این جهت از زندگی تلاش کنی یا نه این کاملا بستگی به خود شما و تواناییها و قابلیتهای شما داره اگه واقعا فکر میکنید از پس مشکلات مجردی راحت تر بر می آیید آن مسیر رو انتخاب کنید ولی من اصلا نمی تونم قبول کنم که بگید صد درصد مشکلات مجردی کمتره بازم میگم هیچ تضمینی وجود نداره.

یه مطلب دیگه که دوباره مجبورم بهش اشاره کنم اینه که همانطور که اشاره کردید مازوخیست ها از داشتن مشکل لذت می برند نه از حل اونها و من گفتم حل مشکلات به شما آرامش میده نه زیاد کردن مشکلات و هرچی این مشکلات بزرگتر باشند حل اونها لذت بخش تره درست مثل حل یک مسئله ریاضی پیچیده برای یک ریاضی دان حالا اگه شما نمی تونی مشکلات رو حل کنی یعنی تواناییت کمه و باید توانمندتر بشی. منفعتی که شما از زندگی میبری همین لذت بردن از حل مشکلاتشه (همونطور که میبینی با حب ذات هم تعارض نداره و اینم یه جور طلب نفعه) و یا به تعبیر دیگه سوار بر زندگی شدن نه اینکه زیر مشکلاتش له شدن.

اون مطلبی هم که انتهای پستم راجع به کمک به دیگران نوشتم معمولا به عنوان امضا تو وبلاگ ها استفاده می کنم و تفکر موسس آسایشگاه کهریزکه که همیشه ذکر میکردم که این سری فراموش کردم و ربطی هم به موضوع نداره ولی ظاهرا شما قضاوت تون بر اون اساس بوده و واقعا اگه می تونستم اونجوری باشم خیلی خوب بود ولی حیف.
راجع به داستانهای عاشقانه هم باید بگم اولین و آخرین بارم در دوران دبیرستان یک رمان خواندم و همیشه هم از طرف اطرافیان به بی احساس بودن متهم می شوم که البته درست نیست حداقل شما به من ثابت کردی البته چیزی که مشخصه جهان بینی من با شما صد در صد متفاوته.

با تشکر فراوان و به امید ارتباطات سازنده تر

درود
ببينيد اينكه من به زندگي وارد شم كه مشكلات رو حل كنم و از حل اونها لذت ببرم وبه آرامش برسم(حالا اگر نتونستم حل كنم ممكنه از فشار روحي ديوونه بشم!!) دليل قانع كننده اي براي عمده افراد محسوب نمي شه.مي تونيد اين رو از افراد واقع بين هم بپرسيد. جماعت دنيا بيشتر دوست دارند به رفاه و آرامش از يك مسير ساده تر و كم خطر تر برسند. البته غير از انسانهاي والا كه من و امثال من جزشون نيستيم. يعني من هم اگر صبح تا شب مشكلات مخالف جلوي پام بذارن كه حل كنم از زندگيم اونقدرا لذت نمي برم.شما غير اين يه سري دلايل ديگه هم مي شه لطف كنيد؟ اينكه از موسس كهريزك كه يك فرد مسلما عادي نيست و يقينا رويكردهاي ويژه اي براي زندگي داشته مثال بزنيم و...راهكار خوبي نيست. شما مثالهاي نرمال و در سطح جامعه رو بزن. جامعه ايران مشكلاتش بسيار بيشتر از جامعه آلمان و نروژه. كدوم آرامش بيشتري دارند. مي شه به جاي اينكه ازدواج رو دور بزنيم و راه حلي براي افزايش مشكلات و درارتباط با اون افزايش تاب و توان در برابر مشكلات تو جامعه پيدا كنيم مشكلات رو كاهش بديم؟!!!