موضوع: زندگی رو به افول من.....(2)

نوشته اصلی توسط hamed-kr

سلام علیکم و رحمت الله (خیلی غلیظ بخونین)


بعدش این که من می تونم به شما یه پیشنهاد بدم (فرض کنین من الآن یه شیطون هستم دیگه) ،

ما یه کم پول داریم حاضریم بدیم شما یه کاری بکن یه کوچولو از حجاب تون لطفا کم بکنین ، یه قدری که ما هم به عنوان شیطون پیش رفیق مان شرمنده نشیم دیگه .

یا مثلاً یه مدتی نمازتون رو ترک کنین ،اصلاً خدایی که اولا نیست ، دوما اگر باشه که نماز شما به چه دردش میخوره ، سوما به چه درد شما میخوره خدای به این بدی این همه نماز و روزه آخه برای چی ؟

به هر حال ما اهل معامله هستیم دیگه خبر بدین


جدی جدی چقدر می گیری بی حجاب بشی؟

چقدر می گیری یه دشنام به امام حسین بدی ؟ اگر الآن حقیقتا صد هزار هزار هزار میلیارد تومن بهتون بدن حاضرین این کار رو بکنین؟

سلام
فکر کنم بدونید جوابم چیه فقط قبلش بگم خیلی ادما اطرافم بودن وهستن که بارها وبارها با طعنه وبا لحن جدی وشوخی وخلاصه همجوره بهم گفتن
تا این اعتقاداتت سفت وسخت چسبیدی زندگیت همینه شاید خیلی از مشکلاتت به خاطر همین که دختر مقید وتقریبا خشک مذهبی البته خودم فکر نمیکنم اینجوری باشم ولی خیلی موقعیتها تو زندگی پیش اومده که به خاطر همین باورها و حجاب ضربه خوردم موقعیت کار و ازدواج از دست دادم بخصوص ازدواج
چون اینجا همه دنبال دخترای هستن که به مد روز میگردن کلا دخترای محجبه ومقید هیچ طرفداری ندارن خیلی تحقیر امیز نگات میکنن یا پسرای دور برم اکثرا غیر مذهبی هستن ودنبال دخترای غیر مذهبی میگردن.
حتی تو دانشگاه یادمه استادامون به دخترای چادری هر چقدر هم کارت قوی بود نمره خوب نمیدادن اصلا از کارت تعریف نمیکردن تازه چند بار هم مستقیم از چادرمون ایراد میگرفتن میگفتن مزاحم کار دربیارین راحت باشین من خیلی عذاب کشیدم خیلی سختی کشیدم ولی هیچ وقت این توهین ها وطعنه ها وتحقیرها که الان شدتش بیشتر شده منو از اعتقادات وباورهام دلسرد نکرده .خلاصه با پول به دست نیوردم که به خاطر ثروت هم از دستشون بدم.!

نوشته اصلی توسط skyzare

سلام .

من بعضی از پست های شما رو خوندم ... نمیدونم بقیه در مورد این قسمت قرمز رنگ من اظهار نظر کردند یا نه . چون پست ها رو نخوندم ....

به نظرم خیلی از مشکلات شما به همین بر می گرده که رابطه شما با مادرتون خوب نیست . می دونید چه قدر برکت و خیر و نعمت از زندگی ادم گرفته میشه وقتی یکی رابطه اش با مادرش خوب نباشه ؟
می دونید یه دعای مادر چه قدر توی زندگی ادم اثر داره ؟

سلام
ممنون از نظرتون
شما فکر میکنید من و مادرم هر روز در حال جنگ ودعوا یا خدای نکرده بی احترامی به همدیگه هستیم نه اینطوری نیست فقط کاری به کار هم نداریم
این رابطه سرد هم برمیگرده به کودکی من واتفاقاتی که از اون زمان افتاده اون موقع که من بچه بودم وچیزی حالیم نبود یعنی زمانی که پدرم و از دست دادم تشنه محبت توجه بودم مادرم همه اینهارو از من دختر بچه حساس و ضربه خورده ای بودم دریغ کرد در عوض رفتارش بسیار خشک گاهی به شدت خشونت امیز بود کتک میزد من هیچ خاطره خوبی ندارم به جز رفتار بد مادرم که هنوز که هنوز شبا کابوسش میبینم.
خیلیا چیزا تو زندگی ادما هست که اطلاعی نداریم ظار بیرونیش میبینیم واقعا نمیتونیم در مورد شخص و رفتارش زود قضاوت کنیم من الان به مادرم بی احترامی نمیکنم فقط زیاد کاری به کار هم نداریم اونم اینجور نیست که بگین همش نشسته و داره منو نفرین میکنه نه اتفاقا با این اخلاقای خاصش خیلی هم نگران من واینده من هست همش پیگیر که من الان تو چه وضعی هستم وهر جوری میخواد کمک کنه وضعیت من تغییر کنه هر چند در کنارش هم کارهایی میکنه وحرفایی میزنه که ادم از زندگی دلسرد میکنه.

