موضوع: نامزدم مرد خوبی است ولی من فرد قبلی را دوست دارم

با سلام


تاپیک شما به من یه حسی میده ،،حسی که میگه یه خورده غیر منطقی هست !

بایت این حس ببخشید :)

بالاخره آدیمزاد هست و حس های اشتباه :)


شما رفتید با یکی از خواستگارانتان نامزد کردید و نامزد شما ویژگیهایی بهتر از قبلی داشته،،،، از قبیل :

خوش تیپ تر - پولدارتر - مهربونتر - تو گفتار و رفتار لطیف تر


شما چیه نفر قبل را نمی تونید فراموش کنید ؟

اصلا عشق و معشوق یعنی چی ؟


شما برای اینکه حرص دوست پسرتون را در بیارید رفتید با یکی نامزد کردید :)


خب این یعنی چی ؟


................................




معمولا در دوستی های دختر و پسر حاکم و رئیس احساس هست ،،،،و خرد گرایی کم تر دیده میشه .

در این جور دوستی ها ،،،تعهدی وجود نداره

برای همین در این سایت و سایت روانشناسی دیگه این نوع روابط نفی میشه !

ok


مثلا خود شما هیچ تعهدی به دوست پسرتون نداشتید و با یه درگیری ساده رفتید با یکی دیگه نامزد کردید ،،،،از طرفی توقع دارید اون پسر هم تا آخر برای شما پر پر بشه :)




................................




نگرانی استارتر بیشتر دو چیز هست :


1) لیاقت عشق نامزدم فعلی ام را ندارم
2) ترس اینو دارم اون آقا بیاد به نامزدم یا خانوادم همه چی رو بگه اون وقت فاجعه میشه!!!



ببنید در ازدواج کردن اول باید بزرگ بشیم ( کلی دارم میگم ،،منظورم فرد خاصی نیست )،،،،

اینکه بخوایم با زندگی خودمون و دیگران بازی کنیم ،،،درست نیست .



................................


من پیشنهادم به استارتر اینکه یه توقف به خودش بده ،،،،یخورده درباره ازدواج و زندگی تحقیق کنه

بفهمه با خودش و زندگی اش چند چند ِ .


خوب نیست که سوار بر باد بشیم و با باد حرکت کنیم

زندگی در مسیر باد بودن نیست ،،،،،امتحان ریشه هاست !!!!!!!!!!!!!!!!!!


می تونید حضوری مشاوره برید و یا در همین سایت مقاله های خوبی هست می تونید مطالعه بفرمایید .



موفق باشید.

نوشته اصلی توسط mehdi.ma.mm

وای خدایا از عصبانیت دلم میخواد دق کنم
واقعا هیچ کدوم از شما خانوم های بالا لیاقت عشق یک مرد رو ندارید حرف های شمارو خوندم میفهمم چرا مردها انقدر از ازدواج سنتی وحشت دارن شما که واسه عشق مردها و خودشون هیچ ارزشی قائل نیستید و مثل یه تیکه آشغال میندازیدشون بیرون ولی خدا نکنه یک پسر با دلایل عقلانی بخواد رابطه ای رو تموم کنه به زور با ایجاد عذاب وجدان و نفرین میخواید خودتونو بهش تحمیل کنید
خیلی نامردیه با فیگور دین داری و معنویت این طور حقیقت رو تحریف می کنید واقعا مرحبا به دین داران عزیز سایت
خواهر عزیزم موقعیت شما مثل کسیه که رفته رشته و شغلی رو انتخاب کرده که پدر و مادرشو خوش حال کنه ولی هر روز صبح نا نفرت از انتخابش از خواب پا میشه و حالش از کارش بهم میخوره و شب هم با نهایت غم سر روی بالش میذاره ولی خیلی ها آرزوی شغل پر درآمدشو دارن ولی ایشون تا آخر عمرش دلش نمیاد واسه اینکه مبادا دل پدر و مادر رو بشکنه از شغلش استعفا نمیده و نمیره سراغ شغلی که بهش علاقه داره و دیگران با اینکه مگه شغلت چشه خیلی هم خوبه منصرفش میکنن نشد با عذای وجدان واسه پدر و مادرش اینکارو میکنن و ایشون درنهایت نادانی انتخابش رو واسه مشورت نادرست اونا تغییر میده و هیچ وقت رنگ خوش حالی رو نمیتونه ببینه چون انتخاب و خوب و بد و شادی هرکس در شرایط خاصی رخ میده ولی یک چیزی بین همشون مشترکه که هروقت جایی باشه که خودش بخواد باشه از همیشه بیشتر احساس رضایت میکنه و هرکس پیش خوب خودش حالش خوبه
تا وقتی که انقدر واسه خودت و انتخابت ارزش قائل نمیشی چیزی بهتر از این شرایط نسیبت نمیشه امیدوارم منظورمو درک کنی و راه درست رو انتخاب کنی و اینقدر ساده لوح نباشید و این حجم فاجعه بار ظلم رو در حق خودتون و اون مرد نکنید خودتونو بذارید جای اون و یکم واسه اون حداقل ارزش قائل شو و انقدر با حرف های قشنگ با تم مذهبی حقیقت رو واسه خودت تحریف نکن آخه کجای رابطتون رابطه معمولی بود یعنی فرق رابطه معمولی و عاشقانه رو نمی دونید؟!؟!؟!؟!باید از خودت خجالت بکشی این حجم ریاکاری در بین مراجعین سایت و کامنت ها بی سابقه هست

