موضوع: دوباره قرار گرفتن زندگی من در سراشیب جدایی

زندگی بهتر عزیز ممنون که وقت گذاشتید و نظر دادید ببینید من حرفاتون تا حدودی قبول دارم اما نگفتم من کاملا بیگناهم و همسرم مقصر بوده هدف من از ایجاد این تاپیک این بوده که بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم چون خودم رو هم در برابر پسرم و هم در برابر همسرم مسوول میدونم ونمیخوام بعدا به خاطر هیچکدومشون عذاب وجدان داشته باشم و اصلا هدفم این نیست که بگم من آدم خیلی خوب و بی نقصی هستم چون اینجا فضای مجازیه و ما همدیگه رو نمیشناسیم
در مورد اینکه من و همسرم وقت چندانی برای با هم بودن نداریم به همسرم حق میدم اما در این مورد خودش هم مقصره چون تا دیر وقت بیرون از خونه است اما من قبلا یه تاپیک دیگه هم داشتم در مورد ترس پسرم از تنها خوابیدن و با این موضوع شدیدا مشکل داریم و من کاملا به همسرم حق میدم

در حال حاضر درخواست من برای جدایی فقط به دلیل برخورد همسرم با پسرم نیست ما مشکلات دیگری هم داریم و اون روز یه جرقه بود برای آتش گرفتن زندگیمون بزرگترین مشکل من با همسرم لحن بد کلامش هست البته نه فقط با من با همه اینجوریه حتی مثلا برای خرید وارد مغازه میشیم چند تا تیکه به فروشنده میندازه که طرف مغزش سوت بکشه والبته لحن کلامش با پسرم هم همینطوره خودش هم میگه زبونم تند و تیزه و قبول دارم اما دست خودم نیست اخلاقم اینجوریه اما خوب چه فایده که دل بقیه رو بشکنه بعد بگه بی منظور بود
مورد دیگه بی مسوولیتیش هست که فرشته مهربان دلایلش رو گفتن
اما یکی دیگه از دلایلم به خاطر خود همسرم هست من به جز شش ماه اول که با بچه مخالف بودم دیگه مخالفتی نداشتم اما اون هزار جور بهانه داشت چون تکلیفش با خودش مشخص نیست به آینده این زندگی اطمینانی نداره و این چند ساله نه تصمیم به جدایی میگیره نه به موندن و بچه دار شدن من فکر کردم شاید بعد از جدایی دوباره ازدواج کنه و خوشبخت بشه و همونطور که خودش میخواد چند تا بچه داشته باشه
اما در مورد اینکه خودم هم مدیریت درستی نداشتم و نتونستم جو شادی رو به وجود بیارم سهم خودم رو قبول دارم و میدونم مقصرم

سلام. طفلک اون بچه.....عزیزم از بابت اعتیاد و اینا اصلا بهش فک کردی که ممکنه همسرت معتاد شده باشه یا نه؟.........تا دیروقت بیرون بودن مردا مساوی با دور هم جمع شدنا و دور هم جمع شدنای نصف شبی هم معلومه دیگه چه بساطی به پاس.......آخرین باری که بابای من شبا نمیومد خونه یادمه که من 8 سالم بود که الانم بعد اون همه سال بساط همه چی براش رو به راس......یه پدر سالم هیچ وقت نمیاد عین شبون بی مخ صندلی پرت کنه هوا!!!.......هیچ آدم سالمی اینکارو نمی کنه جلو بچه ش. نمونه ش خونه ما. عموهای من از بچه هاشون می ترسن ما هم از پدرمون!!!!!!!!!!!!............اگه مهریه ای داری حتما تا قرون آخرش بگیر. اگه پدر بچه ت عواطفش ثبات داشت می گفتم بچه رو بهش بده ولی به نظرم بچه رو پیش خودت نگه دار

