موضوع: همسرم باز منو زد

من همیشه تایپیکاتونو میخونم. حرفام مشابه حرفای باقی دویتان بود را همین خیلی نظر نمیدم.
برات دعا میکنم و امیدوارم مشکلاتت حل بشه.

ولی من اگه جات بودم میرفتم خوابگاه. و اگه امکانش بود به خانوادمم هم حتی نمیگفتم. اونا فکر میکردن خونه شوهرمم. محمد هم که سال ب سال هبری ازش نمیشد اصلا نمیفهمید خوابگاهم. فقط از هر دوتاشون دور میشدم که یکم اروم شم.
اگه محمد زنگ میزد جوابشو میدادم سرد نه. ولی راستش خوبم جوابشو نمیدادم. تا نمیخواست برم خونش نمیرفتم. اگه هم میخواست بین 2-3 بار ی بار می رفتم.
زودم بر میگشتم خوابگاه.
نمیدونم برای شما چقدر عملی هست ولی من اگه بودم این کارو میکردم.
تو شهری مثل تهران بعید میدونم مردم بفهمن من کجام. هر کی فکر میکنه پیش اون یکی هستم.

سلام
رفتنم به خوابگاه اصلا عملى نيست، غيرممكنه... ولى ميتونم برم تو خونمون تو اتاق خودم بمونم ولى خوب اونجا هم افسردگى ميگيرم.
گاهى وقتا تصميم قطعى ميگيرم كه از اين آدم جدا بشم ولى بعدش كه يه ذره نوك سوزن بهم توجه ميكنه، به خودم فرصت دوباره ميدم.
ديشب يه اتفاقى افتاد كه خيييييلى دلم شكست، داشت باهام شوخى ميكرد دستبندم خورد بالاى لبش، گفتم جاشو ببوسم خوب بشه، محكم هولم داد گفت نميخواد نميخواد بعدشم با حالت تهوع گفت بوى دهنت اومد. (چون خانوادگى وسواسى دارن به بو خيلى ايراد ميگيره مثلا من حق ندارم از هيچ ادكلن و اسپرى و زيربغل استفاده كنم چون به بو حساسه) من بعد از رفتار ديشبش كلى ناراحت شدم، نشستم يه گوشه فكر كردم، آدمى كه يكسال و دوماهه عقد منه تا حالا يكبار هم منو نبوسيده به چه دردم ميخوره؟!!! من خودمم به بو خيلى حساسم ولى شوهرم هر بويى بده اذيت نميشم، حتى گاهى شديدا بوى عرق داده يا دهنش بو داده هيچوقت به روش نياوردم. حالا اون علاوه بر اينكه به بوى ادكلن من حساسيت نشون ميده، مهمتر از اون به عنوان شوهر منو يكبار هم نبوسيده!
بعدش گفت بريم بيرون گفتم من نميام خودت برو، رفت بيرون زود هم برگشت ولى من خيلى ناراحت بودم از دستش گفتم ميخوابم، گفت آره زود بخواب كارى به كارم نداشته باش. بعدش گفت فردا پنجشنبه است برام يه زن ميگرفتى فردا رو خوش ميگذروندم، گفتم برو زن رو پيدا كن بيار واست بگيرم، گفت تو موافقى؟! گفتم آره، گفت پس برام تو كاغذ بنويس امضا كن، گفتم باشه فقط زود انجام بديم هر كسى بره دنبال زندگيش. كاغذ رو آورد گفت بنويس من راضى ام كه محمد ازدواج مجدد داشته باشد، منم نوشتم من راضيم محمد بعد از طلاق من در اسرع وقت با هر كسى كه خواست ازدواج كنه، دفترو گرفت از دستم و گفت تو دروغگويى.
تا صبح حرص خوردم وقتى كارش يادم افتاد كه با هيجان و خوشحالى رفت دفتر آورد واسه رضايت نامه من كه ازدواج مجدد كنه.
تا صبح خوابم نبرد، صبح بيدار شديم كه بريم سركار برگشت بهم گفت تو چرا نرفتى به مامانم كمك كنى (مامانش اون روز مراسم ختم انعام داشت) گفت مامانم دست تنها بوده كسى نبوده كمكش كنه، گفتم خوب مامانت به من چيزى نگفته، گفت مراسم داريم خواستى بيا اگه ميگفت بيا كمك ميرفتم. اونجا يه لحظه تو دلم خودش و مامانشو كلى فحش دادم، زن روانى هر موقع فرصت گيرش مياد ميشينه پشت سرم پيش پسرش حرف ميزنه، تو دلم گفتم خيلى دل خوشى از پسرت دارم، خيلى رابطه من و پسرت خوبه، نه اينكه من با پسرت خيلى خوشبختم حالا تو هى حرف منو پيش پسرت بزن و همه چى رو خرابتر كن. پسرت خيانت ميكنه، بدرفتارى ميكنه، كتك ميزنه، وظايفشو به جا نمياره... حالا اين انصافه بين اين همه مشكلات من، اين زنه هم همش حرف منو پيش پسرش بزنه و شكايت منو پيش اون ببره؟!
دارم خفه ميشم
اين چه زندگيه من دارم، چرا هر كسى يه جورى آزارم ميده.
شايدم هيچكس بد نيست، من زيادى حساسم شايد
شايد انتظار يك بوسه خيلى زياده از شوهرم، انتظار رفع نياز جنسيم خيلى زياده، انتظار محبت و احترام، انتظار تك زن بودن....
يك ماه پيش ازش خواستم و بهش گفتم من نياز دارم ميخوام رابطه داشته باشيم، خيلى راحت منو شكست و گفت نميتونم، گفتم حداقل بغلم كن، سرم داد زد گفت برو اون ور ميخوام بخوابم.

