موضوع: طلاق یا زندگی

سلام دوست عزيز
من با نظر آقا بهزاد هم نظرم.
من جاي شما بودم روي گزينه طلاق توافقي بيشتر كار ميكردم....
با علاقه و عشق يك طرفه نميشه زندگي كرد.
جسارت و رك بودن بنده رو ببخشيد اما تا حالا به اين موضوع فكر كرديد كه اگه ايشون به شما علاقه ندارن پس به كي علاقه دارند؟؟؟؟
شما يكم وقت بزار و تاپيك هاي قديمي اين سايت رو مطالعه كن جواب همه سوالات رو ميگيري.زندگي آدم ها معمولا كپي هم ديگه هست .

اگه هم فكر ميكنيد همسرتون الان دچار بحران احساسي هستند بهتره يكم بهش وقت بديد تا به زندگي برگردند.
موفق باشيد

سلام

خانم شما چون پدر ندارن به جورایی خودشو مسئول می بینه در مقابل خانوادش نمیدونم فرزند چندمه ولی اگه فرزند اول یا اینکه تک دختر باشه حس مسئولیتش زیاده.و اگه فقط یه برادر داره دلش می خواد شما مثله یه برادر باشی برای برادرش و مثله یک پسر برای مادرش.من هم پدر ندارم و فرزند اولم همسرم مثله یه پسر به مامانم کمک می کنه توی کاراش و این من رو خیلی خوشحال می کنه.باورتون میشه از بس زیادی کمک می کنه من اعتراض می کنم و میگم بذار اون داماد دیگمونم یه کاری بکنه و تو انقدر خودتو به زحمت ننداز.
البته طوری که خودتون گفتید کمک می کنید ولی مثله اینکه ایشون توقع بیشتتری دارن.
در مورد ختم عمتون هم ایشونن توقع داشته چون خانوادش مهمان خانواده شمایند شمما توجه بیشتری به اونها داشته باشید.

اما با اين حال من براي حركت آخر و شايد اخرين تلاش هفته آينده ميرم كه باهاش صحبت كنم گرچه برم ميگه دير اومدي
شما که میگین من تلاش می کنم ایشون برنمیگرده پس چرا بگه دیر اومدی؟

سلام دوست عزیز

متاسفم واقعا بابت چیزی که داره اتفاق میفته ... در مورد حق طلاق من با نظر آقا بهزاد موافقم ... اگر ایشون گفت حق طلاق می خوام بهش بگید "حق دربرابر حق" ... پس تو هم مهریه و حقوق مالی ت رو ببخش ! بهش بگید طلاق حق منه و اگه می خوای این حق رو از من بگیری پس تو هم باید حقوقی را در قبالش بدی ... ولی خب حالا می تونید اینو با یه ترفند ظریف بگید مثلا عنوان کنید وقتی دوستت دارم و نمی خوام از دستت بدم برای چی باید بهت حق طلاق بدم؟؟ (مهارت صحبت هم خیلی مهمه) ... ببینید بعضی وقتها در اصل خانواده ها این شرط ها رو میذارن ... در مورد همسر شما هم با توجه به وابستگی که عنوان کردید به خانواده ش داره ممکنه اونها یادش داده باشن و باید با یه زبونی نرمش کنید که خودش اینو نخواد !

ولی ببینید در نهایت من فکر می کنم هر چیزی وقتی ارزش داره که دو طرفه باشه ... این که شما در مقام یک مرد پیش قدم بشید برای سازش و با ایشون تماس بگیرید و دنبالش برید کاملا کار درستیه ... ولی خب بالاخره ایشون هم باید یه چراغ سبزی نشون بده ... وگرنه تلاش های شما تا یه جایی ارزش داره و از اونجا به بعد دیگه نه !

چیزهایی که ایشون عنوان می کنه دلیل طلاق نیست ... من فکر می کنم توی مورد شما همون بحث عدم جذابیت و عدم علاقه مطرح باشه و ایشون داره بهانه میاره !! فرض که مسائلی هم ایشون رو ناراحت کرده باز هم اینقدر بزرگ نیست که به فکر طلاق بیفته ... اونم به این زودی !

حالا به نظرم شما یه کار کنید:
اون جلسه صحبت رو اگر موفق شدید با ایشون بذارید و رک و بی پرده بهش بگید دوستش دارید و نمی خواید زندگی تون بپاشه ... و ازش درخواست کنید که "بیا برای نجات زندگی مون تلاش کنیم" اگر تونستید ازش دربیارید دلیل اصلی دلسردیش چیه ؟؟ دربیارید اون زیر لایه ها چیه که به شکل بهانه گیری از سمت ایشون بروز می کنه ؟؟ بعد اینجا مطرح کنید تا کمکتون کنیم حلش کنید ... خب این تا اینجا ...

