موضوع: تو رو خدا کمک کنین ، دلم داره میترکه ...

سلام

من واقعا نمی دونم به شما چی بگم. شما نه اطلاعاتی از خودتون و خانواده تون میدید. نه از اون آقا و خانواده اش. ملاک هاتون معلوم نیست که دقیقا چطور همسری میخواهید. موقعیت های زیادی داشته اید ولی یکی رو به امید اون یکی که بهتره رد کرده اید. مواردی هم بوده اند که شما رو رد کرده اند. ....
یه بار میگید توبه کرده اید. بعد میگید اکر نشه با این فرد ازدوا کنید مجددا به نوع روابط گذشته برمی گردید.

شما فکر می کنید الان اگر ازدواج کنید همه مشکلات تون حل میشه. عجله دارید و از روی احساسات محض دارید تصمیم می گیرید و همین باعث میشه نشانه های خطر رو هم که می بینید به خودتون امیدواری بدید که شاید اونقدر ها هم بد نباشه یا بعدا درست بشه.

اینکه هی بیائید درد دل کنید و ما هم بهتون دلداری بدیم خوبه ولی براتون راهکار نمیشه. شما باید خودتون رو تغییر بدید. خواسته هاتون رو تغییر بدید. دیدتون از زندگی رو تغییر بدید. زندگی و همسرداری معنیش خوش بودن و گردش و تفریح صرف نیست. کار و مسئولیت و دردسر و بعضی وقت ها تحقق نیافتن خواسته ها رو داره.

من قبلا برای بعضی ها نوشته ام که مشکل شون با سایت حل نمیشه. به شما هم همین رو میگم. مشکل شما با چند خط پست گذاشتن حل نمیشه. مواردی مانند شما باید حضوری مشورت بگیرید. باید وقت بگذارید مراجعه کنید. مفصل حرف بزنید. ازتون سوال بشه و زحمت بکشید فکر کنید و جواب بدید. معلوم بشه مشکل تون اصلا چی هست؟ علت یا علت هاش چیه؟ چه جوری میشه رفع شون کرد یا حداقل کاهش شون داد و الی آخر.

با اینکه فکر نمیکنم خیلی بشه با چند خط نوشتن اینجا بهتون کمک کرد ولی برای این مورد مشخص این آقا که نوشته اید
برعکس شما من به اصل دورهم نشستن ایشون با اون افراد اهمیتی نمیدم. خیلی ساده ممکنه یک مهمانی یا گردش جمعی بوده باشه ولی توجیه ایشون بیشتر آزارم میده و فکرم رو مشغول میکنه. یعنی چه اون دختر خانم یه بچه 20 ساله بوده؟ 20 ساله بچه است؟ شما 20 ساله بودید بچه بودید؟ دخترای 15 ساله امروز بچه هستند؟ سعی کنید ایشون رو بهتر بشناسید. برای اینکار شاید لازم باشه حتی بهش میدون بدید ببینید تاکجا پیش میره.
از طرف دیگر آشنائی شما و این آقا بیشتر از این به مصلحت شما نیست. یعنی از اولش هم این نوع آشنائی ها مصلحت نبوده. ازشون بخواهید رسما و با خانواده بیایند به خواستگاری. اگر آمدند که مانند هر خواستگار معمولی باهاشون رفتار کنید نه خاص. اگر هم نخواهند بیایند تکلیف شما روشن میشه. آسمان هم به زمین نمیاد.

سلام
حساس بودن به طرف مقابل در ازدواج خوبه
ولی نباید بیش از حد حساس بود

امروز صبح قرار بود با یکی از دوستانم بریم کوه تا شاید از حال و هوای بدم بیرون بیام
قرار ما دو نفره بود ولی خانم خودش و همراه خواهر زنش رو هم رو هم آورده بود
خواهر زنش آدمی فوق العاده حساس و وسواسی بود
نیست به همه چی هم شکاک بود
نمیدونم تو زندگیشون چه اتفاقاتی افتاده
ولی تحملش این رفتارش واسه بقیه واقعا سخته
خانم همکارم میگفت انقدر خواستگار داشته تو دوره آشنایی یه کارهایی انجام میداده که خواستگاره میرفته و پشت سرشم نگاه نمیکرده
بازم حساسیت شما نسبت به اون خانم خیلی کم تره
ولی سعی کنید حساسیت خودتون و زیاد بروز ندید

