موضوع: نامزدم مرد خوبی است ولی من فرد قبلی را دوست دارم

سلام دختر خوب
تبریک میگم بابت نامزدیت.
عزیزم من تا حدودی توی موقعیت تو بودم. من 29 ساله هستم.حدود 7 سال پیش هم درست مثل تو کسی توی زندگیم بود که فکر میکردم عاشقش هستم و بدون اون نمیتونم زندگی کنم.درست مثل تو رابطه ی بسیار سالمی داشتم و حتی دستم به دست اون آقا نخورد.بیشتر ارتباطم باهاش از طریق تماس و پیامک بود.
بعد از این همه پرورش عاشقانه توی ذهنم و دنیای فانتزی که برای خودم ساخته بودم یهو همه چیز به هم ریخت.کاخ قشنگ آرزوهام متزلزل شد.اون آقا بهم گفت من هیچ پولی ندارم که بیام خواستگاری. فعلا نمیتونم.من با نهایت سادگی گفتم مگه پول میخوام من؟بهش نیاز داشتم.احساس میکردم بدون اون قدرت زندگی ازم سلب میشه.اما رابطه تموم شد.
چند سال بعد به طور اتفاقی توی خیابون دیدمش.هنوز خودم ازدواج نکرده بودم.اون آقا با همسرش بود.از کنارش رد شدم اما بسیار تعجب کردم.قلبم هیچ واکنشی نداشت.از اون همه احساسات هیجانی حتی به اندازه ی سر سوزنی باقی نمونده بود.به هیچ عنوانی دوست نداشتم جای اون خانوم باشم چون با زمان دادن به خودم متوجه ایرادات و عدم تناسب اون آقا با خودم شدم.
چند سال بعد کاملا منطقی با همسرم ازدواج کردم.ازدواجی که اولش عشق و عاشقی سوزناک نداشت.بر اساس یه سری از تناسب ها بود و الان از ازدواجم بسیار راضیم.مشکلاتی هست اما طبیعی هستن.

عزیزم من کاملا درکت میکنم.اما خودت رو بیرون از ماجرا تصور کن.زندگی پیچیده تر از اونیه که ما درگیر احساسات آنی بشیم.

اینکه همسرت از نظر مالی و سایر شرایط بهت شبیهه خیلی مهمه.چون توی بالا و پایین شدن های زندگی حس بهتری به سراغت میاد.

یکم به خودت استراحت بده .تمام راه های ارتباطیت با اون آقا رو قطع کن.دیگه تحت هیچ عنوانی در مورد اون آقا با نامزدت صحبت نکن.حتی اگه شده تظاهر کنی دلبستگی تو ابراز کن.بزار ملکه ذهنت بشه.

از این زاویه نگاه کن که تو هنوز 22 سالته. نسبت به منه 29 ساله چقدر فرصت بیشتری برای عاشقانه هایی کنار همسرت داری.بهت حسودیم میشه

زندگی رو کنار نامزدت قشنگ کن.روی نقاط مثبت زوم کن.از معجزه ی واژه هایی مثل دوستت دارم استفاده کن.متوجه میشی که چه ثروتیه این آرامش.
امیدوارم همیشه شاد باشی

سلام مجدد
خانم ...

شما هیچ عشقی به اون آقا پسر اول در وجودتون نیست. صرفا مخلوطی از علاقه بین دو جنس مخالف و مقداری احساس گناه و مقدار دیگری احساس نگرانی بابت آینده خودتان و نامزدتان. نمیخوام استدلال کنم، خودتون با خودتون خلوت کنید متوجه میشید. میکید نه؟ خودتون رو در موقعیتی تصور کنید که مطلع بشید ایشون با دختر خانم دیگه ای عقد یا ازدواج کرده اند. اگر احساساتی نظیر حسادن و غیره رو از خودتون دور نگه دارید چه حسی بهتون دست میده؟ احساس آرامش؟ احساس می کنید تکیف تون روشن شده؟ احساس سبکی و اینکه باری از روی دوش تون برداشته شده؟ ...

به بنده و دوستان هم سخت نگیرید. همه حرف ها از سر دلسوزی است.

هر تصمیمی می گیرید هیچوقت به یه آقا نگید من فلانی رو دوست دارم یا توی قلبمه. این آقا همچین حرفی رو به شما بزنه چه واکنشی نشون میدید؟ کمترین کاری که شما خانم ها می کنید قطعه قطعه کردن آقا یا حداقل آرزوی انجام آن است . نق هم نزنید راست میگم.
قصد ازدواج با هر کسی رو دارید اول خودتون از خودتون اطمینان پیدا کنید که بهشون علاقه دارید و بهتون علاقه دارند.
طرف تون رو از عشق تون نسبت بهشون مطمئن کنید و همین رو برای خودتون طلب کنید.

