موضوع: نزدیک دو ساله از همسرم جدا زندگی می کنم

نوشته اصلی توسط باران13

سلام خانم

آقای ye doost عزیز برای شما خیلی احترام قائلم ولی اینجا رو خیلی تند رفتید


ابدا فکر نمی کنم تندروی کرده باشم. قضاوت من درباره این شخص در پاسخ پرسش ایشان و بافرض صحت اطلاعات داده شده است. اگر اطلاعات صحت نداشته باشه فضاوت هم به خودی خود ساقط میشه. ولی اگر واقعا درست گفته باشند بازهم میگم کسی که فحاشی میکنه، به اصول و اعتقادات پایبند نیست و از همسرش میخواد با وضع زننده در جمع ظاهر بشه و به دنبال ناموس مردم راه می افته، همچین موجودی پست و بی ارزشه. مگه قراره چه کار دیگه ای بکنه که نکرده؟

این دوستمون یه بعد خیلی مهم از قضیه رو خیلی خوب توضیح داد، من خودم یک مرد هستم و خیانت رو با چشمام دیدم و در موردش مطالعه هم کردم، مسعله خیانت خیلی پیچیدست و یک شب اتفاق نمی افته و متاسفانه افراد درگیر چه نزدیک و چه دور یا صورت مسعله رو پاک می کنند یا کاملا چکشی عمل می کنند. یونگ میگه " یه انسانی که غرایزش رو سرکوب کرده به اندازه یه موجود زخمی خطرناک" زن و مرد هم نداره، مثلا تو زندان های سیاسی در اکثر مواقع یک واقعیت وجود داره به نام "پیروزی جسم انسان در مقابل عقایدش"، من نه همسر شما رو می شناسم و نه شما رو! فکر می کنم یه سری از بهانه گیری های همسر شما مخصوصا در مورد ظاهر بی ربط به این قضیه نباشه

این ها همه توجیه هستش. اولا شما از کجا می دونید این خانم نتوانسته نیازهای همسرش رو برطرف کنه؟ چرا یک سال و نیم نیامده دنبال همسرش برش گردونه خانه؟ اصولا ار کی برطرف نشدن نیاز جنسی مجوز ارتباط نامشروع شده؟ با این توجیه میلیون ها جوان ازدواج نکرده رو باید بهشون اولویت بدید. دراینصورت هم سنگ روی سنگ بند نمیشه و هیچ خانواده ای در امان نخواهد ماند.
اگر منطق فوق رو قبول کنیم این قاعده به سایر جنبه های زندگی هم سرایت میکنه. مثلا کسی که نیاز مالی داره پس حق داره برای رفع نیازش اموال دیگران رو بدزده؟


من تنها و تنها هدفم اینه که کمی بیشتر فکر کنی و از ابعاد مختلف مشکلت رو آنالیز کنی با این پیش فرض که همسرت رو یه آدم کاملا سیاه و خودت رو مبرا نبینی، یعنی واقع گرایانه نگاه کنی تا بتونی محکم تصمیم بگیری، به نظر من با مشاور قبل از هر نوع اقدام قانونی مشورت کن

ما هم همه راه ها رو نشان دادیم تا ایشون بنا به موقعیت و توانائی و امکانات هر کدوم رو که به مصلحت می دونند انتخاب کنند. مشورت با خانواده و دیگران رو هم تاکید کردیم. آنچه که بیشتر موردنظر بوده و تاکید شده دست روی دست نگذاشتن است. طبق گفته خودشون 1.5 سال نشسته اند خانه پدرشون. خودشون بدون همسر بوده و همسرشون هم معلوم نیست در این مدت چیکار می کرده. بخصوص با آن مزاج آتشین شان . این خانم همینجوری پیش بره تا بیاد فکر کنه چه کار کنه یا نکنه 5 سال دیگه گذشته.
این نکته رو هم باید درنظر گرفت در هر حالتی و درنهایت مرد خانه مسئول خانواده و همسر و فرزندانش است. همینطور که به مرد اختیارات وسیع داده شده در مقابل مسئولیت تامین نیازهای مالی، روحی و جسمی خانواده هم برعهده اش است. این نمیشه که با توجیه اینکه نیاز من رو برطرف نکردی بره خلاف کنه. معنی نداره که 1 سال و نیم زنش خانه نباشه. باید بیاد برش گردونه، بره تمکین بگیره، خانواده و فامیل رو واسطه کنه اشتی کنند. اگر خیلی ازش ناراحته طلاقش بده تکلیف هر دو طرف روشن بشه. نه اینکه خانم خانه باباش و آقا هم معلوم نیست سرش کجا گرمه. این بی مسئولیتی و چه بسا فرصت طلبی (شاید) باشه.


