موضوع: اعتمادم به همسرم از بين رفته

حنا نمی خوام با حرفام ناراحتت کنم اما این واقعیت ها را باید بدانی

ببین چقدر حساسی که وقتی احساس کردی شوهرت مهمون داشته و پذیرایی کرده چطور به هم ریختی از صبح تا شب بدون غذا تنها تو اتاق گریه کردی و آخرش هم سرم و بیمارستان!!!!!!
این عادی نیست تو حتی نمیدونی مهمونش زن بوده یا مرد !!!

همش در حال مچ گیری هستی اما هنوززززززززززز هیچ مدرکی پیدا نکردی و روز به روز داری خودت را داغون تر می کنی و گند می زنی به زندگیت

ظاهرا شما یه آدم به شدت زود رنج که هیچ مهارت ارتباطی نداره (تازه یاد گرفتی همسرت را به اسمش صدا بزنی ) و از همسرت توقع داری که همش تو مشتت باشه و پیشت باشه محبت کنه موبایلش ودوست دخترای سابقش را کنترل میکنی

قبلا هم گفتم باید دست از این کارات برداری به خودت برس (پوست هیکل تیپ ) برو نقاشی موسیقی مکالمه زبان و...برو مهمونی زنانه ا دوستات و فامیلت بیشتر ارتباط بگیر
کتاب های روانشناسی حتما حتما حتما بخون این اخلاق گندت (کنترل کردن به امید مچ بگیری ) بزار کنار مطمئن باش شوهرت آدم خوبیه و دوست داره باهات زندگی کنه وگرنه با این اخلاق مزخرفت تا حالا طلاقت داره بود یا حداقل شما 100مدرک برای خیانتش پیدا کرده بودی

مرتب میای اینجا و عجز و ناله میکین که احساس میکنم شوهرم داره خیانت میکنه و با این افکار مالیخولیایی ببین چی به روز خودت میاری

تو الان همسر رسمی و شرعی محمد هستی و معلومه که عاشقش هستی و دوست داری باهاش زندگی کنی
اگر هم خدای نکرده شوهرت واقعا داره خیانت می کنه تو باید بجنگی نباید میدون را خالی کنی برای یه زن خراب که بیاد و سر جای تو بشینه توباید شوهرت را به سمت خودت بکشی نه اینکه سر طناب را ول کنی و یه آشغال شوهرت را بکشه طرف خودش قشنگی عشق به موندن دائمی هست نه به پس کشیدن سر هر شک و ابهام و ناراحتی

فرض کن دعوای دو تا مرد عاشق برای یه دختر باشه مردی که عاشق است تا آخر می جنگه و هزینه میکنه که به عشقش برسه

در ضمن به حرفای مادرت را توجه کن کسی که تو را می شناسه و واقعا دلسوزت هست توصیه هاش را جدی بگیر دعوا ها را هم نرسون به خانواده ها این به ضرر زندگی ات می شه حواست را جمع کن

نوشته اصلی توسط Hanli

....
همسرم ديشب زنگ زد و اومد دنبالم رفتيم بيرون شام خورديم و اومديم خونه. همسرم گفت نتونستم برم سراغ وكيل، گفت براى جدايى هميشه وقت هست يك فرصت دو سه ماهه به هم بديم اگه نتونستيم با خوبى از هم جدا ميشيم. گفت تو خيلى دختر خوبى هستى ولى عيبت اينه كه بچه موندى، گفت سنت زياده ولى بچه موندى. گفت اين چيز بدى نيست فقط من آدم كم حوصله اى هستم.
منم در جواب همسرم فرصت دو سه ماهه رو قبول كردم و تصميم گرفتم براى اين دو سه ماه از توصيه هاى جناب باغبان و نهال جان استفاده كنم، ببينم آيا ميتونم يا نه؟!!!!
....
الان من هنوز نميدونم زندگى با عشق خوبه يا با پول؟؟؟؟؟؟

من ديروز از مادرم پرسيدم كه چرا عليرغم اين همه رفتار زشت محمد هنوز مادرم اصرار داره من به زندگى ادامه بدم، گفت از اونجايى كه تو دختر خيلى خيلى حساسى هستى طلاق برات شكست بزرگى ميشه و
...

شايد هم طى چند سال تنها كسى كه به دلم واقعا نشست و از ته دل خواستم همسرم باشه فقط محمد بود.

