موضوع: تفاوت عشق و هوس(در ارتباط دختر و پسر یا در ازدواج)

سلام دوستان
نظرات خوبی بود خواستم از همتون تشکر کنم مطالب مفیدی بود.
به نظر من عشق و هوس از نظر ظاهری یکیند ولی باطنشون با هم فرق داره شاید دلیل اینکه بعضی ها نمی تونند این دوتا رو از هم تشخیص بدند به خاطره شباهت ظاهری این دوتاست.عشق به هر چیزی وجود داره عشق به همسر عشق به وطن عشق به مادر ولی هوس به هر چیزی نداریم از هر لحاظ که حساب کنیم این دوتا از زمین تا آسمون با هم متفاوتند.(عشق یعنی ایثار و ازخودگذشتگی برای معشوق)

عشق هايي كه در يك نگاه بوجود اومدن پايه هاي سست تري نسبت به بقيه ي عشق ها كه تدريجي بودن داشتن .البته اين نظر منه!!!
عشق هايي كه نويسندگان ما در طول تاريخ خلق كردن معمولا عشق هاي افسانه اي هستن كه اگر در گذشته كمي احتمال وجود داشتنشون بوده الآن ديگه كمتر از يك در ميليونه!

البته کسی منکر ایثار و از خودگذشتگی نیست.اما ما داریم در مورد ازدواج حرف می زنیم.این یک رابطه دو طرفه هستش...چطور می شه که کسی بخواد خانواده تشکیل بده و به نیاز ها و سلایق خودش بی توجه باشه؟
به فرض هم که انقدر آتش عشقش تند باشه که یک همچین کاری بکنه...ولی خوب حقیقت اینه که اولین غریزه آدم حب نفسه...
فکر می کنم دوستمون یه کم تند رفتن.توی تقسیم بندی.نمی شه همین طوری گفت کسی که به فکر نیاز های خودش هم در موازات معشوق هست و از کلمه من استفاده می کنه حتما دچار هوس شده و عاشق واقعی نیست.خوب دوره و زمانه عوض شده!رابطه یک طرفه دیگه معنا نداره.لیلی و مجنون ماله کتاب هاست.
بعدش حتی مراحل سلوک روحانی که خیلی هم روحانیه و از بند جسم و هوس رها هستش هم همچین نسخه سفت و سختی نداره...آخرین مرحله فنا فی الله(فی المعشوق) هستش.قبلش شش تا مرحله دیگه هستش که به خود فرد می پردازه در موازات معشوق...
توی مساله عواطف احساسات گاهی اتفاقاتی می افته که نشان دهنده منحصر به فرد بودن آدماس..فکر می کنم یکی از ایرادات روانشناسی که خیلی هم اذیت کننده اس اینه که علاقه به تعمیم و پیچیدن یک نسخه برای همه هستش.
در صورتی که اگر برعکس هر فرد رو متوجه خودش بکنی و یادش بدی که خودش رو بفهمه خودش بهترین روانکاو و روان پزشک خواهد بود برای خودش.و دیگه لزومی نداره از فیلتر یک روانشناس بفهمه که الان عاشقه یا هوس باز!

بزارین اشتباه همه شما رو بگم:
توی یه مهمونی یه نفرو می بینین.تو نگاه اول ازش خوشتون میاد.بدون اینکه حتی بدونین کیه؟ عقایدش چین و یا چه تحصیلاتی داره.
حالا ممکنه یه نفر ببینین که ازش خوشتون میاد ولی چطوری؟از همون اول ضایع بازی در میارین.یه جوایی می خواین نظرش رو به خودتون جلب کنین.یا شماره مبایلشو بگیرین و ... .
از نظر من اولی عشقه و دومی هوس. عشق در یک نگاه صورت می گیه و شما دیوونه ی فرد می شین.براتون مهم نیست چطور اخلاقی داره.مهم نیست که پدر مادرش کین و یا .... همونطور که از اشعار حافظ بر میاد.حافظ در شعرش از کسانی حرف می زنه که از اخلاقشون به تنگ اومده ولی به واسطه ظاهرشون ول کن معامله نیست.(حالا بماند که خیلی ها می گن منظرو حافظ عرفان بوده)
هوس: مشخصه و نیازی به توضیح نداره.داره؟ فقط اینو بدونین که اگه توی این مهمونی یه نفر با قیافه ای جالب ت بیاد اونوقت می ین سراغ اون.خب از نظر من این هوسه.

