موضوع: چی فکر میکردم و چی شد! ( تصمیم گرفتم به جدایی)

نوشته اصلی توسط بی نهایت

با سلام
به نظر نمی یاد شما نیاز به مشاوره ای داشته باشید همان طور که خودتان در عنوان ذکر کرده اید تصمیم گرفته اید به جدایی .

خواهشا گزارش دهید که تاپیکتون بسته شود و دوستان برای سایر کاربران که نیاز مبرم به مشاوره دارند وقت بگذارند.

در ضمن اینکه دلایلی را که برای جدایی عنوان می کنید و اصرار دارید این تصمیم را موجه جلوه دهید از قبیل رشد و کمال ، تشبیه همسرتون به یک علف هرز و اصراف انرژی برای چنین اشخاصی و.... همه دارای آفت مشاوره ای برای سایرین می باشد.

درسته دارید توی تاپیک خودتون نظرتون را می نویسید اما برای یک زوج بی تجربه ای که پست های شما رو می خونه می تونه اثر منفی بگذاره.

شما کاملا مختار هستید که برای زندگیتان تصمیم بگیرید اشتباه با درست تبعاتش را در آینده ای نه چندان دور خواهید دید اما دقت داشته باشید که شاید دلایلتان فقط برای خودتان موجه وقابل قبول باشد و با بیان اونها واثر گذاری اش روی فردی حقی به گردن شما بیفته کسی که توانایی ساختن یک زندگی را داشته باشه اما با اثر گیری از حرف های به ظاهر زیبا و موجه شما تصمیم اشتباه بگیرد.


با تشکر.

سلام
نه، اون موقع که تاپیک زدم دودل بودم کمی و خواستم یه نظر خواهی یا مشاوره ای داشته باشم. حال خوبی نداشتم و احساس نیاز داشتم به همفکری با افراد با تجربه تر، ولی تا مدت ها کسی نظری نداد و اون دوره رو تا قطعی شدن تصمیمم به تنهایی و فقط با مشورت با خونوادم گذروندم.
حق با شماست، الان وقتشه که بسته بشه اما نمیدونم چطور باید درخواست بدم.
نه دوست عزیزم، منظورم از علف هرز نامزدم نبود. اون هم یک انسانه و چون اونجوری که من میخوام نیست هیچ وقت به خودم اجازه نمیدم بهش توهین کنم! منظورم رابطه مون بود. چون واقعا بهش رسیدم که ما به هم نمیخوریم و رابطه مون اشتباه بود و مثل علف هرزی بود که هرچی براش انرژی میذاشتم نتیجه ای نداشت.
من اون پست رو خطاب به انارگل نوشتم که الان جدا شده و سرخورده و هراسان هست. هیچ وقت زوج هایی رو که هنوز جدا نشدن علنا تشویق نمیکنم جدا شن! باید خودشون به این نتیجه برسن نه تحت تاثیر بقیه.
البته من فکر میکنم دلداری دادن و کمک کردن به دختر خانمی که یه نامزدی ناموفق داشته و الان سرخورده هست، نمیتونه آفت مشاوره ای باشه، از نظر من توصیه هایی که به کاربر رها عاشق شد بیشتر شبیه آفت مشاوره ای بود که تشویق شد یه مسیر غلط رو بچسبه و اونقدر ادامه بده که نهایتا با سرخوردگی و آسیب مضاعف مجبور بشه بکشه کنار...
از نظر من اون بیشتر شامل حق الناس میشه تا یه دلداری واقع بینانه و امید بخش!!!
موفق باشید