موضوع: شوهرمو دوس دارم چطور برگردونمش به زندگی

مدتها بود به این سایت سر نزده بودم ، شاید 2 سالی میشه

همچنان می بینم که قضاوت های عجولانه در این سایت موج میزنه. البته هر فردی که چیزی می نویسه به قول شاعر ، «از ظن خودش یار ما میشه» . یعنی مطالب مفیدی هم میگن دوستان ولی قضاوت ها اغلب عجولانه هست و نوعی خامی رو نشون میده.

اولین کاربر میاد و میگه «

دوست عزیز شما بهتره از فکر ایشون خارج بشین

» من شگفت زده میشم که چطوری امکان داره به این سرعت ما بتونیم یک توصیه ی قطعی به 2 انسان بکنیم که در مهمترین مساله زندگی شون (زندگی در برابر طلاق) مثلا باید کار رو تمام کنن!!

دوست ما دلایلی رو میاره :

نوشته اصلی توسط جوادیان

دوست عزیز شما بهتره از فکر ایشون خارج بشین..

شان و منزلت شما پیش نامزد و خونواده اش از بین رفته و از رفتارهاشون معلومه قید شمارو زدن..

پس هر چقد اصرار بیشتری بکنید بیشتر کوچیکتر خواهید شد.. حتی اگه وصلتی هم رخ بده , فردا با کوچکترین جرقه ای دعوا و تنش ایجاد خواهد شد و هزار جور اتفاق دیگه..

شما تو اون مقطع خیلی ناپخته رفتار کردین و همین امر باعث عصبانیت مادرشوهرتون شده .. حتی اگه نامزدتونم بخواد مادرش نخواهد گذاشت..

فعلا بهتر هیچ واکنش دیگه ای انجام ندین و از زنگ زدن و فرستادن واسطه خودداری کنین تا خونواده ایشون پیش قدم بشن واسه تعیین تکلیف..

بله مسائلی بوده که کار به اینجا رسیده و دو طرف بی تجربگی هایی حتما داشتن ولی چرا ما باید مطمئن باشیم که هیچ راهی نیست؟ بله ممکنه ایشون تلاش هایی برای درست شدن کارها بکنه و حتی ممکنه همه این تلاش ها به شکست برسه ولی چرا اصلا نباید تلاش کنه؟ چرا ما نیاییم بهترین روش تلاش کردن رو به ایشون بگیم و در مورد تلاش های صحیح حرف نزنیم؟

قبول دارم که اصرار کردن برای بازگشت اگر با تدبیر نباشه ، حتی آدم کوچک میشه و هیچ چیزی هم درست نمیشه . ولی چرا بجای اصرار کردن های کودکانه ، به دوستان مون توصیه نکنیم که تلاش های مدبرانه ای برای ساختن از نو داشته باشن؟

بله قبول دارم که اگر به هم برگردن چون بین شون حتما بی حرمتی هایی شده ، بعدها هم ممکنه باز بحران هایی داشته باشن . ولی چرا در مورد حل اون بحران ها و روش صحیح رفتار با همسر نباید حرف بزنیم و چرا باید از ترس مشکلات ، میدون رو خالی کنیم؟ آیا انسان اگر واقعا بخاد ، نمیتونه با یک نفر (=همسرش) مشکلاتش رو حل کنه؟ قبول دارم که کار سخته ، ولی آیا نشدنی هست؟

چرا نباید با همسرش صحبت کنه و در مورد دخالت مادر شوهرش یا دخالت دیگران منطقی صحبت کنه و به همه افراد زمان بده تا درست به مسائل نگاه کنن؟ چرا ما توصیه هایی برای اصلاح شدن کارا نکنیم؟

من نمیخام بگم هرچی این دوست ما گفت 100% غلط هست! میخام بگم به شکل دیگری هم میشه توصیه کرد ولی فضای فکری ما شده قضاوت کردن های عجولانه و راه حل های ما هم شده خالی کردن میدون یا . . .

