موضوع: همسرم باز منو زد

سلام
مرگ ارزوهای عزیز چه خوب یادت مونده منو. حنا جون آره منم طعم این روزا رو چشیدم این روزا این هوا و همه چی خیلی بیشتر شبیه اون موقع ها شده روزایی که یه وقتاییش پر شده بود از خودسازی و اون لحظات چقدر برام قشنگ بود. اینکه تو اون روزا هیچکس نفهمید من مشکل دارم منظورم همکارامه و هیچکس سوالی نپرسید و مطمئنا تا الان همه فهمیدن اما ممنونم ازشون که به روم نیاوردن. من سال گذشته فقط کار کردم غرق کار شده بودم. هیچ ماهی مرخصی نگرفتم. پیش کسی گریه نکردم. دو ماه اول تو شوک بودم اونم چون دلیل این اتفاق رو نمیدونستم. هنوزم کامل نفهمیدم یه روز مشخص میشه مطمئنم اما واسه من الان زندگیم مهمه.
حنا جون این حال تو طبیعیه من یادم میاد یه بار رفته بودم مشاور چند روز بود غذا نخورده بودم اونجا یهو خودمو دیدم که بدنم کبود و سیاه شده داشتم غش میکردم. رفتم روانپزشک خیلی بهم کمک کرد. خودتو نباز حنا ارزششو نداره. میدونم نمیشه بیخیال بود اما سعی کن خودتو سرگرم کنی.
این سایت و دوستان همراهان من بودن تو اون روزا.

سلام
الان ميدونم اگه نوشته هامو بخونين از دست من و اتفاقايى كه برام ميفته كلافه ميشين ولى خوب چاره اى ندارم جز اينكه اينجا بيام و از راهنمايي هاتون استفاده كنم.
من روز چهارشنبه كه روز عاشورا بود نااميد نشسته بودم و داشتم كاملا به طلاق فكر ميكردم، تصميم قطعى رو گرفته بودم و شرايط بعد از طلاق رو تصور ميكردم، حالم بد بود ولى وقتى فكر ميكردم كه اگه محمد و مامانش نباشن چقققققدرررر آرامش دارم، داشتم فكر ميكردم كه يه دفعه محمد زنگ زد، احوالپرسى كرد كه منم خيلى خشك و عادى جوابشو دادم، گفت بيام دنبالت بريم بيرون، گفتم نه كار دارم(الكى گفتم ميرم خونه عموم اينا) بعدش هم حس كرد كه تحويلش نگرفتم خداحافظى كرد.
تا ظهر ساعت ١٢ نشستم فكر كردم كه محمد هيچوقت زنگ نميزنه، اگه زنگ زده حتما دلش برام تنگ شده، بعدش هم كه دو روز تعطيلى بود گفتم فرصت ندم به محمد و اون دختر كه دو روز تعطيلى با هم باشن. بهش زنگ زدم، شانسمو امتحان كردم و واسه نهار دعوتش كردم خونمون (فكر كردم طبق معمول دعوتمو رد ميكنه و نمياد) گفت باشه ميام. بعد نهار به بابا مامانم گفت مياين دو روز تعطيلى بريم شمال؟! اولش مامانم اينا قبول نكردن ولى خيلى اصرار كرد و همون روز بعدازظهرش آماده شديم و رفتيم شمال، تا جمعه شمال بوديم خيلى اخلاقش خوب بود، مهربون بود نذاشت بابام حتى يه تومن هم پول خرج كنه، خيلى بهمون خوش گذشت. شب چهارشنبه كه تو هتل بوديم تا صبح بغلم كرد و كمى حتى معاشقه كرديم (كه اولين بارمون بود) البته چون اون خواست، چون تو اين يكسال و دو ماه عقدمون هيچوقت نخواسته بود، اون شب باهام خيلى خوب بود و من باورم نميشد كه محمد اينقدر عوض شده.
ولى متاسفانه فقط همون يك شب بود، بعدش كه دو شب ديگه كنار هم بوديم و دو شب بعدش كه من خونه اش بودم، خييييلى باهام سرد رفتار ميكرد، منم وسايلامو امروز جمع كردم اومدم خونه خودمون. بهم زنگ زد گفت كجايى، گفتم خونه مامانم اينا، گفت چرا رفتى، الان مثلا واسه چى پاشدى رفتى اونجا؟! منم گفتم وقتى اونجام محل نميذارى، دير مياى خونه، پشتتو ميكنى ميخوابى خوب ديگه واسه چى بمونم، اونم گفت باشه هرطور راحتى. بعدشم خداحافظى كرد.
من واقعا نميدونم با اين زندگى نكبت چيكار كنم؟! من كجاى كارم اشتباست؟ چرا اينقدر سرده باهام؟