اما: هیچ کدوم درست نیست.
چون این مورد رو نگاه کنین: مثلا با یه نفر همکلاسی هستین.اول ازش خوشتون نمی آد ولی به مرور زمان احساس می کنین یه علاقه ای در شما به وجود می آد.آیا این احساس که به مرور زمان به وجود می آد یا اون عشقی که یهو بوجود می آد یکی اند؟ قطعا نه. من اسم مورد دوم رو دست داشتن می زارم.
شدت دوست داشتن از عشق کمتره ولی خب دوام خیلی بیشتره.دوست داشتن عاقلانست.
دوست عزیزم: ali1362 درباره ادبیات گفتن بزارین بگم: داستان خال شیین رو شنیدین؟ این سرانجام عشقه.وقتی به طرف می رسی می بینی ای داد بیداد اون چهره زیبایی که ازش حرف می زدی خال سیاهی داره که هیچ وقت بهش فکر نکرده بودی.بله عزیزان عشق باعث می شه عثل آدم از کار بیفته.

به نظر من عشق و هوس بیشت بهم شبیه اند تا متفاوت.اتفاقا ضربه ای که یه عشق شکست خورده به فرد می زنه بالاتره.بله.عشق می تونه خیلی خطرناک تر باشه.

عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی
دوست داشتن پیوندی خود آگاه و از روی بصیرت روشن و زلال - دکتر شریعتی.
پس درباره عشق اشتباه نکنین.

من با یکی دوستم خیلیام به هم وابسته ایم ولی شک دارم که بینمون عشق یا هوس امتحانشم کردم به نظر شما از کجا بفهمم

نوشته اصلی توسط psy133

1- عشق معطوف به غیر از خود است. در حالیکه محور هوس خود فرد و لذت اوست. جملات زیر را مقایسه کنید:

- ( من) دوستت دارم
- ( من) برات می میرم


- (برای من) هیچکس مثل تو نمیشه

- ( من ) همیشه به فکر توام

-( من) را فراموش نکن

- ( من ) از تو رنجیدم

در حالیکه در عشق، توجه به حالتها و لذتهای خود نیست. و خواست و شرایط معشوق جایگزین خودخواهی فرد می شود.

جمله معشوق است و عاشق پرده ای

زنده معشوق است و عاشق مرده ای

2 – هوس پاسخ به یک نیاز جسمانی و روانی است، مثل نیاز به آب، نیاز به اکسیژن ، نیاز به غذا. ولی عشق فراتر از یک چنین نیازی هست. عشق فراهم آورنده رشد و خودشکوفایی فرد است. لذا فردعاشق خود را خوار نمی کند، کوچک نمی کند. عشق عزت و احترام دارد و این احترام از روی بی نیازی و بزرگی عشق حاصل می شود. شاید در فیلم ها دیده و شنیده باشید که فردی می گوید« من عشق را گدایی نمی کنم».

هر چه جز عشقست، شد ماکولِ عشق

دو جهان یک دانه پیش نَولِ عشق

دانه یی مر مرغ را هرگز خورَد؟

کاهدان مر اسب را هرگز چَرَد؟



3 – عشق محدود کننده و زندانی کننده معشوق نیست. عشق آزاد کننده است. اگر فردی را مجبور کنیم که همه علائق ، سلیقه ها و تفکراتش را فقط متوجه ما کند و فقط به ما بیندیشد، او را محدود به خودمان کرده ایم، نه اینکه عاشق خودکرده باشیم. در واقع این عشق نیست، این یک هوس است و ما را وابسته به شخص دیگری نموده است.

آنکه او بسته غم و خنده بود

او بدین دو عاریت زنده بود

باغ سبز عشق، کو بی منتهاست

جز غم و شادی درو بس میوه هاست

عاشقی زین هر دو حالت، برترست

بی بهار و بی خزان ، سبز و ترست

در نگنجد عشق در گفت و شنید

عشق، دریایی ست قعرش ناپدید.



