موضوع: کمک کنید من میخوام گریه کنم

بنظر شما ایراد از منه؟من زیادی حساس شدم؟من کمال گرا هستم؟ایا من بنظر شما مشکلی دارم؟مشکل از منه؟

سلام به دوستای عزیز

بچه ها من چند روزه سعی کردم نگاهمو اصلاح کنم و چشامو شستم و دوباره دیدم من میخوام یه جمع بندی اساسی از زندگیم کنم و برم پیش مشاور تا کمک کنه بهم اما بچه ها من همچنان میترسم از اینده زندگی منو همسرم نمیدونم چرا یه حسی مانع عاشق شدنم میشه که اکثرش بخاطر رفتار های همسرمه

امروز یه ساعت قبل با همسرم بیرون بودیم بهم گفت که کت و شلوار دامادی منو خیلی مفت گرفتیما !!

منم میگم خب اره

اخه خانواده عروس لباس دامادو میخرن

کت شلوارشو 450هزار گرفتیم لباس عروس منم ۸۰۰ گرفتیم خب اون داره پولداریشونو رو سرم میزنه

چند مورد شبیه اینم گفته که من زیاد نخواستم حساس بشم اما این الان چندمین باره ششم یا هفتمین بار شاید....

من دیگه خیلی وقته بهش ایراد نمیگیرم از هیچ چیز اون و با مقاله هایی که مطالعه کردم من بهش چند بار گفتم که خوب شد باهات ازدواج کردم و تو پاکی و خوبی,و مهربونی و ....

الان من چند وقتیه ایراد گرفتنمو گذاشتم کنار و اینبار ازش تعریف میکنم اما انگار اون شروع کرده نداشته هامو به رخم میکشه

ما در حد معمولی هستیم و دستمون به دهنمون میرسه و اون نباید اینطور بگه شاید ما از اقشار زیاد جامعه بالاتریم اما خب خانواده همسرم از نظر اقتصادی بالاترند که همش ارثیه پدریه و زحمت زیادی براشون نکشیده

اونروز میگفت الان خانواده تو میگن که فرزانه عجب جایی نصیب شده خوشبحالش تو خوابش هم همچین چیزی نمیدید با کله افتاده تو عسل!!

من هیچی نگفتم
نمیخوام دیگه همسرم اینطوری بگه من چه کار میتونم بکنم؟در این مواقع چی بگم؟


ضمنا من چند مورد از مقاله هایی که پیشنهاد کردین رو خوندم و بهش عمل میکنم ممنون از راهنماییتون

- - - Updated - - -

سلام به دوستای عزیز

بچه ها من چند روزه سعی کردم نگاهمو اصلاح کنم و چشامو شستم و دوباره دیدم من میخوام یه جمع بندی اساسی از زندگیم کنم و برم پیش مشاور تا کمک کنه بهم اما بچه ها من همچنان میترسم از اینده زندگی منو همسرم نمیدونم چرا یه حسی مانع عاشق شدنم میشه که اکثرش بخاطر رفتار های همسرمه

امروز یه ساعت قبل با همسرم بیرون بودیم بهم گفت که کت و شلوار دامادی منو خیلی مفت گرفتیما !!

منم میگم خب اره

اخه خانواده عروس لباس دامادو میخرن

کت شلوارشو 450هزار گرفتیم لباس عروس منم ۸۰۰ گرفتیم خب اون داره پولداریشونو رو سرم میزنه

چند مورد شبیه اینم گفته که من زیاد نخواستم حساس بشم اما این الان چندمین باره ششم یا هفتمین بار شاید....

من دیگه خیلی وقته بهش ایراد نمیگیرم از هیچ چیز اون و با مقاله هایی که مطالعه کردم من بهش چند بار گفتم که خوب شد باهات ازدواج کردم و تو پاکی و خوبی,و مهربونی و ....

الان من چند وقتیه ایراد گرفتنمو گذاشتم کنار و اینبار ازش تعریف میکنم اما انگار اون شروع کرده نداشته هامو به رخم میکشه

ما در حد معمولی هستیم و دستمون به دهنمون میرسه و اون نباید اینطور بگه شاید ما از اقشار زیاد جامعه بالاتریم اما خب خانواده همسرم از نظر اقتصادی بالاترند که همش ارثیه پدریه و زحمت زیادی براشون نکشیده

اونروز میگفت الان خانواده تو میگن که فرزانه عجب جایی نصیب شده خوشبحالش تو خوابش هم همچین چیزی نمیدید با کله افتاده تو عسل!!

من هیچی نگفتم
نمیخوام دیگه همسرم اینطوری بگه من چه کار میتونم بکنم؟در این مواقع چی بگم؟


ضمنا من چند مورد از مقاله هایی که پیشنهاد کردین رو خوندم و بهش عمل میکنم ممنون از راهنماییتون

سلام

بسیار خوبه و همین رویه رو ادامه بدید و در جواب حرفای نامزدت اگه جواب خوبی به ذهنتون نرسید هیچی نگید و تا کم کم اخلاقش دستتون بیاد ..

و این حرفشون که بهتون زدنو من میذارم پای برداشتی که ایشون احتمالا از رفتارهای مادرتون کردن و پز داماد پولدارشونو دارن میدن.. شما میتونید در جواب این حرفشون بهشون بگید که من بیشتر از ثروت دنباله شخصیت خوب هستم

و پول در حدی برام مهمه که دستمونو جلوی کسه دیگه ای دراز نکنیم..

