موضوع: تردید و ترس همسرم برای برگشت

سلام خوبین؟خیلی خوشحالم بسیار خوشحال,امیدی هست به زندگی,صبر داشته باشین انسان با صبر کردن در مقابل مشکلات بیشتر به شیرینی زندگیش پی میبره چون صبر مشکلاتو به شکلات تبدیل میگنه,از باب محبت و اعتماد وارد شو و سعی کن در همه کارهایت اول رضایت خدارو در نظر بگیری.
اگر مهریه و حق و حقوق زنتو بدی خدا ازت راضیه پی دیگه غمی نداری,خودتو از وابستگی هایت رها کن,پیشنهاد میکنم نامه ۳۱نهج ابلاغه رو بخونید,خودتو اسیر دنیا نکن,ازش رها شو تا همه چیزش حفظ بشه,
زندگیتون مهدی پسند

سلام...خوشحال ام توانستید تا این مرحله پیش بروید...صحبت های من بیس علمی نداره و فقط تجربه خودمه....
من تایپیک قبلی تون رو مطالعه نکردم و چیزی که متوجه شدم شما هنوز عقد هستید و این وابستگی خانومتون و تحت تاثیر قرار گرفتن حرف مادرشون یه کوچولو توجیه میشه...
شاید این گامها کمک تون کنه...
*اول برنامه شخصی و فکری خودتون رو منسجم بنویسید...حتی تا چند سال بعد رو ببینید میخواهید کجا باشید از چند بعد بررسی کنید مالی عاطفی .....
** انتظاراتتان وقتی از زندگی مشخص باشه راحت جایگاه خودتون رو حس می کنید و میبینید همسرتان نقش همراه رو داره
*** با همسرتون درباره ی مسائلتون جدی صحبت کنید فقط رو مهم ترین مساله مانور بدید و سعی کنید از حاشیه که مادرت اینو گفت و به خواهرم اینو گفتی بپرهیزید....به مقدار از موضع بالاتر به قضیه نگاه کنید
**** اینکه همسرتان تغییر فاز میده تا حدودی قابل درک هست چون هیچکدوم شاید نمیدونید چی میخواهید اگه مواضع و سطح انتظارات مشخص بشه خیلی از مسائل کوچیک هضم میشه خودبخود
*****خواهش خواهرانه خودتون رو درگیر حرف های زنانه که هر روز با یه ورژن جدید که اونم وابسته به شرایط تغییر میکنه نکنید....شما به عنوان یک مرد اداره زندگی رو به عهده بگیرید من مطمئنم توانایی تون زیاد بوده که تا حالا توانستید مدیریت کنید....خیلی هم سخت نگیرید که دنیا هم سخت نگیره
|******چون شرایط تون دادگاهی شده و پای حرف این و اون به زندگی تون باز شده و مقصر هر دو بودید با نفر سوم که مواظب باشید حتما مشاور باشه نه فرد خودی، انشاالله مسأله تون به نحو عالی مدیریت میشه....
*دیگه ستاره هام کم اومد ....ببخشید اگه مشکل تایپی داشتم با گوشی تایپ میکنم

سلام
خوشحالم که دارین به نتیجه مطلوب میرسین افکار منفی را از خودت دور کن چون باعث میشود عکس العملت خوب نباشد و قدرت تصمیم گیری را از شما میگیرد
شما دوست داری همسرت در مورد دعوا تون صحبتی نکند از گذشته حرفی نزند تحت تاثیر خانوادش نباشد ولی مدام داری این صحنه ها را در ذهنت مرور میکنی قضاوت میکنید و....
پس اگر زندگیت را دوست داری اگر عاشق همسرت هستی از همین الان به زندگیت مثبت نگاه کن تجسم کن زندگی شیرینی داری خوشحالی خوشبختی در همه امور زندگیت جاریست
میخای باهاش صحبت کنی انچه که دلت میخاد را قبلش در ذهنت تصور کن ان وقت که میبینی داری موفق میشوی
الان هم اگر روزنه ای یافتی به همین دلیل هست که عشق به همسرت را در دلت زنده نگه داشتی
همه این بدبختی اعصاب خوردگی از درونمون نشات میگیرند
نمیخواهم بگویم که همسرت مشکلی نداره یا مقصر نبوده ضرب المثل هست که میگوید وقتی دعوا هست اگر هر دو نیم من باشین سودی نمیبرید
احساس عشق دوست داشتن خوشبختی را در افکارت باور کن از اعماق وجودت بپذیر که موفق میشوی و توکل کن بر خدای بزرگ