4 – عشق با بدبینی و سوء ظن همراه نیست. عشق یک اعتماد است. یک اطمینان است و پس از شناخت رفتار، گفتار و احساسات معشوق، و به جهت یک آگاهی عمیق به وجود می آید. لذا ابتدا اعتماد به وجود می آید و بعد عشق منعقد می شود.


بعضی ها می پرسند «باید اول عاشق شد بعد ازدواج کرد یا اول ازدواج کرد بعد عاشق شد؟!»
در جواب باید گفت: اگر بعد از ازدواج بخواهی عاشق بشوی که کار از کار گذشته است و آن فرد هر خصوصیت یا رفتار و یا افکار و احساسی که داشته باشد، باید تحمل کنید، نام این عشق نیست.

از طرف دیگر بدون بررسی ، شناخت ، تحقیق و ارتباط رسمی چگونه می توان عاشق فردی شد تا در پی آن ازدواج کرد؟ ( یعنی روش عاشق شدن قبل از ازدواج چگونه است)

خلاصه اینکه، طی یک فرایند رسمی که خانواده ها در جریان هستند، و ارتباطات شما آشکار و شفاف هست. با مشورت و بررسی شما و خانواده هایتان از فرد مقابل آگاهی به دست می آورید، تناسب رفتارها، نقاط ضعف ، احساسات و افکار یکدیگر را می سنجید و سایر معیارهای مطلوب را دقیقا ارزیابی می کنید. بدیهی است که اگر این موارد مثبت باشد خواه ناخواه شما عاشق فرد می شوید( نه هوس پیدا کنید).

[b]
اما هوس اینست که معمولا به صرف مجاورت ایجاد می شود. همکلاسی، هم محله ای، همکار، فامیل و ...، می بینید، خنده ها و عشوه هایش را حس می کنید، شیطنتها ، بازیگوشی ها، و کلاس گذاشتن هایش را نظاره می کنید، به دلتون می افتد که عاشقش هستید و با خیالات مستمر از او غولی می سازید که فقط بعد از ازدواج شکسته می شود و واقعیت آن روشن می شود. معمولا چنین دو نفری به جای شناخت یکدیگر، انرژی خود را صرف احساسات یکدیگر می کنند، دل میدهند و قلوه می گیرند، هر روز به تعداد زیادی برای یکدیگر می میرند، یا حداقل غش می کنند و تعارفات کلاس بالا نصیب هم می کنند، از وجود یکدیگر ممنون می شوند، از هم زیاد تشکر می کنند، با مطالعاتی که در مورد مخ زنی دختر یا پسر در اینترنت یا ....آموخته اند سعی می کنند طرف مقابل را شیفته خود سازند ( به هر قیمتی)به هم زیاد کادو می دهند، متون ادبی جالب ، آهنگهای احساس نواز، و مبالغه های غیر عقلانی به یکدیگر پیشکش می کنند، کم کم نقش پدر، مادر، دوستان، همکاران و ... را حذف کرده و همه را یک جا به محبوب خود پیشکش می کنند، و وقت خود را یا با او پر می کنند یا با خیالات او سر می کنند و در خیالات خود او را تک ستاره ای می دانند که آسمان قلب آنها را نورانی می کند، بدون او زندگی معنی و مفهوم و شور خود را از دست می دهد. او یک انسان نیست، یک فرشته است، او هیچ عیبی ندارد، و فقط و فقط مهر و عشق و صفا و نقاط مثبت است. تصور از دست دادن او ، کابوسی وحشتناک هست. مفعول شعرهای تمام ترانه های شاد و غمناک به نوعی به محبوب آنها بر می گردد، واینگونه این احساسات غیر قابل کنترل می شود ، در حالیکه عشق همانطور که گفته شد، فرایند مشخصی از آگاهی می باشد. منظور این نیست که از احساس تهی باشد، نه ، اما احساس یکی از پارامتر های مهم در کنار پارامترهای آگاهی هست که نمی تواند جای خالی دیگر خصیصه ها را پر کند.


احساس انفجار آمیز در رابطه ها منجر به تحریف واقعیت ها شده و آنقدر آب را گل آلود می کند که خود فرد به هیچ وجه قادر به شناخت صحیح طرف مقابل خود نیست. و پس از فروکش کردن احساست، پس از ازدواج ، تفاوت میان خیالات خود و واقعیت ها را درک می کنند.

