نوشته اصلی توسط
coastmelody
به آقا یا خانم جوادیان:
متوجه نشدم چرا پیشنهاد میکنید برم دنبال کسی که تابحال ازدواج نکرده...چه کسی تضمین میکنه من اگر با یه مجرد ازدواج کنم خوشبخت بشم ؟ ادمهای مجرد هم ممکنه کسی تو زندگیشون بوده باشه ولی نه محضری و قانونی بعد از مدتی مشکلی پیش اومده باشه و ازش جدا شده باشن و با طرفشون ازدواج نکرده باشن... دوتا مجرد هم میتونن بعدها به این نتیجه برسن که انتخابشون اشتباه بوده و طلاق بگیرن!
من و همینطور طرفم در کلیات ماجرا هیچ مشکلی نداریم! هر دو هم از لحاظ فکری هم تحصیلات هم موقعیت اجتماعی کاملا متچ هستیم. ولی نمیشه به خاطر کلیات از جزییات گذشت. مشکل اینه که ادمها فقط میتونن از طرف خودشون مطمئن باشن نه از طرز رفتار و فکر طرف مقابلشون... این باعث ایجاد شبهه هایی میشه و کار رو سخت میکنه .. ترس ایجاد میکنه... منم مثل همه دخترهای دیگه دوست ندارم پامو جایی بذارم و بترسم که ایا زیر پام یروز خالی میشه یا نمیشه... در عین حال هم نگرانیهای طرفم رو درک میکنم و نمیگم چیز مهمی نیست. ولی جرات این ریسک رو تو زندگیم ندارم.
حتی داشتن حق طلاق هم بنظر من چیز ارزشمندی نیست...هرچند طرفم حاضر این حق رو بمن بده ولی من حسم این هست که اگر بخوام این حق رو بگیرم با این ذهنیت وارد زندگی میشم که هر وقت از هم خسته شدیم میتونیم هرکدوممون بریم "سی خودمون!!" یعنی انگار چیزی نیست که تعهد رو یاد اوری کنه... واین منو میترسونه.... البته به خانمهایی که تصمیمشون این طور بوده احترام میذارم ولی من نمیتونم چنین ریسکی رو قبول کنم
علاقه مندی ها (Bookmarks)