موضوع: لطفا در مورد مراحل انجام طلاق راهنماييم كنيد.

دارم خفه ميشم از غصه....
امروز عموم اينا خونمون بودن، دختر عموم چند ماهه تازه عقد كرده، از من دوازده سال كوچيكتره، مامانش اينا همه جهازشو آماده كردن، تالار گرفتن، چهار ماه ديگه عروسيشونه، انقدر ذوق داشت وقتى از وسايلاشو كاراشون و آرايشگاه و آتليه و .... حرف ميزد. تو دلم پر از غصه شد، دادمادشون هم باهاشون اومده بود خيلى دلم به حال خودم سوخت، شوهر من اصلا خونه هيچكدوم از فاميلامون نميومد، انقدر غصه دارم كه ميخوام بميرم.
مامانم باز هم با من قهره، اون روز با مامانم حرفم شد برگشت گفت حتما شوهرت و مادرشوهرت هم اينجورى كردى كه الان اينجورى آواره اى. گفت شوهرت هم آدم حسابت نميكنه. من انتظار هر حرفى رو داشتم جز اين حرف، فكر نميكردم مامانم اينطورى زخم زبون بزنه، اون كه ميدونه مشكل من با اون آدم خيانت و كتك و توهين و فحش و از خونه بيرون كردن و هزار تا كار غير عاديشه، اون كه ميدونه مشكل من حرف مادرشوهر و دعواى عادى نيست، يعنى يه مادر انقدر ميتونه بى عاطفه و بد باشه كه تو بدترين روزهاى زندگى بچه اش از حساس ترين نقطه زخم زبون بزنه؟!
من الان بيشتر از هر وقتى بهش احتياج داشتم ولى اون جمعا تو اين يكسال و نيم، بيست روز با من حرف نزده، همش با من قهر بوده.
اون روز منو از خونه بيرون كرد گفت من همه وظايفمو در مورد تو انجام دادم ديگه كى از دستت ميخوام راحت بشم، منم چمدونم رو جمع كردم ميخواستم برم كه بابام نذاشت، كلى گريه كردم گفتم اون منو از خونه بيرون كرده ميخوام برم كه بابام اصلا نذاشت چمدونم رو گرفت يه سيلى محكم زد تو صورتم گفت برو تو اتاق. بعدش بابام اومد تو اتاقم منو بوس كرد گفت ناراحت نشو منو ببخش. منم گفتم بذار برم بيرون حداقل حالم خوب بشه، گفت باشه برو.
رفتم پيش يه مشاور كه تو دانشگاه از همكارامه، دكتراى روانشناسى داره و يه مركز مشاوره داره. رفتم پيشش تا شب ساعت ٨ نشستم پيشش و كلى گريه كردم. گفت از اين به بعد حق ندارى تو خونه بشينى، گفت از اين به بعد هر روز بيا پيشم، گفت امشب شوهرم خونه نيست، شب بيا بريم پيش من. منم زنگ زدم به بابام گفتم من شب ميرم خونه دوستم كه بابام اجازه نداد. گفت برو ولى موقع خواب برگرد خونه. الان هر روز ميرم دفتر دوستم، همه فكر ميكنن من اونجا منشى هستم. حال و هوام اونجا كمى عوض ميشه ولى وقتى بر ميگردم خونه و مامانم و اين محيط رو ميبينم داغون ميشم. امروز محمد منو تو تلگرام بلاك كرده.
من هر روز ميرم دفتر دوستم از ساعت ٣ تا ٧:٣٠. اصلا نه مامانم و نه بابام نميپرسن كه تو هر روز كجا ميرى، وقتى هم ميام همش تو اتاق ميشينم. كاملا بى خيال هستن، اصلا نه ميگن برو دنبال كارهاى طلاقت، نه ميگن بچه مون از غصه آب شد. خوب من نميدونم چيكار كنم. به بابام امروز گفتم من برم مهريه مو بذارم اجرا يا درخواست طلاق بدم؟! گفت هيچ كارى نكن، صبر كن ميان دنبالت برو زندگيتو بكن. گفتم بابا اونا نه ميان دنبال من و نه محمد اهل زندگيه. گفت ميان يه روزى. گفتم خوب شايد تا يك سال هم نيومدن، من سنم داره ميره بالا فرصتهام داره ميره، گفت پس خودت بهش زنگ بزن، گفتم خودمو بشكنم؟! گفت باشه نزن منتظرش باش. گفتم بابا اون دوست دختر داره، به من خيانت ميكنه، منو ميزنه، گفت عيبى نداره درست ميشه هر كسى يه ايرادى داره ديگه. گفتم با يه آدم هوسباز عياش زندگى كنم؟! داد زد سرم گفت چيكار كنم خودت پيداش كردى ديگه مگه من پيداش كردم؟! گفت ميخواى برم بزنم تو دهنش آدم بشه؟! ميخوام به فلك ببندمش؟! گفت دسته گليه كه خودت پيدا كردى بايد كوتاه بياى و احترام بذارى. گفتم بابا مگه مشكل كن بى احتراميه؟! تو كه ميدونى مشكل من اينا نيستن. گفت بايد چشمو گوش تو ببندى و زندگى كنى. منم ديدم بحث بى فايده است هيچى نگفتم.
حالا شما خودتون رو بذارين جاى من، اين از بابا، اون از مامان، اينم از شوهر. من چيكار كنم؟! نگين برو خونه بگير برو خوابگاه كه نميشه چون بابام نميذاره و با شرايط من سازگار نيست.

