موضوع: برگشت زنم بعد از طلاق ( یک سرگذشت تلخ و پر از عبرت)لطفا کمک کنید

نوشته اصلی توسط maryam.mim

سلام دوست عزیز

زندگی شما من رو یاد زندگی یکی از نزدیکانم انداخت. دایی من مثل شما مرد پاکی بود و البته چون اون زمان دوستی یا آشنایی قبل ازدواج نبود خواستگاری می رفتن و در این خواستگاری ها عاشق یک دختر خانم شد طوری که من که دختر بچه 10 ساله بودم دلم می خواست همچین مردی عاشقم شه و کارهایی که داییم برای نامزدش می کرد رو برای من انجام بده. ایشون برای نامزدش سنگ تموم می ذاشت چون اولین عشقش بود مثل شما . همه کاری کرد پول جمع کرد و هر چه دختر خانم خواست انجام داد ماشین خوب گرفت خونه جای خوب اجاره کرد و ...

جشن عروسی مجللی هم گرفتن و ماه عسل رو یایی اما چشمت روز بد نبینه 3 روز بعد از اینکه از سفر برگشتن دختر خانم دعوایی راه انداخت که من شما رو نمی خواستم به زور ازدواج کردم عاشق پسرعموم بودم و می خواستم حرصش رو در بیارم و اینکه یکبار لباس عروس بپوشم ببینم چه شکلی می شم. می خوام بگم یه نفر تا این حد می تونه از نظر روانی مشکل داشته باشه. فکرشو بکنید زندگی یه پسر پاک و مهربون رو به خاطر چه چیزهایی تباه کرد . من کوچیک بودم ولی قشنگ یادمه داییم ساعت 2 نصفه شب اومد خونه ما و تا صبح اشک ریخت . دلم براش کباب شد هر چند من فقط صداش رو می شنیدم .

آدم با آدم فرق داره اما فکر نمی کنم قدرت شما کمتر از قدرت دایی من باشه. با اینکه خیلی داغون بود همه چیز رو پذیرفت طلاقش داد و کلاس موسیقی رفت و مطالعه کرد تا تونست خودش رو دوباره سر پا کنه و یک سال بعد با زن داییم آشنا شد می تونم قسم بخورم این زن از نظر من یه فرشته است به قدری مهربون و آروم ومتینه که گاهی بد اخلاقیهای الان داییم رو میبینم می گم زن داییم واقعا خوبه. الان عشقشون توی خانواده معروفه با وجود دو بچه هنوز جو خونه اشون گرمه. من خودم به شخصه انقدر رفتار خوب زن داییم با داییم رو دیدم که ایشون رو الگو برای زندگی خودم قرار دادم.

این رو برات نوشتم که بگم من با چشم دیدم که خداوند گر ببندد ز حکمت دری ز رحمت گشاید در دیگری.

اون خانم رو فراموش کن حتی اگه باز هم برگشت فکر کن رفته خارج دیگه دستتم بهش نمی رسه تمرکز کن روی بازپروری حس های خوب خودت کلاس موسیقی و ورزش برو بعد از یه مدت که فکر کردی حالت خوبه تمرکز کن روی شناخت دخترهای مجرد اطرافت توی محل کار یا دانشگاه یا هرجایی یه مدت از نظر رفتاری زیر نظر بگیر بدون اینکه علاقه ای نشون بدی یا حرفی به کسی بزنی اگه از نظرت نرمال بود برو جلو. سعی کن دنبال دخترهایی بگردی که مهربون باشن و خانواده توی زندگیشون نقش پررنگی داشته باشه. بعضی افراد هستن خانواده با آبرو و خوبی هم دارن ولی انقدر با دوستاشون می گردند که تربیتشون از دوستاشون نشات می گیره تا خانوادشون.

امیدوارم هر چه زودتر به آرامش برسی و تحقیر شدم و ساده بودم و گول خوردم و اینارو همه رو بریز دور. تو خوب و با شخصیت بودی و کاری که به نظرت درست بود رو انجام دادی و نکته مثبتی که کارت داشت این بود که دیگه هیچ وقت حسرت اینو که بهش فرصت ندادم رو نمی خوری.

دیگه ایشون رو طلاق ذهنی هم بده و هر مشکلی داره به خودش مربوطه نه شما چون شما در زندگی ایشون هیچ کاره اید الان.