سلام
عزیزم شرایط اخلاقی شوهرت مثل منه
خیلی سخته...من که بفکر طلاقم

سلام

راستش من دیگه نمیخواستم توی تاپیک شما چیزی بنویسم. احساس می کردم خیلی فایده ای نداره.البته هر کسی توی زندگی خودش مختاره.

ولی پست آخرتون رو که دیدم نتونستم چیزی ننویسم.

ببینین دوست عزیزم. یه وقتایی یه نفر همسرش یه عیبی داره یا چند تا عیب داره ولی عوضش یه سری محاسن هم داره که طرف میگه به خاطر حسن هاش ،من بدیهاش

رو نادیده میگیرم.

آخه مگه میشه همسرت تو این مدت یک بار تو رو نبوسیده باشه و همچین رفتار تحقیرآمیزی داشته باشه و تو تحمل کنی؟

تو دقیقا به خاطر چی میخوای ازدواج کنی؟ میدونی نیاز زن به روابط جنسی و عاطفی بعد از ازدواج و همخونه شدن با شوهرش خیلی بیشتر از زمان مجردی میشه؟

من میگم مادرت بدترین رفتار رو هم باهات داشته باشه بازم صد شرف داره به توهین و تحقیرهای این مرد.

خوب نرو خوابگاه ، برو خونه پیش مادرت ولی سر خودت رو با کار و این چیزها پر کن که خیلی جلوی چشمش نباشی.

اون مرد داره با تو بازی میکنه و از تحقیر شدنت لذت میبره.مساله فقط خیانتش نیست. حتی من فکر می کنم توجه های گاه به گاهش هم برای بازی دادنته.

نوشته اصلی توسط آنیتا123

آخه مگه میشه همسرت تو این مدت یک بار تو رو نبوسیده باشه و همچین رفتار تحقیرآمیزی داشته باشه و تو تحمل کنی؟با