سلام ممنون از پاسختون دوستای خوبم
میدونین من قبلا بیش از اندازه خواستگار داشتم ماهی دو تا اما هیچ کدام به هر دلیلی به دلم نمینشست یا نمیشد
دو بار هم تا پای عقد رفتم که تو دوتاشونم دوسشون داشتم که بهم خورد
این آقایی که من الان باهاشون اشنا شدم تهرانن
از لحاظ تحصیلات لیسانس و من فوق لیسانسم
کار دارن . از لحاظ مالی از ما خیلی پایین ترن
اما اخلاقشون عالیه و بجز مالی تمام خصوصیاتشون خوبه
من دیگه واقعا خسته شدم
اینکه تنهام
اینکه میترسم سنم بره بالا
اینکه شاید اینم نزدیک عقد ولم کنه
اینکه این نباشه دیگه کسی پیدا نکنم
اینکه بگم رسمی اقدام کنه و فکر کنه آویزونشم
و...
الان پنج ماه از اشنایی ما میگذره نمیدونم کی میخواد اقدام کنه . نمیدونم اصلا پدرم شرایط ایشونو قبول میکنه یا نه
اما همینکه دوسش دارم و از خواستگارای بی ریخت از حرف مردم راحت میشم میخوام باهاشون ازدواج کنم
چون لااقل اینو دوس دارم خواستگارام یا تحصیلات ندارن یا قیافه که تحمل نمیتونم بکنم
امیدوارم منظورمو متوجه شده باشین
کسی هم نیست که بگم شرایطشون خوبه و دوسش دارم اونو قبول کنم
درواقع بین بد و بدتر گیر کردم
هیچوقت ادم کامل وجود نداره
یا پولدادن شرایط دارن به دلم نمیشینه
یا شرایط ندارن بااخلاق و دلنشینه
از یه طرفم سنم منو میترسونه

سلام

5 ماه آشنا هستید و هیچ اقدامی نکرده اند.
* چطور آشنا شدید؟
* خانواده شما و اون آقا مطلع هستند؟
* ایشون تهران هستند؟ شما کدام شهر هستید؟
* اصلیت ایشون کجائی است؟ شما اصلیت خانوادگی تون متعلق به کجا است؟
* چه نوع ارتباط و تماسی دارید؟ تلفنی؟ حضوری؟ ... اگر ارتباط حضوری دارید رابطه ای بیش از صحبت کردن هم بین تان وجود داره؟

** این آقا ممکنه شرایط ازدواج رو نداشته باشند. حالا میخواد علتش مسائل مالی، مشکلات فردی یا خانوادگی، تحصیلی، عدم رضایت خانواده شان ... یا مجموعه ای از آن ها باشه. یا
امکان داره قصدشان برای ازدواج با شخص شما خیلی جدی نباشه. ممکنه همزمان گزینه های دیگری رو هم در حال امتحان کردن باشند.

شما نباید تا قبل از قطعی شدن ازدواج وابسته بشید . خواستگاری و نامزدی از اسمشون مشخصه که عدم قطعیت رو باخودشون دارند. ممکنه به انجام برسند یا نرسند. پس نباید دلخوش کرد که حتما به نتیجه موردنظر شخص منتهی میشه.

ترس های شما در حد معقولی باشند به جا هستند ولی بیش از اندازه نباید بترسید از چاله به چاه بیفتید.
تا وقتی ازدواج نکرده اید یک مشکل دارید. ازدواج ناموفق بکنید هزار جور مشکل. لطفا پست های مرتبط با ازدواج های ناموفق رو بخونید و درس بگیرید و پیشگیری کنید.

