موضوع: مشكل دوستم با نامزدش

سلام

من هم معتقدم دوست شما زیادی داره وسواس نشون میده و خصوصا که فعلا سر خونه زندگیش هم نیست یعنی عملا آقا توی خونه خودشون و خانم هم توی خونه خودشون دارن زندگی میکنن
شاید اگر زندگی مشترکشون آغاز شده بود خانم میتونست ناراحت بشه که چرا تنهاش گذاشته و رفته ولی الان چنین موضوعی قابل تفکر نیست

ولی در رابطه با صحبتهای عشق آفرین عزیز
در رابطه با اون جمله
که زن باید قبول کنه اولویت چندم همسرش باشه
اینو اصلا قبول ندارم
یادمه توی سریال خانه سبز بود که می گفت یک خانواده سبز هیچ وقت اجازه نمیده فرزند براش نسبت به همسرش در اولویت باشه و یک همسر برای همسرش همیشه در اولویت اول هست.
در مورد سایر افراد هم فرق نمی کنه. با چه منطقی میشه گفت والدین یا فرزند اولویت های قبل از همسر هستن
آیا هیچ مردی این شرایط رو می پذیره و قبول می کنه که یه زن بخواد بپذیره

هر کسی باید به همسرش ثابت کنه که اولویت اولش هست توی زندگی
در عین حال هر کسی والدینش رو و فرزندش رو هم حتما دوست داره
اولویت اول بودن به معنای دوست نداشتن بقیه نیست
بقیه رو هم حتما دوست داره و هم براشون احترام قائل هست

و تصور می کنم افرادی که این موضوع رو مطرح و تایید می کنن به احتمال زیاد مجرد هستن

نوشته اصلی توسط فکور

ولی در رابطه با صحبتهای عشق آفرین عزیز
در رابطه با اون جمله
که زن باید قبول کنه اولویت چندم همسرش باشه
اینو اصلا قبول ندارم
یادمه توی سریال خانه سبز بود که می گفت یک خانواده سبز هیچ وقت اجازه نمیده فرزند براش نسبت به همسرش در اولویت باشه و یک همسر برای همسرش همیشه در اولویت اول هست.
در مورد سایر افراد هم فرق نمی کنه. با چه منطقی میشه گفت والدین یا فرزند اولویت های قبل از همسر هستن
آیا هیچ مردی این شرایط رو می پذیره و قبول می کنه که یه زن بخواد بپذیره

هر کسی باید به همسرش ثابت کنه که اولویت اولش هست توی زندگی
در عین حال هر کسی والدینش رو و فرزندش رو هم حتما دوست داره
اولویت اول بودن به معنای دوست نداشتن بقیه نیست
بقیه رو هم حتما دوست داره و هم براشون احترام قائل هست

و تصور می کنم افرادی که این موضوع رو مطرح و تایید می کنن به احتمال زیاد مجرد هستن

سلام. ممنونم از شما.
خوشم میاد شیدا جان سریعا اصل مشکل رو میگیرن و اون ایمیج عشق بیمارگونه رو فرستادن. ممنون.
مسائل رو قاطی نکنید. اشاره من هم من باب اولویت به همین بود. نه وظایف. این خودخواهیه که بخوای فقط برای تو باشه، همه فکر و ذکرش تو باشی و طبق میل تو رفتار کنه و بخوای برای نگه داشتنش یه قفس بسازی صحیح نیست. خیلی از خانوم ها میخوان اینجوری اولویت باشن و همه این اشتباهات بخاطر عدم تشخیص عشق از تملک خواهی هست.

من منفعل بودن زن رو تایید نمیکنم. بلکه میگم: ازدواج با دوست دختر دوست پسری فرق داره و اینو خیلی ها متوجه نیستند و این اولویت رو برای مصداق فعلی به کار بردم. آب طالبی که نمیگیرم که بگم " اولویت با شوهرمه، اگه تهش موند به بچه ها هم میدم!" داریم در مورد نقش هر فرد صحبت میکنیم. مثلا همانطور که خانوم x نقش همسری داره، نقش خواهری هم داره، نقش فرزندی داره، نقش مادری داره و ...