نکته ی بعدی که بین ماها رایج شده ، قضاوت کردن و بد گفتن به صاحب تاپیک هست. خوب معلومه که بنده خدا اشتباهاتی داشته و باز هم خواهد داشت. خوب همه ی ما انسان هستیم و شیر خام خوردیم! البته بد نیست که اشتباهات رو در کمال احترام به ایشون بگیم ولی نباید زیاده روی کنیم و ایشون رو بکوبیم. بخصوص خانم های وبسایت خیلی راحت به آقایون حمله میکنن و هیجان زده میشن و آدم رو یاد فمنیست بازی میندازن . اصلا شاید همین اخلاق ها باعث شده که در زندگی های شحصی مون انقدر طلاق و مشکل زیاد بشه. البته آقایون هم خالی از عیب و ایراد نیستن . . .

من نمی فهمم جرا باید صاحب تاپیک بره مهریه اجرا بزاره و بعد هم بخاد زندگی اش رو درست کنه؟؟ آدم یاد مذاکرات آمریکا میوفته که هم تحریم میکنه و تهدید به حمله نظامی میکنه و هم میخاد دور میز مذاکره بشینه و مسائل رو با سیاست چماق و هویج حل کنه. باور کنید سیاست چماق و هویج در برابر شوهر بکار بردن یعنی تیشه زدن به ریشه ی زندگی تون . . .

از طرف دیگه خانوم ها دیگه اون اسطوره های بسوز و بساز نیستن و خیلی راحت جلوی بزرگترها قد علم می کنن و بزرگترها رو می رنجونن و اینا کم کم زندگی رو به جاهای بد میرسونه . این ادبیات که زنی بگه از شوهرم سر تر هستم حتما زندگی رو تهدید میکنه و این فضای فکری بسیار مخرب هست. حتی اگر از شوهرتون سر تر هستید ، اصلا نباید بزارید همچین موضوعی در ذهن خودتون هم مدام تکرار بشه چون کم کم در رفتارتون هم خودش رو نشون میده و غرور شوهرتون رو تحریک می کنید و به رابطه آسیب می زندید. البته صاحب تاپیک باید بیشتر توضیح بده که چی شد که دقیقا شوهرش رفت و چند ماه پیداش نبود. آیا ایشون به شوهرش و خانوادش توهین کرده؟ کلا یک مقدار توضیحات بیشتر لازمه

اینکه هم به شما طلاق بده و هم مهریه بده و شما هم هنوز دختر هستید ، قبول کنید که برای هر مردی غیر قابل قبول هست. از طرف دیگه مهریه شما چقدره و توان پرداخت شوهرتون چطوریه؟ اینا همه مهمه در رابطه . ولی در کل اجرا گذاشتن مهریه مسیر جدایی و خراب کردن هست و ربطی به علاقه ی شما برای سازش نداره

همین که شوهرتون فقط به شرط بخشش مهریه حاضر به طلاق هست یعنی اینکه نیازی نیست هول بشید و بترسید چون حالا حالاها کارتون طول میکشه و طلاق تون انجام نمیشه. مگر اینکه شما خودت بری به سمت طلاق توافقی. پس فرصت به اندازه کافی هست که بشه تلاش های منطقی کرد . البته التماس شما کار رو بدتر هم میکنه و بزارید منطقی تر جلو بریم . از نظر من شوهرتون هم بدش نمیاد بصورت آبرومندانه اوضاع درست بشه ولی شاید راهش رو مثل شما بلد نباشه . . .

با توصیه های « کاربر نیاز » موافق بودم و بخصوص این صحبت ایشون رو حتما باید اجرا می کردید :

نوشته اصلی توسط niazzz

سلام

سومین مورد سیاست زنانه س! هرگز به همسرت تند جواب نده! همیشه خودتو کنارش ظریف و طناز و حساس نشون بده! با بقیه هر مدلی خواستی باش ولی با همسرت خیلی رمانتیک باش!!!!

ولی متاسفانه شما می گید :

« بیشتر از اینکه من حرمت بشکنم اون حرمت من و خانوادمو شکست هرچی از دهنش دراومد بار خودمو خونوادم کرد. »

این جمله یعنی اهل کل کل بودید و حرمت شوهرتون رو نگه نداشتید . البته ایشون هم نباید به شما توهین بکنه ولی در حفظ حرمت ، زن باید بیشتر تلاش کنه . متاسفانه تحت تاثیر تفکرات « برابری زن و مرد » و فمنیسم ، این کل کل ها روز به روز داره بیشتر میشه و آمار طلاق هم که افسار گسیخته شده . . .