ببین حنا جان یه چیزی و اول برات توضیح بدم
من خیلی مشاور رفتم

آخرین مشاورم یه دکتر روانپزشک بود که کار مشاوره هم انجام میداد ساعتی دویست هزار تومن هم میگرفت حدود دو سال پیش
روند مشاورش خیلی برام جالب بود
من میرفتم پیشش حرف میزدم و حرف میزدم و گریه میکردم اون نگاهم میکرد لبخند میزد و چای هم میزد و بهم بیسکویت تعارف میکرد
هر چند وقت یکبار ازم میپرسید فکر میکنی چرا؟ فکر میکنی باید چی کار کرد ؟
در واقع جواب همه سوالام و مشکلاتم تو زندگی تو خود من بود و کسی که راه حل رو میدونست من بودم . بهترین راه حل برای من و خودم میدونستم فقط نمیتونستم ببینمش کاری که مشاور و حتی روانپزشک میکنه اینه .
هیچ کس به اندازه خودت تو زندگیت نبوده و لحظات رو تجربه نکرده پس بهترین راه حل رو خودت میدونی فقط ما اینجاییم بهت کمک کنیم سو تفاهم ها رو برطرف کنی


دکتر من هر چند وقت یکبار نکته هاشو تو غالب یکی دو جمله میگفت :
مثلا میگفت: نگاه تو به زندگی اخلاقیه .( بدون این که بگه درسته با غلط فقط بهم آگاهی میداد)
یا مهم ترین جملش که تو زندگی من تاثیر گذاشت اینه :
احساس و تفکر یک چیزه اعمال و گفتار یک چیز دیگه

اینها قرار نیست منطبق باشن. تو زندگی ممکنه تو یه فکر یا یه حس داشته باشی ( مثل اینکه همسرت خیانت کرده و این دردناکه ) یا یه تفکر داشته باشی ( که حتما کم ارزشی که همسرت رفته سراغ یکی دیگه و ازت ایراد میگیره )
اما اعمال و گفتار تو باید چیز دیگه ای باشه . اعمال و گفتارت در مقابله با همسرت باید منطبق با واقعیت باشه یا مشاور دیگه داشتم میگفت برای اینکه تو زندگی درست عمل کنید باید خودتون رو از بیرون نگاه کنید
خودت رو بکش بیرون و از بالا نگاه کن . فکر کن من حنا هستم و تو نهالی که قراره بهم راهنمایی بدی .
این حنا باید چی کار کنه؟ بهترین رفتار که به نفع خودش باشه چیه؟
حرفات و بولد کردم بخون جواب همه سوالاتت تو حرفات هست

سوال حنا : آیا همسرم دوسم داره ؟ جواب : همسرت نتونسته وکیل بگیره اومده دنبالت رفتین شام احتمالا یه رستوران گرون بهت گفته تو دختر خوبی هستی و حتی گفته خودش کم حوصله است ! بعد همه مسایل و مشکلات گفته باز هم فرصت بدیم به زندگی . دوست داره حتی میشه گفت عاشقته


سوال حنا: آیا حنا میتونه از فرصت به وجود اومده استفاده کنه ؟ جواب :حنا داره دست و پا میزنه که زندگیشو حفط کنه و حالا فرصتی که همسرش داده و قبول کرده ( رراستش من فکر میکردم شوهرت طلاقت بده با این رفتارت اما الان باز نازتو کشیده و بهت فرصت داده و تو میگی من قبول کردم ! ) حتما میتونی از این فرصت استفاده کنی

سوال حنا: زندگی با عشق خوبه یا با پول ؟ جواب : فعلا که تو زندگی تو هم عشق هست هم پول! همسرت دوست داره تو هم دوسش داری میگی تنها کسی بوده به دلت نشسته و خدا رو شکر پولم دارین . دو دستی بچسب به زندگیت .

در ضمن
صحبت با مامانت و مشاوره گرفتن ازش رو ادامه بده
رو خودتت مهارت گفتگو و خواستن نیازهات و احساساتت کار کن

سلام حنای عزیز
منم خیلی راجع به شک و تردید خوندم
چون منم تقریبا مشابه شما خوره شک دارم و متاسفانه وقتی توی این سایت دنبال این موضوع گشتم به مبحث پارانویا برخوردم ، یعنی افرادی که به بیماری مشکوک بودن مبتلا هستند
به طلاق فکر نکن
زندگی بعد طلاق خودش پروسه خاص خودش رو داره

سلام مجدد ...