إن شاءاللّه به امید خدا که توی این جلسه امیدی به حل مشکل پیدا میشه ... اما اگر نشد :

بعد از اون دیگه دنبالش نرید و کاملا رهاش کنید ... حتی ابراز علاقه هم نکنید کسی هم واسطه نکنید ...

اگر می دونید مهریه اجرا نمیذاره و اذیتتون نمی کنه که کلا یه مدت بهش فرصت بدید(بدون هیچ توجهی از سمت شما) تا ازش خبری بشه ... ولی اگر می دونید آدمیه که میره دنبال حقوقش مالی ش و ممکنه اذیت کنه نه این کارو نکنید !

اگر فشار آورد و اصرار به طلاق کرد با گزینه توافقی باهاش برید جلو (این گزینه خودش حداقل 4 ماه زمان میبره) و توی این مدت خودتون رو آروم نشون بدید و تمتون این باشه که "من زندگی مو دوست دارم ولی خب وقتی تو نمی خوای منم اجباری ندارم نمی خوام اذیتت کنم" ... بذارید به خودش بیاد و ببینه قضیه جدیه و خیلی راحت ممکنه طلاق اتفاق بیفته !

اینجا دو حالت داریم:

1.ببینید بعضی خانم ها از این "بازی" خوششون میاد ... که هی ناز کنن و بگن من نمی خوام و هی طرف بیاد دنبالشون ناز بخره و امتیاز بده ... حالا اگر خانم شما جزو این دسته باشه و ته دلش علاقه ای به شما داشته باشه وقتی می بینه طلاق بازی و شوخی نیست تو این پروسه به خودش میاد و چراغ سبزی نشون میده و به زندگیش برمی گرده ...

2. اینکه ایشون واقعا و قلبا نسبت به شما بی میل و علاقه هست و دنبال فرار از این زندگیه ... که خب در این صورت علاقه یک طرفه شما هم نمی تونه کمکی به نجات این زندگی بکنه و فرض که به زور و با امتیاز دادن ایشون رو برگردونید بعد مدت کوتاهی دوباره همین آش هست و همین کاسه ...

اینا نظرات و تجربیات بنده هست که خودم یک خانم هستم ... ولی نظرات کارشناسانه نیست ! شما می تونید حتی اگر ایشون همکاری نمی کنه خودتون تحت نظر یک مشاور مجرب خانواده باشید که حداقل بدونید توی مکالمه هاتون باید چه چیزی رو مطرح کنید و در کل نسبت به قضیه چطور برخورد کنید ...

باز هم ناامید نباشید

همیشه تا آخرین لحظه به نجات یک زندگی امید هست ...

در واقع خود طلاق رو بدید بهتره تا حق طلاق رو!!

اگر بنا به طلاق هست خوب بشینید مثل افراد با فرهنگ به شکل منصفانه از هم جدا بشید . وقتی ایشون حق طلاق رو طلب میکنه یعنی دنبال برتری قوا به هنگام جدایی هست . پس اگر واقعا از این شرط خودش عقب نشینی نکرد ، بش بگید که حاضرم « خود طلاق » رو بدم و بجای « حق طلاق » برید بشینید در خصوص روند جدایی بحث کنید .

خانوم ها هم کمک خوبی به تاپیک شما هستند ، به توصیه هاشون توجه کنید . اگر تمایل داشتید برید و این مسائل رو با خانوم تون مطرح کنید و نتیجه اش رو اینجا بزارید تا ادامه بدیم . . .

نوشته اصلی توسط *مونا*

خانم شما چون پدر ندارن به جورایی خودشو مسئول می بینه در مقابل خانوادش نمیدونم فرزند چندمه ولی اگه فرزند اول یا اینکه تک دختر باشه حس مسئولیتش زیاده.و اگه فقط یه برادر داره دلش می خواد شما مثله یه برادر باشی برای برادرش و مثله یک پسر برای مادرش.من هم پدر ندارم و فرزند اولم همسرم مثله یه پسر به مامانم کمک می کنه توی کاراش و این من رو خیلی خوشحال می کنه.باورتون میشه از بس زیادی کمک می کنه من اعتراض می کنم و میگم بذار اون داماد دیگمونم یه کاری بکنه و تو انقدر خودتو به زحمت ننداز.

بله خیلی. سعی میکردم کمک کنم تا خانومم یه طورایی به من افتخار کنه یه طورایی بدونه که دارم این کارا رو برای اون انجام میدم اما متاسفانه ...

