موضوع: شوهرحساس و شکاکم رو با بد بیاری که آوردم حساس تر کردم

با سلام


ممنون از پاسختون




اینکه فرمودید شوهرتون اعتماد به نفسش ضعیفه ولی در محیط کار مجبوره خودش را با اعتماد به نفس نشون بده نشون میده هم عزت نفس پایینه و هم اعتماد به نفس !

ما اعتماد به نفس کاذب داریم !! ولی عزت نفس کاذب نداریم !!

عزت نفس هم از حس ارزشمندی به خودمان و دیگران می یاد،،،،، از عدم قضاوت خودمون و دیگران - از حس خودآکاهی و... می یاد

و فرمایشات شما نشون میده ،،، باید شوهرتون رو همه ی این ها کار کنه ( عزت نفس - اعتماد به نفس )

وقتی حضوری مشاوره برید اون مشاور با پرواز به اعماق شوهرتون میتونه کامل متوجه بشه علت ها چیست



در این زمینه شوهرتون باید از مشاور تمریناتی بگیره و انجام بده .



............................


اون که فرمودید در شغلش موفق هست ،، الحمد الله نشانه خوبی هست - پس به ذهن و فکرش تا حدودی کنترل داره ! و کار درمان را آسون تر میکنه


............................



اون که فرمودید خسیس هست ،،، خدمت بزگوار شما بگم ،،،،خساست شاید یه محصول محیطی باشه ،،، محیطی که توش پرورش یافتیم - بزرگ شدیم - الگو گرفتیم

شاید خساست برای بعضی ها یه الگوی زندگی باشه - شاید برای بعضی ها،،، خرج کردن لذت بخش نیست و نمی تونند تماییزی بین افراط و تفریط قائل بشنند

شاید نوعی وسواس فکری هم دخالت داشته باشه در این خساست !!


باز باید با مشاور صحبت کنید !


به نظرم اول شوهرتون را با این وضع قبول کنید !! - نباید توقع داشته باشیم فردی که سالها با این باور زندگی میکنه ،، یه شبه تغییر بدیم

کلید این قفل دسته خودتونه ! باید مهارت های ارتباطی - سیاست زنانه خودتون - مدیریت و رهبری و ... بهبود ببخشید




باید یه قسمت پول برای تفریح باشه - یه قسمت برای مخارج اصلی باشه - یه قسمت برای سرمایه گذاری - یه قسمت برای کمک و .....

بشینید با هم صحبت کنید - خط مرزهای زندگی خودتون را روشن کنید - مثلا به چیزهایی احتیاج دارید - چه تفریحاتی نیاز دارید - مسافرت ها - مهمانی ها و ....

به طوری که افراطی و تفریطی نباشه - بهتر یه کاغذ بردارید برید پیشش و ازش مشورت بگیرید !


برنامه ریزی کنید ماهی 1 درصد بهتر بشه - اون موقع در سال 12 درصد رشد میکنه - 5 سال بعد شوهرتون 60 درصد بهتر میشه !! ( خساست )

آهسته و پیوسته .


ترس از آینده یکی از مشکلات افراد خسیس هست !

ترس هایی که باهاش زمان حال خودمان را خراب می کنیم و غصه آینده را می خوریم

آینده ای که معلوم نیست باشیم یا نه .



......................................




او که فرموید با اقوام رفت و آمد نمی کنه شاید نشانه ی افسردگی باشه

برای چی ایشون می فرماید کسی یه حبه قند بخوره در خانه ی من حلالش نمی کنم ؟

جز اینکه حتما کدورتی بین اقوام هست خدایی نکرده !

باید آدم سبک باشه - فرشته ها اگه بخوان آدم را حمل کنند و به آسمانها ببرنند باید وزن قلب انسان و مغزش حداکثر 2 کیلو باشه نه 200 کیلو !!

اگر آدم سبک نباشه ،،،زندگی میشه افسردگی - میشه تنهایی - میشه استرس ،،، میشه ....؟؟


باز با یه مشاور بالینی و معنوی !! مشورت کنید ( افسردگی )



..................................



در مورد شک و بدبینی شما خیلی وقته در این مورد تاپیک ایجاد کردید ( از تاپیک اولتون تا الان ) - باید حضوری با هم برید

باید قاطع صحبت کنید !!! چون باید زندگی کنید

چرا تو این مدت شما و شوهرتون به مشاور مراجعه نکردید!!

