موضوع: نت برداری از همدردی

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نوشته اصلی توسط lvlahtab

میدونین الان وسط امتحاناتمه.همینه که فرصت نمیکنم این مقاله ها و کتابا رو که پیشنهاد دادین بخونم
اما تا دلتون بخواد فرصت دارم به عمیقترین وجه به افکار منفیم بپردازم

سلام
خود فشارهايي كه ما در ذهنمون ايجاد مي كنيم، بيشترين عامل چنين احساساتي هست كه در ما بر مي انگيزد.
مثلا امتحانات ، و خانواده همسري كه منصف نيست. فقط يه تحريك هستند. نه يك فشار ، اما اگر آنها را (با روش اشتباه خود)بتوانيم به خوبي و با انرژي زياد در ذهنمان پرورش بدهيم و در اين كار همت بكنيم و با اراده زياد و مستمر اين تحريكها را در ذهنمان پروبال بدهيم آنوقت خواهيم توانست فشار زيادي را آن چنان بر خودمان ايجاد كنيم، كه در آستانه شكستن قرار بگيريم.

به نظر من هر كس كه هنوز آمادگي مقابله با تحريكات بيروني را ندارد، بهتر است ابتدا پرهيز كند و خودش را تقويت كند. و بعد به صحنه هاي مختلف زندگي وارد شود.
مثلا اگر كسي نمي تواند با تحريكات ديگران به صورت منعطفي برخورد كند، از ازدواج پرهيز كند تا چنين مهارتي را كسب كند.
يا يك خانم خانه كه هم ازدواج كرده و هم با خانواده همسرش مشكل دارد، بهتر است براي مدتي مرخصي تحصيلي بگيرد، يا اصلا انصراف تحصيلي بدهد، تا مقاومت خود را افزايش يابد.

وقتي كه ما از تحريكات اطرافمان فشار مي سازيم و آنها را با هم جمع مي كنيم ، زير آنها له مي شويم.

اين توضيحات كلي بود.
اما به طور عملياتي شما چه كار بايد بكنيد:
ببيين كسب مهارتهايي كه بتوانيد احساسات خود را مديريت بكنيد، تقريبا يه چيزي مثل اكسيژن براي زنده ماندن مي ماند.
شما الان به شدت زير فشارها تنگي نفس گرفته ايد، و به جاي تقلا براي اكسيژن ، سعي مي كنيد تحمل كنيد تا امتحانات تمام شود يا ....

فوقش يه ترم مشروط مي شويد.
يا اخراج مي شويد.
آخرش كه چي؟
من خودم خيلي بيشتر دوست دارم كه تحصيل نكرده، باشم، تا اينكه زندگي خود را مجروح فشارهاي خيالي از درس بكنم.

دقت فرمائيد،‌مشكل امتحان يا خانواده همسر نيست.
مشكل نگاه شما به زندگي هست.

مثلا همين نگاه كه ، مشاوران چرت و پرت تحويلم دادند، سرزنشم نكنيد، امتحان دارم، وقت مطالعه مقاله ندارم....
خب اگر همه اين مجرا ها را به روي خود مي بندي،‌معلوم است كه احساس خفگي بهتون دست مي دهد.

امتحان و زندگي جاي خودش را دارد....
شما بايد سريعتر با كسب آگاهي و مشاوره ، نحوه تعاملت را با زندگي و مشكلات سهل تر انجام بدهيد.

پس به جاي حرص خوردن و غصه خوردن و احساس فشار ، اقدام كن، عمل كن.
خودكاوي هاي شخصي ات را به صفر برسان.
مطالعه ، مشاوره و انجام عملياتهايي كه پيشنهاد شده است را جدي عمل كن، عمل كن و عمل....

نوشته اصلی توسط rsrs1380

[color=#0000CD]سلام:

[b]همسر من یک مرد ایده ال و بسیار منطقیه....

هیچ وقت ندیدم بی چون و چرا خواسته منو اجابت کنه و همین به من این حس رو می ده که براش مهم هستم و دوست داره برام وقت بذاره تا دقیقا علت درخواست هامو بدونه...

خیلی وقت بود می خواستم رو این جمله سارا تاکید کنم تا امروزکه ...
واین خیلی مهمه ، خانمهای محترمه بدونن که لازمه دوست داشتن ، همیشه بله شنیدن و موافقت نیست و اگه "نه " شنیدین به معنای "دوستم نداره" نیست. درک این واقعیت البته زمانبر هست.

نوشته اصلی توسط BABY

نمی دونم چرا ، اما من اصلا دوس ندارم تو فضاهای گنگ و مبهم ذهنی قدم بزنم .
یه توصیه هم به شما و سایر دوستان دارم :
فرصت زندگی فرصت محدودیست ، که سرعت عبور دوره های انتهائی اون خیلی بیشتر از دوره های ابتدائی اونه . یادمه وقتی بچه بودم مقیاس روز وماه و سال برام خیلی بزرگتر از حالا بود ، و الان به چشم برهم زدنی سال سیصد وشصت و پنج روزه تموم میشه.
ما اجازه نداریم فرصتی که در اختیارمون گذاشتن رو با سر درگمی و بی هدفی بگذرونیم.
بله تا مدت زمانی باید پایه های زندگیمون (اعتقادات اصلی) رو بنا کنیم - در دوره جوانی - و بعد از تعیین اهداف شفاف ، واقعی ، عینی و... بدون تردید در اونها وبا عزمی جزم و همتی عالی به سمت اونها حرکت کنیم.
در غیر اینصورت وقتمون رو تلف کردیم و سرعتمون رو پائین آوردیم . این مدل تفکرات به جز خسته کردن ذهن و روح عایدی دیگری برای ما نداره.
برعکس تفکر بر روی اینکه نسبت به خالقمون و دور و بریامون چه وظایفی داریم و محاسبه اونچه که انجام میدیم با اونچه که باید انجام بدیم می تونه کاساز باشه.
اندیشه خودرا از "چرائیها" برداریم و تمرکز خود را بر "چگونه ها" منعطف کنیم. نگرش ما به خلقت مهمتر از چرائی اون هست. بیشتر از این مراقب نگرشهامون باشیم.