می دونی که همسرت فقط با یک نفر هست و بهش علاقه خاصی داره

یا با افراد متفاوت هست؟

بقیه مردهای خانواده شون چطور؟ پدرش، برادرها یا دامادهاشون؟

این موضوع توی خانواده شون چه جایی داره؟ چه برخوردی باهاش می شه؟ چطوری در مورد اینجور مسائل صحبت می شه؟
بقیه مردهای خانواده شون هم معشوقه دارن؟ ببخشید ببخشید .... با زنهای مختلف رابطه دارند؟


با توجه به سن همسرتون و دیر ازدواج کردنشون
اگر دوست دختر ثابت یا همسر صیغه ای ( یا همسر قبلی ... چیزی نگفتید توی پستهاتون) نداشتند،
ممکنه
به روابط بی حد و مرز و ارتباط جنسی با این و اون عادت کرده باشن

یه نگاهی به مسیری که همسرت اومده بکن، یه نگاه به بستری که توش هست بکن (خانواده و شرایطش) و ...

با داد و بیداد کردن و تعقیب و گریز بعید می دونم به نتیجه برسی.
اول مساله را درست تشریح کن ... بعد دنبال راه حلش باش.
الان اصلا معلوم نیست همسر شما هرزه است؟ به یه کاری عادت کرده؟ با خانمی رابطه خاص و صمیمی داره که نمی تونه فراموشش کنه و کنار بذاردش؟ رابطه جنسی خاصی با کسی داره که براش مهمه؟ رابطه عاطفی خاصی داره؟

اینقد از این مشاور به اون مشاور نرو. یه مشاور خوب پیدا کن و با همون ادامه بده.
باید خودت درست بشی تا مشکلت حل بشه. باید بفهمی چی می خوای. چی شده. باید چی کار کنی. اینا همه دست خودته، نه همسرت. همسرت نمی تونه برای این که تو بمونی یا بری برات تصمیم بگیره. تو باید افکارت را مرتب کنی و به نتیجه برسی.

--------------------
پستهای شما اینقدر برای من عجیبه که گاهی می گم حنا داره با ما شوخی می کنه !
یه روز اومدی نوشتی وای همسرم اینقد خوب شده ... دیشب منو شام برد بیرون و برام هفت تا مانتو خرید. با خودم می گفتم واقعا حنا جدی نوشته اینا رو ؟

- - - Updated - - -

این پست را مدیر برای شما نوشتن
نمی دونم اصلا خوندی؟ دقت کردی؟ بهش فکر کردی؟

نه تشکر زدی و نه جواب دادی.
در صورتی که فرصت مناسبی بود برای این که از راهنماییهای یک متخصص و کارشناس استفاده کنی
ولی فقط غر می زنی و گزارش می دی.

خب پس همسر شما به احتمال زیاد وابستگی عاطفی و احساسی خاصی به یکی از دوست دخترهاش داره.

البته اونقدر هم که تاکید داشتید مذهبی و متدین نیستند که توی صورت نامحرم نگاه نکنند ...
کما این که گفتید دوست دختر زیاد داشته و حتما خانواده اش می دونستند اگر چه به روی خودشون نمی آوردند.

بگذریم ...

می تونی حدس بزنی چه چیزی در اون خانم برای همسرت جذاب بوده؟
علیرغم دوست دخترهای متعدد ... اون یکی براش خاص بوده. به نظر خودت چرا؟

الان شما مثلا خبر نداری که اون خانم برگشته؟ یا علنا در موردش صحبت کردید؟
تا چه حد به شما در موردش گفته بود ... زمان دوستی


به نظر من با موندن توی این شرایط به نتیجه نمی رسی. اگه چند قدم بری عقب و به مساله ات از فاصله نگاه کنی بهتر می تونی تصمیم بگیری.
باید یه مشاور خوب پیدا کنی و با کمک حرفه ای جلو بری. با این جنگ و جدالها با خودت و همسرت فقط خسته می شید. شاید جدا هم نشید ... یه زندگی که اولش با فرسودگی و دل شکستگی و خستگی شروع می شه و ....

من اگه جای شما بودم ( نظرم مشاوره ای نیست، تجربه و احساس و شرایط شخصیم توش تاثیر داره)
فرصت سه ماهه را با جدایی می گذروندم. سه ماه از هم جدا باشیم و فکر کنیم و تصمیم بگیریم که می خوایم چیکار کنیم.
به نظر من آدمها در درون مساله خیلی راحت نمی تونن تصمیم بگیرن. اگه بشه ازش جدا بشی و از بیرون ببینیش بهتر می تونی تصمیم بگیری.

دو سه ماه از این فشار و هیجان و دعوا و تعقیب گریزو ... دور شو. کاملا جدا. بدون هیچ تماسی.
احساساتت تعدیل می شه. خودت آروم تر می شی. منطقی تر به موضوع نگاه می کنی و راحت تر تصمیم می گیری.

البته در شرایط تاهل و حضور خانواده ها و نظراتشون و ... اجرای این تصمیم شاید آسون نباشه. باید برای این سه ماه جدایی دلیلی پیدا کنید.