سلام
چیزی تا محرم نمونده ،بیرق سیاه ،لباس های مشکی ، و یه عالمه غم نشاط آور!!!

جیگر آدم شرحه شرحه میشه که علی اکبر رو ،علی اصغر رو ، ابوالفضل العباس رو ، عبدالله بن حسن رو و .................... و و و اباعبدالله ،فرزند دردانه علی و زهرا رو با اون وضع به خاک و خون کشیدن ، ولی چرا میگم نشاط آور ،چون اونها قهرمان های ما هستن ،جان جان ما هستن ، هویت ما هستن ،علت بودن ما هستن وقتی خیلی چیزهای دیگه نیستن ، اون چیزی که نشاط آور هست اوج بی نهایتی هست که این قهرمان های همیشه تاریخ برای همیشه حفظش کردن اگرچه بهای بسیار سنگینی بابتش دادن ،قهرمان های ما دست نیافتنی هستن ، خیلی بلند پرواز تر از این که نیاز های معمول دنیا ،ترس هاش ،وعده هاش، و و و، اونها رو زمین گیر کنه .
ما از بودن اونها احساس نشاط و افتخار می کنیم ،توی عزاداری هاشون آب چشم مون رو به پای لب های تشنه ابوالفضل میرزیم که تا لب جشمه رفت و لب به آب نزد و احساس غرور می کنیم که چنین قهرمانی داریم ،قهرمان های ما مردان و زنان بلند همتی هستن که حتی در اوج نیاز های خودشون یه لحظه هم به سختی خودشون فکر نمی کردن ، اصلا مگه میشه غیر از این از عباس انتظار داشت ،اصلا همه این حرف به خدا نمی از هزاران دریاست ،افق و ملکوت کربلا خیلی بزرگ تر از این حرف هاست .

خانم آبی بیکران میدونم که شرایط تون خیلی سخت هست ، حتی بهتون حق می دم خیلی خسته و آزرده باشین ، بهتون حق هم میدم که برای خودتون مرثیه سرایی هم بکنین به شرط این که این مرثیه سرایی بودی نا امیدی شدید نده ،نه تنها من حق میدم خدا بهتون حق میده و اصلاً من کی باشم.

بله خانم آبی بیکران ایستادن پای چنین عقایدی سوختن هم داره و اگر توی چنین جمعی هم باشین سخت تر هم خواهد شد ، امام حسین هم میدونست پایان کار کربلا چیه و چه درد و رنجی برای اهل بیتش ایجاد خواهد شد ، پس دلیل ایستادگی تون که معلومه حالا اگه بهاش اینی هست که الآن میگین انتخاب خودتون بوده ،ولی یه انتخاب غرور آفرین ،یه انتخابی که حضرت زهرا ازش راضیه حالا بقیه ناراضی(که اکثرا هم از روی جهالت هست و نه عنادشون پس این جهالت شون رو بهشون ببخشین و سعی کنین خیر خواه باشین).

یه مدت شاید بد نباشه پیش خودتون تکرار کنین:

آبی چیه نترس،خدا هست ،امام زمان هست ،امام حسین هست ،پس نترس

​ أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ

نوشته اصلی توسط زندگی خوب

مثلا خانم مینوش و

میشل به شما پیشنهاد میدن که برید منزل برادرتون و هر چقدر هم خانواده اش به شما بد بگن به خاطر اینکه دخترید باید این طور رفتار کنید.

سلام زندگی خوب

شاید من خیلی متوجه پست شما نشده باشم. اما یه توضیح راجع به این قسمت بدم.

وقتی می گم به جای دور شدن سعی کنه به خونوادش نزدیک بشه، منظورم این نیست که بره سربار بشه، و یه وضعیتی درست کنه، یا درست بشه، که با هم بداخلاق بشن حرف بدی به همدیگه بزنن و تحمل کنن، چون این دختره و اون هم زنه!

من مطلقا چنین ذهنیتی ندارم. دختر بودن به معنای ضعیف بودن و سربار بودن نیست! دختر پر از استعداد و تواناییه.

وقتی می گم جهت رو به سمت خونواده برگردونه، منظورم صرفا حضور فیزیکی نیست، منظورم حرکت ذهنی و عاطفیه.

هدف از اینها هم تامین مالی نیست. خود اون ارتباطی که انسان با خونواده و اطرافیانش داره، اثر مستقیمی روی حالش داره.