موفق باشی

سلام بر شما و خیلی ممنون از حرفاتون ...امیدوارم بتونم به خودم برگردم .. و همچنین اینو مطمینم دخترایی که تو زندگیشون مردهای پاک و عاشقی مثله دایی شما قرار میگیرند اگه پسشون بزنن خودشون ضرر میکنن و اینو آینده ثابت خواهد کرد ...به پروردگار قسم که این سه ماه آخری اصلا فراموشش کرده بودم ..کلا داشتم به زندگی بر میگشتم ..به خصوص از یه ماه قبل از عید ..دیگه داشتم دنبال یه دختر خوب میگشتم برای زندگی ..این بی معرفت برگشت و کل ذهن و آرامشمو بهم ریخت ..اصلا نمیدونم هدفش چی بود ...اصلا و ابدا هدفش رو درک نمیکنم که چرا برگشت اونم بعد از 9 ماه بعد از طلاقش....اگه نامزد کرده بود یا زندگیه خوبی داشت اصلا چرا باید بیاد منو حرص بده ..آخه اینا وجدان ندارن ؟ معرفت و انسانیت سرشون نمیشه؟ اگه هم واقعا پشیمون بود و دوس داشت بیاد زندگیشو پس بگیره پس چرا با این روش ؟ واقعا از درک این کارش عاجزم ..کاش کسی بهم میگفت منظورش از این حرکت چی بود
واقعا دیگه خودم حالم از رفتارا و کاراش بهم میخوره

دوست عزیز

می دونم خیلی برات سخته و می فهمم که روز و شب به این فکر کنی که چرا برگشت؟ یا چرا من باید این بلاها سرم بیاد؟ شما اصلا فکرکن یه آدم مریض بوده که می خواسته شما رو اذیت کنه. چه اهمیتی داره ؟ هدفش هر چی بوده انسانیت و انسان دوستی توش نبوده پس منطقیه ادم برای کسایی که انسانیت براشون کم اهمینه خودش رو عذاب نده.

دنبال کشف رمز رفتار ایشون نباش من توی دو سال اخیر که سختیهای زیادی کشیدم این رو فهمیدم که یه سری از آدما هستن که هیچ جوره نمی شه رفتارشون رو درک کرد اصلا با منطق آدم و هر منطقی که بشناسی قابل شناخت نیست رفتارهاشون. اوایل هم سعی داشتم بفهممشون اما دیدم خودم رو اذیت می کنم و زمانی رو که برای بهبود حال خودم باید بذارم یا ورزش کنم نشستم به گذشته ای که تموم شده و رفته فکر می کنم

پس توصیه ام رو به عنوان خواهری که آینده ماجرایی مثل ماجرای شما رو دیده و همچنین شوکی تو زندگیش وارد شده و خداروشکر الان با تجربه های بیشتر رو به بهبوده اینه که دنبال کشف گذشته و پیدا کردن چراها نرو. تمرکز کن روی حال الانت که چیکار کنی دوباره به هم نریزی یا حالت رو خوب کنی. به نظرم اولین کار بلاک کردن شماره اون خانمه.

هر بار خواستی به این فکر کنی که چرا برگشت به خودت بگو ولش کن دوباره رفت هر وقت باز برگشت بهش فکر می کنم. کلا هر بار بهش فکر کردی بگو ولش کن شب بهش فکر می کنم. بتونی فکرت رو مهار کنی حالت خیلی بهتر می شه. اصلا به خودت بگو واسه اون 400 تومن برگشت پس ارزشش رو داره دوباره به خاطرش بهم بریزم ؟

دیگه نذار برگرده و به همت بریزه تو قدرتش رو داری و لایق بهترین زندگی ها هستی.

بعید میدونم همسر سابقتون الان با نامزدش اوضاع خوبی داشته باشه و فقط قصدش اذیت کردن شما باشه. به نظر میرسه ایشون هم تکلیف خودش رو نمیدونه. یا این که از روی عادت دلتنگ شده و باز با هم صحبت کردین پشیمون شده و دوباره بیخیالتون شده.

چیزی که من احساس می کنم اینه که دوست داشتن در زندگی شما بوده. اما هردو طرف نتونستین زندگی رو مدیریت کنین. همیشه خوب بودن و یکطرفه محبت کردن هم راه حل درستی نیست.
در مورد دیدار مجددتون هم هر دوطرف رفتارتون منطقی نبوده و بیشتر احساسی بوده.

