موضوع: واقعا نمیدونم اشتباهات خودم چیه ؟!!

نیاز جان یعنی نظر شما اینه که شوهرم ایرادی نداره ؟ اگه شما جای من بودین قبول می کردین شوهرتون توی فضاهای مجازی باشه ولی به شما بگه حق نداری بری البته برای من فضای مجازی مهم نیست ولی این مهمه که بهم زور بگه . یا شما قبول می کردید شوهرتون از لحاظ مالی هیچ مشکلی نداشته باشه ولی شما یه هزاری هم توی جیبتون نداشته باشید یا بچتون مدام به باباش التماس کنه و خواسته های کودکانش رو بگه و باباش بی محلی کنه یا شوهرتون اصلا اجازه نده تنهایی حتی تا دم در خونه برید و بچت مدام بگه مامان حوصلم سر رفت و ... قبول می کردید که با شوهرتون برید بیرون و ایشون باهاتون دعوا کنه که به فلان مرد فلان جا نگاه کردی در حالیکه اصلا ندونی از کی داره حرف میزنه . نیاز عزیز اینها رو نگفتم که بگم من بی گناهم و ... فقط می خوام ببینم کجای کارم اشتباهه کجای زندگیم دارم ناسازگاری میکنم ؟ عکس العمل شما توی این وضعیت چی می تونه باشه ؟

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

نیاز جان یعنی نظر شما اینه که شوهرم ایرادی نداره ؟ اگه شما جای من بودین قبول می کردین شوهرتون توی فضاهای مجازی باشه ولی به شما بگه حق نداری بری البته برای من فضای مجازی مهم نیست ولی این مهمه که بهم زور بگه . یا شما قبول می کردید شوهرتون از لحاظ مالی هیچ مشکلی نداشته باشه ولی شما یه هزاری هم توی جیبتون نداشته باشید یا بچتون مدام به باباش التماس کنه و خواسته های کودکانش رو بگه و باباش بی محلی کنه یا شوهرتون اصلا اجازه نده تنهایی حتی تا دم در خونه برید و بچت مدام بگه مامان حوصلم سر رفت و ... قبول می کردید که با شوهرتون برید بیرون و ایشون باهاتون دعوا کنه که به فلان مرد فلان جا نگاه کردی در حالیکه اصلا ندونی از کی داره حرف میزنه . نیاز عزیز اینها رو نگفتم که بگم من بی گناهم و ... فقط می خوام ببینم کجای کارم اشتباهه کجای زندگیم دارم ناسازگاری میکنم ؟ عکس العمل شما توی این وضعیت چی می تونه باشه ؟

اینایی که گفتی همش حُسنه، کجاش عیبه؟!!
نه شوهرت ایرادی نداره خیلیم مرد خوبیه.
خب نمیرم فضای مجازی، تو که الان تو فضای مجازی هستی ! پس کجایی!
آره قبول میکنم بهم پول نده ، پول میخوام چیکار؟همین که نون میخورم از گشنگی نمیرم کافیه.
بچه التماس کنه مگه چیه؟ نباید که به بچه روی زیادی داد!
خب اجازه نده، بشین تو خونه، یکم بچت رو ناز کنی خوابش میبره.
آره خب حق داره، میتونم سرمو بندازم پایین زمینو نگاه کنم.
من عکس العملم اینه به این همسر نازنینم میبالم و بهش عشق میورزم. مرد به این خوبی و مهربونی.خدا سایشو رو سرت حفظ کنه، قدرشو بدون .

ولی نیاز جان مطمئنم که نظر قلبیت این نیست و بخاطر عصبانیت از تاپیک خسته کننده من و همچنین نظر مدیر همدردی اینا رو نوشتی به هر حال ازت ممنونم عزیزم

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

از همه شما عزیزان ممنونم
نیاز جان این شماره مشاوره هست ؟
جناب mercedec این راهکار که شما فرمودید همیشه حرف پدرمه من چندین بار که این راهکار رو انجام دادم یعنی رفتم خونه پدرم کار رو نیمه تمام کردم و وضعیت رو از قبل خرابتر کردم و اینجوری احترام پدرم رو هم از بین بردم مثلا چند روز که خونه پدرم بودم همش افکارات منفی میومد سراغم که نکنه شوهرم فکر میکنه من بابت حجابم و اینکه خونه شوهرم اجازه ندارم مانتو های رنگی رنگی بپوشم پا شدم اومدم اینجا تا راحت بشم و هزار تا افکار مسخره دیگه که خودم رو سرزنش می کردم و بابام هر چه باهام حرف میزد و متقاعدم میکرد اون سرزنش ته دلم بود به همین ترتیب اوایل بدون اینکه همسرم دنبالم بیاد چند روز بعد با آژانس خودم بدون اجازه خانوادم ( بد ترین کاری که میکردم ) پا میشدم میومدم خونم و خانوادم واقعا از این کارم بشدت عصبانی میشدن و به این ترتیب اوضاع خیلی بد تر از قبل میشد و حتی موقع جر و بحث هامون همیشه می گفت اونجا خونه بابات چند روز بهت رو ندادن زود پا شدی اومدی و ... ولی دفعه آخر که خونه بابام بودم خودم برنگشتم و دوهفته اونجا بودم هفته اول شوهرم اصلا تماس نگرفت ولی از هفته دوم همش پیام میداد و التماس میکرد که برگردم و وقتی میدید من جوابش رو نمیدم شروع میکرد به تهدید کردن که میام بچه رو ازت میگیرم و من تا این رو میشنیدم زود عکس العمل نشون میدادم و شوهرم دوباره شروع می کرد به التماس کردن و وقتی میدید نتیجه نمیگیره سراغ نقطه ضعفم ( دخترم ) بابام کاملا مخالف برگشتنم بود و می گفت اگه برگشتنی هم توی کار باشه باید با شرط و شروط باشه ولی من دوباره کار رو خراب تر کردم و شوهرم که اومد دم در خونمون بدون اینکه حتی بیاد داخل خونه من دور از چشم خانوادم رفتم تا یک ماه بابام باهام حرف نمیزد الان این دفعه بابام میگه اگه بخوای بیای اینجا باید تصمیم نهایت رو گرفته باشی و اوضاع رو بدتر نکنی حتی درست از ورودت له این خونه باید موبایلت رو تحویل من بدی تا دوباره تحریک نشی به پیام هاش جواب بدی .