قبلا دو نمونه مثال زدم از دخترهای مجردی که با خونواده برادرشون زندگی کردن. هر دونفرشون خیــــــــــــلی با خانم برادرشون دوست بودن. علتش اینه که محبت تو اون خونه خرج کردن، سخاوتمند بودن، نه محتاط و بداخلاق.

تازه شرایط آبی اینطور نیست که بخواد خونه برادرش هم زندگی کنه. اونجا خونه پدریش هست، و می تونه یه اتاق اون طرف حیاط بسازه. می شه هم دور باشه هم نزدیک. خیلی کارها می تونه انجام بده.

از دوستی و ارتباط صمیمانه، چیزهایی بدست میاد که از خونه مستقل و پول و اینها بدست نمیاد. آرامش، شادی، امنیت، قلب گرم، ایمان واقعی.

گاهی که من با آبی صحبت کردم متوجه شدم حس عمومیش منفیه، حتی نسبت به آدم هایی که هیچوقت ندیده.

مثل اینه که یه ظرفی با یه آب تاریک پر شده باشه. حالا اینو بذارش تو قصر نور، هنوز تاریکه.

به نظر من عجیب میاد که پسری (یا دختری، یا زن برادری) بتونه چند هفته با آبی راحت زندگی کنه، حالا شادی و عشق و خوشبختی رو میذاریم کنار.

آدم از خونواده انتظار یه حس مثبت، یه حال خوب رو داره، با یه آدمی که پر از منفیه، پر از نگرانی و خشمه، چی رو می شه تجربه کرد؟

فرار جنگیدن زدن خوردن.... با چشم بسته، با ذهن منجمد شده، با قلب سنگ شده....

من نمی دونم چطور اینها رو منتقل کنم. شاید چون ما دوتا قطب مخالف همدیگه هستیم من نمی تونم باهاش ارتباط برقرار کنم. ممنون می شم اگه کسی چیزی از حرفای من متوجه شد، یه جوری که بلده، منتقل کنه...

البته یه مشکلی هم که هست اینه که آبی اصلا اینجا تاپیک نمی زنه که چیزی رو دریافت کنه، یاد بگیره، انرژی بذاره و تغییری ایجاد کنه، همونطور که چندبار گفته، میاد درددل کنه. شاید تنها کاری که این تاپیک ها بتونن براش انجام بدن، دریافت نوازش و محبته. تا از یکی از چاله هایی که در مسیرش هست عبور کنه.

نوشته اصلی توسط meinoush

سلام
فکر نمی کنم به حجاب ربط داشته باشه اینکه ازدواج نکردی. یه جایی بی حجاب بودن مشکل ادمه یه جایی با حجاب بودن. احتمالا متناسب با ادمایی نیست که می بینی مذهبی بودنت. فقط همین.
آبی اصلا کیس مناسب هست در اطرافت؟ وقتی اصلا پسر مجرد مناسب اطراف ادم نباشه ادم اگه سیندرلا هم باشه بازم مجرد می مونه. همه چی هم عیب ما نیست. یا سنشون از من کمتره یا غیر مذهبی هستن یا شرایطشون مناسب من نیست چه میدونم شاید هم من مناسب هیچکس نیستم

نیم ساعت راه چیزی نیست. دو ساعت هم چیزی نیست. اگر نتونستی شهر جایی اجاره کنی راحت برو خونه پدریت. خونه اجاره کردم چند روزه الان فقط استرس اخر ماه واجاره رو دارم واینکه هنوز هیچ کاری شروع نکردم

در کل به نظرم می خوای همون رویه ای که تا الان ادامه دادی رو ادامه بدی. نمی دونم به نظرم اینطور اومد از نوشته هات.

امیدوارم موفق باشی. و امیدوارم خیلی زود همسر خوبی داشته باشی و به آروزهات برسی

مرسی مینوش جان
دیگه به ازدواج فکر نمیکنم فقط الان دغدغه ام اینه بتونم از عهده زندگی تکی خودم بر بیام همین

نوشته اصلی توسط میشل

سلام زندگی خوب

شاید من خیلی متوجه پست شما نشده باشم. اما یه توضیح راجع به این قسمت بدم.

وقتی می گم به جای دور شدن سعی کنه به خونوادش نزدیک بشه، منظورم این نیست که بره سربار بشه، و یه وضعیتی درست کنه، یا درست بشه، که با هم بداخلاق بشن حرف بدی به همدیگه بزنن و تحمل کنن، چون این دختره و اون هم زنه!

من مطلقا چنین ذهنیتی ندارم. دختر بودن به معنای ضعیف بودن و سربار بودن نیست! دختر پر از استعداد و تواناییه.

وقتی می گم جهت رو به سمت خونواده برگردونه، منظورم صرفا حضور فیزیکی نیست، منظورم حرکت ذهنی و عاطفیه.