همه این کارا حفظ ظاهره
ایشون اومدن و یه خبری گرفتن و از خودشون خبر دادن که جلوی انظار اینجوری بنظر بیاد که شما زن و شوهرین که کسی نگه چرا خبری ازشون نیست.
ایشون هیچوقت برای طلاق اقدام نمیکنن و شمارو برای حفظ ابرو میخوان که بگن من زن دارم همینو بس.گهگاهیم باهمین که جلوی بقیه همه چیز طبیعی بنظر بیاد.
ایشون زندگی خودشو داره در اصل اون خانم زنشه.معذرت میخوام اینو میگم ولی انگار ازدواجشون با شما صوری بوده.
من امیدی به درست شدن اقا محمد شما ندارم و بهت بازم خواهرانه میگم خودتو زندگیتو نجات بده.
حرف قلبیم اینه که برای همچین ادمی واقعا متاسفم.ذره ای وجدان نداره که بیدار شه.ادم اگه دلش از سنگم باشه و هرچقدر هم زوری ازدواج کرده باشه باز با دیدن ویژگی های مثبت شما مجذوبتون میشه و توبه میکنه و دست ازین رفتارا بر میداره.چطور میتونن با زندگی یه دختر و ابروی یه خانواده بازی کنن.
حنا فکر میکنی همه مثل خودت ساده و روراستن و دلت زیادی بزرگه و زود صاف میشه که سادگی تو این زمونه خیلی خطرناکه.
قدر خودتو بدون و به خودت کمک کن.
هرچند روزی بالاخره با همین روند خودت متوجه میشی این اقا مرد زندگی نیست و بدون اینکه اینجا کسی بهت چیزی بگه صبرت لبریز میشه و برای همیشه این اقا از چشمت میوفته.با رفتارای زشت این اقا کم کم داری به اون مرحله نزدیک میشی.
شاید نظراتم کارشناسانه و کتابی نباشه ولی خواهرانه و دلسوزانه ست و از ابتدای تاپیک هات سعی داشتم کنارت باشم.زانکو درست میگه لطفا تاپیک هاش رو مطالعه کن کمکت میکنن تا با این روزا کنار بیای

سلام
امروز با مامانم حرفم شد، وسايلامو جمع كردم اومدم خونه شوهرم. اصلا درك نميكنه كه اينجا موندن من خوب نيست ميگه برو اونجا، اونجا خونته. هر موقع ميرم خونه مامانم ميگه واسه چى اومدى. الان نميدونم اومدنم خونه شوهرم چقدر كار درستيه!!!! به خدا چاره نداشتم، وقتى ميرم خونه هر لحظه بيرونم ميكنن سرم داد ميزنن از گريه كردن افسرده ميشم. ديروز از وقتى رسيدم خونه بابام ده بار الكى سرم داد زد (يه مشكل مالى داره خيلى عصبى شده) با مامانم هم كه رابطه ام هيچوقت خوب نبوده. ديگه تحملم تموم شد اومدم اينجا. الكى به محمد گفتم اينجا خلوته اومدم اينجا درس بخونم، اونم هيچى نگفت ولى دو روز ديگه كلافه ميشه ميگه كى ميخواى برى خونتون.
خيلى شرايط بدى دارم

اینا خانواده نیستن داری، جمع کن برو خوابگاه از دانشگاه درخواست بده یا واسه خودت خونه اجاره کن، غصه خوردن چه فایده ای داره

نوشته اصلی توسط آخیش

اینا خانواده نیستن داری، جمع کن برو خوابگاه از دانشگاه درخواست بده یا واسه خودت خونه اجاره کن، غصه خوردن چه فایده ای داره

اينى كه ميگين اصلا عملى نيست، درسته از نظر مالى مشكلى واسه گرفتن خونه ندارم ولى به نظرتون مردم، دوست فاميل آشنا، بدتر از همه خانواده شوهرم نميگن خوابگاه چرا رفتى يا خونه چرا گرفتى؟! خانواده من تو جامعه و اطرافمون يه خانواده خوب و محترمه، من اگه اين كارو بكنم خودم و خانواده ام رو زير سئوال بردم. اين راه حلتون كمى دور از واقعيته.
البته اينو بگم بابام خيلى خيلى مهربونه، فقط اين روزا مشكلات ماليش اذيتش ميكنه امروز زنگ زده بود ميگفت چرا رفتى اونجا، پاشو بيا خونه.... روزى چندبار بهم زنگ ميزنه. مامانم اخلاقش تنده و هيچ وابستگى به بچه هاش نداره و كمى عصبيه، دلش ميخواد من يا داداشم زود بريم دنبال زندگيمون و ماه تا ماه هم نبينتمون.
حالا اين وسط هم من با يه آدم مثل محمد ازدواج كردم كه رو مشكلات من يه مشكل بزرگ شده.
معصومه جون، عزيزم راهكارى كه گفتين رو ميتونم اينجا، خونه شوهرم اجرا كنم؟! اينجا موندنم به صلاحه؟