دوست عزیز یکم ادب و نزاکت داشته باش و سرت تو نظر رو راهنماییه خودت باشه.. شما مگه روانشناس یا مشاور هستید که رو نظر دیگران اشکال میگیری..

نظر خود شما پر است از تنش و خشونت ..

همانطور که دوستان اشاره کردند شما چه تضمینی میدید فرد قبلی برگردند و با ایشون ازدواج کنند..؟؟ این اقا ایشونو ول کردند و رفتند و وقتی خانم دیدن خبری از ایشون نیست و خواستگارشون از دست دادنی نیست بهشون بله گفتند

کجای این کار از نظر شما اشکال داره؟ اگه تا نامزد نکرده بودند بازم میشد گفت کمی صبر کنند , ولی الان که نامزدند دگ باید همه چیزو رها کنند و بچسبن به زندگیه جدیدشون ..

با راهنمائیه اشتباه اینده ایشونو خراب نکنید.. یه دختر برا ازدواج مگه چی میخواد.. ؟؟ نامزدش مرد خوبیه..خوشتیپه پولداره و با اخلاق..

در آخر بازم شمارو ارجاع میدم به مثالی که تو نظر اولیم آوردم

سلام

فکر اینکه اگر هم نامزدی رو بهم بزنین و دوباره با دوست پسرتون دوست بشید به کل از سرتون بیرون کنید . به هزار و یک دلیل .. اون آقا هم که الان شما رفتین با یکی دیگه نامزد کردین دیگه هییییچوقت بهتون اعتماد نمیکنه . پس سادگی به خرج ندین و به خاطر پسر قبلی این نامزدیرو بهم نزنین چون ازدواجی که اصلا حتی صحبتشم نیست هنوز با اون پسر قبلی هم بنظر کاری بس اشتباه میاد .

مورد دوم شما کلا باید همه ی موارد رو کنار میذاشتین تا یک مدتی به خودتون استراحت میدادین و هیچ ارتباط جدیدی رو هم شروع نمیکردین . رابطه قبلی رو هم به هم میزدین ... تا موقعی که تب و تاب آتشینش از سرتون بیافته... ولی خب حالا این اشتباه رو کردین و نامزد کردین ... مطمئننا تا حدود یک سال هم خودتون رو عذاب میدین هم ایشونو چون از لحاظ روحی امادگی فرد جدید رو ندارین ... بعد از اون یا به ایشون علاقه پیدا میکنین و حالتون بهتر میشه یا نه همین حالت بدتر میشه و... معلوم نیست انتهای کارتون چی میشه.

بنظر من اگر عقد نکردین به نامزدتون بگین یه فرصتی میخواین تا باز هم تصمیم بگیرین چون ازدواج امر مهمیه و باز هم نیاز به فکر دارین . اگر هم عقد کردین عروسی رو به عقب بندازین تا بیشتر با خودتون کنار بیاین .
در صورت بهم زدن نامزدی هم به هییییچ عنوان به رابطه قبلی برنگردین جز ضربه چیز دیگه ای نصیبتون نمیشه ... یه مدت به روانتون ارامش بدین که فرصت های بعدی رو از دست ندین ...