شوهرتون روانی نیست و این حرفا رو هم نزنید! روابط قبلی اش رو هم شخم نزنید و بزارید اگر واقعا تمایل دارید ، روی اصلاح وضع موجود حرف بزنیم! در مورد دخالت های مادرشون ، من نظرم اینه که هیچ کس نباید دخالت کنه ولی اگر هم دخالت کردن شما باید احترام مادر ایشون رو نگهدارید ولی بعدا با شوهرتون صحبت کنید و حل کنید مسائل رو . اما دوباره روزگار عوض شده و دیگه عروس تحمل دخالت خانواده شوهر رو نداره و خانواده شوهر هم همچنان به یاد گذشته ها میخاد که نظرش رو اعمال کنه. این یعنی مشکلات حاد . . .

اگر زندگی تون رو دوست دارید باید مقالاتی برای روش مدیریت خانواده شوهر بخونید و سعی کنید اوضاع رو آروم کنید . من نمیگم تسلیم اونا بشید ، میگم احترام شون رو نگهدارید و « مدیریت شون کنید » . انقدر مطلب و مقاله ی خوب هست که اگر خواستید حتما پیدا می کنید و می خونید .

وکیل تون چه تخصصی داره که توصیه به جدایی کرده؟؟ از نظر من ایشون شکر خورده که این حرف رو زده. حتی روانشناس های ما هم سواد درست و حسابی ندارن ، وای به حال وکیل!! تا میتونید از وکیلا فاصله بگیرد!

برادرمون آقا سعید هم که حسابی تند رفتن و به شوهرتو صفا دادن!! من نظر منفی روی شوهرتون ندارم و به نظرم رابطه قابل اصلاح هست

niazz عزیز
این تفکرات مدتهاست که منقرض شده لطفا راهنمایی اشتباه نفرمایید!
شما چطور با این تفکرات می تونید به برابری حقوق زنها و مردها معتقد باشید!با این تفکرات سنتی می خواید از حقوق خانمها دفاع کنید . هم از حقوق جوامع مدرن برخوردارباشید؟گذشت اون دوران که خانمها در خانه می شستن و از همه چیز محروم بودن و دوست داشتن همسرشون در همه زمینه ها از اونها بالاتر باشه الان خنمها دوشادوش مردها در جامعه حضور دارن پس چرا راهنمایی می فرمایید مردها باید بالاتر باشند....

member65619 عزیز
شما هیچ وقت علت برهم خوردن رابطه های قبلی رو از نامزدتون نپرسیدید؟
اینها نشانه های هشدار دهنده ایی بودن که شما نسبت بهشون بی توجه بودین!
من متوجه نشدم شما چه چیز ایشون رو دوست دارید می تونید بگین؟

کاربر عزیز جوادیان
چقدر زود موضع میگیرید و چقدر تحمل تون کمه. یعنی چی سرم داخل راهنمایی خودم باشه؟ خوب همه ما در این تاپیک داریم روی یک موضوع واحد حرف می زنیم و برای کمک به صاحب تاپیک دلایلی رو میاریم. خوب اگر دلایل شما به نظر من خوب نباشه و بخام روی اونها بحث کنم ، شما ناراحت میشید؟ وقتی فرهنگ ما این باشه که حتی در یک فضای مجازی تحمل گفتگو رو نداشته باشیم ، وای به حال زندگی های مشترک مون. یعنی چی که فرمودید از جانب شما راهنمایی کردم؟؟ کلا متوجه نمیشم چرا دوستان انقدر کم تحمل هستن و سریع موضع می گیرن و مساله رو شخصی می کنن. بعد اگر بنده جوابی بدم ، مدیر سایت میاد میگه حاشیه سازی شد و بعد از چند بار هم حساب کاربری رو بلاک میکنه.