شما الان فقط به فکر خودتون باشید. اگه برگشتن به زندگی قبل برای شخص شما مفیده به فکر چاره باشین. اما اگه میدونین آینده ای در اون زندگی نخواهید داشت دیگه فکرتون رو از اون رها کنید. به هر حال شما بخش زیادی از راه جدایی که طلاق هست رو رفتین. شاید عوض کردن محیط بهتون کمک کنه.

سلام آقا بهنام
9 ماه برای بازسازی کامل روح و روان شما زمان زیادی نیست مخصوصا اگر در کنار مشاور این دوران رو طی نکرده باشید و تکنیک های مناسب رو بکار نگرفته باشید . طلاق جزو پراسترس ترین وقایع زندگیه هرفرده. شما حل مساله رو سپردی به گذر زمان و به مشاوره گرفتن از افراد غیر متخصص بسنده کردی و با وجود این عملکردت بد نبوده .
شما در برابر حرف های همسر سابقت متزلزل شدی و احساس کردی دوباره به وجودش نیاز داری چون توی این 9 ماه تلاش نکردی تا ریشه ای مسائلت رو حل کنی. باید نسبت به مساله ات بصیرت و آگاهی پیداکنی تا گرفتار مشکل یا مشکلات مشابه نشی. شما هنوز به آگاهی نرسیدی که مشکل چیه و کجاست؟ هنوز به درک جامع از شرایطت نرسیدی حتی شاید خودت و نیازهاتم به خوبی درک نکردی و نشناختی.
شما که دانشجوی خوبی هستید و حتما در دانشگاه خوبی درس می خونید توی این 9 ماه به مرکز مشاوره دانشگاهتون رفتید؟ از یک مشاور معتبر مشورت گرفتید؟ احتمال وجود افسردگی رو در خودت بررسی کردی؟
آقا بهنام شما علاوه بر اطلاعات نیاز به انجام گام به گام تکنیک های مختلف دارید و حتما این رو باید با یک مشاور پیش ببرید.
شما مثل راننده ای هستید که برای اولین بار تصادف کرده حالا به جای رفتن به تعمیرگاه داره از تجربه ی بقیه راننده ها استفاده میکنه و فقط این زمان رو کش میده بدون هیچ سودی. درحالیکه اگر به یه تعمیرگاه بری شاید یه هفته ماشینت بمونه و بعد درست بشه. حالا در کنار رفتن به تعمیرگاه اگر از نظر رانندگان باتجربه هم استفاده کنی بد نیست اما اول تعمیرگاه!
آقا بهنام شما هم اول تعمیرگاه! روان شما بیش ازین نیازمند توجه و مراقبت شماست .

نوشته اصلی توسط بهاره جون

بعید میدونم همسر سابقتون الان با نامزدش اوضاع خوبی داشته باشه و فقط قصدش اذیت کردن شما باشه. به نظر میرسه ایشون هم تکلیف خودش رو نمیدونه. یا این که از روی عادت دلتنگ شده و باز با هم صحبت کردین پشیمون شده و دوباره بیخیالتون شده.

چیزی که من احساس می کنم اینه که دوست داشتن در زندگی شما بوده. اما هردو طرف نتونستین زندگی رو مدیریت کنین. همیشه خوب بودن و یکطرفه محبت کردن هم راه حل درستی نیست.
در مورد دیدار مجددتون هم هر دوطرف رفتارتون منطقی نبوده و بیشتر احساسی بوده.

شما الان فقط به فکر خودتون باشید. اگه برگشتن به زندگی قبل برای شخص شما مفیده به فکر چاره باشین. اما اگه میدونین آینده ای در اون زندگی نخواهید داشت دیگه فکرتون رو از اون رها کنید. به هر حال شما بخش زیادی از راه جدایی که طلاق هست رو رفتین. شاید عوض کردن محیط بهتون کمک کنه.