نوشته اصلی توسط *مونا*

اما با اين حال من براي حركت آخر و شايد اخرين تلاش هفته آينده ميرم كه باهاش صحبت كنم گرچه برم ميگه دير اومدي
شما که میگین من تلاش می کنم ایشون برنمیگرده پس چرا بگه دیر اومدی؟

چون بهونه برای خودش درست میکنه که در آخر همین پست توضیح دادم

نوشته اصلی توسط behzzad

منه ديواانه دارم ميگم نكنه بعد از حق طلاق بياد زندگي كنه و مشكلامونو درست كنيم

يعني توي دلم ميگم شايد درست بشه با اين كار

نوشته اصلی توسط anisa

به عنوان یک خانوم میگم که حق طلاق رو به خانومتون ندین اشتباه اشتباه اشتباه 100%
چندین مورد دیدم خانومایی که بعد از دعوا شرط حق طلاق گذاشتن به یک روز نکشید شوهرشونو طلاق دادن!!!

الان اگر هم جدا شید باز وجدانتون اسودست که تلاشتونو برای این زندگی کردیدحالا چه درست چه غلط نشد توافقی جدا شدید
ولی اگر حق طلاق رو بدید و طلاق بگیرین دیگه واقعا زور داره .....

نوشته اصلی توسط ملودی 94

سلام دوست عزیز

متاسفم واقعا بابت چیزی که داره اتفاق میفته ... در مورد حق طلاق من با نظر آقا بهزاد موافقم ... اگر ایشون گفت حق طلاق می خوام بهش بگید "حق دربرابر حق" ... پس تو هم مهریه و حقوق مالی ت رو ببخش ! بهش بگید طلاق حق منه و اگه می خوای این حق رو از من بگیری پس تو هم باید حقوقی را در قبالش بدی ... ولی خب حالا می تونید اینو با یه ترفند ظریف بگید مثلا عنوان کنید وقتی دوستت دارم و نمی خوام از دستت بدم برای چی باید بهت حق طلاق بدم؟؟ (مهارت صحبت هم خیلی مهمه) ... ببینید بعضی وقتها در اصل خانواده ها این شرط ها رو میذارن ... در مورد همسر شما هم با توجه به وابستگی که عنوان کردید به خانواده ش داره ممکنه اونها یادش داده باشن و باید با یه زبونی نرمش کنید که خودش اینو نخواد !

از اینکه همکی راهنماییم کردید ممنونم
دیدم میشه تمام پاسخ های شمارو یکجا بدم
یک روز از سر کار داشتم میرفتم خونه که یهو گفتم برم یه سری بزنم به خونم رفتم دیدم اونجاست و درو قفل کرده بعد از اینکه فهمید منم حدود 5 دقیقه ( گفت صبر کن ظاهرا داشت آماده میشد که بره بیرون) بعد من نگه داشتمش و باهاش صحبت کردم و باز مثل همیشه تیکه انداختناش شروع شد تو که جایی مامانت باشه نمیای چرا اومدی و ... ( یعنی داشت دوباره شروع میکرد که واقعا من اعصابم نمیکشید) بلاخره آرومش کردم و باهاش صحبت کردم
بالا گفتم به مونا خانوم که اینجا میگم که دقیقا گفت و گفتش کجا بودی ( یه همچین چیزی که میخواست منظور رو برسونه که شانسی اومدی و خودت نمیخوای)
دیگه در حدی آرومش کردم که گفت دلم برات تنگ شده بود !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ولی باز سر حرفش بود و میگفت حق طلاق رو بده تا برگردم و باز من میگفتم این حرف ها رو نزن بیا با هم زندیگی رو درست کنیم و ......
خندوندمش یعنی طوری که از حالت قهر در اومد ولی باز میگفت من حق طلاق رو میخوام تا برگردم
بعد گفتم خب اگه من حق طلاق رو بدم تو مهریه رو میبخشی اول گفت آره ولی بعد از 2 ثانیه گفت نه باید اعتماد کنی که من مهریه نمیگیرم
( لازمه بگم که اون حرفی میزنه عمل میکنه ولی خب معلوم نیست از آینده و افراد دو رو برش )
خلاصه گفتش که من به تو خیلی اعتماد کردم و از این حرفا حالا یه بار تو اعتماد کن و من مهریه نمیخوام فقط حق طلاق رو میخوام و دوباره گفتم بیا حالا زندگی کنیم من اگه خواستی طلاق بدی راحت طلاق میدم گفت نه اون موقعه مهریه هم میخوام اگه بی هیچ بیام سر زندگی
بعد دیگه جایی رو نداشت بره ( مادرش و مادربزرگش نمیدونم نبودم ولی اون یکی مادربزرگش بوده که گفت خوابن الان نمیتونم برم ) و من گفتم بیا میبرمت اونجا گفت تو اول برادریت رو ثابت کن و قرار شد حدود 2 هفته فکر کنم که جواب بدم
راستی اینم یادم رفت که حتی انقدر باهام خوب شده بود میگفت که اگه دوست داری بمون خونه ( قبلش گفته بود برادریت رو ثابت کن و تا زمانی که تکلیفمون روشن شد ) ولی آخرش سر گفت اگه دلت میخواد بمونی بمون که من قبول نکردم چون اول اونو گفته بود و گفتم بزار منم فکرامو بکنم
حالا چی کار کنم ؟
منتظر راهنمایی شما هستم
واقعا تصمیم سخت شده برای من ...

