دوباره سلام دیدم که جایی گفتین:
..... از درون هم خیلی دارم اذیت میشم که با این سن هنوز بعضی از مسائلی که باید در سنین خیلی پایینتر برای ادم حل بشه، برای من اینطوری یک معضل شده. همونطور که در پست های قبلیم گفتم واقعا داره جوونیم میسوزونه. اصلا انرژی و شوق و اشتیاق یکی دو سال قبلم ندارم. دیگه نمی تونم برای چندین ساعت با تمرکز مطالعه کنم. همش فکر، فکر، فکر.
این مساله اصلا چیزی نیست که از درون اذیتتون کنه. بله کاش زودتر حل شده بود ولی دیر هم نشده. سنی که ما هستیم ( چون من تفاوت سنی زیادی با شما ندارم خودم رو با شما جمع بستم ) سن تغییر و خودسازی هست. درواقع خودسازی از حدود 18 سالگی شروع میشه و تا 40 و بعد از اون به صورت کندتر ادامه داره. پس یک موقع به این دلیل خودتون رو سرزنش نکنین چون حس سرزنش یکی از حس های خطرناکه که به دنبالش چیزهای زیادی میاد. اتفاقا خیلی خوبه که حداقل قبل از رویارویی با مشکل دارین حلش میکنین. بهتون قول میدم که اگه در مورد سایر مسئولیت های زندگی های مشترکتون مثل این مورد روی خودتون کار کنین، بدون شک یکی از اروم ترین و زیباترین زندگی های مشترک اینده مال شماست. پس باتوجه به نتیجش دلیلی برای بی انرژی بودن نیست. فکر کردن چیز بدی نیست پس بی مورد به یک دردسر تبدیلش نکنین و لذت اصلاح شدنتون رو ببرید.
موفق باشید
علاقه مندی ها (Bookmarks)