سلام
منظورم از بوسيدن، بوسه معمولى نيست، اون رو كه هر دفعه ببينيم همديگرو ميبوسيم، چه از سركار بياد يا خداحافظى كنيم... منظورم بوسه عشقه بين زن و شوهر...
خواهرشوهرم ازم چندماه پيش پرسيد، دفعه اولى كه محمد بوسيدت چه حسى داشتى وقتى گفتم منو تا حالا اون مدلى نبوسيده يا حتى هولم ميده خيلى تعجب كرد گفت مگه ميشه؟! بعدشم با حالت خنده گفت مارو گرفتيا، خوب سركارمون گذاشتى، منم ديگه بحثو ادامه ندادم.
محبت بين زن و شوهر از رابطه زناشويى مياد ديگه، اگه شوهرم قراره منو مثل همه ببوسه و مثل بقيه كنارم باشه چه حسى ميخواد ايجاد بشه؟! محمد ميگه نيازى به بوسه و معاشقه و قرتى بازى نيست، ما قراره رابطه كامل شب عروسى داشته باشيم. اوايل فكر ميكردم بلد نيست و برداشتش از رابطه زناشويى همون رابطه آخره كه اونم قراره شب عروسى بشه، واسه همين براش نامه نوشتم و همه چى رو براش توضيح دادم كه آگاه بشه و گفتم درسته سنت زياده ولى خوب اگه تا الان ياد نگرفتى ميتونيم باهم ياد بگيريم. شب بعد از خوندن نامه با من يه دعواى بدى كرد كه خيلى چرت و پرت ميگى. منم از خجالت آب شدم ديگه هيچوقت هم در اون مورد صحبت نكرديم...
تا اينكه يك روز من تبلتش رو پيدا كردم كه هم صداى ضبط شده مكالمه اش با دوست دخترش رو شنيدم و هم پيام هايى كه بهم داده بودن و اونجا بود كه متوجه شدم همسرم با اون دختر رابطه داشته و همسرم همه مدل رابطه و معاشقه و بوسه و ... رو بلده، حالا چرا به من نزديك نميشه جاى سئوال داشت برام.
البته حس ميكردم كه دوستم نداره ولى برام سخت و غيرقابل قبول ميومد كه آدمى كه خودش با اصرار اومده جلو و يك رابطه رو يكطرفه تا ازدواج كشونده، چرا حالا بايد اينطورى رفتار كنه؟!!!!
من خيلى آدم صبورى هستم، خود شوهرم هميشه به همه ميگه كه من آدمى به صبورى حنا نديدم...
ولى ديگه داره تموم ميشه، آخرين قطره هاشه...
بعد از يكسال و دو ماه كه هفته پيش رفتيم مسافرت اونجا تو هتل يه كم نزديكم شد كه تو كامنت قبليم توضيح دادم براتون، ولى فقط همون يكبار بود بعدش ديگه نخواست...
انتظارم از شوهرم خيلى زياده؟! شايد من نميدونم، تو رو خدا بگين اين رابطه اى كه ما داريم عاديه؟
من عضو يه كانالى هستم تو تلگرام كانال صداى زندگى، هميشه پيام مياد كه مثلا در زمان معاشقه اينطور باشين يا فلان كار رو بكنين... من هيچكدوم از اينارو تجربه نكردم، وقتى ميخونمشون حس ميكنم اصلا من شوهر ندارم و من فقط خدمتكار محمد هستم.
اون موقع ها كه دوست بوديم، محمد كه ميخواست نزديكم بشه يا بهم دست بزنه عصبانى ميشدم قهر ميكردم ميرفتم بهم ميگفت تو بيمارى دارى و از نظر جنسى حسى ندارى، منم ميگفتم من سالمم و نيازى نميبينم به يه مرد غريبه نامحرم ثابتش كنم. هميشه ميگفت تو خيلى سفيدو خوشگلى، وقتى نگات ميكنم لذت ميبرم نميدونم اگه بهت دست بزنم چى ميشه.
بعدش كه عقد كرديم من هيچى ازش نديدم، اصلا انگار اون آدم نبود، رفتيم مشاور برگشت بهش گفت من از حنا هيچ لذتى نميبرم.