"اینکه بگم رسمی اقدام کنه و فکر کنه آویزونشم"
آویزون بودن یعنی چی؟ مگه شما دارید ازشون برای ازدواج تمنا می کنید؟ وقتی دختری چند ماه رابطه رو در همین حد ارتباط متعارف ادامه بده اون آقا اگر واقعا قصد ازدواج با آن دختر رو هم داشته باشه انگیزه ای برای تلاش و اقدام نخواهد داشت. اگر رابطه به حد ناپسند برسه که دیگه هیچ. بعد یه مدت دختر رو ول میکنه میره دنبال یکی دیگه که خودش رو راحت در دسترس نذاره.

شما ارتباط تان رو "به کلی" با ایشون قطع کنید. به هیچ پیامی جواب ندهید.
اگر تماس گرفتند مادرتون جواب بدند و بهشون بگند اگر قصد ازدواج دارند رسما اقدام کنند.

این کار رو بکنید اگر شخص قصدی غیر از ازدواج داشته باشه، حالا هر چی میخواد باشه. وقتی دختر ارتباطش رو قاطعانه قطع کنه میفهمه طعمه آسانی نیست. و وقتی با خانواده دختر طرف بشه راهش رو میکشه میره دنبال یه نفر دیگه.
حالت دوم اگر قصد ازدواج داشته باشه تلاش میکنه شرایط کار رو فراهم کنه. حتی شده در حد خواستگاری و تهیه مقدمات ازدواج آماده بشه و جلو بیاد. اگر نمی تونه در حد خواستگاری و مراسم عقد اقدام بکنه یا مشکلاتی داره که مانعش میشند دیگه به خودش مربوطه. ممکنه تا 5 سال دیگه هم این وضعیت ایشون ادامه داشته باشه. نمونه هاش هم زیادند کسانی که چندین سال دختر رو معطل کرده اند (دختر هم ساده لوحانه منتظر نشسته شرایط شون جور بشه) و آخرش هم هیچی.
حالت سوم اینکه با خانواده میان خواستگاری. اگر این کار رو کرد درضمن خواستگاری و تحقیقات مشخص میشه توانائی مالی، تناسب های اعتقادی، خانوادگی، فرهنگی و غیره رو با هم دارید یا خیر. مهریه هم همانجا مطرح میشه. اگر کار به این مراحل رسید حتما تحقیقات کامل هم انجام بدید. از محل تحصیل، کار و زندگی.
*بگذارید به عنوان یه آقا این رو بهتون بگم. مردی که زنی رو بخواد همه تلاشش رو میکنه که زودتر بهش برسه. یا حداقل کار رو به جائی برسونه که مطمئن بشه ازدستش نمیره. یعنی خواستگاری و عقد رو انجام میده.حالا اگر بقیه مراحل زمان ببره خیالش راحته که دختر مال خودشه. نه اینکه 5 ماه طرف رو ول کنه نگران هم نباشه شاید یکی دیگه زودتر بیاد ببردش. حداقل روان شناسی مردهای معقول اینطوریه.

اینکه پدر شما موافقت کنه یا نکنه رو شما باید با شناختی که از ایشون دارید و اطلاعاتی که از اون آقا و خانواده اش تابحال بدست آورده اید حدس بزنید. اگر مطمئن هستید خانواده تان مخالفت شدید می کنند خیال پردازی نکنید و وابسته نشید که بعدا ضربه روحی یا احیانا جسمی بخورید و خدای ناکرده حیثیتی بخورید.

خواستگارای بیریخت رو نمی دونم دقیقا منظورتون چیه. اگر دنبال فرد ایده آل باشید به جائی نمی رسید.
تو زندگی به حرف مردم" اهمیت بیش از اندازه" ندید. مردم غیر از حرف زدن اهمیتی به شما یا زندگی شما نمیدند. شما کار صحیح رو انجام بدید. اگر شکست بخورید حداقلش اینه که تصمیم از خودتون بوده و اگر موفق بشید هم چه بهتر. البته مشورت کردن با افرادی که دو خصیصه عاقل بودن و تمایل به کمک را داشته باشند همیشه خوبه.

به هرحال هر چه زودتر این مسئله رو حل کنید. نگذارید اینقدر درگیرش بشید.

موفق باشید

سلام

چرا بعد از محرم و صفر. چرا الان نه؟ محرم فقط دو روزش عزاداری است. بقیه روزها مثل سایر روزهای سال هستند. خرافات رو دور بریزید.