اینا ایده های من بود ، ببخشید اگه با احساساتت مغایر بود ، اما لازم دونستم برا شما و سایر دوستان این چند جمله رو بیارم.
امید که مثمر ثمر بوده باشه.

سلام
اين راهم اضافه مي كنم : اينكه اگر كسي اين چرايي زندگي كاملا برايش حل نشده باشد، داشتن حسهاي چندگانه و ناروشن گاه و بي گاه اجتناب ناپذير است.
ولي كاملا موافقم كه اين قطار عمر سريع مي گذرد و بايد خيلي سريع تكليفمان را با جهتي كه قصد داريم بپيمائيم ، انتخاب كرده و اقدام كنيم

نوشته اصلی توسط طاهره

شادي عزيزم

به نظر من هر چيزي قابليت اين رو داره كه بتونه محل نارضايتي قرار بگيره . بستگي داره ما چي رو هدف گرفته باشيم و خوشبختيمون رو در چي تعريف كرده باشيم ... براي هركسي متغيرهايي وجود داره كه در تعيين درجه ي خوشبختي و احساس رضايت او از زندگي نقش داره . ضمن اينكه هر كدام از اون پارامترها داراي وزن و جايگاه هستن ..
مثلا اين فرمول : رضايت و احساس خوشبختي (100)= زيبايي(30)+ ثروت(30)+كار خوب(20)+خانواده خوب(20)

جاي هر كدوم از اين متغيرها هر چيز ديگه اي با هر وزن ديگه اي مي تونه قرار بگيره .. هر كسي خوداآگاه يا ناخوداگاه براي خودش يه فرمول درست كرده كه از اون الهام مي گيره .. بايد ديد چي براي كي مهم تره؟

نوشته اصلی توسط wintersun77

در رابطه ي زناشويي درست يا غلط حساسيت به روابط هست .. ( البته از نظر خودم درسته) چون ازدواج معمولاً با عشق شروع مي شه و كسي كه ادعا كنه در حالي كه عاشقه، مي تونه طرفش رو در روابطش آزاد بذاره و حساس نباشه، يك دروغگوي بزرگه يا اينكه فقط فكر مي كنه عاشقه.
عشقي كه به يه انسان ديگر هست تماميت خواهه... يعني نمي شه بهش گفت عاشق همسرم هستم اما همسر مي تونه با آقاي فلان نيازش رو به بحث هاي عقيدتي رفع كنه و با پسر عموش هم نيازش رو به دركه رفتن و كوهنوردي رفع كنه و با هم كلاسي قديم دانشگاهش هم نيازش به چت و دنياي مجازي مرتفع كنه...

نوشته اصلی توسط صبا_2009

دوستان مجرد به یه نکته توجه نکردید

این دوستانی که اینجا خاطراتشون رو گفتن قبل از شروع زندگیشون مهارتی رو که شماها الآن داشتید رو نداشتند.

ما از همه تجربه های خوب و بد این دوستان درس گرفتیم.

پس اگه خوب درسامون رو یادگرفته باشیم خاطراتی شیرین تر رقم خواهیم زد.

دوستان متاهل دلتون بسوزه

آفرین صبای خوش فکر

.

نوشته اصلی توسط پریماه

از همه دوستان تشکر میکنم..من حواسم جمعه ..اینو بگم که من اصلا با ایشون یا همکارای دیگم رابطه بگو بخندو اینا ندارم.به هیچ وجه...مخصوصا همیشه در طرز حرف زدن و لباس پوشیدنم وسواس خاصی بخرج میدم..اینکه از این..اما نکته مهمتر خیلی واسم جالب بود که بعضی مردها که از زندگیشون راضین اینجورین ..این دیگه به من مربوط نمیشه..چون من اصلا نه در لحن بیان و نه در طرز لباس پوشیدنم کوتاهی نکردم که بخواد جذب من بشه..ظاهر معمولی دارم .اصلا هم در محیط کاری آرایش خاصی نمیکنم...اینو گفتم که جواب بعضی دوستانو داده باشم.... دیشب ازش یه سوال پرسیدم با پیامک:‌ اگر روزی یک ساعت مکالمه تلفنی من و شما ضبط بشه و یک نسخشو خانمتون و یک نسخشو بابا و مامان من گوش بدن چه اتفاقی میوفته؟‌آیا اونها هم معتقدن رابطه ما خیلی معمولی بوده و مشکلی پیش نمیاد؟؟ ...... جواب داد:‌ برای هیچ خانواده ای اینجور روابطی خوشایند نیست حتی معمولی ...و حتی برای همسرم هم خوشایند نیست... خیلی این جوابش برام جالب بود منم سریعا جواب دادم که :‌به همین دلیل من جوابم منفیه . و تمام..........