سلام بر شما ..خب معلومه رابطه ي ما سر شار از دوست داشتن بوده ..اگه نبوده پس چطوري 6 سال با هم بوديم ؟ و تصميم گرفتيم ازدواج کنيم ؟
به هر حال به قول خودش راه آخر رو اول رفتم و از درخواست طلاقم به شدت پشيمانم و عذاب وجدان شديدي دارم ....اينو خودش گفت ....
گفتم آدمايي عذاب وجدان ميگيرن که کار بدي بکنن ...تو چرا عذاب وجدان داري وقتي حس ميکني طلاقت کار خوبي بوده ...گفت چون ترکت کردم ..چون اون همه زحمتت رو ناديده گرفتم و رفتم ....
ميگه همون اوايل يه خواستگار داشتم که ازم پرسيده چرا از شوهرت جدا شدي ؟ گفتم بهش چون يه سري جزييات پيش اومد ..بلد نبوديم مديريتش کنيم و راه آخر رو اول رفتيم ...
فکر کنم اصلا خواشتگار هم نداشته و دروغ گفته ..يا اينکه خواستگارش فهميده اين اهل زندگي کردن نيست بيخيالش شده ...چون همين حرفش که ميگه راه آخر رو اول رفتم خودش نشان دهنده ي اينه که اين خانوم اهل موندن و حل کردن مشکلات نيست بلکه تا تقي به توقي بخوره فورا اقدام به طلاق ميکنه ....
در ضمن ميگه اين يکي خواستگار هم که دارم به صورت سنتي اومده و از فاميلامونه ....منو بهش قول دادن ...
من برام جاي سواله که چطور يه دختر طلاق گرفته بعد از 9 ماه فقط اين همه خواستگار داره ..اونم دختري که خيلي هم معمولي هست ...نه کارمنده ..نه هنرمند ...نه اهل زندگي کردن ...و نه اهل تفکر و منطق ...کسي هست که از لحاظ ظاهري هم متوسطه ...من موندم اين همه خواستگار تو اين 6 سال کجا بودن که نيومدن ..و تا من طلاقش دادم ريختن تو خونه شون ؟
واقعا هر جور حساب ميکنم ايشون فقط براي تحريک غيرت و اعصاب خوردي من دارن اينکارو ميکنن ...
و مورد آخر اينکه ميگه نامزدم کارمند آموزش و پرورشه ..و خيلي هم از لحاظ ظاهري خوبه ...و چيزي هم از خوبي ها از تو کم نداره.... ..ولي من خودم اگه بخوام ازدواج کنم و ازدواج و خواستگاريه اولم باشه هر گز يه دختر رو که به تازگي طلاق گرفته انتخاب نميکنم ولو اينکه باکره باشه ....دليلم اين هست که اين خانوم هنوز خيلي زوده براي ازدواج مجددش و ذهن و روح و روانش درگيره يکي ديگه ست ...به خصوص اينکه ديگه همه تو فاميلاشون ميدونن اين خانوم با من رابطه ي عاطفي قوي برقرار کرده ..اگه انتخاب کنم حتما کسي رو انتخاب ميکنم که حداقل سه چهار سال از طلاقش گذشته باشه ..تا ذهن و روحشو تونسته باشه آروم بکنه ...
من خودمم براي همين موضوع تا حالا ازدواج مجدد نکردم ..چون ميگم ميرم خواستگاريه يه نفر ..حتي اگه بهترين دختر دنيا هم باشه ..چون ذهنم يه جا ديگه درگيره هرگز احساس خوشبختي و خوشحالي نميکنم در موردش ....به خصوص اينکه خودش ميگه به خاطر ترس از تنها شدن و تنهايي راضي شدم نامزد کنم که اگه اين مورد تنها دليل نامزديش باشه حتما زندگيش تباه خواهد شد...
خودش ميگه دليل زنگ زدنم بيشتر به خاطر دلتنگيم بوده و روزهايي که از تو دور بودم زندگيم جهنم بوده و از خدا خواستم يه بار ديگه ما رو بهم برسونه ....فقط نميدونم چرا وقتي من گفتم بيا در عمل بازم بهم برسيم ميگه نه ..شروع کرد به کنار کشيدن ...