سلام دوست عزیز

خوشحال شدم که تونستید یه دیالوگ خوب با همسرتون بر قرار کنید ... خدا رو شکر ..

خب پس بالاخره معلوم شد که خانم تون ته دلش شما رو دوست داره و تو فاز ناز کردن و شرط و شروط بوده ولی خب یه مدت که رفته با خانواده ش زندگی کرده و تنها شده دیده همچین خبری هم نیست توی تجرد و تنهایی خونه مامان موندن (بالاخره ما خانوما همدیگه رو خوب می شناسیم ) !!

حالا نه که بگم خدایی نکرده می خواسته اذیت کنه .... نه ! ولی خب کلا آدم ها گاهی اوقات آستانه تحملشون پایینه و زود کم میارن و به قولی میزنن به سیم آخر ... ولی یه مدت که از همسر و زندگی شون دور شدن دلتنگ میشن و قدر زندگی مشترکشون رو بیشتر می دونن ...

بهش بگید علاقه و اعتماد بین مون متقابله و شرط و شروط توی زندگی سردی و بی اعتمادی میاره ... بگید از مشاور پرسیدید گفته زندگی با شرط فایده نداره (اینو واقعا من خودم از یه مشاور پرسیدم قبل از عقدم و گفت هیچ شرطی تو عقدنامه نذارید تا اعتماد متقابل بین تون حفظ بشه ... حتی بعد ازدواجم و یک سری مشکلات جدی که داشتم در مورد حق طلاق پرسیدم گفت هرگز این کارو نکن چون به همسرت این پیام رو میدی که "من موندنی نیستم" ! ) اینا رو گفتم که شاید شما هم بتونید تو کیس خودتون ازش استفاده کنید ... بهش بگید بیا مثل سابق هر دو به هم اعتماد کنیم ... من به تو اعتماد دارم که دنبال مهریه نیستی تو هم به من اعتماد کن که با حربه حق طلاق هرگز آزارت نمیدم ... اون جمله رو هم بگید حتما معجزه می کنه : " وقتی دوستت دارم و نمی خوام از دستت بدم چرا بهت حق طلاق بدم" ؟؟

ایشالا نرم میشه و برمی گردید به زندگی تون ...

فقط چیز دیگه ای رو هم که من از اول تاپیک شما تا اینجا در مورد مشکل شما به نظرم میرسه و دوستانه میگم اینه که ظاهرا نقش خانواده دو طرف توی زندگی شمتا خیلی پررنگه ... کمرنگش کنید! تمرکز رو بذارید رو خودتون دو نفر و زندگی مشترکتون ... تعصبات رو خانواده رو کنار بذارید ... حالا با هر ترفندی که می تونید ... شما رعایت کنید و اینو یه جوری به خانم تون هم آموزش بدید ...

مخصوصا مخصوصا اصلا با دیگران مقایسه ش نکنید ... باور کنید این کار خیلی سردی میاره توی زندگی ... هر زوجی ویژگی های خاص خودشون رو دارن و شرایط و مختصات زندگی هیچکس با دیگری قابل مقایسه نیست ... حتی توی شرایط مشابه ! به خانم تون هم بگید شما رو با اطرافیان مقایسه نکنه هیچوقت ... بهش بگید " اونی که دوستت داره و همراهته منم بقیه رو ولشون کن " ...

من فکر می کنم إن شاءاللّه مشکل شما با یاد گرفتن "مهارت های زندگی مشترک" حل میشه ... فقط خانم تون هم باید یاد بگیرن در رفتار و کلام به شما عشق بورزن ... این خیلی مهمه ... حالا یا خودتون یا با کمک یه مشاور خوب متوجهش کنید ...

خانم شما حالا یا به دلیل سن کمشون یا نوع تربیت شون فقط یک مقدار لجبازه... مثلا اینکه میگید با مشاور همکاری نمی کنه یا صرفا میگه طلاق می خوام یا حق طلاق می خوام ... بتونید رگ خوابشو به دست بیارید و نرمش کنید و یا به قولی از خر شیطون پیاده ش کنید هشتاد درصد مشکلاتتون حله !!

موفق باشید