نوشته اصلی توسط آرام 10

زندگی بهتر عزیز ممنون که وقت گذاشتید و نظر دادید ببینید من حرفاتون تا حدودی قبول دارم اما نگفتم من کاملا بیگناهم و همسرم مقصر بوده هدف من از ایجاد این تاپیک این بوده که بتونم بهترین تصمیم رو بگیرم چون خودم رو هم در برابر پسرم و هم در برابر همسرم مسوول میدونم ونمیخوام بعدا به خاطر هیچکدومشون عذاب وجدان داشته باشم و اصلا هدفم این نیست که بگم من آدم خیلی خوب و بی نقصی هستم چون اینجا فضای مجازیه و ما همدیگه رو نمیشناسیم
در مورد اینکه من و همسرم وقت چندانی برای با هم بودن نداریم به همسرم حق میدم اما در این مورد خودش هم مقصره چون تا دیر وقت بیرون از خونه است اما من قبلا یه تاپیک دیگه هم داشتم در مورد ترس پسرم از تنها خوابیدن و با این موضوع شدیدا مشکل داریم و من کاملا به همسرم حق میدم

در حال حاضر درخواست من برای جدایی فقط به دلیل برخورد همسرم با پسرم نیست ما مشکلات دیگری هم داریم و اون روز یه جرقه بود برای آتش گرفتن زندگیمون بزرگترین مشکل من با همسرم لحن بد کلامش هست البته نه فقط با من با همه اینجوریه حتی مثلا برای خرید وارد مغازه میشیم چند تا تیکه به فروشنده میندازه که طرف مغزش سوت بکشه والبته لحن کلامش با پسرم هم همینطوره خودش هم میگه زبونم تند و تیزه و قبول دارم اما دست خودم نیست اخلاقم اینجوریه اما خوب چه فایده که دل بقیه رو بشکنه بعد بگه بی منظور بود
مورد دیگه بی مسوولیتیش هست که فرشته مهربان دلایلش رو گفتن
اما یکی دیگه از دلایلم به خاطر خود همسرم هست من به جز شش ماه اول که با بچه مخالف بودم دیگه مخالفتی نداشتم اما اون هزار جور بهانه داشت چون تکلیفش با خودش مشخص نیست به آینده این زندگی اطمینانی نداره و این چند ساله نه تصمیم به جدایی میگیره نه به موندن و بچه دار شدن من فکر کردم شاید بعد از جدایی دوباره ازدواج کنه و خوشبخت بشه و همونطور که خودش میخواد چند تا بچه داشته باشه
اما در مورد اینکه خودم هم مدیریت درستی نداشتم و نتونستم جو شادی رو به وجود بیارم سهم خودم رو قبول دارم و میدونم مقصرم

ممنونم که منطقی هستین و سهم اشتباهات خودتون رو میپذیرین.
من یه نمونه از مشکلاتتون رو باز کردم عزیزم و مابقی هم به همین صورت.منظور من این نیست که شما مقصر صدر درصد هستین و یا همسرتون بی گناه و قربانی هستن.همه ایراد دارن من شما همسرتون و دیگران اما باید با وجود همه ایرادها همسرمون رو همونطور که هست بپذیریم دوست داشته باشیم و تلاش کنیم زندگیمون رو اونجوری که دوست داریم بسازیم.البته منظورم ایرادهایی هست که غیر قابل تحمل نباشه.
جدا شدن هم اسانه هم ممکن اما بنظرتون حیف نیست که به این راحتی این اتفاق بیوفته؟صلاح زندگیتون رو خودتون بهتر از ما میدونید و ما کنار شما زندگیتون رو تجربه نکردیم و نمیتونیم شمارو کاملا درک کنید اما طبق نظر شیدا اگر مشاوره برید من یقین دارم مشکلتون حل میشه.خیلی زندگی ها مشکل دارن و مشکلاتی بدتر ازین نمیگم شما باید تحت هر شرایطی بسازید و بسوزید اما این ایرادهای همسرتونم مثل خیانت و اعتیاد نیست که زود نسخه این زندگی رو بپیچید.
صندلی پرت کردن همسرتون رو هر کسی میتونه انجام بده وقتی فشار عصبی زیادی روش باشه.منم ممکنه مرتکب همچین کاری بشم و چیزیکه جلوی دستمه پرت کنم حالا یا لیوان یا صندلی(میگم ممکنه بخاطر فشار عصبی این اتفاق بیوفته)اما خب من ادم دیوونه ای نیستم که همسرم نتونه تحملم کنه.
خوبیها و بدیهای همسرتون رو سبکو سنگین کنید.
لپ کلام من اینه هردو در این اتفاقات به یه اندازه سهیم بودین.شما باتوجه به زن بودنتون و نزدیک بودن به پسر و همسرتون راحت تر میتونید بینشون دوستی و محبت ایجاد کنید.همسرتون هم مثل همه ما ایرادهایی دارن اما ایرادهاشون بیشتره یا خوبیهاشون؟
زیر نظر مشاور بخاطر خودتون و همسرتون به فرصت دوباره به این زندگی بدین انشاالله زندگیتون روبه راه میشه

