موضوع: خسته از زندگی و به فکر خودکشی!!!

خواندن کتاب انسان در جستجوی معنا رو به شما توصیه میکنم. تحصیلکرده هستید. اطمینان دارم عمق مطلب را درک میکنید.
اگر واقعا دنبال بیرون امدن از وضع موجود هستید مدتی ورزشهای ضربه ای مثل پرتاب دارت و ... انجام بدید. امیدوارم اهل استخر رفتن هم باشید.
حالتون که بهتر شد بیایید با هم بیشتر فکر کنیم.
یقین دارم سختی های الان زندگیتون نصف زمان خردسالی شما نیستن. شما همون ادم قوی ای هستین که اون روزها رو پشت سر گذاشتین. این نیز بگذرد

سلام علی اقا
وقتی یکی از همسران مریض میشن مثلا مسمومیت غذایی یا مثلا سرماخوردگی ناجور که ادم رو از پا می اندازه وظیفه طرف مقابل مگه این نیست که ازش مراقبت کنه.. ببره دکتر و بهش دارو بده و کمکش کنه و کنارش باشه تا حالش خوب خوب بشه.. هیچ کس وقتی همسرش مریض بشه حالا هر نوع مریضی .. نمیره خودش رو بکشه که... با تمام وجودش دوست داره تا حال همسرش رو خوب کنه حتی اگه خسته شده باشه بازم کم نمیاره.. اگه همسرتون رفتارای و افکار ناخوشایند داره باید کمکش کنید تا خوب بشه.. شما با بگ گراندی که دارین ثابت کردین همت بلندی دارین ... هنوزم دارین فقط خسته شدین.. حق هم دارین..
یه جا خوندم انسان بزرگترین خیری که میتونه به هستی و جهان برسونه نجات نفس خودشه که اگه موفق بشه انوقت هزاران نفر دور و برش به ارامش میرسن.. این یعنی شخص تبدیل بشه به یه انسان مقدس و اولیا خدا ( قدیس) .. پس نتیجه میگیریم همه انسان ها یه سری شرارت هایی دارن.. همه.. چون همه امون انسان های معمولی هستیم نه قدیس.. خطا ها و گناهانمون کم و زیاد داره اما سوخت و سوز نداره و چه قدر همه امون مستحق لطف و کمک هستیم اگه این جوری نگاه کنی انوقت وقتی یکی در حقت کاراهای ازار دهنده انجام میده و یا عرصه رو بهت تنگ میکنه تازه دلت به حالش میسوزه چه قدر حالش بد هست و چه قدر به کمک احتیاج داره.. و دیگه ناراحت نمیشی و تازه سعی میکنی راه حل هایی رو پیدا کنی که کمکش کنی.. مثلا حضرت محمد به عیادت پیرزنی رفت که هر روز صبح موقع عبور از کوچه از بالا روی سرش خاکستر می ریخته و ... ( کلی مصادیق دیگه از برخورد های ازار دهنده و دشمنی ها با امام علی و .... )
باید اول حال خودتون رو خوب کنید و از درون قوی بشین انوقت با همت بلندتون و پیگیری و مشاوره تخصصی حتما راه حل ها رو پیدا میکنید، موفق باشین

باسلام وتشکر از "esm ،المای و بی نهایت عزیز" و سایر دوستان که منت نهادند و خواندند و نوشتند،

نوشته اصلی توسط esm

خواندن کتاب انسان در جستجوی معنا رو به شما توصیه میکنم. تحصیلکرده هستید. اطمینان دارم عمق مطلب را درک میکنید.
اگر واقعا دنبال بیرون امدن از وضع موجود هستید مدتی ورزشهای ضربه ای مثل پرتاب دارت و ... انجام بدید. امیدوارم اهل استخر رفتن هم باشید.
حالتون که بهتر شد بیایید با هم بیشتر فکر کنیم.
یقین دارم سختی های الان زندگیتون نصف زمان خردسالی شما نیستن. شما همون ادم قوی ای هستین که اون روزها رو پشت سر گذاشتین. این نیز بگذرد

تشکر از شما esm عزیز، کتاب مورد نظر شما سرچ زدم کتاب سیار خوبی است اثر ویکتور فرانکل انشاءالله به زودی هارد آن رو از بازار تهیه می کنم در مورد ورزش حقیقتا زیاد نه والا یک دستگاه خریدیم در شرکت همنیجا کار می کنیم اگر دوستان باشند دو هفته یک بار به استخر سر می زنیم!!! چون برنامه نویسان کامپیوتر کلا نیم متر جلوی چشمشون یعنی یک مانیتور همه دنیاشون هست.