امیدوارم اتفاقای خوب برات بیفته

موفق باشید

با سلام
کاربر گرامی آقا یا خانم شایسته
اگر شخصی با همسرش مشکلی داره مثلا در مسایل جنسی، میره پیش مشاور و مشکل رو مطرح می کنه میره پیش پزشک و مطرح می کنه و حل می کنه
اینکه بره خیانت بعد بیاد بگه اشکال از تو بود خیلی مسخره به نظر میاد اینها همش توجیه هست معمولا آدمها وقتی دستشون رو میشه شروع به توجیه و بهانه تراشی می کنن

و معمولا کسانی از همسرشون ایراد میگیرن که مثلا چرا قدت کوتاهه چرا موهات بلوند نیست چرا و چرا و چرا
این افراد سرشون جای دیگه گرمه
همسرشون رو با همه افراد اطراف دارن مقایسه می کنن غافل از اینکه مگه خودشون چی هستن و چه خصوصیاتی دارن و غافل از اینکه مگر کور بودن موقع ازدواج مگر ندیدن که مثلا این خانم بلوند نیست و این خصوصیات ظاهری رو داره

خودشون رو شاهزاده ای با همه خصوصیات ظاهری و باطنی مثبت می بینن و اشکالات طرف مقابل رو نمی تونن تحمل کنن

چند مورد دیدم اطرافم
این افراد سرشون جای دیگه گرمه

تصمیم به ماندن یا جدایی و عواقبش تماما بر عهده خود فرد هست
ولی در اینکه شما باید تکلیفتون رو مشخص کنید حرفی نیست

اگر می تونید گذشته رو فراموش کنید و اون آقا هم همکاری می کنه به ساختن زندگی فکر کنید
ولی اگر قادر به فراموشی گذشته نیستید و یا اون آقا میگه من همونم که بودم، حداقل به طور کامل کات کنید

اگر تصمیم به ساختن زندگی هست برگردید خونه خودتون

اگر تصمیم به جدایی هست برید دنبال شکایت از حق و حقوقتون تا اون آقا راضی به طلاق بشه

همیشه هم صبر و بردباری لازم نیست
از اونجایی که اون آقا سابقه خیانت داره و الان هم زیاد سراغ شما رو نمیگیره بیشتر این احتمال وجود داره که با فرد دیگری باشه این وسط صبر و بردباری شما هیچ ثمری نداره
صبر زمانی جواب میده که فرد مقابل هم به اندازه شما از این دوری آسیب ببینه و به فکر واداشته بشه به نظر نمیاد در مورد اون آقا این اتفاق بیفته

پس صبر بیشتر از این جایز نیست

واقعا متاسفم که به اسم پیدا کردن ریشه مشکل خیلی بی معرفیتای ادمارو نادیده میگیرن....به قول دوست عزیزمون اقا خیلی ریلکس رفته با کس دیگه حتی به خودش زحمت نداده مشکل وقبل خیانتش بیان کنه یا سعی کنه مشکلو حل کنه و بره دنباله.....من واقعا متاثر شدم از این همه خودسری و بی وجدانی....حالا همین خانوم اگه این مشکل و داشت میرفت با فرد دیگری هیچکس نمیومد بگه خب تقصیر اقا بود که تامینش نکرد...به نظر من این خانوم اگه بلوندم بود رابطه شم خوب بود این اقا بازم تنوع طلب بود خیلی بده که تازه بعد خیانت میاد میگه خب تو رابطه بلد نیستی!!!!!!ایشون گره رو با دندون باز کردن.....مشکلشون جای دیگه س دارن ایشونو مقصر جلوه میدن...ادما انقد بی وجدان شدن که با کوچکترین کمی و کاستی به خودشون جرات هر کاری میدن.چقد بی اعتماد شدم نسبت به اقایون....عزیزم خواهش میکنم ازت قوی باش ببین همسرت چقد راحته!!!!تو چرا نباشی؟؟؟خداروشکر کن بچه نداری.ایشونم بره با وجدانش بعده ها کیف کنه.....برات بهترینارو ارزو میکنم.

آقای یک دوست عزیز وفتی حرفای شما رو می خونم واقعا به حماقت و تعلل خودم لعنت می فرستم ولی نمی دونم چرا نمی تونم انچکه می دونم درسته رو نمی تونم انجام بدم!!!!
نمی دونم چرا نمی تونم حقیقت رو همون طور که هست قبول کنم و هی خودم رو گول می زنم انقدر خودم رو گول زدم باورم شده که همسرم منو دوست داره و منم تو این اتفاقا خیلی مشکل داشتم و باعث خیانت و ...این ها من بودم.