اگر گفتند نمی تونند بیان خواستگاری روشون حساب باز نکنید.
رک بگم اصلا روی مورد ایشون خیلی حساب باز نکنید چون قبلا گفته بودید شرایط شون طوری است که پدرتون حتما مخالفت میکنه. اگر خواستگار مناسب براتون میاد حتما بهشون اجازه خواستگاری بدید. اون آقا هم یه نفر در کنار بقیه باشه. برای خودتون خاصش نکنید.

گفتیم ارتباطات تون رو تا انجام خواستگاری رسمی قطع کنید. این کار رو می کنید؟ بهشون پیام میدید شما به اندازه کافی و بیشتر از کافی با هم مراوده داشته اید و ادامه آن بدون خواستگاری و توافق های اولیه بین طرفین و خانواده ها درست نیست؟

ببینید حتی در خواستگاری های به اصطلاح مدرن که دختر و پسر خودشون با هم آشنا میشند و سر قرار ملاقات هم میروند (هرچند صحیح نیست و عواقب داره) بعد از یکی دو جلسه دیگه نباید مراوده داشته باشند تا وقتی خواستگاری انجام بشه و مشخص بشه احتمال ازدواج وجود داره یا خیر. غیر از این باشه یعنی بازهم ارتباط داشته باشند حالا از هر نوع و به هر طریقی که باشه (حضوری، تلفنی، پیامکی ...) اسمش میشه دوستی پسر و دختر.
وقتی این حالت پیش بیاد عوارض زیادی به دنبالش داره که بعضی هاشون رو میگم
* ازبین رفتن یا حداقل کم شدن شور و و شوق اولیه بر اثر دیدارهای مکرر و عادی شدن طرفین برای هم
* احتمال بروز اختلاف
* کم انگیزه شدن یکی از طرفین (معمولا پسر) برای تلاش بیشتر برای جور کردن شرایط ازدواج. خیالش از جانب دختر راحته دیگه.
* احتمال ایجاد افکار منفی در یکی از طرفین نسبت به اون یکی مخصوصا پسر نسبت به دختر. همانطور که الان هر دو نفر شما نسبت به هم این نظرات منفی رو دارید. شما در رابطه با معاشرت های ایشان نگران هستید ایشان هم به استاد شما و ... گیر میدند.
* احتمال تبدیل اصل رابطه به نقطه ضعف برای دختر بعد از ازدواج و تشکیل خانواده. در مواقع بروز اختلافات زن و شوهری و یا بین خانواده ها
* وابستگی یکی از طرفین به دیگری. دخترها بیشتر. یک طرف وابستگی عاطفی پیدا میکنه بعد که ازدواج به هر دلیل سرنگیره به شدت ضربه میخوره. در این مورد شما در وضعیتی هستید که وابسته شده اید و هم احتمال عدم قبول این آقا توسط خانواده تان خیلی زیاده.
* واکنش منفی و گاها برخورد شدید خانواده یک طرف یا هر دو طرف به دختر و پسر به دلیل دوستی خارج از محدوده و اجازه خانواده در خانواده های مذهبی و معمولی.
...

* برای خودسازی خودتون کاری می کنید؟ درباره دوست داشتن، برقراری ارتباط با دیگران، همسر گزینی، همسرداری، تربیت فرزند ... مطالعه می کنید؟

**********************

در پست جدیدتون سوالاتی داشتید. اینقدر تاپیک عوض نکنید. برای یک مسئله که چند تاپیک ایجاد نمی کنند. همینجا تا آخر موضوع رو پیگیری کنید.

خوستگاری غیرمستقیم چه حرفی است؟ ایشان یا با خانواده اومدن خواستگاری یا نیومدن. حد وسط نداره. در جریان بودن خانواده ایشون هیچ ارزشی نداره. مشکلی پیش بیاد میگند به ما چه؟ دخترتون میخواست رفت و آمد نکنه.
خانواده خودتون در جریان هستند؟

* این فرد غیرتی هستند یا بدبین یا شکاک؟ حالت اول که به ایشون ربطی نداره شما چه کار می کنید. دومی هم اگر باشه باید از ایشون و این نوع ازدواج ها فرار کنید

* به دلیل موقعیت سنی و روحی دست به اقدامات عجولانه و پذیرش ریسک های زیاد نزنید. قبلا بهتون گفتم ازدواج ناموفق به مراتب وحشتناک تر از ازدواج نکردن "فرضی" است.