هدف از اینها هم تامین مالی نیست. خود اون ارتباطی که انسان با خونواده و اطرافیانش داره، اثر مستقیمی روی حالش داره.

قبلا دو نمونه مثال زدم از دخترهای مجردی که با خونواده برادرشون زندگی کردن. هر دونفرشون خیــــــــــــلی با خانم برادرشون دوست بودن. علتش اینه که محبت تو اون خونه خرج کردن، سخاوتمند بودن، نه محتاط و بداخلاق.

تازه شرایط آبی اینطور نیست که بخواد خونه برادرش هم زندگی کنه. اونجا خونه پدریش هست، و می تونه یه اتاق اون طرف حیاط بسازه. می شه هم دور باشه هم نزدیک. خیلی کارها می تونه انجام بده.

از دوستی و ارتباط صمیمانه، چیزهایی بدست میاد که از خونه مستقل و پول و اینها بدست نمیاد. آرامش، شادی، امنیت، قلب گرم، ایمان واقعی. ولی من اینارو در تنهایی حس میکنم این دیگرانی که اطراف من هستن به جز استرس هیچ خیری به من نمیرسونن

گاهی که من با آبی صحبت کردم متوجه شدم حس عمومیش منفیه، حتی نسبت به آدم هایی که هیچوقت ندیده.

مثل اینه که یه ظرفی با یه آب تاریک پر شده باشه. حالا اینو بذارش تو قصر نور، هنوز تاریکه.

به نظر من عجیب میاد که پسری (یا دختری، یا زن برادری) بتونه چند هفته با آبی راحت زندگی کنه، حالا شادی و عشق و خوشبختی رو میذاریم کنار.

آدم از خونواده انتظار یه حس مثبت، یه حال خوب رو داره، با یه آدمی که پر از منفیه، پر از نگرانی و خشمه، چی رو می شه تجربه کرد؟

فرار جنگیدن زدن خوردن.... با چشم بسته، با ذهن منجمد شده، با قلب سنگ شده.... این چیزایی که در مورد من گفتی همین اطرافیان باعثش شدن چیزایی که قبل اینکه خودم بشناسم بدونم زندگی چیه دچارشون شدم تغییر دادنشون هم از عهده ام دیگه برنمیاد نمیتونم چون به نظرم شرایطم هیچ تغییری نکرده همون ادما با همون طرز فکر و رفتارها همیشه اطرافم هستن هیچ وقت کسی نبوده که بخواد باری از روی دوشم برداره یا درکم کنه غصه خورم باشه نگرانم باشه واقعا دوستم داشته باشه دستم بگیره تو شرایط سخت حامی من باشه اونم بدون منت خودم تنهایی بار همه مشکلات به دوشم کشیدم تا جایی که دیگه الان هم از نظر روحی هم جسمی تحلیل رفتم توان جنگیدن ندارم نمیگم خانوادم کمکی نکردن چرا همراهی میکردن ولی چیزی که من ازشون انتظار داشتم نبود همیشه منت گذاشتن هر جایی کاری از دستم بر نمی اومد سرکوفت زدن همش دیگران به رخم کشیدن همش به خاطر حرف وقضاوت مردم ازم میخواستن بزور هم که شده هر کاری رو قبول کنم فقط به خاطر اینکه بگن دخترشون این همه درس خونده بیکار نیست منم همیشه به خاطر رضایت اونا بیشتر از توانم از خودم کار کشیدم همه عمرم نگران همین بودم استرس همین داشتم ودارم که خانواده هیچ وقت از من راضی نیستن هی باید جون بکنم تا بمیرم

من نمی دونم چطور اینها رو منتقل کنم. شاید چون ما دوتا قطب مخالف همدیگه هستیم من نمی تونم باهاش ارتباط برقرار کنم. ممنون می شم اگه کسی چیزی از حرفای من متوجه شد، یه جوری که بلده، منتقل کنه...

البته یه مشکلی هم که هست اینه که آبی اصلا اینجا تاپیک نمی زنه که چیزی رو دریافت کنه، یاد بگیره، انرژی بذاره و تغییری ایجاد کنه، همونطور که چندبار گفته، میاد درددل کنه. شاید تنها کاری که این تاپیک ها بتونن براش انجام بدن، دریافت نوازش و محبته. تا از یکی از چاله هایی که در مسیرش هست عبور کنه.

کسی نگفته قدم به قدم اول چیکار کن همه میان میگن بیخیال گذشته باش برو ورزش چه میدونم به خودت برس به تغذیه ات برس واینکه شرایط برای خیلیا اینطوره فقط تو نیستی و از این حرفا اینا شاید باعث بشه تسکین روحی پیدا کنم ولی کمکی طولانی مدت نمیکنه فقط موقتی برای چند ساعت یا خیلی چند روز بعدش همچی مثل اول میشه همه مشکلات سر جاشه.