خوب پس راحت شد قضیه

شماخودتون راه حل رو میدونید و تجربه کردید و نتیجش هم دیدید ، فقط باید نقاط ضعف و اشتباه گذشترو تکرار نکنید تا این قضیه ریشه ای حل بشه

پدرتون کاملن درست میگن و شما با این برگشت به همسرتون ،عملا خودتون و خانوادتون رو خورد و تخریب کردید

اگه واقعا میخاین زندگیتون درست بشه و به نتیجه برسید درست عمل کنید و حرف پدرتون رو کامل اجرا کنید.


یا حق

موفق باشید

سلام
خانم نشاط شما یه سری مشکل اساسی دارید .. وقتی به شما گفته میشه تمرکزت رو از شوهرت و کارهاش بردار این کار و بکن...با پول مادرت یا از هرجا که میتونی بدست بیاری برو پیش یه روانشناس حاذق ( حاذق ها!) ، لطفا پیش روانشناسای مذهبی نرو یا اگه پیش روانشناسای مذهبی رفتی پیش اون دسته نرو که بقیه طرز تفکرا رو قبول ندارن و به 'زور' و نه با 'منطق' میخوان خودشون رو متخصص معرفی کنن در حالی که از حرف زدن ساده شون غلط های املایی میباره ،اونجا که رفتی مشکلاتت رو اینطور که اینجا گفتی نگو، اصلا از شوهرت نگو ، از بچه ت نگو ، بگو : من خط مشی واسه زندگیم ندارم چطور خط مشی واسه خودم ایجاد کنم ؟ بگو من هدف واسه زندگیم ندارم چطور واسه زندگیم هدف گذاری کنم؟ بگو من واسه حرف مردم زیادی ارزش قائلم چطور مردم رو نبینم ؟ بگو من آدم ترسویی هستم چطور ترسو نباشم؟ بگو در نتیجه ی نداشتن خط مشی و هدف برای زندگیم قدرت تصمیم گیری ندارم چطور قدرت تصمیم گیری در خودم ایجاد کنم ؟ ( مگه میشه کسی واسه زندگیش خط مشی و هدف داشته باشه ولی قدرت تصمیم گیری نداشته باشه؟؟؟ ) بگو من از اشتباه کردن میترسم چطور از اشتباه کردن نترسم ؟ بگو چطور بپذیرم که انسانم و حق اشتباه کردن دارم ؟ اینا رو تو خودت حل کن . دیگه هم از شوهرت نگو . این موارد رو وقتی حل کردی به راحتی میتونی راجع به زندگیت تصمیم بگیری .
(حالا فهمیدی اشکال شما کجاست؟ )

من موندم شوهر شما خسیسه و نیازهای ضروریتونو تهیه نمیکنه چطور برای شما اینترنت تدارک دیده!!! لابد خیلی خیلی خیلی ضروریه اینترنت!
کاربر نشاط زندگی، من حدس میزنم شما از سر بیکاری یا هیجان طلبی یا خیالاتی بودن یا هر چیزی این داستان ها رو درواردین از خودتون و خیل عظیمی از کاربران اینجا رو درگیر خودتون کردین تا سناریوتونو اجرا کنین! هر ادم عاقل و بالغی به خیالی بودن داستان شما و شخصیتی که برای زن داستان در نظر گرفتین پی میبره! نویسنده ی قابلی میشید با کمی تلاش بیشتر!!!!

دوستان مثل اینکه شما خیلی بی درد هستید که درد بقیه ادمها رو متوجه نمیشید. آدمها خیلی پیچیده اند و ممکن هست توی شرایط سخت نتونند یا بترسند که تصمیم درستی بگیرند یا تردید داشته باشند. کسی که میاد اینجا تاپیک میزنه و ریز زندگیش رو تعریف میکنه از آستانه تحملش گذشته و مطمئنا از سر شکم سیری نیست! وگرنه بیکار نیست که بیاد داستان بسازه.و دایم سرزنش و توهین و تحقیر بشنوه. خواهشا اگر با صحبتهاتون نمیتونید به کسی کمکی کنید با سکوتتون به اون شخص کمک کنید.