شاد باشید

سلام مجدد
الان حدود یکماه هست که با همسرم در ارتباطم و باهم حرف میزنیم
هرجور تضمینی که فکر کنید بهش دادم
اما واقعا این دستگیرم شد که اصلا دنبال برگشت نیست و فقط میخاد با تحریک احساسات و حس مردونگی من یه تعداد سکه ازم بگیره و بقول خودش بزاره برای آیندش و طلاق بگیره
از طرفی میگه مرددم و بلافاصله میگه من تصمیمم رو گرفتم و نمیتونم بمونم و طلاق میخام
میگفت من میخام حق انتخاب داشته باشم قبول کردم در قبال بخشش مهرش بهش وکالت طلاق بدم
گفت بیست پنج تا سکه هم بهم بده!!
گفتم اینجوری که فردا میری دنبال طلاق و گرفتن مهریه
متاسفانه تمام زندگیش و معیاراش پول و مادیاته
واحد سنجش تعهد و صداقت من رو پول و مادیات قرار داده
بهم مشکوکه میگه تو وضعت خوبه هرچی میگم من شرایط بدی دارم نمیپذیره
میگه تو میخای ازم انتقام بگیری و بعد عروسی باردار شدم بزاریم خونه بابام!!!
فقط شک و بدگمانی
اصلا هم به حرفام اهمیتی نمیده و صداقتمو نمیبینه
حتی بهش گفتم من ازت جهازم نمیخام
گفتم با هر شرایطی حاضرم شروع کنیم تا اعتمادت جلب بشه
ولی فقط اینو فهمیدم اون حتی یک درصدم به برگشت فکر نمیکنه البته خودش منکر میشه و میگه من مرددم
امروز یک ساعت تلفنی حرف زدم باهاش باز عصر گفت من تصمیمم همونه
میگه نمیتونم ازت میترسم نمیخام بعد چندسال برگردم به این شرایط فقط حسرت بخورم که چرا الان تمومش نکردم
هر نفرینی که فکر کنید بهم کرد
میگه تو توی زرنگی هستی میگه طلاقم بده پولم بهم بده برای آیندم چون نمیخام ازدواج کنم و تحصیل میکنم پول لازم دارم!!!
دیگه بریدم ازین همه اصرار و تلاش یکطرفه و بی ثمر
این یکماه خیلی اعصابم تحلیل رفت اونم همینطور
دائم توی تلگرام باهم بحث میکنیم
من همش از آینده و قول و قرارام میگم
اونم میگه من اعتماد ندارم بهت و تو مرد عمل نیستی وگرنه مهریه مو میدادی حق طلاقم میدادی!!!
حالا قراره بهش وکالت بدم در عوض بخشیدن همه حقوقش خاست بره و خاست بمونه خودش تصمیم بگیره...
از خدامه که اختیار دست خودش باشه
دیگه نه انرژی دارم نه احساسی برای اصرار به برگشت
از دوست داشتن و از تعهد و از زندگی و از زناشویی متنفرم....

بهترین کاری که میتونین بکنین همونه که حق وحقوقشو بدین بذارین بدون هیچ اجباری به زندگی باشما فکرکنه.
درست درجریان تاپیکاتون نیستم ولی اینجور که معلومه درزندگی مشترکتون قولهایی دادین که نتونستین عملیش کنین برای همین اینقدر بدگمانه. خودمن به عنوان یک زن اگه برخی ملاحظات نبود وزندگیم به این مرحله شمامیرسید هرچقدر هم همسرم التماس میکرد دیگه بهش اعتماد نمیکردم چون خیلی زیرقولهاش زده وخیلی بدتر از قبل به سرم آورده.متاسفانه خیلی از ما خانما وبعضی از آقایون اینقدر تلخی از زندگی مشترکمون دیدیم که اگه زمان به عقب برمیگشت هیچوقت به گزینه ای به نام ازدواج فکرنمیکردیم.پس اینجا تا حدودی به خانمتون حق میدم بترسه حتی درشماهم این ترس وجود داره

علي آقا اين زندگي تموم شده است.
تا مي تونين با کمترين خسارت و ضربه يه يکديگر جدا بشين.
شما که از ته مغز ايشون خبر نداري و بهت نمي گه ولي ازته مغز خودت که خبر داري.
پس نه خودتو اذيت کن نه اونو با کمترين آسيب تمامش کن.