در مورد اون آقا بین شما دوستی بوده گه طبیعتا فراموش کردن آن زمان می خواهد.
سـعـدی به روزگاران مهری نشسته در دل‎ .............. ‎بـیـرون نـمـی تـوان کـرد الا به روزگاران

رابطه 3 ساله مسلما فراموش کردنش زمان میخواد. این رو هم درنظر بگیرید ایشون 3 سال فرصت داشتند و نتوانستند شرایط اردواج به کنار حتی خواستگاری رو فراهم کنند. چه ضمانت عملی و واقع گرایانه وجود داره که 3 سال دیگه یا 3+3 سال دیگه بتونند؟ بعد از اون هم کی گفته خانواده شما حتما ایشون رو قبول می کردند؟ مجددا کی گفته حتما خانواده پسر شما رو می پذیرفتند؟ ار کجا معلوم خودتون با آشنائی بیشتر و قرار گرفتن در موقعیت عملی ازدواج به نتیجه نمی رسیدید که مناسب هم نیستید؟ و ...
الان که همه این مراحل رو با این آقای جدید گذرانده اید و قبول هم دارید که مناسب هستند بخت خودتون رو خراب نکنید. نامزدتان رو دوست بدارید و از عشقتون نسبت به خودش مطمئنش کنید. طوریکه بعدها روزنه ای برای وسوسه وسوسه کننده گان باقی نمونه.

اون آقا رو هم فراموش کنید. ایشون هم خدائی داره که اگر توبه کنه و لیاقت نشان بده کمکش میکنه. شما حواس تان به زندگی خودتون باشه نه دیگران.

اینقدر هم پست نگذارید و قضیه رو کشدار نکنید. نامزد دارید، بچسبید به زندگی و نامزدبازی تون، انشاا... اگر در ادامه این دوران همه چیز به خوبی پیش بره ازدواج

موفق باشید

راستی آقای یه دوست؛ اینکه می گید هیچ عشقی به قبلی نیست درست نیست. شاید با عذاب وجدان قاطی شده باشه ولی عشق هم هست. هرچند از خدامه که نبود

خب ایرادی به شما نیست. هنوز عشق رو واقعا تجربه نکرده اید. این چیزی که شما اسمش رو عشق گذاشته اید دوست داشتن است. عشق و دوست داشتن مراتب و درجات دارند و شما علاقه و وابستگی تون کمی بیشتر از متوسط بوده است.

میخوام از عشق حرفی بزنم به نظرم میاد بهتره چیزی نگم. می ترسم دچار عقب گرد و اشتباه بشید. ولی خب عشق رو این بار نه در دوستی های بی پایه بلکه از راه درست و با همسرتان جستجو کنید.

موفق باشید

منم از پاسخ های عزیزان تعجب کردم! میگن هیچ تصمیمی رو تو موقع عصبانیت یا دعوا نگیرید، حالا این خانم اومدن تو زمان دعوا بخاطر عصبانیت شریک زندگی آینده شون رو انتخاب کردن! بعد دوستان خیلی راحت میگن ادامه بده و خدا رو شکر کن که همچین موقعیتی پیش اومده. گفتنش خیلی راحته. بله. خیلی راحت.