سلام
حنا تا وقتی انقد ضعیف و سستی ، هر کسی هر رفتاری دلش خواست باهات میکنه !! قرار نیست تو با دیدن دختر عموت اینهمه بهم بریزی و بری با مادرت دعوا راه بندازی و خستش کنی ! درسته رفتار مادرت هم درست نیست ولی من خودت و مقصر این برخوردای پدر و مادرت میبینم ! قرار شد به خودت و روحیت برسی . دوست مشاورت اینا رو بهت نمیگه؟ تا وقتی به روح و روانت نرسی و قدرت و تو وجودت احساس نکنی ، وضع زندگیت همینه ! تا وقتی خوشبختی و آرامشت و وابسته به یه مرد بدونی و خودت به تنهایی نتونی خودت و خوشبخت کنی ، زندگیت همینه ! دوست من ، با این عدم اعتماد بنفست و ضعفی که توی رفتارات داری ، هرجایی باشی اطرافیات همین رفتارو باعات دارن . توی این مدت . از خونه بزن بیرون ، کارو دانشگات و تعطیل نکن ! لطفا بخودت و روحیت برس و کم کم با یک وکیل درست حسابی صحبت کن و برو دنبال حق و حقوقت ! اگر خانوادت اینکارو اشتباه میبینن و میگن منتظر بمون تا برگرده ، بجای دعوا باهاشون ، با آرامش قانعشون کن نه دعوا ! وقتی خودت و ضعیف نشون میدی اونا هم به حرفات توجه نمیکنن . و میگن باید برگردی پیش شوهرت ! وقتی خودت با تمام وجود اون زندگی و ترک کردی ، و تشخیص دادی برات مناسب نیست ، دیگه غصه خوردن و آتیش گرفتن چه دردی ازت دوا میکنه ؟ بپذیر که انتخابت اشتباه بوده و بپذیر که تلاش کردی و نشد و الان با گرفتن حقت میتونی مستقل بشی و اینکه پدرت اجازه مستقل شدن رو به تو نمیده بخاطر اینکه تورو یه دختر ضعیف و وابسته دیده که حتما یه مرد باید بالای سرت باشه ! بهش اثبات کن که اینطور نیست ! با جمع و جور کردن خودت

نوشته اصلی توسط میس بیوتی

والا شما که هرچی ما میگیم گوش نمیکنی و باز کار خودتو میکنی!! الان توقع داری چی بگیم؟؟؟ میشه بگی اون روز که چمدون بستی از خونه بری کجا میخواستی بری؟!شما که میگی خوابگاه وخونه که نمیتونی بگیری لابد مثه قبلا میخواستی بری پیش همسرت؟؟ باور کن خانوادت ادمای بدی نیستن فقط از این وضعیتی که واسه خودت درست کردی خسته شدن خسته! تو گامنت قبلی هم گفتم تا رفتارت این باشه همه تقصیرا رو میندازن گردن خودت! این بحث رفتارای بد همسرت و خیانت و .... رو هم میذارن پای حساسیت بیش از اندازه خودت !!
تکلیفت با خودت روشن نیست!!!