Shayeste و باران ۱۳
در مورد مسائل جنسی من سه سال پیش که متوجه خیانت شدم فقط چند تا لاگ تلفن مشکوک و پیام تو واتس اپ دیده بودم و بعدش تا دو روز به روش نیاوردم
هی دنبال تقصیرای خودم می گشتم نه اینکه بگم تو رابطه مون کم‌گذاشتم به این فکر می کردم که کجا ناشکری کردم که این بلا سرم اومدمش؟ و چقدر خودم رو درگیر کار کردم‌‌‌.همش تلاش می کردم جبران کنم‌.این رو برای خودم تلنگر حساب کردم.ولی بی فایده بود هرچقدر من بیشتر تلاش می کردم بیشتر بی ارزش می شدم انگار که من بدهکار شدم. بعدشم خیلی زود باور کردم چیزی نبوده تا چند ماه بعدش که دوباره برام جریان تازه ای رو شد.البته این رابطه فقط با یک نفر بود.


من نمی تونم پست بزارم اومدم این پست رو ویرایش کنم که بیشتر بنویسم
من همیشه رایطه جنسی برام مهم بود و خیلی وقت ها شاید حداقل ۵ بار تو زندگی مون من می خواستم ولی اون نمی خواست ولی تا حالا نشده بود اون بخواد و نخوام
حتی اگه شرایط جور نبود ولی من تا حالا به ایشون نه نگفتم.حتی الانم که انقدر ازش کینه دارم و می دونم چقدر نامردی کرده حسرت به دلم مونده وقتی باهاش میرم بیرون راه رو کج کنه سمت خونه مون و اتفاق بین مون بیفته
ولی اون اصلا براش مهم نیست.اینکه میگه بلد نیستی مگه بقیه خانم ها چی بلدن؟منظور ایشون رفتار بازیگرای فیلم های پورن بود که من نمی خوام بلد باشم.مامن اکثرا آدم عادی هستم شاید یکم تو این روابط بسته بود ذهنم ولی حقم این تبود‌.خب کم کم تجربه های جدیدو باهم کشف می کردیم!یعنی اگر دوست داشتن بین ما باشه این چیزا بلد نبودنش مشکل ساز نمیشه

با سلام

اگر واقعا درست گفته باشندبازهم میگم کسی که فحاشی میکنه، به اصول و اعتقادات پایبند نیست و از همسرش میخوادبا وضع زننده در جمع ظاهر بشه و به دنبال ناموس مردم راه می افته، همچین موجودیپست و بی ارزشه

آقای یه دوست ، براساس تعریف شما مردان اروپا و شرق آسیا و قاره آمریکا و... بی ارزش و پستند و فقط می مونند یه سری از مردان باارزش سومالی، ایران و پاکستان و عربستان! اگه این طوری که شما میگید باشه پسری هم که با دختری که به حجاب اعتقاد نداره ازدواج کنه بی ارزش و پست و بی غیرت

دوما داعش هم اصول و اعتقادات داره، این خانم نگفتن به چه اصول و اعتقاداتشون توهین میشه وفحش میشنون، فحش دادنشون غلط ولی بعضی اصول و اعتقادات حتی ارزش فحش دادن هم ندارن!

سوما شاید این آقا که شما براساس اصولتون میگید بی غیرت و پستِ اهل صیغه باشند! من رفتارش رو توجیه نمی کنم اصلا و ابدا! ولی فکر نمی کنید اگه این خانم تو این قضیه مقصرباشند تو ازدواج بعدیشون هم همین آش و همین کاسه!

این ها همه توجیه هستش. اولا شما ازکجا می دونید این خانم نتوانسته نیازهای همسرش رو برطرف کنه؟

من براساس چیزی که خوندم نظرم رو گفتم، نمیگم که حتما درست گفتم! ولی شاید بعدی ازقضیه رو ببینم که این خانم توجهی بهش نداره یا عصبانیت و بغض مانع میشه که اون بعد رو بهتر ببینه

اگر منطق فوق رو قبول کنیم این قاعده به سایر جنبه های زندگی هم سرایت میکنه. مثلا کسی که نیاز مالی داره پس حق دارهبرای رفع نیازش اموال دیگران رو بدزده؟