در پست خودم روی موضوع بحث کردم. خوب شما هم اگر مخالفتی داشتید می تونستید بدون موضع گیری و بدون شخصی کردن ، استدلال بیارید. شما می فرمایید «

اگه ذره ای راه برگشت باشه من کاربرو تشویق به ماندن و ساختن میکنم..پس با چن خط نوشته من خودتونم دچار قضاوت عجولانه نشین»
خوب همچنان بدون اینکه به سوالات من جوابی داده باشید تاکید دارید که ذره ای راه برگشت نیست. خوب این اطمینان شما از کجا میاد؟؟ موارد بدتر از ایشون درست شده و این حرف شما درست نیست. بعد هم که خواستید فوراً واکنش نشون بدید بگید که مثلا من هم عجولانه قضاوت کردم. برادر من شما در همین چند خط دارید فتوا میدید که ذره ای راه برگشت نیست. پس واضحه که عجول هستید و بدتر از اون تحمل نظر مخالف هم که ندارید و واکنش منفی نشون میدید. آیا شما با همین روحیات میخاید صاحب تاپیک رو از بحران نجات بدید؟؟

بر خلاف شما ، من نه رای به ادامه میدم و نه رای به جدایی. کلا رای دادن و فتوا دادن به این سادگی ها که شما فکر می کنید نیست. اگر دوباره و اینبار بدون موضع گیری پست من رو بخونید شاید متوجه بشید که با سوالاتی که کردم داشتم تاکید می کرم مساله پیچیده تر از اونی هست که راحت بیاییم و نظر قطعی و نهایی صادر کنیم.

همونطور که گفتم ، موارد متعددی دیدم که کارشون به جاهای خیلی بدتری رسیده بود ولی دوباره شروع کردن و نهایتاً موفق هم شدن. زیاد احساساتی نشیم و نظر قطعی ندیم. بجاش بهتره با آرامش و احترام با هم تبادل نظر کنیم و ببینیم که ابعاد مختلف مساله و راه حل ها چی هستن.

کاربر عزیز آنیتا ، اینکه من چند بار مسدود شدم ، آیا به این معنی هست که اون پست که نوشتم حتماً غلط هست؟ آیا شما روی محتوای حرف های من هیچ مطلبی نداشتید و فقط تمایل دارید که بحث ها رو شخصی کنید؟ دوست بزرگوار وقتی داریم در یک تاپیک بحث می کنیم خوب طبیعی هست که بحث هم پیش بیاد ولی چرا ما نباید فرهنگ گفتگوی صحیح رو یاد بگیریم؟ یعنی چی که من روی یک چیز تاکید دارم؟ خوب بگید حرف هایی که زدم ایرادش کجاس؟ نمیگم حرف های من همیشه درسته ولی شما بگید که مثلا دلایل شما برای غلط بودن حرف های من چی هست . . .

قطعا فمینیسم از نظر من چیز نامبارک و مخربی هست. خوب ممکنه شما فمینیسم رو یک فلسفه ی فکری خوب بدونید. حالا باید به هم حمله کنیم؟؟ من نظرم اینه که خوب باشه ضمن احترام به شخصیت همدیگه روی ابعاد مختلف فمینیسم بحث کنیم و تحمل هامون رو بالا ببریم. شما گفتید من خانم ها رو محکوم می کنم. نه! علاقه ای به محکوم کردن کسی ندارم و سودی هم برام نداره. بجای این روش ها غلط ، اگر حرف مشخصی دارید ، با دلیل و بصورت محترمانه مطرح کنید . پست شما یک پرخاش آشکار به بنده و گذشته ی من بود. من نمیخام بگم آدم موفقی بودم در زندگی یا شکست خوردم. ولی آیا شما حق دارید که مثلا به دلیل یک شکست در گذشته ی کسی به اون فرد توهین کنید؟ آیا خود شما آدم موفقی هستید؟ شما چند سال دارید و اصلا متاهل هستید؟ آیا شما مثل من 2 فرزند دختر هم دارید؟ آیا موفقیت های ما فقط به دلیل شایستگی خودمون هستن و شکست های ما فقط به دلیل بی کفایتی و بی عرضگی ما؟؟ آیا شما میدونید که من یک آدم موفق هستم یا شکست خورده؟؟ اصلا دلیل شخصی کردن بحث ها توسط برخی از شما کاربران بزرگوار چی هست؟ آیا این فرهنگ درسته یا غلط؟ بهتر نیست با هم بهتر از این صحبت کنیم؟ باور کنید احترام به شخصیت دیگران ، در درجه ی اول احترام به خودمون هست. اگر تحمل نظر مخالف در تاپیک رو هم نداریم ،فکر کنم بهتره وارد جایی به نام انجمن نشیم . . .