اما بنابر تجربه ی شخصی .. شما چون قبلا رابطه جنسی نداشتینو در صورت ازدواج با نامزدتون رابطه جنسی و نزدیکی با ایشون برقرار میکنین و اگر ایشون فرد با محبتی باشن که بهتون عشق بورزن میشه امیدوار بود همه چیز رو فراموش کنین و یا خیلی کمرنگ بشه و زندگی مشترک شیرینی داشته باشین اما این موضوع که گفتم 100% نیست .
با ارزوی خوشبختی برای شما

ممنون از دوستان همدل اما بعضی ها فقط...‌‌‌ یکی توهین میکنه یکی قضاوت! یکی طعنه میزنه یکی. بگذریم
آقای مهدی! من اشتباهاتی داشتم اما مستحق این نیستم که شمایی که فقط دو خط زندگیمو خوندی به خودتون اجازه بدید بگید من باید خجالت بکشم!مگه چی کار کردم؟فقط راهنمایی خواسته بودم نه توهین! قهرمون چند روز نبود! اصل دعوامون اواخر بهمن بود‌‌‌. تو این سالها سابقه نداشت اینطوری بشه‌. بحث جدی ای نداشتیم‌‌ همیشه هم بعد یکی دو هفته آشتی می کردیم‌ اینبار نیومد بابت حرفاش معذرت بخواد‌. و خودش باعث شد فکر کنم رابطمون کامل به هم خورده.اول اردیبهشت اینا اومدن خواستگاری و سه شب بعد بله برون. نخیر خیانت نمیکنم‌. ازش هیچ خبری نداشتم تا همین شنبه که خودش اومد سر راهم. البته من از همه جا بلاکش کرده بودم. حتی تو گوشیم انسداد مخاطب زدم و نمی تونست بهم اس ام اس بده یا زنگ‌ بزنه‌. اون روزا دلم میخواست لااقل دورادور از طریق یه نفر از حالم خبر‌ بگیره اما اصلا نگرفت! از این جهت میگم رابطه ما معمولی بود چون خود اون آقا حریم ها رو بینمون رعایت می کرد. اصلا بعد جنسی نداشت این رابطه. بر خلاف خیلی از رابطه هایی که بین خیلی ها دیدم و دیگه کم مونده زن و شوهر باشن. همینم باعث میشد بیشتر دلبستش شم. تو این سه سال می تونست خیلی کارا بکنه !

من از همون اول با نامزدم از در صداقت وارد شدم. از لحظه اول که گفتم ؛ ترسید که نکنه میخوام بگم با دوستم رابطه داشتم و ببخشید! دختر نیستم! حتی از جزییات رابطه مون هم پرسید که دست همو می گرفتید؟ می بوسیدت؟ با هم جایی تنها بودید؟ نمیدونم کارم درست بود یا غلط‌ ولی منم تا حد زیادی راستشو گفتم و خیالش راحت شد. این آقای به اصطلاح نامزد می تونست بگه نه و بره سراغ یه دختر دیگه..خودش نخواست. منم از یکی دو مورد ارتباطات قبلیش خبر دارم. اصلا هم مستقیم نپرسید پسره رو دوست داشتی؟ یا این مساله براش مهم نبوده یا چیز دیگه! بالاخره نمیتونه که خودشو گول بزنه! مگه میشه نفهمیده باشه ؟ ولی داره از اون شب به بعد برام ماسک بی اطلاعی می زنه..شایدم از کسی مشاوره گرفته برای رفتارش اما بعید میدونم به کسی چیزی گفته باشه .
چرا شماها فقط طرف اونو می گیرید؟ ‌من چه دروغی گفتم؟ می تونستم هیچی نگم و نقش بازی کنم ولی نکردم. بهش بی توجهی هم نشون میدم باز خودش محبت نشون میده. خواستم; بهش بگم که راستش اون آقا رو دوست داشتم و هنوز تو ذهن و قلبم حضور داره اما مطمئن نبودم و می ترسیدم‌! با اینکه مرد منطقی ایه و البته تعصباتش مثل اون نیست ولی بلاخره ...! شاید موقع تاپیک زدن، عنوانو درست انتخاب نکردم. دیروز خیلی احساساتی شدم و تند تند نوشتم. حسم بیشتر عذابه تا عشق‌. من بابت اون آقا خیلی بیشتر عذاب وجدان دارم تا نامزدم! یه وقتا هم میگم اگه تو زندگیم نبود شاید الان عاشق نامزدم بودم. همون اول هم گفتم نامزدم مرد خوبیه. تا وقتی از دوست قبلیم بی خبر بودم فکر می کردم تصمیمم خیلی هم درسته.
میدونم اون اقا دیگه ازم دل خوشی نداره دوست داشتن که هیچ!!! منطقی هم فکر کنم یا دیگه سراغم نمیاد یا واسه زخم زدن و عذاب دادنم میاد! ولی واقعا دلم میخواد منو حلال کنه. هرچند فکر میکنم محاله و اگه هم بعدا ازدواج کنه و یه وقت به همسرش بدبین باشه یا بدی کنه هم من مقصرم!ولی آخه تقصیر اونم هست. چرا این چند ماه ولم کرد؟ یا حرفا و رفتارای قبلیش؟ همه چی رو که نمیتونم بگم‌.
باشه من تصمیمام غلط. راهنمایی خواستم چون نمیخوام تصمیمای بعدیم غلط تر باشه. می ترسم به هم زدن نامزدی از قبولش عجولانه تر وغلطتر شه من نمیتونم از بزرگتری کسی مشاوره بخوام .گیر افتادم تو این وضعیت. تنها کسی که بهش حق دادم‌‌ برای دونستن،‌همین آقا بود! نمیخواستم بعدا بگه دروغ گفتی. بهش اطمینان کردم .
من ۲۲ سالمه...دوست پسرم نیومد خواستگاریم نه اینکه نخواد‌‌ ‌.چون که گفتم وضع مالیشون از ما پایین تر بود و پدری نداره که ساپورتش کنه‌. انتظار داشت براش صبر کنم‌ چون ‌‌هم درس میخونه هم کار میکنه. نه ما عقد نکردیم. الان اصلا نمیتونم! خودمم میدونم فرصت میخوام. زیاد! چون از تصور اینکه بخوام اجازه بدم این آقا به زودی بخواد منو تصاحب کنه وحشت میکنم‌! چرا میاید میگید شما خانوما فلانید... شما دخترا بهمانید؟ چرا جمع می بندید و تفکرات خودتونو به همه نسبت می دید و برچسب می زنید؟‌ این درسته منم مثل زنای قدیمی بگم شما مردا همتون سر و ته یه کرباسید؟اتفاقن ما خانوما اکثر اوقات مظلومیم و چوب سادگی و احساساتمونو می خوریم!