کامنتم نصفه نیمه موند نتونستم ویرایشش کنم.ببین حنا خانم تو زندگی متاهلی هم حتی اگه شوهرت عاشقترین مرد دنیا هم باشه بازم این گریه زاریا و زودرنجیا کلافه و مستاصلش میکنه و از کوره در میره و ممکنه چیزی بگه یا کاری بکنه که اصلا توقعشو نداشته باشی!پدر و مادر که جای خود داره! انتظار داری صبح تا شب بشینی گریه کنی و غصه بخوری و اه و ناله کنی اونام پا به پات همراهیت کنن؟؟ بابا هرکی باشه کم میاره! ادم یه عمر زحمت میکشه بچه بزرگ میکنه توقع داره وقتی بزرگ شد بتونه مثه یه ادم بالغ رفتار کنه و مشکلاتشو مدیریت کنه ! ببخشید قصد جسارت ندارم ولی رفتارت گاهی شبیه دختر شیش ساله منه! نمیییییییییییییخوای مسوولیت زندگیت ،انتخابات، کارات و… رو بپذیری! خیلی راحت کارت رو ول کردی !درست رو ول کردی! نشستی گوشه خونه زندگی رو زهر مار کردی به پدر و مادرت! فکر کردی واسشون راحته تو رو تو همچین وضعی میبینن.غصه میخوری که چرا محمد بلاکم کرد خواهرش فلان کرد مامانم درکم نکرد بابام همدردی نکرد!! رفتار خودتو عوض نمیکنی اونوقت میشینی از رفتار بقیه عیب و ایراد میگیری! شرایطی که الان توشی مسوولیتش صد درصد با خودته!ایییییییینقد انگشت اتهامو به سمت بقیه نشونه نگیر !

سلام حنا جان
زمان باید همه چی رو حل کنه و اینکه شما این زمان رو چطور سپری کنی خیلی مهمه...فکر کنم در جریان تایپیک های من بودی ...مشکل منم دست کمی از مشکل شما رو نداشت...ولی حداقل اینه که تونستم خودمو جمع و جور کنم....عزیزم تو که میفهمی مادرت اونجوری که تو دوست داری نیست و مادرت رو میشناسی که دلسوزیاش که اون جور که تو میخای نمیشه...پس چرا منتظر مادرت میشینی که اون تو رو بسازه و پا به پای سختی هات بیاد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!درسته که هر شخصی دوست داره توی مراحل سخت زندگیش مادرش و پدرش کنارش باشن ولی همیشه که اینجوری نمیشه...!!!!!!!!!!!!!!خیلی وقت ها یه دوست یا آشنا خیلی بهتر میتونه تو رو تسکین بده...اصلا دنبال این نباش که مادرت درکت کنه و شبانه روز هواسش به تو باشه، خودت حواست به خودت باشه و زندگیت رو بساز. فکر کن که خانواده ای نداری و کسی پشتوانه ات نیست و خودت باید مسیر رو واسه خودت هموار کنی....فکر نکن که من کارم آسون تر از تو بوده ...منم اگه در کنار مادرم بودم هزار و یک جور مشکل داشتم ...همین الان که بعضی و قت ها به مادرم سر میزنم ،مادرم تیکه خودش رو میپرونه که بچه های من نمیتونن زندگی و شوهرشون رو نگه دارن!!!!!!!!!!!!!!من خیلی ناراحت میشم ولی چیزی نمیگم...بیخیال از کنار حرفش رد میشم چون میدونم که این اخلاقشه دیگه....تو هم زوم نکن رو مادرت و ازش بگذر...خودت هوای خودت رو داشته باش

راستش حنا جان. حرفای همه بچه ها تلخ هست ولی حقیقت.
شما الان میتونی بیای بگی شماهاه درکم نمیکنید من نمیتونم برم دنبال درس و کارم تمرکز ندارم. با این پدر مادر و اینقد سن و این شوهر شماها بودن چیکار میکردین
و اینکه من هر روز از ضب تا شب گریه میکنم و تو اتاقم هستم.
ولی حنا جان خواهش میکنم به خودت بیا با صه خوردن تو پدر و مدرت عوض نمیشن.
با گریه کردن تو همسرت درست نمیشه
با موندت تو اتاق عمر و روزای گذشته بر نمیگرده.
به جاش هر روز روزای بیشتری رو از دست میدی موقعیت های بیشتری رو از دست میدی.
کارت درست همه موفقیت های تا الانت رو از دست میدی. و مشکلات قبلیت نه تنها باقی میمونن که بهشون اضافه هم میشه.
اگه قراره اتفاق خوبی تو زندگی تو بیفته فقط فقط فقط فقط خودت باید دست ب کار بشی نه اینکه دستتو دراز کنی که یکی رد شه دلش بسوزه دستت بگیره حالا پدر یا مادر.
کلی روز گذشته. غض هاتو خوردی. تمومش کن.
تو زنده ای هنوز زندگی هم ادامه داره.
اشتباه کردی پاش واستا ازش درس بگیر و مسیر زندگی خودت رو ادامه بده.