موضوع: چرا نمیتونم همسرم رو دوست داشته باشم؟

سلام دوستان.باز هم ممنون از جواب های عالیتون

نوشته اصلی توسط Shayeste

به نظر من اختلاف سني مناسب يكي از موهبت هاي ازدواجه! فكر كنم بايد يه مدت با يه مرد كم سن و سال تر زندگي ميكردي تا متوجه بشي كه چقدررررر باهم اختلاف و درگيري پيدا ميكنين. از نظر من و اونچه كه تو اطرافيان ديدم، اونهايي كه دو سه سال اختلاف سني دارن، بحث ها و دعواهاشون خيلي زياده و خيلي وقتا خانم در تلاشه كه تو مسائلى كه از نظر خودش بديهي به نظر ميرسن با شوهرش به توافق برسه. البته يك جورهايي هم زندگيشون پرتكاپوتر ميشه. احتمالا براي شما اين يك نواختي يك جور بي انگيزگي ايجاد كرده. تصور ميكني شوهرت نسبت به تو خيلي بي حال تر و بي حوصله تره.
بايد بهت بگم كه مردي كه مياد سراغ يه دختري با سن و سال كمتر اتفاقا خيلي خوب هم پتانسيل پذيرش شور و هيجانات سنين كمتر رو داره. اين دقيقا تويي كه ميتوني به اين زندگي مسير بدي و مطمئن باش همسرت استقبال ميكنه. حالا مثلا خوب بود با همسرت حتي سر نوع تفريحات و هيجانات زندگي درگيري پيدا ميكردي؟ الان ناراحتي از اينكه ميتوني خودت اين مسيرو به دست بگيري و همسرت هم پشتيبانيت كنه؟ بهتر نيست به جاي غم برك زدن، افسار زندگي رو بگيري دستت و بتازوني؟؟

اطرافيان هم كلا هميشه يه حرفي براي گفتن دارن و هرچه كه بتونن احساست از زندگيت رو دريافت كنن (يعني يا زياد شاد باشي يا زياد ناراحت) بيشتر هم اظهار نظر ميكنن. انگار كسي بهشون گفته بفرما تو اينجا جاي حرفاي شما خاليه!! كمي براي حريم زندگيت بيشتر ارزش قائل باش. منظورم اين نيست كه جوابشون رو بدي منظورم اينه كه طوري صحبت كني كه به فرد بفهموني پاشو از گليمش دارزتر كرده و دفعه بعد جرات اين كارا رو پيدا نكنه.

یعنی از دواج با یک فرد کم سن تر اینقدر دردسر داره؟؟ بحث برای نوع تفریح؟؟!!! بهش فکر نکرده بودم و نیدده بودم در این حد مشکل رو...
منم زندگیم با شوهرم تا الان چندین بار به چنین تکاپو و البته طوفانهایی رسیده...اونقدرم بی لطف نبوده
من جوابشون رو نمیدم راستش.ازم بزرگترن .نمیتونم ناراحتشون کنم

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط جوادیان

سلام

شرایط شما و زندگیتون با شوهرتون خوبه

من اینو از حرفای شما برداشت میکنم..

شما سر ازدواج هم ایشونو پسندیدید ولی الان طبق حرفهای تحریک امیز و شیطنت اطرافیان فک میکنید میتونستید ازدواج بهتری داشته باشید ..اما چن سال بگذره شما دنباله ارامش خواهید گشت نه این جور چیزها.. و به این زندگی

عادت خواهید کرد و افکار مجردی از ذهنتون خارج خواهد شد.. وقتی ایشون لباس مرتبی میپوشه.. اخلاق خوبی داره و براتون کم نمیذاره یعنی مرد زندگیه

از امروز بر خودتون زندگی کنید ..چیزهائی که دوست دارین و برا خودتون بخرید.. برید باشگاه ثبت نام کنید .. به کارهایی که علاقه دارید بپردازید تا این حس سرکوب شده تون ارضا بشه ..

یه مدت که بگذره سر هر حرف دیگران لبریز نخواهید شد

باز هم سلام.مرسی از جواب هاتون...
امیدوارم اینایی که میگین اتفاق بیفته و دیگه با هر چیزی بهم نریزم. بعله مرد زندگیه خداروشکر.البته گفتم شرایط ما زیاد نیس که خوب شده.قبلا خیلی بد بودیم.شایدم اونم بخاطر رفتارهای من بوده... امیدوارم دیگه نخواد دنبال این باشم که ببینم شوهر منم ویژگی مثبتی داره و شانس نیاورده که من از هول حلیم افتادم تو دیگ

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط Ramin231

لازمه بیشتر مشغول بشید ... تاثیر پذیری از کسایی که ظاهر زندگی شمارو میبینن، خیلی میتونه بهتون آسیب بزنه.
اینکه پرسیدم دوستاتون هستن، برای این بود که دیدم زندگی هایی سر دخالت ها یا تشویق ها و حرف های بیجای به اصطلاح دوستان نزدیک یا خانوادگی از هم پاشیده...

شما و همسرتون ستون های اصلی آینده ای هستین که میسازین، پس بیشتر روی ویژگی های خوبشون تمرکز کنید، تاثیر پذیری از ایشون داشته باشید و از خودتون انتظار نداشته باشین یه روزه عاشق بشید... هدف گذاری برای آینده خیلی به عملگرایی کمک میکنه

من فکر کنم منظورتون رو از دوست صمیمی درست متوجه نشدم... هم فامیلن.هم دوست. و اینکه من واقعا مشغولم.فرصا سر خاروندن ندارم ولی فکرم همیشه برای خودش جاهای دیگه میپره. بعله باید واقعا روی نکات مثبتش خیلی بیشتر تمرکز کنم تا بتونم یکم رو خودم مسلط بشم.شمام برام دعا کنید لطفا...