نکته ی بعدی اینکه اگر یک خانمی هم پیدا بشه که مثلا نظراتش به بنده نزدیک باشه یک دوستی میاد و میگه که اینا منقرض شده. خوب چرا منقرض شده؟ آیا دلیلی هم برای حرف هاتون دارید یا فقط منشا صحبت های شما احساسات هست؟ اصلا چرا فکر می کنید حقوق زن و مرد برابر هست؟ چرا فکر می کنید دارید با این حرفها از زنها دفاع می کنید؟

همونطور که می بینید پستی که کاربر محترم tamas نوشتن ، در واقع تکرار فلسفه ی فمنیسم هست. خوب بهتره روی درستی و غلطی این فلسفه صحبت کنیم که تیشه زده به ریشه ی خانواده ها. به اسم مدرن بودن یعنی فمنیسم درسته؟ به اسم سنتی بودن ، آیا حرف های کاربر نیاز غلط میشه؟ نه دوستان! مسائل انقدر ساده و سطحی نیستن. باشد اندر پرده بازی های پنهان . . .

به هر حال اگر باز هم یک دوستی احساساتی شد و پرخاش کرد یا بجای گفتگوی محترمانه ، بحث ها رو شخصی کرد ، من جواب به این حاشیه ها نمیدم و شما فکر کنید که برنده شدید. ولی اگر تمایل داشتید به هم و به خودمون احترام بزاریم و دلایل مون رو مطرح کنیم ، به نظر من این روش به درد صاحب تاپیک و شاید خیلی کاربران دیگه هم خواهد خورد

سلام و خسته نباشید به تمامی کاربران دلسوز و خوب بخصوص صاحب این تاپیک

ممکنه برای دو نفر که یک مریضی شبیه هم دارند بشه یک نسخه دارویی تجویز کرد ولی برای دو نفر که یک زندگی شبیه هم دارند اصلا نمیشه یک راه حل و نسخه یکسان تجویز کرد

چون در اولی فقط جسم درگیره ولی در دومی روح و احساس و تربیت و نظر و طرز فکر و دیدگاه و آموزشی که از ابتدای زندگی دیدن و محل زندگی و سنتها و شرایط زندگی و خانوادگی و ..........خیلی چیزهای دیگه درگیره

هرگز نمیشه گفت اگر من جای فلانی بودم فلان کار رو میکردم

چون تمام آدمها مثل اثر انگشت میمونند
همونطوریکه هیچ اثر انگشتی مثل هم نیست هیچ آدمی هم مثل هم نیست با توجه به شاخص هایی که در بالا گفتم

اگر راهنمایی ها و توصیه هایی در این سایت همدردی و مشاوره ای میشه صرفا از روی احساسات شخصی که " اگر من جای فلانی بودم شاید نمیتونستم این مساله رو قبول کنم یا اگر من بودم فلان کار رو نمیکردم یا میکردم" یا از روی تجربیات و دیده ها و شنیده ها صورت میگیره

و اصولا کارشناسی و حرفه ای نیست و نباید انتظار خیلی حرفه ای داشت و بهم خرده بگیریم

من همگی رو دعوت میکنم به صبوری و گفتن نظرات و پیشنهادات و تجربیات بدون فضای متشنج تا صاحب تاپیک هم بتونه استفاده کنه

یاحق

نوشته اصلی توسط behzzad

کاربر عزیز جوادیان
چقدر زود موضع میگیرید و چقدر تحمل تون کمه. یعنی چی سرم داخل راهنمایی خودم باشه؟ خوب همه ما در این تاپیک داریم روی یک موضوع واحد حرف می زنیم و برای کمک به صاحب تاپیک دلایلی رو میاریم. خوب اگر دلایل شما به نظر من خوب نباشه و بخام روی اونها بحث کنم ، شما ناراحت میشید؟ وقتی فرهنگ ما این باشه که حتی در یک فضای مجازی تحمل گفتگو رو نداشته باشیم ، وای به حال زندگی های مشترک مون. یعنی چی که فرمودید از جانب شما راهنمایی کردم؟؟ کلا متوجه نمیشم چرا دوستان انقدر کم تحمل هستن و سریع موضع می گیرن و مساله رو شخصی می کنن. بعد اگر بنده جوابی بدم ، مدیر سایت میاد میگه حاشیه سازی شد و بعد از چند بار هم حساب کاربری رو بلاک میکنه.