نوشته اصلی توسط المای

سلام علی اقا
وقتی یکی از همسران مریض میشن مثلا مسمومیت غذایی یا مثلا سرماخوردگی ناجور که ادم رو از پا می اندازه وظیفه طرف مقابل مگه این نیست که ازش مراقبت کنه.. ببره دکتر و بهش دارو بده و کمکش کنه و کنارش باشه تا حالش خوب خوب بشه.. هیچ کس وقتی همسرش مریض بشه حالا هر نوع مریضی .. نمیره خودش رو بکشه که... با تمام وجودش دوست داره تا حال همسرش رو خوب کنه حتی اگه خسته شده باشه بازم کم نمیاره.. اگه همسرتون رفتارای و افکار ناخوشایند داره باید کمکش کنید تا خوب بشه.. شما با بگ گراندی که دارین ثابت کردین همت بلندی دارین ... هنوزم دارین فقط خسته شدین.. حق هم دارین..
یه جا خوندم انسان بزرگترین خیری که میتونه به هستی و جهان برسونه نجات نفس خودشه که اگه موفق بشه انوقت هزاران نفر دور و برش به ارامش میرسن.. این یعنی شخص تبدیل بشه به یه انسان مقدس و اولیا خدا ( قدیس) .. پس نتیجه میگیریم همه انسان ها یه سری شرارت هایی دارن.. همه.. چون همه امون انسان های معمولی هستیم نه قدیس.. خطا ها و گناهانمون کم و زیاد داره اما سوخت و سوز نداره و چه قدر همه امون مستحق لطف و کمک هستیم اگه این جوری نگاه کنی انوقت وقتی یکی در حقت کاراهای ازار دهنده انجام میده و یا عرصه رو بهت تنگ میکنه تازه دلت به حالش میسوزه چه قدر حالش بد هست و چه قدر به کمک احتیاج داره.. و دیگه ناراحت نمیشی و تازه سعی میکنی راه حل هایی رو پیدا کنی که کمکش کنی.. مثلا حضرت محمد به عیادت پیرزنی رفت که هر روز صبح موقع عبور از کوچه از بالا روی سرش خاکستر می ریخته و ... ( کلی مصادیق دیگه از برخورد های ازار دهنده و دشمنی ها با امام علی و .... )
باید اول حال خودتون رو خوب کنید و از درون قوی بشین انوقت با همت بلندتون و پیگیری و مشاوره تخصصی حتما راه حل ها رو پیدا میکنید، موفق باشین

تشکر از شما "المای" عزیز که وقت گذاشتید و مارا مورد لطف تون قراردادید.
اما،بله صحبتهای شما بسیار متین و بجاست و باید همسران در همه حالات هوای یکدیگر رو داشته باشند چون هدف از ازدواج هم در اصل مهرورزی، همدلی ، پیمودن راهی که مشترک انتخاب شده است، دست هم همدیگر را گرفتن در زمین خوردنهای مسیر راه و ... است. ماهم خدا شاهد است تا حد توان دست ایشون را گرفتیم کمک شون کردم و متقابلا از ایشون هم تشکر میکنم که در این مسیر الحق والانصاف همراه و همدل خوب و شایسته و بایسته ای بودند.

در مورد همسرم : ایشون آدم خونگرمی هستند از لحاظ اخلاق هم انسان مهربون و خوش صحبت هستند البته با مردم!!! توخونه یا سکوت می کنند یا از خوبیها و بدیهای این و آن میگند روابط اجتماعی خوبی دارند در بیرون به خودشون خوب می رسند!!! اما در خونه برعکس تا جایی که بعضی مواقع به ایشون تذکر میدادم ،در بیرون عینک می زنند که سن شون بیشتر جلوه کند به قول خودش به ایشون شخصیت میدهد( منظورم عینک دودی نیست) جالب هست که ایشون قوه دید شون بسیار بالاست و اصلا نیازی به عینک نیست( راستش ایشون را که با عینک می بینم خیلی بدم میاد). سن شون هم حدود 35 هستند. آشپزی شون اصلا خوب نیست یا باید به زور غذا شون رو خورد و اگر ایراد بگیری زانوی غم بغل می کنه یا اخم میکنه...
دوست داره یک خدمتکار داشته باشه فقط دستور بده و به گفته خودش رو مبل بشینه تلویزیون تماشا کنه و دستور انواع تنقلات و میوه و غذاهای متنوع را به خدمتکار بده که همون لحظه پیشش حی و حاضر باشه... سفر به کشورهای گوناگون از آرزوهاش هست، دوست داره یکصد هزا ردلار طلا داشته باشه چون خواهرش حدود 50 هزار دلار طلا داره... یک مجموعه آپارتمان داشته باشه بده به کرایه و سر ماه پولش مخصوص خودش باشه چون خواهرش همین کار را میکنه... و هرچه دلش خواست بخره...(خانم بنده دختر بزرگ خانواده شون هست نه فرزند بزرگ). دوست داره تو همه عروسیها شرکت کنه و ماشنیش را به رخ دیگران بکشه و همچنین طلاهاش رو، چه میدونم شما خانمها بهتر میدونید!!! چون خواهرش هم این کار را میکنه...ضمنا فرزندان دار شدن مون هم به تصمیم ایشون بوده و خودم خیلی دیر متوجه شدم...و چندین خصوصیات ویژه دیگر....

با اوضاع و اوصاف بالا آیا زندگی قابل دوام هست که آدم دلش کوچولو به یه چیزی خوش باشه...

برعکس ایشون شخصیت من منزوی و کمال گرا است. یعنی به نظافت شخصی و لباسم بسیار اهمیت میدهم در خونه اگر بی نظمی باشه و یانظافت رعایت نشه ناراحت میشم یعنی نمی تونم تحمل کنم چیزی نمیگم خودم شروع می کنم به نظافت، در محیط کار هم همه کارمندان ام از آشپز گرفته تا کارمندان اداری و فنی ازم حساب می برند به خصوص توی نظم محیط کار و پیشبرد پروژه ها، تا جایی که میتونم بی جهت با کسی هم صحبت نمی شم مگر اینکه در حوزه تخصصی ام باشد یا تجربه داشته باشم. در کلاسهای درسم سعی می کنم جدیدترین روشهای تکنولوژی را در حوزه برنامه نویسی به دنیا دانشجویان آموزش بدم خیلی اهل مطالعه و آپدیت خودم هستم. مورد احترام زیاد استاید همکار و شاگردانم هستم. برعکس خانمم اصلا دوست ندارم تو عروسی شرکت کنم مگر اینکه دوست بسیار نزدیکم باشه.

در پست بعدی انشاءا... مطالب بیشتری با شما درمیان خواهم گذاشت.
با سپاس