صحبت من یه نظر شخصی و یه توصیه بر گرفته از دین هست. نه خانه سبز ! و مخاطبم خانوم هاست و نه آقایون و طبق کلام خدا :

اولویت در هر امری نه خواست زن هست و نه مرد، فرمان پروردگار هست.
1. از فرامین خدا هم اطاعت از فرامین پیامبر و سپس پدر و مادر هست تا جایی که خواست پدر و مادر مخالف فرمان خدا نباشه.
2. و از فرامین خداوند به زن اطاعت از فرامین شوهر هست تا جایی که با خواست پروردگار مخالف نباشه.
و میشه از 1 و 2 دریافت که زن نباید مانع از احسان و پیروی مرد از پدر و مادرش بشه مگر مخالف خواست پروردگار باشه.

همچنین خداوند به مردان میگه زن رو از جنس خودتون آفریدیم که کنارش به آرامش برسید و در آیه ای دیگر میگه مرد رو به زن (در امورمربوط به سرپرستی) برتری دادیم از اینرو مردان سرپرست زنان و البته خدمتگزار آنان هستند.
اینجا وظیفه و نقش اصلی هر کسی مشخص میشه. اینجا معنای اولویت رو بهتر میشه فهمید. مثلا مردی که وظیفه سرپرستیشو بجا نیاره بگه "تو برو واسه خودت کار کن. من میخوام از پدر مادرم سرپرستی کنم"
اما آیا اگه بگه: " من پول ندارم این بچه رو بزرگ کنم، تو هم شیر نده بهش تا وقتی مرد! " زن باید بگه اولویت با شوهرمه؟ بذا بمیره؟
حتما وقتی حضرت علی (ع) میخواست بره جنگ، حضرت فاطمه (س) باید میگفت: "نه بشین خونه، دوست ندارم بری جنگ، من و بچه هات مهم تریم!" خب معلومه که اینطور نبوده. چون هیچ کدوم پی نفس و دلبخواه خودشون نبودن. هر دو هدف مشترک داشتن، پرستنده خدا بودن. معلومه که حضرت فاطمه در خیر رسانی های حضرت علی هیچ ممانعتی نداشته. مشخصه که حضرت فاطمه خودش میخواسته تربیت فرزندانش برای حضرت علی یک اولویت باشه، حتی اگر متحمل سختی ها و محرومیت هایی می شده. و مسلمه امام علی کم نمیذاشته برای سرپرستی او همانطور که حضرت فاطمه کم نمیذاشته برای آرامش همسرش. در غیر اینصورت فرمان پروردگار رو اطاعت نکرده بودن که!

نمیخوام اینجا سخنرانی مذهبی کنم. همیشه هم تا حد امکان پرهیز کردم از این کار، چون اینجا مکانی نیست که همه به مسائل دینی اعتقاد داشته باشن و پاسخ ها بایستی روانشناسی باشه. برای همین هم در پست ابتداییم از واژه " به نظرم " استفاده کردم که شخصی بودنش رو لحاظ کنم.

چون معتقدم زن نباید از حد و حدود خودش تعدی کنه. لازمه مثل حضرت فاطمه در اهداف خیر شوهرش کنارش باشه، نه مقابلش. و اون مسیری که از یه جایی به بعد نمیشه تنهایی پیمود ، با هم طی کنن. این کوته فکری هست که ازدواج فقط به هم زیستی محدود بشه.

من که بزرگترین آرزوم اینه به مرحله ای برسم که توی تمام امورم اولویت اولم خدا باشه و انتخابم کسی خواهد بود که مانند خودم اولویت ابتداییش خدا باشه. نمی خوام برام بمیره، واسم تب کنه، هرجوری خواستم رفتار کنه، قید خانواده اش رو بزنه. همین که مطابق خواست خدا رفتار کنه واسم کافیه. تا پارسال نظرم این نبوده ها. به این بیماری های عشق گونه!!! زیاد دچار شدم که به این نتیجه رسیدم! باری صلاح مملکت خویش خسروان دانند.