با سلام



هر عزیزی در این تاپیک سعی کرد یه نکته ای ،،، بگه و واقعا هم همین طور هست .

و نظرات ،،،، خب ،،،توش هر مدلی بود : تلخ - مهربانه - خواهرانه - برادرانه

بالاخره تو یه تاپیکی که بیشتره کاربرا نظرشون روی یه چیز هست ،،،یعنی باید بیشتر تحقیق و بررسی کنی .

البته شاید ماها اشتباه کنیم ولی خوبیش اینکه شما را به تفکر وا میداره




همون طور که شما فرمودید،،،،، در پست هایتان خوب مطلب را بیان نکردید ( اشکالی نداره )

وقتی شما از پسوند " تر " استفاده می کنید،،،، مثلا می گید نامزدم از دوست پسرم خوشتیپ تر – مودب تر – لطبف تر – عاشق تر و ...

یعتی داری میگی نامزدم از دوست پسرم بهتره – لذا دوستان به حق و به درستی !!! پیشنهاد دادند به نامزدت فکر کن .

ولی در روند تاپیک معلوم شد این جوری هم نیست ! ( به اون شدت )



از طرفی شناخت در رابطه دوستی ،،،،قابل قبول نیست و دختر و پسر به شناختی درستی از هم نمی رسند !!!

چون حرکت دایره ای صورت می گیره در حول محور احساس،،،، و هر لحظه امکان داره با یه نیرویی ( مثلا دعوا ) یه گریز از مرکز اتفاق بیافته ( معلوم نیست چی نوشتم )



.....................................



ببنید یکی از مشکلاتی که واقعا برای شما خطرناک میبینم بحث احساس محوری شماست .

یعنی تصمیمات،،، بدون دخالت منطق


یعنی مثلا شما با دوست پسرتون یه اختلافی پیدا می کنید ،،،،احساسی میشید میرید به خواستگار که داشتید جواب بله میگید،،،

و چند روز بعد اون آقای پیدا میشه و میگه چی کار کردی ،،،مثلا میگه بی تو عمرا ،،با تو هرگز :)،،،،،

باز شما احساسی میشی و در انتخابت تردید می کنی



ما اصلا کاری به دوست پسرتون و نامزد فعلی تون نداریم ،،،


شما اول باید این مهارت را کسب کنید که چطوری فردی اجساس محور نباشید .