در پست خودم روی موضوع بحث کردم. خوب شما هم اگر مخالفتی داشتید می تونستید بدون موضع گیری و بدون شخصی کردن ، استدلال بیارید. شما می فرمایید «

اگه ذره ای راه برگشت باشه من کاربرو تشویق به ماندن و ساختن میکنم..پس با چن خط نوشته من خودتونم دچار قضاوت عجولانه نشین»
خوب همچنان بدون اینکه به سوالات من جوابی داده باشید تاکید دارید که ذره ای راه برگشت نیست. خوب این اطمینان شما از کجا میاد؟؟ موارد بدتر از ایشون درست شده و این حرف شما درست نیست. بعد هم که خواستید فوراً واکنش نشون بدید بگید که مثلا من هم عجولانه قضاوت کردم. برادر من شما در همین چند خط دارید فتوا میدید که ذره ای راه برگشت نیست. پس واضحه که عجول هستید و بدتر از اون تحمل نظر مخالف هم که ندارید و واکنش منفی نشون میدید. آیا شما با همین روحیات میخاید صاحب تاپیک رو از بحران نجات بدید؟؟

بر خلاف شما ، من نه رای به ادامه میدم و نه رای به جدایی. کلا رای دادن و فتوا دادن به این سادگی ها که شما فکر می کنید نیست. اگر دوباره و اینبار بدون موضع گیری پست من رو بخونید شاید متوجه بشید که با سوالاتی که کردم داشتم تاکید می کرم مساله پیچیده تر از اونی هست که راحت بیاییم و نظر قطعی و نهایی صادر کنیم.

همونطور که گفتم ، موارد متعددی دیدم که کارشون به جاهای خیلی بدتری رسیده بود ولی دوباره شروع کردن و نهایتاً موفق هم شدن. زیاد احساساتی نشیم و نظر قطعی ندیم. بجاش بهتره با آرامش و احترام با هم تبادل نظر کنیم و ببینیم که ابعاد مختلف مساله و راه حل ها چی هستن.

کاربر عزیز آنیتا ، اینکه من چند بار مسدود شدم ، آیا به این معنی هست که اون پست که نوشتم حتماً غلط هست؟ آیا شما روی محتوای حرف های من هیچ مطلبی نداشتید و فقط تمایل دارید که بحث ها رو شخصی کنید؟ دوست بزرگوار وقتی داریم در یک تاپیک بحث می کنیم خوب طبیعی هست که بحث هم پیش بیاد ولی چرا ما نباید فرهنگ گفتگوی صحیح رو یاد بگیریم؟ یعنی چی که من روی یک چیز تاکید دارم؟ خوب بگید حرف هایی که زدم ایرادش کجاس؟ نمیگم حرف های من همیشه درسته ولی شما بگید که مثلا دلایل شما برای غلط بودن حرف های من چی هست . . .

قطعا فمینیسم از نظر من چیز نامبارک و مخربی هست. خوب ممکنه شما فمینیسم رو یک فلسفه ی فکری خوب بدونید. حالا باید به هم حمله کنیم؟؟ من نظرم اینه که خوب باشه ضمن احترام به شخصیت همدیگه روی ابعاد مختلف فمینیسم بحث کنیم و تحمل هامون رو بالا ببریم. شما گفتید من خانم ها رو محکوم می کنم. نه! علاقه ای به محکوم کردن کسی ندارم و سودی هم برام نداره. بجای این روش ها غلط ، اگر حرف مشخصی دارید ، با دلیل و بصورت محترمانه مطرح کنید . پست شما یک پرخاش آشکار به بنده و گذشته ی من بود. من نمیخام بگم آدم موفقی بودم در زندگی یا شکست خوردم. ولی آیا شما حق دارید که مثلا به دلیل یک شکست در گذشته ی کسی به اون فرد توهین کنید؟ آیا خود شما آدم موفقی هستید؟ شما چند سال دارید و اصلا متاهل هستید؟ آیا شما مثل من 2 فرزند دختر هم دارید؟ آیا موفقیت های ما فقط به دلیل شایستگی خودمون هستن و شکست های ما فقط به دلیل بی کفایتی و بی عرضگی ما؟؟ آیا شما میدونید که من یک آدم موفق هستم یا شکست خورده؟؟ اصلا دلیل شخصی کردن بحث ها توسط برخی از شما کاربران بزرگوار چی هست؟ آیا این فرهنگ درسته یا غلط؟ بهتر نیست با هم بهتر از این صحبت کنیم؟ باور کنید احترام به شخصیت دیگران ، در درجه ی اول احترام به خودمون هست. اگر تحمل نظر مخالف در تاپیک رو هم نداریم ،فکر کنم بهتره وارد جایی به نام انجمن نشیم . . .