نوشته اصلی توسط Eram

سلام آقا بهنام
9 ماه برای بازسازی کامل روح و روان شما زمان زیادی نیست مخصوصا اگر در کنار مشاور این دوران رو طی نکرده باشید و تکنیک های مناسب رو بکار نگرفته باشید . طلاق جزو پراسترس ترین وقایع زندگیه هرفرده. شما حل مساله رو سپردی به گذر زمان و به مشاوره گرفتن از افراد غیر متخصص بسنده کردی و با وجود این عملکردت بد نبوده .
شما در برابر حرف های همسر سابقت متزلزل شدی و احساس کردی دوباره به وجودش نیاز داری چون توی این 9 ماه تلاش نکردی تا ریشه ای مسائلت رو حل کنی. باید نسبت به مساله ات بصیرت و آگاهی پیداکنی تا گرفتار مشکل یا مشکلات مشابه نشی. شما هنوز به آگاهی نرسیدی که مشکل چیه و کجاست؟ هنوز به درک جامع از شرایطت نرسیدی حتی شاید خودت و نیازهاتم به خوبی درک نکردی و نشناختی.
شما که دانشجوی خوبی هستید و حتما در دانشگاه خوبی درس می خونید توی این 9 ماه به مرکز مشاوره دانشگاهتون رفتید؟ از یک مشاور معتبر مشورت گرفتید؟ احتمال وجود افسردگی رو در خودت بررسی کردی؟
آقا بهنام شما علاوه بر اطلاعات نیاز به انجام گام به گام تکنیک های مختلف دارید و حتما این رو باید با یک مشاور پیش ببرید.
شما مثل راننده ای هستید که برای اولین بار تصادف کرده حالا به جای رفتن به تعمیرگاه داره از تجربه ی بقیه راننده ها استفاده میکنه و فقط این زمان رو کش میده بدون هیچ سودی. درحالیکه اگر به یه تعمیرگاه بری شاید یه هفته ماشینت بمونه و بعد درست بشه. حالا در کنار رفتن به تعمیرگاه اگر از نظر رانندگان باتجربه هم استفاده کنی بد نیست اما اول تعمیرگاه!
آقا بهنام شما هم اول تعمیرگاه! روان شما بیش ازین نیازمند توجه و مراقبت شماست .

سلام بر شما و ممنون از راهنمایی هاتون ...راستش من خودم اصلا بعد از طلاق به مشاوره و آدمای متخصص مراجعه نکردم ..چون به نظر من گذر زمان خودش بزرگ ترین مشکلات رو تا حدودی حل میکند ....من یکی دو ماه اول به شدت زجر کشیدم ولی بعدش خورده خورده تونستم تا حد زیادی خودمو بازسازی کنم ....دیگه این سه ماه آخری کلا اون خاطرات و اینا برام مثله یه خواب شده بودن ...از نظر خودم به بهترین نحو تونستم خودمو جمع کنم ...
حالا هم وقتی برگشت حالا با هر دلیلی بوده ...فقط میدونم کارش اصلا درست و انسانی نبوده ....آخه زندگیه منو بهم زدن ..یا اعصاب منو داغون کردن و منو حرص دادن چه فایده ای برای اون داره؟
حالا هم حدود چند روزه که اصلا باهاش ارتباط نداشتم ..خدا رو شکر خیلی حالم بازم خوب شده ..به خصوص با توجه به اینکه من همه ی تلاشمو رو انجام دادم که ایشون اولا طلاق نگیرن و دوما بعد از طلاقش هم تمام سعیمو کردم که برگرده ....ولی وقتی میبینم اون اصلا دوس نداره برگرده و هنوزم همون آدم سابق و دم دمی مزاج هست و از طرف خودمم همه ی تلاش ها و راهها صورت گرفته تا برگردن ..دیگه خود به خود سرد شدم ازش ....و حسرت هم نمیخورم چون همه تلاشمو کردم ...
به نظرم هر کسی واقعا دلش با کسی باشه و اونو واقعا بخواد تا پای جونش برای بدست آوردنش میجنگه ...و من این کارو کردم ..ولی وقتی میبینم اون اصلا حتی حاضر نیست برای بدست آوردن من با خانواده ش حرف بزنه ...پس بر دو سویه بودن این عشق شک میکنم ...
به قول دوستان بهتره آدم عشق رو فدای کسی بکنه که قدر عشق رو بدونه ...نه کسی که اصلا نمیدونه عشق چی هست ..

من خیلی تلاش میکنم وارد این موضع نشم. می دونم حساسیت ایجاد میکنه.
ولی از کارشناسان و مدیران سایت تقاضا می کنم با دید تحلیلی، نگاه همه جانبه به این تاپیک داشته باشند.

تقریبا تمامی اظهارات بیان شده احساسی و بدون درنظر گرفتن این واقعیت است که در این مسائل (تقریبا) همیشه دو طرف نقش دارند. اتکا به دلایل یک طرف دعوا، آنهم در شرایطی که از پاسخ به سوالاتی که می تواند (تاکید می کنم می تواند و نه حتما) کاستی های مدعی رو آشکار کنند امتناع می گردد، دلیل کافی برای عدم تائید فرد است. حداقل تاوقتی که اون جنبه های تاریک رو روشن کند.

یک نوع نگرانی هم نسبت به این تاپیک دارم که فعلا ترجیح میدم سکوت کنم.