من و شما - محیا خانم - آقای جوادیان – یار مهریون- آقا رامین ومهدی و سیا – آقای یه دوست - خاله قزی و غبار غم و آنیسا ...دیگر دوستان هم نداره ! ( ماشالله چقدر زیاد )

بالاخره تو زندگی ما همیشه موقعیت هایی پیش می یاد که ما بین عقل و احساس گیر کنیم - احساسی تصمیم بگیریم . ...بین دو احساس گیر کنیم ،،

لذا همه باید کار کنیم. وسعی کنیم در این مهم مهارت کسب کنیم .



.................................................. ....



یه نکته زیر خاکی بگم ،،،:

هر وقت خواستی یکی رو امتحان کنی ،،،،مخالفش حرف بزن – ازش انتقاد کن !


به قول یه بنده خدایی :

در کنار گل و سمبل ،،،عاشقی صحبت کردن هنر نیست ،،،،،در کنار هجوم ملخ های باغ باغبون،،، صحبت از گل یاس نیکوست .


آقا رامین نظرت چیه بابت شعر ؟


.................................................. ....




مساله بعدی ،،،، تعهد شما ست !



شما فقط به همسر آینده تون تعهد دارید ( به قول خانم مصباح الهدی – امیدوارم هر جا هستند موفق باشند )


از طرفی یادی کنیم از مرحوم محمد 93 که انشالله منم به اونها بپوندم ( معلوم نیست کجاست )



الان یه لحظه چشاتو ببند ؛؛؛ببین همسر آینده تو یه جا تو این دنیاست ،،،تو فقط به اون باید پایبند بشی

چون اون هست که تو را انتخاب می کنه و به تو پایبنده ،،،،و تو هم باید به اون پایبند باشی.

( دوست پسر - نامزد و ....همسر ت نیستند ،،،همسر تو،،، اون فردی هست که پای سفره عقد تو میشه و لیاقت تو را داره )



بسه دیگه چشاتو باز کن :)


.................................................. .....



این تاپیبک ها را مطالعه بفرمایید و سعی کنید از راهنمایی دوستان بهره ببرید




http://www.hamdardi.net/thread-14782.html

http://www.hamdardi.net/thread-8331.html

http://www.hamdardi.net/thread-9046.html#post90813


http://www.hamdardi.net/thread-11486.html

http://www.hamdardi.net/thread-13679.html

http://www.hamdardi.net/thread-16465.html

http://www.hamdardi.net/thread-19072.html

http://www.hamdardi.net/thread-13554.html

http://www.hamdardi.net/thread-19383.html

http://www.hamdardi.net/thread-19071.html

http://www.hamdardi.net/thread-18989.html

http://www.hamdardi.net/thread-8602.html

http://www.hamdardi.net/thread-11486.html

http://www.hamdardi.net/thread-31727.html



...........................................

در بهاران کی شود سرسبز سنگ

خاک شو تا گـــــل برویی رنگ رنگ

سال ها تو سنــــگ بودی دلخراش

آزمون کن یک زمـــــانی خاک باش

در پناه حضرت دوست
یا حق.