یه تمریناتی هست باید ایشون انجام بده در کنترل شک و بدبینی و یه تمریناتی هست که شما باید انجام بدید در مقام همسر ( شما هم در درمان مهم هستید )


حتما از کارشناسان این حوزه مشورت بگیرید .


.................................................. .....




در مورد فیلم ها : سعی کنید محیط خانه را شادتر کنید - فیلم های شاد ببنید

میتونید محصوات آموزشی ببینید ( روانشناسی یا ....)

ورزش و کوه رفتن را دربرنامه بذارید



برای شاد زندگی کردن ،،،،باید فقط شاد باشیم ،،،،بدونه بهانه !!






در پناه حضرت دوست .

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

شوهرم مثل یه مجرم باهام رفتار میکنه هر چه می خوام آرامش خودم رو حفظ کنم این رفتار هاش بهم برمی خوره . درسته منم اشتباه داشتم که با دوستم درد و دل می کنیم ولی نه اون اشتباهی که شوهرم فکرش رو میکنه و بهم مشکوک میشه این رفتار هاش خیلی بهم برمی خوره مخصوصا که یه کوچولو خونه داریم که با اون احساسات لطیفش خیلی آسیب میبینه . تا می خواد باباش بیاد بدو بدو میره جلوش و میگه سلام بابا جونم و شوهرم پسش میزنه و میگه برو گم شو تو هم لنگه مامانتی که دروغگو . خائن . نمک نشناس و ... واقعا موندم چیکار کنم

سلام


خانم نشاط زندگی ،،،، این مسئله از زندگیتون باید به کمک مشاور و اون هم به صورت حضوری انجام بشه

لذا تمام عزیزان از همان تاپیک اولتون تا الان به این مهم اشاره داشتند !

منم خیلی سعی کردم شما را مجاب به این کار کنم ، در پست های اخیر !



باید حضوری برید مشاوره ،،، مجازی نمیشه !


از طرفی به نظرم این عدم رک بودن شما و اعتماد به نفس،،،، شاید به خاطر اختلاف سن شما و شوهرتون هست !!

باید به همدیگه دید پایین تر و بالاتر نداشته باشید !!

و صادقانه ،،معیار و خط قرمزها و آستانه تحمل خودتون را بگید !!


اولین تکنیک در رهبری و مدیریت آرامشه !! - ولی به این معنی نیست کاری نکنیم !

بلکه باید هدایت کنیم و از مشاوران در این راه کمک بگیریم .

حتما حضوری مشاوره برید به همراه شوهرتان .


موفق باشید .

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

شوهرم مثل یه مجرم باهام رفتار میکنه هر چه می خوام آرامش خودم رو حفظ کنم این رفتار هاش بهم برمی خوره . درسته منم اشتباه داشتم که با دوستم درد و دل می کنیم ولی نه اون اشتباهی که شوهرم فکرش رو میکنه و بهم مشکوک میشه این رفتار هاش خیلی بهم برمی خوره مخصوصا که یه کوچولو خونه داریم که با اون احساسات لطیفش خیلی آسیب میبینه . تا می خواد باباش بیاد بدو بدو میره جلوش و میگه سلام بابا جونم و شوهرم پسش میزنه و میگه برو گم شو تو هم لنگه مامانتی که دروغگو . خائن . نمک نشناس و ... واقعا موندم چیکار کنم

سلام

کی گفته حرف زدن با دوستت و درد و دل کردن اشتباهه؟ شاید راه خوبی برای حل مشکلاتت نباشه، اما خیلی از خانمها با این به اصطلاح حرف زدن و درد و دل کردن آروم می شن.
اگه دوست خوب و رازداریه و اگه کمکت می کنه که آروم بشی، بد نیست. اما باید حد و حدودش را بدونی و یه وقت باعث نشه زندگی مشترکت بخاطر این دوستی آسیب ببینه.

اینو نوشتم که ببینی داری ساده ترین حقوق یا رفتار خودت را هم زیر سوال می بری، که به نظر من در نتیجه رفتارهای همسرت هست.
داری اعتماد به نفست را از دست می دی. فکر می کنی هیچ حقی نداری، هر کاری می کنی غلطه و .... !!!