اولا بین تفکر منطقی و تفکر تجربی تمییز قاعل بشید روی کاغذ خیلی حرف ها میشه زد ولی این واقعیت و تجربست که حقایق ازش استنتاج میشه، شما نمی تونی زورآباد کرج رو بانیاوران مقایسه بکنی، هرچقدرم دم از منطق بزنید بازم واقعیت نشون میده که فقز چه فساد و فلاکتی بار میاره که براساس تفکر منطقی نباید بار بیاره! بپذیریم که عدم ارضای هر یک از زوجین تو هر بعدی می تونه زمینه ساز خیانت بشه، با محکوم کردن که مشکلات حل نمیشه! منطق رو ول کنید واقعیت های جامعمون واقعا تلخ، اتفاقی که افتاده و داره مثل یه اپیدمی میشه
خانمی نوشته چرا با خونسردی برخورد می کنم! من به شخص قاتل آتنا رو اجازه نمی دادم اعدام کنند هرچقدرم بغض و احساسات پشتش باشه، باید پژوهش کرد روی آدم که چرا این کار روکرده، تا زمانی که صورت مسعله رو بخایم پاک کنیم یا برخورد چکشی بکنیم محکومیم که همواره سیلی واقعیت رو بخوریم

طبق گفته خودشون 1.5 سال نشسته اندخانه پدرشون. خودشون بدون همسر بوده و همسرشون هم معلوم نیست در این مدت چیکار میکرده. بخصوص با آن مزاج آتشین شان . اینخانم همینجوری پیش بره تا بیاد فکر کنه چه کار کنه یا نکنه 5 سال دیگه گذشته.

الان این خانم تو این یک سال و نیم چه حرکت مفیدی کرده جز اینکه تجدید دیدار کرده تو یه کانتکست و نتیجه تکراری بدون هیچ آنالیزی از شرایطش، این خانم تا جایی که نوشته تلاش همه جانبه و عمقی برای ریشه یابی مشکلش نکرده و اگه کرده که بله حق باشماست ومن اشتباه می کنم، به همین خاطر من پیشنهاد نمی کنم اول بره سمت مسایل قانونی

سلام
دوستان عزیز قبل از هر چیزی ما اینجا هستیم که به مراجع کمک کنیم نه اینکه بحث کنیم و از صحبت های خودمون دفاع کنیم.هرکسی نظری داره..یکی نظرش کارشناسی هست و یکی هم تجربی و یکی هم غیر اصولی و غلط.وقتی مارجع خودش اشفته است و نیاز به کمک داره فکر میکنم زیاد برخورد درستی نباشه که بخوایم باهمدیگر بحث کنیم و بگیم من حرفم درسته و تو حرفت غلطه.راهنمایی کنید و اگر فکر میکنید درسته راهنماییتون دیگه در مقام دفاع حاضر نشین.


دوست عزیزم....به نظرم به اندازه کافی به همسرت فرصت دادی.ایشون هم (مشکل هرچی بوده و هست) باید بدونه زن و زندگی داره و به دنبال اون تعهدات داره.اینکه یک مرد میتونه به دلیل مرد بودنش برای رفع نیازهاش بره دنبال زن دیگه ای ( با وجود متاهل بودن) و یک زن بشینه و منتظر بمونه همسرش یا اقدام قانونی کنه و یا اقدام عاطفی کاملا غلطه....من هم اگر جای همسرت بودم قطعا میگفتم نفقه و مهریه که نمیدم...زندگی مشترکم که ندارم و هزینه ای نمیدم...زنم هم که صداش در نمیاد...خب واقعا منم جای ایشون بودم از اینکه اسمم توی شناسنامه ادمیه که هیچ هزنیه ای برام نداره و فقط وجه اجتماعی من رو بهتر میکنه ابراز خوشحالی میکردم !!

خیلی جدی برای همسرت یک نامه بنویس و براش بگو که منتظر موندم اما چون قدم مثبتی از سمت تو ندیدم مایل نیستم بلاتکلیف بمونم.براش فرصتی رو مشخص کن.مثلا بگو تا یک هفته.و بعد از اون اقدامات قانونیت رو انجام بده.نه طلاق.نه طلاق .نه طلاق.دارم تاکید میکنم.نرو سریع دادخواست طلاق بده...مثلا براش یک اظهار نامه با عنوان بلاتکلیفی بفرست.در این اظهار نامه شما به طور قانونی از همسرت میخوای تکلیفت رو روشن کنه(همه اینها بعد از اولین اولتیماتوم به همسرت و عدم واکنش از سمت ایشونه) و تبعاتی هم نداره.
باز هم اگر واکنشی ندیدی میتونی دادخواست های دیگه رو بدی

موفق باشی

سلام

با نظر مریم موافقم. اگه ایشون دو ساله اقدامی نکرده، بعد از این هم شاید کاری نکنه.
شما می خوای تا ابد بلاتکلیف خونه ی پدرت بمونی؟

اگه برای برگردوندنتون اقدام نمی کنه، اگه مشاوره حضوری هم رفتی و نتیجه ای نگرفتی، بهتره درخواست تعیین تکلیف بهشون بدید.