5 – عاشق، خود را ملزم می داند که حریم عشق و معشوق را رعایت کند و هنجارها را به نفع لذت خود نمی شکند. عاشق در پی کام گرفتن از معشوق، پیش از آنکه این حریم کامل و رسمی شود، نیست. باید کانون خانواده شکل گیرد و انعقاد پیمان زناشویی انجام پذیرد و طرفین مسئولیت زندگی و تعهد کامل را نسبت به هم بپذیرند. هر گونه خلوت، لمس و ارتباطی که جنبه لذت جویی داشته باشد (قبل از تعهد کامل زناشویی و در چارچوب قانون)، صرفا آسیب پذیری عشق را به همراه دارد و این آزمایش کردن عشق نیست، بلکه سیراب کردن هوس و عطش شهوانی است.


عشق هایی کز پیِ رنگی بُوَد

عشق نَبوَد ، عاقبت ننگی بود



6 – چنین مواردی از نشانه های هوس هستند
زودرنجی، قهر و آشتی ، دل خوری، نگرانی، تردید ، عجله در به نتیجه رسیدن، امروز و فردا کردن، زبان بازی کردن، با چند نفر ارتباط صمیمی وعمیق عاطفی گرفتن، رویاپردازی در مورد فرد، چشم پوشی از نقاط ضعف آن شخص و ... ، همه از نشانه های هوس است، در حالیکه عشق ، قامتی رعناتر، بزرگتر ، قوی تر و منحصر به فرد دارد و از همه مهمتر آرامش بخش است و نگرانی از درست رفتن، ندارد. عشق هایی که نگرانی آفرین، اضطراب آور و دمدمی مزاج و به ظواهر فرد بستگی دارد، همان هوسها هستند که « محور من» در آنها قوی است . یعنی فرد همه چیز را برای خودش می خواهد ، نه معشوق

هر که را جامه ز عشقی چاک شد

او ز حرص و جمله عیبی پاک شد

شاد باش ای عشقِ خوش سودای ما

ای طبیبِ جمله علت هایِ ما

ای دوایِ نخوت و ناموسِ ما

ای تو افلاطون و جالینوس ما

جسمِ خاک از عشق ، بر افلاک شد

کوه، در رقص آمد و چالاک شد



7 – عشق پیش نیاز لازم دارد.

یعنی فرد باید رشد کند و از مراحلی بگذرد تا نوبت به عاشق شدن برسد. کسی که هنور با والدینش درگیر است، سازگاری با همکاران ندارد، رابطه صمیمانه ای با دوستانش ندارد. افسرده و مضطراب است، تصمیم های مهمی در زندگی نگرفته یا به اجرا در نیاورده است، از این شاخه به آن شاخه می پرد، هدف زندگی خود را شفاف ترسیم نکرده است. و حتی در انتخاب هنجارها به انتخاب ثابتی برای وضع ظاهری ، پوشش و نحوه رفتارش نرسیده است و مردد بوده و روز به روز شکل به شکل می شود و هویت خود را نیافته است، مانند کودک پیش دبستانی است که برای اردو به دانشگاه رفته باشد، او هرگز نمی تواند در نقش دانشجو باشد. حتی اگر بر روی صندلی های دانشگاه بنشیند. لذا عشق پس از بلوغ عاطفی ، بلوغ اجتماعی، بلوغ فکری، بلوغ روانی و ...، پیدا می شود، در غیر این صورت فقط هوس خامی بیش نیست.



8 – عشق باید یک وحدت و یکپارچگی بین شما ، افراد و همه هستی ایجاد کند. اگر رابطه دختر و پسری، با پنهان کاری، تعارض ، درگیری با دیگران، احساس گناه، اضطراب، تردید، و قطع روابط اجتماعی با دیگران، مشکل در شغل ، تحصیل ، روابط خانوادگی و ...، همراه هست باید مطمئن شد که هوس، خود را به جای عشق به آنها معرفی کرده است. و چنین شروعی برای رابطه، پایان هایی به مراتب دردناکتر و فجیع تر به همراه دارد.