**********************

هیچ اطلاعاتی نمیدید اونوقت انتظار دارید ما بر چه اساسی بگیم ادامه رابطه مصلحت است یا نیست؟ مگه ما از ایشون چی میدونیم؟ از شما چی میدونیم؟ و از خانواده هاتون؟ هرچند با همان مقدار اندک اطلاعات قبلی تان هم گفتیم مصلحت نیست، احتمال مخالفت خانواده تان بالا است و هم خود شما آمادگی فکری ازدواج و پذیرش مسولیت زندگی رو هنوز ندارید.

* بعضی چیزها رو با اطلاعاتی که داده میشه می توان نتیجه گیری کرد. مثلا مواقعی که اختلافات تناسبی زیاد باشه، یا موقعی که طرفین فاقد ملاک های اصلی همدیگر باشند. نمونه های این نوع ازدواج های بی تناسب (هم کفو نبودن) فراوانه. حتی تو همین سایت.
* بعضی مواقع اطلاعات خیلی زیادی لازمه. بعلاوه باید بصورت سوال و جواب همزمان باشه. براساس جواب های داده شده سوالات جدید مطرح میشه. قرار باشه هر چند روز یکبار مکاتبه بشه زمان زیادی میبره و کلا بدون فایده میشه. این مواقع باید مشاوره حضوری یا آنلاین (تلفن، اینترنت...) باشه.
* بعضی وقت ها باید خود شخص یا دو طرف رو دید. اینکه چه شکلیه (چه شکلی هستند)؟ هیکلش چطوریه (چطوری هستند)؟ پوشش شون؟ رفتارهاشون؟ نحوه صحبت کردن شون، عصبی، تند، ارام و سنجیده...؟ یه خرده بهش فشار بیاد واکنش تند نشون میده یا خونسرد برخورد میکنه؟ میشه به صحبت ها و یا قضاوت هاش اعتماد کرد؟ .. این نوع مشاوره ها حتما باید حضوری باشه. مشاوره دهنده علاوه بر اطلاعاتی که میگیره تماس مستقیم هم داشته باشه.
* سطح معلومات و جایگاه کسانی که ازشون سوال میکنید در چه سطحی است؟

همه این ها رو برای این گفتم که شما و سایر مراجعین وقتی سوالاتی رو مطرح می کنید
* قبلش فکر کنید مخاطب تون اطلاعات لازم رو داره که بتونه به سوال تون پاسخ درستی بده؟ اگر نداره
اول اطلاعات موردنیاز رو بدید
بعد مشکل تون رو مطرح
و آخر سوال بپرسید
* ببینید اساسا سوال شما و جایگاه مطرح کردن آن با هم تناسب دارند؟ مکاتبه کافی است؟ نیاز هست حداقل آنلاین باشه؟ یا شاید لازم باشه حتما حضوری و در جلسات متعدد برگزار بشه.
* از همه مهمتر درنظر بگیرید افرادی که ازشون سوال می کنید توانائی و صلاحیت پاسخ گوئی دارند؟ سوالات تخصصی رو نباید هرجائی و از هرکسی پرسید. در این سایت ها حداکثر کاری که میشه کرد و صحیح هم است اینه که بدون وارد شدن به جزئیات تخصصی بصورت کلی به مراجع گفته بشه به متخصص فلان موضوع مراجعه کنید. مثلا هیچوقت سوال نکنید برای فلان بیماری چه داروئی مناسبه؟ چه نوع قرصی با چه دوزی برای اعصاب مصرف کنم و ... مخصوصا درباره اینکه چه دوزی مرگبار است
اگر میخواهید بلائی سر کسی بیاورید یه خرده با با ظرافت و رومانتیک انجامش بدید. اینطوریا نباشه