نمیدونم والا دیگه کاربرها چطوری باید به شما بگن این آدم مرد زندگی نیست؟
تازه میپرسی توقع من زیاده؟ تورو خدا بگین رابطه ما عادیه؟
نخیر خانوم هیچ کجای رابطه شما عادی نیست .مگه میشه شما تا حالا جواب سوالاتت رو نگرفته باشی ؟

نوشته اصلی توسط ستاره زیبا

سلام اگه اینچیزا واقعا وجود داره و ایشون از ترس وجهه اجتماعیش از طلاق میترسه پس شما از همین راه وارد شو شما میری ازش شکایت میکنی بدلیل عدم نزدیکی و رابطه زیرا شما خاهان هستی و ایشون امتناع کننده
لازم هم نیست خانوادت متوجه شکایت شما بشه که بگی نه وااای مامانم چی میگه و...

اونوقت که یکم وجهش بهم ریخت میفهمه شماهم جربزه داری و یه چیز حالیته
همچین ادمی باید شکسته بشه
هرچند باورم نمیشه...........
نگو چرا بهم تهمت میزنی اگه خودت بعنوان نفر سوم پستهات رو از ابتدا بخونی میفهمی چرا دیگران همچین فکری میکنن پس حق بده به مایا به اینکه کارات و در رابطه ماندنت خیلییییییی دور از عقله

هر كسى تو زندگيش يه سرى مشكلات داره، مشكلات منم اين شكليه، ميگين چيكار كنم؟! حالا كل دردامو غم و غصه هامو ول كنم بشينم به تمام كاربرا ثابت كنم كه دروغ نميگم؟؟؟؟؟
واقعا وقتى اينجور پستاتون رو ميخونم حس ميكنم ديگه بدبخت تَر از من تو اين دنيا نيست....
عزيزم، من الان دوران عقد هستم، مگه تو دوران عقد لزومى هست كه دو طرف رابطه داشته باشن؟! برم شكايت كنم بگم نامزدم با من رابطه نداره، خوب اونا هم ميگن شما تو دوران عقد هستين و عقد دوران شناخته، (هر چند اينجورى نباشه).
من اگه بخوام جدا بشم كاملا آبرومندانه و توافقى جدا ميشم نه با شكايت بازى و گرفتن مهريه و آبروريزى. پدر مادر و خانواده من تو جامعه، محترم و خوشنام هستن.
من صبر كردم كه شايد همه چيز يه روزى خوب بشه، خدا گفته اميدتون رو از دست ندين. منم همه تلاشمو كردم. يادتون باشه قبل عاشورا تاسوعا من تصميم قطعى گرفته بودم كه جدا بشم كه يه دفعه پيداش شد، منم زود باور كردم ولى ميبينم كه درست نشده و درست هم نخواهد شد.
بذار جمعه هم بگذره، همين دو روز رو با روى خوش كنارش هستم، شنبه كه شد ميرم و پشت سرمم نگاه نميكنم... خييييلى داغونم، نميدونم اين ضربه اى كه به روح و روانم زد اثراتش تا كى تو زندگيم خواهد بود،
روزى كه توافقى جدا شدم هيچوقت هيچى نخواهم گفت، فقط به خدا خواهم سپرد تا خودش جواب تمام بدى هاشو بده....
تو اين يكسال انقدر نذر و نياز كردم و مسجد و امامزاده رفتم كه حس ميكنم روحيه يه پيرزن رو دارم. فكر كنين من روز ولنتاين تو امامزاده نشسته بودم دعاى توسل ميخوندم و نذرى پخش ميكردم...
انقدر شبا تا ساعت سه چهار صبح نماز خوندم و دعا كردم و گريه كردم...
ديگه از اين مدل زندگى خسته شدم، ترجيح ميدم از تنهايى بميرم ولى همچين زندگى متاهلى نداشته باشم.... ترجيح ميدم فقر و ندارى بكشم ولى صاحب رفاه پر از خون دل نباشم...
اولين روز تولدم با محمد روزى بود كه از دستش كتك خوردم اونم تو يه كشور غريب، اولين مسافرتمون، اولين خريدمون، اولين مهمونيمون، اولين سال نومون، اولين عيد قربان.... همش پر از خاطره هاى بده...
خيلى دلم گرفته...
خيلى تنهام...