در نگنجد عشق در گفت و شنید

عشق، دریایی ست قعرش ناپدید]

سلام
فقط می تونم یک جواب به تمام نوشته ها یهتون بدم البته اگه نارحت نمی شید:
این مدعیان در طلبش بی خبرانند کانرا که خبر شد خبری باز نیامد

نوشته هایی که گذاشتید بسیار زیبا هستند
اما
ما دو نوع نوشته داریم:
یکی زیبا یعنی از خوندنش آدم لذت میبره و بلافاصله به آن حق میده و میگه چقدر راست میگه ها ( مانند کتاب آیا تو آن گمشده ام هستی؟ )
دوم مقالات و نوشته هایی که به واقعیت نزدیک هستند.

کلا نوع اول نوشته ها زیبا هستند ( اما فقط برای خواندن ) و نوع دوم بسیار بدرد بخور هستند برای عمل کردن

چیزی که شما گذاشتید زیبا بود ولی اگر آدمی که شرایط بالا را از عشق داشته باشد با مشخصاتی که ذکر کردید دیدی حتما او را در اینجا معرفی کنید ( مگه در افسانه ها و داستان لیلی و مجنون )
من که ندیدم و فکر هم نمیکنم ببینم
شاید در زندگی مشترک با انتخاب صحیح و ارضا کردن تمام هوی و هوس ها به چیزهایی که گفتید نزدیک شویم اما ۱۰۰٪ به آن نمیریسیم

با این تعریفاتی که شد برای کسی که به عنوان مثال عاشق است میشه چندتا مثال آورد:
مثلا فرض میکنیم پسری میخواهد با تعاریف فوق عاشق باشه و عشق را پیاده کنه
هرچیز که معشوق بخواد بی چون و چرا براش فراهم میکنه
هیچوقت از او نمیپرسه که کجای میری کجا میایی ولو پارتی بره خانوم ایشون از بس اعتماد کامل هست به ایشون
پدر خودشا در میاره
هر بد اخلاقی و کج خلقی کرد با تموم وجود میپذیره و...

خیلی مضحک شد نه؟
نوشته های شما بیشتر برای عشق با معبود هست یعنی حداقل یک طرف کار پاک و منزه باشد
و دو انسان هیچوقت نمیتونند ۱۰۰ ٪ به این مرحله برسند که عشق را اینجوری پیاده کنند مگر اینکه تو یه سن های بالایی و چون انسان موجودی جایز الخطاست و خدا نیست و اشتباه میکنه هیچ وقت مادرزادی اینجور که شما انتظار دارید پاک و منزه بوجود نمیاد و بمونه تا آخر عمرش تا عشق را اینجوری تجربه کنه
ولی یک نفر میتونه با خدای خودش به این مرحله از عشق های عرفانی برسه
نه عشق آدمیزاد به آدمیزاد

اگه به تعاریف و مثال های شما باشه همه زوج های دنیا از روی هوی و هوس ازدواج کردند و ظاهرا موفق یا ناموفق بودن ازدواجشون یا به این مراحل عرفانی که شما نام بردید رسیده باشند چندان مهم نیست

کاش قبل از کپی و پیست کردن میدیدیم این مطلب به کجا مربوط میشود

موفق باشید

من الان قانع شدم .مساله ای که هست اینه که من میدونستم آدم کمال گرایی هستم ولی با جزئیاتش آشنا نبودم که خوندم و خوب حالا متوجه برخی مسائل میشم.

همین جوابی را در اون تاپیک دادم اینجا میگذارم

در مورد این تاپیک نمیدونم من که کمال گرام اینجوری احساس میکنم یا بقیه هم همینجورند یا بقیه خیلی جدی نمیگیرند. به عنوان مثال وقتی من این را خوندم کاملا برای ازدواج دلسرد شدم . لازم دیدم بیام یه توضیحی بدم .

امیدوارم تونسته باشم مفهوم مقاله را روشن کرده باشم.

با صحبت هایی که کردید من قانع شدم . یعنی اگر این حرفایی که زدید در انتهای اون مقاله بود من هیچ وقت چنین تاپیکی نمیزدم. و این مکمل اون مقاله بود
حالا نمیدونم من که کمال گرا هستم اینجوریم و یا برای بقیه هم همین احساس بوجود اومده