دوست عزیز ممنون از توجهتون
اما ای کاش مدیران تاپیک منو بسته بودن تا بعد مدتی که تقریبا ذهن و دلم آروم شدن؛ دوباره با نظرات دیگران دچار اضطراب نشم.
شاید تاپیک رو کامل نخونده باشید‌ و به پست اول اکتفا کردید. من اون پستو تو شرایط خوبی ننوشتم و بعدا طبق نظر دوستان و بازخوانیش؛ تازه فهمیدم چه قدر بد توضیح دادم.بله. شاید تصمیم من‌عجولانه بوده اما به لطف خدا و تحت نظارت پدر و مادرم انتخاب غلطی صورت نگرفته... لحظه ای که تصمیم گرفتم مردد بودم اما عصبانی نمیشه گفت. بیشتر از دست خودم عصبانی بودم‌ به دلایلی. چند ماه از اون اشتباهات گذشته بود‌ . از طرفی ، مسائل ضروری و مهم بینمون مطرح شد و از شانس خوبم یا درست تر بگم از فضل پروردگارم طرف مقابلم، خیلی خوب درکم کرد و با دل سردرگم و شرایط آشفته ام کنار اومد و کمکم کرد و دم نزد. حتی شاید بعد ازدواج روزی بیاد که بتونم بتونم بگم عاشق شوهرم هستم! الان میگم احساس رضایت میکنم‌‌ تا حد قابل قبولی هم بهش علاقه دارم و بسیاااار زیاد براش احترام قائلم. البته مشکلاتی هست که شاید روزی برای اونا تاپیک بزنم و کمک بخوام اما خدا رو شکر ؛ حال و روزم آرومه. فقط باید خستگی روحی و تنبلی رو کنار بذارم و بیشتر برای بهبود همه جانبه ی زندگیم و برای ارتقای روح خودم تلاش کنم. نمیدونم آیا به ازدواج منجر میشه یا نه؛ ولی تا حد زیادی مطمئنم از اینجا به بعد زندگیم، هم عاقلانه تر و در چارچوب ؛ رفتار میکنم‌ هم چیزی رو از والدینم و به خصوص مادرم مخفی نخواهم کرد‌ ان شالله!
اگه تصمیم و انتخابی فقط چند روز بعد شکست عشقی و از سر عصبانیت باشه؛ بزرگترا هم مخالف باشن یا رابطتون با دروغ گفتن از طرف مقابل پنهون بمونه-به نظر من البته، دوستان ِ دیگه ممکنه با این بخش از حرفم مخالف باشن- ؛ حرف شما صحیحه. اما ایشون در جریان قرار گرفتن‌ . بیش از اون حد هم خودشون نخواستن که بدونن. خوشحالم که غرورم پیششون حفظ شد و از روی هیجاناتِ آنی ؛ اون احساسات موقت و مزخرفمو بروز ندادم‌ . الانم که بهش فکر میکنم خجالت و عذاب وجدان و حسای بد دیگه میاد سراغم. خب اون وقت؛ اگه من حسمو بروز میدادم تهش چی میشد؟! به نفع هیچ کس نبود. اینجوری برای هر دومون بهتر بود. صدالبته برای من بیشتر! الان می بینم چقدررر عاقلانه رفتار کردن که روزای اول اصلا نخواستن توی عمق رفتارای اشتباهِ من و دلیل اون کند و کاو کنن. با رفتار سنجیده و مهربونشون عیب های منو پوشوندن، چشم پوشی کردن‌. رومون به هم باز نشد و احترام ها سر جاش موند‌.
من ممنونم از شما ولی اتفاقا با نظرات خوب دوستان و محبت بی ریاشون بود که به نوعی نمک گیر این انجمن شدم و دلم میخواد من هم بتونم به دیگران کمک کنم و اگه از دستم برمیاد با حرفام به کسی آرامش بدم. به هر حال اینم فهمیدم که نمیشه برای همه نسخه کلی پیچید. شاید کسی با شرایط من باشه و با شخص دیگری هیچ وقت به آرامش نرسه. و بخواد به نفر قبلی برگرده. البته اگه اون نفر قبلی ارزششو داشته باشه! برای همه دوستان از خداوند مهربان، سعادت دنیا و آخرت میخوام.مدیران محترم سایت، میشه خواهش کنم تاپیکم قفل شه؟

جناب کاربر Medea خوب هیلدا خانوم این همه زحمت کشیدن و دوستان هم کمکشون کردن که صدای وجدانشو ساکت کنه و بخوابوندش بعد میای حقیقت رو میگی و دوباره وجدانشونو بیدار میکنی که چی؟!؟!؟!؟!؟!
خودت خوشت میاد وقتی خوابی کسی بیدارت کنه پس آنچه بد خود نمیپسندی بر دیگران نیز مپسند

نوشته اصلی توسط mehdi.ma.mm

جناب کاربر Medea خوب هیلدا خانوم این همه زحمت کشیدن و دوستان هم کمکشون کردن که صدای وجدانشو ساکت کنه و بخوابوندش بعد میای حقیقت رو میگی و دوباره وجدانشونو بیدار میکنی که چی؟!؟!؟!؟!؟!
خودت خوشت میاد وقتی خوابی کسی بیدارت کنه پس آنچه بد خود نمیپسندی بر دیگران نیز مپسند

آقای محترم چیکار به دختر مردم داری؟ وجدان کیلیویی بود وقتی دوست پسرش رهاش کرد و چند ماه بعد اومد، حالا که میخواد سرو سامون بگیره و یه آدم حسابی سر راهش اومده وجدانو پیش میکشی؟
این وجدانه که مردمو به سمت دوست پسرشون هول میدی و از نامزد و همسرشون جدا میکنی؟
شما همیشه نظراتت تخریبیه و هیچی از توش من پیدا نکردم که ارزشی باشه. هی میخوای طرفو به بدترین چیزا سوقش بدی، اصلا واست مهم نیست.
من بشخصه دفعه دیگه ببینم از این نظرات بی ارزش و مخرب تو تاپیک کسی بذاری و بسمت اشتباهات قبلیش سوقش بدی در حضور افراد تالار تاپیک میزنم و از مدیر درخواست رسیدگی میکنم.
یک مثلی هست میگه ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان.
.................................................. .....................
هلیا جون امروز این مسیری که توش قرار گرفتی بهترین راه هست و سالهای بعد میفهمی چقدر در کنار همسرت خوشبختی. من نمیگم زندگی خوب و عالیه.. سختیای خودشو داره اما، در کنار همش از زندگی خودت راضی خواهی بود. باور کن هر پسری بود رابطه ی دوستی قبل رو ازت نمیپذیرفت ولی این آدم میفهمهو برای عشق ارزش قائله.

منم موافقم تاپیک بسته بشه.
.