موضوع: لطفا در مورد مراحل انجام طلاق راهنماييم كنيد.

سلام دوستان عزيز
منو كه فكر ميكنم ميشناسين و در جريان مشكلاتم بودين. الان بيشتر از يك ماهه كه اون آدم رو ترك كردم و اومدم خونمون، اونها هم كه از خدا خواسته هيچ خبرى ازشون نيست، حتى تو مراسم چهلم داييش هم دعوت نكردن، يعنى از خداشون بوده كه من با يه بهانه اى ترك كنم و بيام. حتى خواهر شوهرم تو تلگرامش يه عكس تو پروفايلش گذاشته كه نوشته "جايى كه بودن و نبودنت هيچ فرقى ندارد، نبودنت را انتخاب كن، اينگونه به بودنت هم احترام گذاشته اى" من مطمئنم كه منظورش منم. ميدونين، اگه تقصيرى داشتم يا كار خطايى انجام ميدادم اينقدر نميسوختم، من نميدونم اين همه دشمنى خانواده اش با من واسه چيه؟! آخه حسادت تا كجا؟! تو اين مدت خيلى سختى كشيدم خيلى تنهايى كشيدم و تنها كسى كه كنارم بود و هست و هميشه دركم ميكنه بابامه. خيلى زودرنج و عصبى شدم و با كوچكترين بهانه اى شروع به گريه و داد و فرياد ميكنم، چون همش تو ذهنمه كه همسناى من همشون سر زندگيشون هستن و بچه دار شدن ولى من همش بايد تو اين اتاق زندگى كنم و هنوز براى خودم آرامش ندارم. خيلى سخته خييييييلى.... هر دفعه كه صداى خنده هاى مامانم با داداشم مياد دنيا رو سرم خراب ميشه كه چرا اينقدر بى خيال و بى عاطفه هستش. چطورى آدم ميتونه با صداى قهقهه بخنده در حاليكه زندگى دخترش خراب شده و تو سن ٣٢ سالگى هنوز خونه پدرى بدون هيچ هدفى زندگى ميكنه، همش بايد تو اتاق باشه و گريه كنه و افسرده باشه. چرا من اينقدر شانسم بده، نه از مامان شانس آوردم نه از شوهر. منم ميخوام تو خونه خودم باشم و با آرامش زندگى كنم، بارها شده خواستم برم جلوى تلويزيون كمى بخوابم كه ديدم بابام نشسته اونجا برگشتم تو اتاقم. خواستم يه ذره تو آرامش بشينم كه صداى ظرف شستن و جاروبرقى مامانم عصبيم كرده. همش تو گوشم هندزفرى ميزارم كه صداى كسى رو نشنوم و همش تو اتاقم. حتى نشده يه بار مامانم بياد بپرسه تو اينهمه تو اتاق ميشينى چيكار ميكنى، نميگه بيا بيرون، من از همه متنفر شدم و تحملم تموم شده. منم زندگى خودمو ميخوام.
تو اين مدت جز خوابيدن و گريه كارى نكردم، كار و درسمم فعلا گذاشتم كنار چون هيچ انرژى و انگيزه اى واسشون ندارم. هر روز به بديهاش و خاطرات گريه آورم با اون آدم فكر كردم و هر روز بيشتر ازش متنفر شدم و تصميمم رو ديگه قطعى گرفتم. من هميشه ميگفتم اگه روزى قرار باشه جدا بشم توافقى جدا ميشم ولى بعد از اين همه سختى و اين روزهاى بدم تصميم گرفتم تا ميتونم اذيتش كنم.
من مهريه ام هزارتا سكه هستش كه نصفش عندالمطالبه و نصف ديگش عندالاستطاعه هست. حالا ميخواستم بدونم من كه تو دوره نامزدى ميخوام جدا بشم، چقدر از مهريه رو ميتونم بگيرم؟ واسه شروع چيكار بايد بكنم؟! البته حتما وكيل ميگيرم ولى خواستم يه اطلاعاتى از شما هم بگيرم چون تجربه هاى دوستان خيلى مهمه كه ممكنه بهم كمك بيشتر بكنه.
الان كه شوهرم وضع ماليش خوبه و به نامش دو تا خونه، شركت، چند تا باغ، زمين، يه مغازه و ماشين هاى بارى و ماشين سوارى خودش و يه قسمت كارخونه داره، من آيا ميتونم عند الاستطاعه رو بگيرم؟ در مورد عندالمطالبه آيا همش بهم تعلق ميگيره يا نصفش؟! و آيا قسط بندى ميشه يا نقدا همه رو يكجا ميگيرم؟! آيا شوهرم ميتونه خارج فرار كنه و من غيابى بدون هيچ حقى طلاق بگيرم؟
به نظرتون برم درخواست طلاق بدم و توافقى تمومش كنم؟ يا برم درخواست اجراى مهريه كنم؟ اگه مهريه ام رو بذارم اجرا، ميتونه بگه نميدم و اذيتم كنه و طلاقم هم نده؟ كلا انجام همه اينها چقدر زمان ميبره؟
در مورد پاك شدن اسمش از شناسنامه ام، آيا يه شناسنامه جديد ميدن بهم يا المثنى ميگيرم؟
اگه مراحل اجراى مهريه زمان زياد ميبره من توافقى جدا بشم بهتره. ميخوام به آرامش برسم و فقط خودم باشم و خودم.