اونجایی که بهت گفت با کله افتادی تو عسل ، به جای ناراحت شدن ، باهاش همراهی کن ، بگو آره چقد خوب ، حتما لیاقتم بوده (باید همراه با خنده و شوخی باشه )

سلام

من نمیدونم چجوری مطلب جدید ارسال کنم بخاطر همین تاپیک قبلی رو ادامه میدم

خب دوستان الان 6ماه از عقد من میگذره و اوضاع بدتر شده متاسفانه
نمیدونم چه اتفاقی تو زندگیم درحال رخ دادنه من تجربه کافی درباره زندگی ندارم و اصلا اتفاقای دورو برمو نمیتونم تحلیل کنم من تو شوک زندگی مشترکم

اصلا انگیزه درس و امتحان ندارم درباره درسم بیخیال شدم و هرچی امتحاناتمو خراب میکنم برام مهم نیس !!
این حس منو میترسونه من دانشجوی نمونه دانشگاهمون بودم و الان یا با تقلب مینویسم یا اصلا نمینویسم

همسرم هم حمایت نمیکنه اون برون گراست و هرچی به ذهنش برسه رو بیان میکنه چه درست چه غلط چه در جمع چه در تنهایی که باعث دلسردی من میشه

چند وقتیه برای گواهینامه اقدام کردم
من قبلا بدون گواهینامه کنار پدرم رانندگی میکردم و خیلی عالی میرونم اینو مربی هم میگه
من جلسه اضافی برای یادگیری رانندگی نگذروندم و همسرم هم اینو میدونه چندبار به عنوان همراه با من اومده بود که دید خیلی عالی و بی نقص و اروم میرونم به خودم هم اینو چند بار گفته اما در جمع خانواده ها ایراد های الکی در رانندگی برام میگه و میخوام به همه بگه که من شایستگی رانندگی رو ندارم و منو تحقیر کرد ...

من خیلی ناراحت شدم الان قراره ۱۵برم امتحان شهری اما حسش نیس

درباره برنامه روزانه بهش چیزی نمیگم چون هرچی بگم برام ایراد میگیره

به خانوادم توهین میکنه و از ظاهر من ایراد میگیره

من دلم میخواد گریه کنم

شادی بی دلیل مادرم منو داره از پا درمیاره مادرم با اینکه رفتار های شوهرمو میبینه ازش طرفداری میکنه و از اینکه اون دامادمونه سر از پا نمیشناسه

بیچاره ثدرم متوجه این اختلاف فرهنگ و سواد بین ما شده اما چیزی نمیگه هربار که رفتارهای شوهرمو میبینه بیشتر تو فکر فرو میره و ساکت تر میشه

من دلم نمیخواد پدرمو اونطوری ببینم پدرم در زندگی با مادرم خیلی سختی کشیده و به گفته خودش تنها هدف از زندگی موفقیت منو داداش 9 سالمه

من دارم الان نابودی احساسم رو در زندگی مشترکم میبینم من نمژدونم این حس درسته یا نه اما این حس هست که ازدواج موفقی نداشتم

کاش حسم درست نباشه

که اگه درست باشه نمیتونم غم پدرمو ببینم بخاطر شادی پدرم هم که شده باید با شوهرم بسازم

این روزا گاهی به طلاق فکر میکنم من میدونم که پدرم با طلاقم مشکلی نخواهد داشت اما مادرم اجازشو نمیده الان هم که کسی از دلم خبر نداره و همه فکر میکنن من خوشبخت ترین عروس فامیلم مامانم میگه راه برگشتی ندارم و حواسمو جمع کنم

خب اینم زندگی و سرنوشت منه کم کم دارم سرنوشت رو باور میکنم اینکه نشد با خواستگار های قبلی که من دوسشون داشتم و اخلاقامون نزدیک بود اما بی پول بودن ازدواج کنم شاید سرنوشت من بود اینکه عشقی بین منو همسرم نباشه هم سرنوشت منه

میشه یه چیزی بگید بچه ها؟!؟

سلام فرزانه جان
چون الان زمان امتحانت ترم هست تمرکزت رو بزار رو درسات زمان مناسبی برای زوم کردن روی رفتار همسرت نیس بزار امتحانات که تموم شد و استرست کمترشد میتونی بهتر فکر کنی وبهتر تصمیم بگیری چند روزی صبوری کن امیدوارم هم امتحاناتت رو خوب بدی هم آرامش زندگیه مشترکت بیشتر بشه

سلام فرزانه خانم

باید تصمیمو خودتون بگیرید و بهترین راه اینه که با پدرتون تنهائی بدون حضور مادرتون حرف بزنید و مشکلاتتونو بهش بگید و اگه پدرتون هم موافق بودن با مادرتون در میان بذارید..

اگه اینجوری پیش بره اخر شما خدای نکرده به افسردگی ختم خواهد شد و مادرتون هیچ وقت راضی به این نیستن که شما بیمار بشین.. پس راحت به مادرتون بگید که من با این اقا روحیاتمون فرق میکنه و هر کاری میکنم تو دلم نمیره

تا وقتی این مشکل از سمت شما مطرح میشد میگفتم که شاید از دید شما اینجوریه , ولی الان که میگید پدرتون هم داره از رفتارش سرخورده میشه , پس تنها ایراد از سمت شما نیست ..

چه ایرادی از ظاهر شما میگیرن؟