نوشته اصلی توسط Hanli

هر كسى تو زندگيش يه سرى مشكلات داره، مشكلات منم اين شكليه، ميگين چيكار كنم؟! حالا كل دردامو غم و غصه هامو ول كنم بشينم به تمام كاربرا ثابت كنم كه دروغ نميگم؟؟؟؟؟
واقعا وقتى اينجور پستاتون رو ميخونم حس ميكنم ديگه بدبخت تَر از من تو اين دنيا نيست....
عزيزم، من الان دوران عقد هستم، مگه تو دوران عقد لزومى هست كه دو طرف رابطه داشته باشن؟! برم شكايت كنم بگم نامزدم با من رابطه نداره، خوب اونا هم ميگن شما تو دوران عقد هستين و عقد دوران شناخته، (هر چند اينجورى نباشه).
من اگه بخوام جدا بشم كاملا آبرومندانه و توافقى جدا ميشم نه با شكايت بازى و گرفتن مهريه و آبروريزى. پدر مادر و خانواده من تو جامعه، محترم و خوشنام هستن.
من صبر كردم كه شايد همه چيز يه روزى خوب بشه، خدا گفته اميدتون رو از دست ندين. منم همه تلاشمو كردم. يادتون باشه قبل عاشورا تاسوعا من تصميم قطعى گرفته بودم كه جدا بشم كه يه دفعه پيداش شد، منم زود باور كردم ولى ميبينم كه درست نشده و درست هم نخواهد شد.
بذار جمعه هم بگذره، همين دو روز رو با روى خوش كنارش هستم، شنبه كه شد ميرم و پشت سرمم نگاه نميكنم... خييييلى داغونم، نميدونم اين ضربه اى كه به روح و روانم زد اثراتش تا كى تو زندگيم خواهد بود،
روزى كه توافقى جدا شدم هيچوقت هيچى نخواهم گفت، فقط به خدا خواهم سپرد تا خودش جواب تمام بدى هاشو بده....
تو اين يكسال انقدر نذر و نياز كردم و مسجد و امامزاده رفتم كه حس ميكنم روحيه يه پيرزن رو دارم. فكر كنين من روز ولنتاين تو امامزاده نشسته بودم دعاى توسل ميخوندم و نذرى پخش ميكردم...
انقدر شبا تا ساعت سه چهار صبح نماز خوندم و دعا كردم و گريه كردم...
ديگه از اين مدل زندگى خسته شدم، ترجيح ميدم از تنهايى بميرم ولى همچين زندگى متاهلى نداشته باشم.... ترجيح ميدم فقر و ندارى بكشم ولى صاحب رفاه پر از خون دل نباشم...
اولين روز تولدم با محمد روزى بود كه از دستش كتك خوردم اونم تو يه كشور غريب، اولين مسافرتمون، اولين خريدمون، اولين مهمونيمون، اولين سال نومون، اولين عيد قربان.... همش پر از خاطره هاى بده...
خيلى دلم گرفته...
خيلى تنهام...

سلام

می دونستید تمام بیماریهای انسان، منشاء فکری و روانی دارند؟


تیروئید: وجود بغضی در گلو، که ترکیده نمی شود!


سرطان: ناشی از نبخشیدن خود و دیگران است!


ام اس: به دلیل عصبانیت طولانی مدت و کینه ورزی است!


بیماری قند: بخاطر افسوس گذشته ها را خوردن است!


سر درد: به دلیل انتقاد از خود و دیگران است!


زکام: بخاطر وجود آشفتگی های ذهنی است!


درد مفاصل: به دلیل نیاز به محبت و آغوش گرم است!


فشار خون: به خاطر مشکل عاطفی درازمدتی است که حل نشده باقی مانده!


" شما اگه همینطوری دست دست کنید، خودتونو نابود می کنید دوست گرامی"

من به شخصه متوجه نمی شم چرا اینقدر دوست دارید این زندگی جهنمی رو ادامه بدید؟!!