همسر شما بیماره ... وگرنه به یه بچه ی معصوم بی گناه اینطور نگاه نمی کرد. ایشون از زمین و زمان می ترسه و به همه شک داره. حتی به بچه ی خودش اعتماد نداره و فکر می کنه بهش بدی خواهد کرد!!
اگه همسرت نره دکتر، هر سه شما آسیبهای بیشتری می بینید. همونطور که خودت هم داری کم کم خودت را می بازی و سرزنش می کنی و ...

با سلام



شاید بیشتر ماها یاد گرفتیم برای تغییر دیگران همیشه از یه مسیر بریم ،،، مسیری سریع و آسون و بی درد سر !

و اینکه برای تغییر دیگران ،، باورها و اطلاعات خودمون را به همسرمون بدیم - نظام فکری شخص مقابل را زیر سئوال ببریم و بهش بگیم داری اشتباه میکنی ،، چیزی که من بهت میگم درسته! ( کلی میگم )


معمولا تغییر در دیگران زمانی صورت می گیره که او فرد ،، تغییر را ضرورت بدونه !


قوی ترین نیرو هم به نظرم انگیزه هست

یعنی شوهر شما به نظرم باید به مرحله ای برسه ،،،به یه انگیزه ای برسه که بگه من دیگه خسته شدم باید برم مشاور !

به نظرتون اون انگیزه چی میتونه باشه ؟؟

بیشتر ما انسانها معمولا زور و دعوا را انتخاب می کنیم برای متقاعد کردن دیگران !


همه ی اینها در سایه مهارت های ارتباطی هست ،،،که باید یاد بگیریم .


...............................


به نظرم بذارید چند روز بگذره از ماجرا

آرامش و خونسردی خودتون حفظ کنید - سعی کنید دغدغه هایی که دارید را مودبانه در کاغذ بنوسید - ازش تعریف کنید – نکاث مثبت شوهرتون را هم بنوسید و با یه شاخه گل تقدیم همسرتون کنید .

امکان داره بار اول موفق نشید – بار دیگه امتحان کنید .



اگر باز ناموفق بود در شیوه نوشتن جوری نگارش کنید که این دفعه از سختی های خودتون در این مسیر زندگی بگید

از آستانه تحمل خودتون - از فشارهای عصبی که دارید تحمل می کنید

چند بار این کار را کنید !



اگر باز ناموفق بود سعی کنید از یه واسط استفاده کنید ،،،

اگر باز ناموفق بود از پدر و مادر خودتون کمک بگیرید



خانم نشاط زندگی – اینا نظرات من بود - شاید اشتباه باشه - سعی کنید نظرت دوستان را برای کمک برای رفتن به مشاور شوهرتون بپرسید

و یا می تونید عضو انجمن آزاد بشید و خصوصی مشورت بگیرید



...............................



در مورد درد ودل کردن ،،،، خانم ها نظرات جالبی دادند !


ولی به عنوان همجنس شوهرتون ،،،بهتون میگم این کار درست نیست ( میتونید نظرات دیگر آقایون را بپرسید !!)

همدلی و همدردی خوبه ،،،ولی باید حد آن مشخص بشه !

مخصوصا اگر اون فرد آشنا باشه و آقای شوهر هم اون را بشناسه



می دونی برا چی میگم درست نیست ؟

برای اینکه مرزهای شخصی خانواده باید فقط در خانواده باشه و در صورت نیاز،،، ارائه آن به مشاور برای حل موضوع

چون امکان داره نظرات احساسی و غیر کارشناسی بگیریم از اطرافیان نزدیک

و اینکه استقلال خانواده زیر سئوال بره ،، !


ولی معمولا خانم ها این کار ها را می کنند .



من یادمه دبستان که بودم از مدرسه که بر می گشتم ،، چند تا همسایه داشتیم،،،اینا همیشه با هم حرف میزدنند – تو برف - بارون - تو سرما – تو گرما

همیشه به خودم میگفتم اینا چی بهم میگن - بلند شید برید خونه هاتون دیگه – ول کن نبودنند

یه بار تهران زلزله اومد باز داشتند بیرون حرف میزدنند


بنده خداها داشتند همدردی می کردنند - دردو دل می کردند !


بالاخره خودتون را زیاد در این مهم ناراحت نکنید – مردها خودشون میدونند چه خبره !



تا جایی که امکان داره سعی کنه مسائل اصلی را به بیرون بروز ندید و از مشاوران کمک بگیرید ( خدا خیرتون بده )


حالا خانم ها نیاید مقاله علیه ما بدید !!



خب ،،، انشا الله موفق باشید