نکته ی بعدی اینکه اگر یک خانمی هم پیدا بشه که مثلا نظراتش به بنده نزدیک باشه یک دوستی میاد و میگه که اینا منقرض شده. خوب چرا منقرض شده؟ آیا دلیلی هم برای حرف هاتون دارید یا فقط منشا صحبت های شما احساسات هست؟ اصلا چرا فکر می کنید حقوق زن و مرد برابر هست؟ چرا فکر می کنید دارید با این حرفها از زنها دفاع می کنید؟

همونطور که می بینید پستی که کاربر محترم tamas نوشتن ، در واقع تکرار فلسفه ی فمنیسم هست. خوب بهتره روی درستی و غلطی این فلسفه صحبت کنیم که تیشه زده به ریشه ی خانواده ها. به اسم مدرن بودن یعنی فمنیسم درسته؟ به اسم سنتی بودن ، آیا حرف های کاربر نیاز غلط میشه؟ نه دوستان! مسائل انقدر ساده و سطحی نیستن. باشد اندر پرده بازی های پنهان . . .

به هر حال اگر باز هم یک دوستی احساساتی شد و پرخاش کرد یا بجای گفتگوی محترمانه ، بحث ها رو شخصی کرد ، من جواب به این حاشیه ها نمیدم و شما فکر کنید که برنده شدید. ولی اگر تمایل داشتید به هم و به خودمون احترام بزاریم و دلایل مون رو مطرح کنیم ، به نظر من این روش به درد صاحب تاپیک و شاید خیلی کاربران دیگه هم خواهد خورد

ببخشین دوست عزیز

شما از پشت مانیتور میفهمین من زود قضاوت میکنم یا تحمل من کمه و غیره؟؟

شما به گفته خودتون بعد دو سال برگشتین همدردی و سر بزنگاه اومدین زوم کردین رو نظر من و تحلیلش کردین در حالیکه طبق قوانین سایت کسی اجازه ورود در نظر دیگرانو نداره و شما هم از این قضیه مستثنا نیستین..

شما هنوز نمیدونین نظرات ما کارشناسانه نیست و صرفا نظر شخصیه و کاربر میتونه صرفا اونهارو مطالعه کنه , نه اینکه بخواد حتما بکار بگیره..

بنده بعد از قید نظراتم به ایشون اشاره کردم که حتما به مشاوره و وکیل برای تصمیم بهتر مراجعه فرمایند..

پرسیدید من چرا به سوالاتتون جواب ندادم ؟ باید عرض کنم شمارو در موضعی نمیبینم که بهتون جواب بدم ..اگه سوال داشتید تاپیک بزنید و من در خدمتتون هستم..

دلیله اینکه بهتون واکنش منفی نشون دادم اینه که شما بجای به چالش کشیدنه نظر بنده , میتونستید راحت نظر خودتونو برای ایشون بنویسید تا ایشون هم استفاده بفرمایند..

در اخر بهتون برادرانه توصیه میکنم چه در این تالار و چه در جامعه بجای سرک کشیدن تو کار این و اون بهتره سرتون تو زندگیه خودتون باشه..

موفق باشین


.................................





سلام

جناب جوادیان گرامی


کسانی که در اینجا دیگران رو راهنمایی و مشاوره میدهند لازمه که قبل از اون تایپیک آفتهای مشاوره رو مطالعه کرده باشند و اون رو در ارسال مطالب رعایت کنند.صرف اینکه گفته شود نظر من شخصی هست توجیه کننده نیست و لازمه مطالب ارسالی مطابق با اهداف تالار همدردی باشد

با تشکر