سلام هیلای عزیزم
چند دقیقه فکرت رو آزاد کن مطلبمو بخون.
ببین ما اینجا بخاطر تو جمع شدیم که بهت کمک کنیم، مثل یک گروه از دوستان
اون دوست پسرتون دو ماه و خورده ای رابطش با شما قطع بوده، آدم سه روز قهر میکنه، نه یک هفته ، نه ده روز . اما بیش از این جای تأمل داره و مهم هست. ایشون با این قطع رابطه بهت فهموند بعد از سه سال میتونه ازت دور باشه.
من فکر میکنم اینجا مقصر تویی، آره عزیزم بذار بعنوان خواهرت بهت بگم مقصر تویی. لزومی نداشت جوابشو بدی.
ما طرف نامزدتو نمیگیرم ، طرف تو و دوست پسرتم نمیگیرم، اما یک لحظه فکر کن ببین دقیقا کجا ایستادی.
من راستش بشخصه در گفتن بعضی مسایل روربایستی رو کنار میگذارم اگر چه قلبا احساسیم اما باید گاهی رک بود.
ببین الان مردم چه وضعیتی دارن، بذار مثال بزنم؛
دختری پدرش فوت شد، بعد از پنج سال مادرش فوت شد. اون فقط بیست و یک سالش بود. بود وقتی شوهر کرد هیچکش نفهمید و نتونست کمکش کنه و هیچ وقت دیگه ندیدمش، اون همکلاسی من بود.شاید دیگه راهی نداشت.
زنی کنار خیابان صابون و لیف حموم میفروخت، میگه همسرم اعتیاد داره ... چاره چیه.
زنی با دو تا فرزند بیست سال تو یه اتاق سی متری زندگی کردن، چون شوهرش دخل و خرجش یکی نبود.
دختری هفت سال بپای دوست پسرش وایساد، شبی که قرار بود دوست پسرش بیاد خواستگاریش نیومد و بعد چند روز تماس گرفت گفت برو شوهر کن.
زندگی اصلا بچه بازی نیست، خیلی واقعیه و از اونچیزی که فکر میکنی بهت نزدیکتره.
من یه پسری رو میشناختم هیچی نداشت، پدرشم بهش پول نداد... اما مرد بود و رفت سرکار آزاد...رفت زن مورد علاقشو گرفت و الان دو تا بچه داره.
سه سال اگر شهرشو میگشت میتونست دستشو بند کاری کنه و درآمدشو جمع کنه، این چه عشقیه از تو دو ماه بی خبر باشه؟
شاید تو این دو ماه ازافسردگی یه بلایی سرت میومد ایشون کجا بود؟ وجدانش کجا بود؟
از طرفی این سردی از طرف تو و اون نشون داد هر دوتون از این رابطه بیهوده خسته شده بودین.
حتی ممکنه تو این مدت با یکی ارتباط پیدا کرده ، دیده طرف مثل شما نمیشه باز برگشته سمتتون.
من موافق دوستانم هستم که میگن یکمی از نامزدت وقت بخواه اعصابت آروم شه... اما این به این منزله نیست بری گوشیو برداری یا با دوست پسر قبلیت قرار بذاری... این وقت برای تموم کردن این بحرانه.
برای یک زندگی خوب باید تمام قطعات یک پازل رو داشته باشی.
دوست پسرت میتونست نشونت کنه یعنی یه بله برون ساده .... امروز بفرض نامزدتم از دست بدی،دوست پسرتم مثل سوپری سر کوچه یه سلامی بهش بدی... چه ارزشی برای آیندت داره؟ مگه نمیدونی داری بزرگ میشی؟
نامزدت اگر دوستت داره نباید اسم به زور میخواد بدستم بیاره ... رو روش گذاشت. بد میکنه؟ خوب بود اینم دوستت بود سه سال دیگه از عمرتو تلف میکرد میگفت خوش اومدی؟ چه اجباری داره شما رو گیر بده؟ مگر دختر دیگه پیدا نمیشه که حتی از شما بهتر باشه و دوست پسر نداشته باشه؟
جوانانی به سنین ۲۲ به بالا در کشورهای اروپایی و حتی آسیای شرقی مخترع و موفقن و ازشون در پست های مهم بهره میگیرن، اما در اینجا هنوز به اون سطحی نرسیدن که قدرت جدا کردن خوب و بد رو داشته باشن. اینطور میشه که جوان سی ساله اروپایی صاحب غول شرکت های دنیاس و جوان سی ساله ایرانی تو پارک و بوستان در حال تیکه انداختن به دخترا!
اینا همه فرصتهایی هست که تو زندگی بهت رسیده دیگه با تو هست که در دستت بگیری یا بذاری پر بکشه.
عشق و دوست داشتن زمانی معنی داره که واقعا به سرانجام برسه.
حدود ده روز بدون اینکه با دوست پسر قبلیت تماس بگیری از نامزدت معذرت بخواه بگو آزمون دارم... بشین و فکر کن و ببین چه کسی میتونه آیندت رو تضمین کنه؟ چه کسی میتونه مسئولیت پذیر باشه ؟ کی زودتر برای بدست آوردنت پا پیش گذاشت؟ با کی میتونی به خوشبختی برسی؟ چه کسی ارزشمندتره. ..کی میتونه رو قول و قراراش بمونه؟ اگر نامزد دوست پسرت میشدی مثلا آخرش چی میشد؟ میتونستی با سختی بسازی یا با دعوا و مشاجره و قول ازدواج؟ الان این نامزدت چه ایرادی داره، زشته؟ پول اداره زندگی نداره؟ خانوادش بدن؟ اخلاقش بده؟
من یکبار دیگم گفتم تو بزرگ شدی ، تصمیم عاقلانه بسیار مهمه.