موضوع: دلایل اختلافات من وهمسرم وقرارگرفتن درمرحله جدایی

ممنونم پریاجان
حرفات خیلی بهم روحیه دادوازدودلی وشک وتردیدنجاتم داد....
خیلی کمکم کردی
ممنونم دوست عزیز

خواهش ميكنم
با اين كارها به خودت انگيزه و روحيه بده .اصلا خودتو دستكم نگير . خدا ي تو ام بزرگه سني نداري
اوني كه بايدنگران باشه شوهرته نه تو.
مردها اصلا از زن ضعيف خوششون نمياد. ولي از ضعيف بودنت و نيازمند بودنت لذت ميبره برااينكه بيشتر اذيتت كنه.
همه راه ها رو رفتي جز گستاخي چيزي گيرت نيومده اين راهم برو

نمیدونم چرا انقدر عجله داشتی برای ازدواج آخه زیر هجده اصلا تو خیلی کشور ها غیر قانونیه
ولی اصلا اینا هیچ
جان من یک دلیل قانع کننده واسه داشتن دوتا بچه تو سن به من بگو؟خواهش میکنم دیگه بسه
آخه شما دوتا هنوز بچه اید خودتونو نابود کردید به منم تو این سن دوتا بچه بدم بگو بزرگ کن از کل زندگی و اون زن حالم بهم میخوره
آخه آدم انقدر بی برنانه کار به این مهمی میکنه؟
شما چنان خراب کردی دیگه هیچ راه برگشتی هم نداری
خیلی عذر میخوام بابت لحن بدم
ولی برو درستو ادامه بده و فکر استقلال هرجه بیشتر باش چون ایشان بعد بیست و پنج کلا عوض میشه و شما هم رشد پیدا میکنی و یکی دیگه میشی اونجاست که تازه وارد اصل مشکل میشی حالا نمیترسونمت ولی کلی بگم وضعیتت واقعا وخیمه
کمی هم از پیش گیری تولد استفاده کن گناه دارن بچه ها رو وارد این بدبختی نکن انقدر خودخواهی نکن اصلا شما مگه تربیت فرزند بلدی که مادر شدی؟

به نظر میاد که عشقی در میان نیست و جنگ قدرت حاکم است.
خلاصه در رینگ بوکس یکی برنده است و یکی بازنده.
فقط فقط بند ناف روانی از خانواده هاتون رو قطع کنید و ببرید.این آغاز راه است.

واقعاممنون ازاین همه راهنمایی وهمدردی...ازطرزفکروحرفاتون مشخصه ک آدم بدبین وناامیدی هستین وهیچ درکی اززندگی ندارین....اصلاانگارزندگی واستون تموم شدس وهیچ روزنه امیدوخوشبختی ای توش نیس......واسه هرکسی ممکنه همچین مسائلی پیش بیاد....درضمن درپیشگیری ازتولددوطرف بایدهمکاری کنن ک بچه دومم نتیجه خودخواهی وسهل انگاری همسرمه....گناه من فقط کمبوداعتمادبنفس و وابستگی بیش ازحد وناتوانی برای فراموش کردن وتموم کردن رابطمون بود....واین اصلاعجیب نیس.......امیدوارم واسه شمامسائل بدترازین پیش نیادچون خیلی زودخودتونومیبازین....مشکل من فقط بچه هام وتصمیم گیریه....وگرنه همه چی ب نفع منه وهرچقدرفکرمیکنم وضعیت وخیمی نمیبینم

ناراحت نشو اونم از ديد خودش منتها تندش جواب شما رو داد
هيچكس تو زندگي وشرايط كسي ديگه نيست
هرچي بوده گذشته شماهم به اشتباهات خودت واقفي .ولي براي اينكه در آينده به مشكل نخوري و بعد سني افسوس نخوري كه چرا زودتر سرجاش نمي نشوندمش چراانقد ضعيف بودم و اين چيزا . مقتدرانه و باقدرت توان هرچه تمام تر در مورد زندگيت تصميم بگير
ابدا ابدا ابدا جلوش ضعيف نباش و نزار خوشحال بشه.
بزار احساس خطر كنه
حتي خودتو براي نگهداري بچه ها مشتاق نشون نده.
مطمئن باش مطمئن باش از خواب خرگوشي مياد بيرون.

ممنونم پریاجان....
منم همین کاروکردم.....تودادگاهمون گفتم ک بچه هارومیخوام بدم ب خودش......هیچ تماسی ام باهاش نداشتم....دقیقامشکل من همینیه ک شمام باذکاوت ودرک بالاتون سریع متوجهش شدین.......همونطور ک گفتین اون کاملافکرش راحته ک هروقت بخوادمن برمیگردم.واسه همین بی پروا ادامه میده ک شایدبتونه امتیازات جدیدی ازطرف من کسب کنه...مث زانوزدن والتماس کردن من....بخشیدن مهریه.....کمکای خونوادم...
من خودم متوجه همه ایناشدم ولی گاهی ازسردلتنگی مردد میشم ک بایدچیکارکنم....بازم تن ب خفت بدم وبه هرطریقی نذارم زندگیم بپاشه یاغروروشخصیتموحفظ کنم وادامه بدم ببینم چی میشه..توزندگی هیچ حقی برای من قائل نبود من هیچ دلخوشی ای نداشتم.....بهرحال حرفات باعث شداز تردیدو دودلی بیام بیرون وراه درست برام ثابت بشه