اصلا نگران این نباشید که دادخواست طلاق دادید و یا اینکه مادر و خواهرتان اصرار به جدایی دارند ، آنها اینگونه برخورد می کنند چون شما اینگونه می خواهید مطمین باشید در هر شرایطی آنها حامی شما خواهند بود .

پس گرفتن دادخواست طلاق ، و برگشت به زندگی و همراه کردن خانواده تون کار بسیار راحتیه ، کار مشکل اون تصمیم مهمی است که شما باید برای ساختن زندگی تون بگیرید و به آن عمل کنید.

نگذارید مسایل حاشیه در تصمیم گیری اصلی شما تاثیر بذاره.

به نظرم شما شوهرتون رو خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا نا آگاهانه ، خیلی تحقیر کرده اید ، همون یه ذره اعتماد به نفسی هم که داشته ازش گرفتید.

همسرتون شما رو خیلی دوست داره و شما نتونستید با ظرافت های زنانگی تون نقاط ضعف همسرتون را به نقاط قوتش تبدیل کنید.

آخه دختر خوب ، شوهرت سر میز غذا داره جلوی پسرتون از زنش که شما باشید غیرت نشون می ده و دفاع می کنه ، بعد شما با دفاع از پسرتون حسابی ایشون را ضایع می کنی و به جای اینکه در کنارش باشی در مقابلش قرار می گیری؟ مطمین باش اگر همون موقع می رفتی توی تیم شوهرت نه تنها بحثی نمی شد بلکه عشقولانه ای هم ایجاد می کردی بعدش می رفتی خصوصی با پسرت حرف می زدی و از دلش در می آوردی.

حالا دعواتون شده ، همسرت خودش را کوچیک کرده ، اومده خونه پدرتینا ، سعی می کنه عادی سازی کنه ، باز هم رویه غلطت را ادامه می دی؟

دیگه هیچی از این مرد باقی نمی مونه.

از اونجایی که شما شاغل هم هستی و درآمد خونه هم با شماست ، با توجه به این نمونه رفتاررهاتون زنی در این خونه دیده نمی شه. توی این خونه دو تا نیم چه مرد دیده می شه.

وقتی همسرتون شب ها دیر می آید خونه یعنی رغبتی برای زود آمدنوجود ندارد و به وجودد آوردن این رغبت به عهده خانم و کدبانوی خانه است. و متاسفانه در این خانه زنی دیده نمی شود.



هنوز هم دیر نشده ، لازمه یک سری مهارت ها یاد بگیرید اگر تصمیم به ساختن گرفتید حتما برید زیر نظر یک مشاوره و موازات اون هم اینجا تاپیک باز کنید واز دوستان کمک بگیرید.

سلام به دوستان عزیزم و ممنون از راهنمایی ها تون

غبار غم عزیز یکی از نگرانیهای من همین مساله هست که خیلییی ذهن من درگیر کرده من خودم به شخصه هیچ تجربه ای در مورد اعتیاد ندارم و در این مورد تشخیصی نمیتونم بدم اما چند بار چند نفر این موضوع رو غیر مستقیم به من تذکر دادند مثلا یکی از همکارای خودم یا خانومی که برای نظافت و کارای خونه میامد و ...

من به شدت از این موضوع میترسم و حتی توی ذهن خودم میترسم که راجع بهش فکر کنم اما بعد از اینکه چند نفر غیر مستقیم اشاره کردند رفتم توی نت و خیلی راجع بهش خوندم و متاسفانه خیلی از نشانه هاش به همسرم مطابقت داشت مثلا همین تا دیروقت بیرون بودنش همیشه بدهکار بودنش (البته میدونم شرایط کاری خوبی هم نداره ) عصبانیت و پرخاشگریهای بی مورد و بیخیالی و بی مسوولیت بودنش فشار خون و تپش قلب بالا قرمزی چشمهاش
یکبار هم علی یک سنجاق و یک کاغذ لوله شده از خونه پیدا کرد که زیر کابینت جاسازی شده بود البته علی بیخیال انداخته بودش روی میز آشپزخونه فکر کرده بود وسایل خیاطیه من که دیدمش شکه شدم یکبار هم همسرم برای یک انتخاباتی کاندید شده بود مربوط به صنف شغلی خودش که من مخالف بودم به خاطر یک سری مسایل اما خودش اصرار داشت و کاندید شد یکی از مراحل ثبت نامش آزمایش اعتیاد بود که منصرف شد و گفت باید برای آزمایش یه مقدار پول هزینه کنم و ممکنه اصلا رای نیارم و این پول هم به هدر بره منم با توجه به اوضاع مالیش فکر کردم دلیلش همینه اما بعدها که فکر کردم قضیه به نظرم خیلی مشکوک بود
شاید نود درصد ترس من از برگشت همین مساله باشه اما واقعا نمیدونم چطور باید از این مساله مطمعن بشم بدون اینکه خودش متوجه بشه بهش مشکوک شدم چون حتی اگه جدا هم بشیم نمیخوام بفهمه در این مورد بهش شک داشتم خواهش میکنم اگه دوستان راهی به ذهنشون میرسه کمکم کنن

شیدای عزیز من از حرفاتون اصلا ناراحت نمیشم من واقعیتهارو میپذیرم و میدونم ازدواج ما اصلا همطراز نبوده اون موقعها هم به همسرم گفتم فقط در صورتی پیشنهاد ازدواجش رو قبول میکنم که خانوادش موافق باشند و بهشون حق دادم که مخالفت کنند اما همسرم اطمینان داد که مخالفتی ندارند
خیلی از مشکلات همسرم برمیگرده به خانوادش البته من زیاد رفت و امدی باهاشون نداشتم اما فهمیدم اصلا اهل رفت و امد حتی با اقوام نزدیک خودشون هم نیستن حتی خواهر همسرم که ازدواج کرد بدون هیچ مراسمی و بدون لباس عروس و فقط با حضور خانواده همسرش و خانواده خودش که البته من در آخرین لحظات فهمیدم و با دعوای همسرم با خانوادش اجازه داشتم که حضور داشته باشم که خودش ماجرایی بود
همسرم واقعا هیچ حمایتی از طرف خانوادش نداره و در بدترین شرایط مالی هم اصلا کمکی از اونها نگرفت و هیچ کمکی چه مادی چه معنوی از طرف اونها نداره من اون اوایل ازدواج با خودم فکر میکردم خوب اصلا همسر من اشتباه کرده و اصلا فرضا یه آدم خیلی بد از یک خانواده خیلی بد انتخاب کرده یعنی خانواده اون نباید بخوان ببینن که پسرشون تو چه راهی قدم گذاشته و اصلا نگرانش نیستن ؟
مشاوره رو همسرم قبول نداره اما تو این شرایط اگه بهش بگم فکر میکنم قبول کنه بیاد اما چقدر به توصیه های مشاور عمل کنه نمیدونم

زندگی بهتر ستاره زیبا جناب یه دوست و بینهایت عزیز ممنون از نظراتتون
خواهش میکنم دوستان در مورد مساله اعتیاد راهنمایی کنند خیلی در این مورد نگرانم و حتی فکر کردن بهش من دیوونه میکنه

سلام به همدردیهای عزیز
هیچکی هیچ نظری راجع به اعتیاد نداره ؟ فرشته مهربان خوبم و دوستای مهربون خیلی به کمکتون احتیاج دارم خواهش میکنم اگه کسی راهنمایی به ذهنش میرسه بهم کمک کنه