سلام مجدد
معمولا توی روابط زوجین هردو به سهم خودشان کم مهارتی ونا آشنایی به اصول زندگی مشترک ونحوه صحیح ارتباط دو طرفه دارند.
بنابراین هر کدام از زوجها قصد اصلاح دارند ما بهش توصیه میکنیم که سهم خودت از زندگی را اصلاح کن چون ما نفوذی بر اراده همسری که الان غایب هست نداریم.
در مورد مسائل اقتصادی و مالی ارزشهایی که طرفین با آن بزرگ شده اند بسیار تعیین کننده هست .مثلا ممکنه هر دو طرف بعت معنوی زندگی برایشان اهمیت داشته باشد وبدون هیچ شروطی هر دو حقوقشان رو صرف زندگی مشترک کنند.یا اینکه هر دو تفکری حسابگر واقتصادی داشته باشند وبه گونه ای دیگر شرط کنند.
مطمئنا تو اختیار حقوق وپس اندازهای خودت را داری وبدون اجازه تو نمی شود طوری دیگر ازش استفاده کرد.
بهتره حرف دلت را با روشی صحیح بگویی مثلا من دوست دارم سهم مثبتی در این زندگی داشته باشم وقدردان زحمات تو هستم ولی وقتی انتظار داری که من حقوقم را بدون داشتن هیچگونه نظر واراده ای در اختیار تو بذارم احساس میکنم کم ارزش وبازیچه شده ام.این انگیزه من رو برای زندگی مشترک بسیار کم میکند...اجازه بده اثر تصمیمش را درتو بدون کنایه وبه آرامی ببیند. حالااگر موافقت کرد تو بهتره حایگزینهای خوبی هم داشته باشی.که نوع تفکرات اقتصادیت برای زندگی چی هست.یا اینکه فقط میخواهی اختیار حقوقت را داشته باشی.
در مورد بقیه مسائلی که در پست بالا ذکر کردی هم با شقافیت وصداقت ودرمحیط ارام نظر واحساست رو بگو.
به نظر میرسد بزرگ شدن در دومحیط متفاوت باعث شده نگاه هر دو شما به زندگی دارای تفاوتهای فرهنگی باشد که این باعث میشود همدیگر را کمتر بفهمید.در این صورت نیاز هست هر دو شما نگاه حرفه ای تری به زندگی مشترک ومدیریت اختلافات داشته باشید.به نظر من چندین جلسه نیاز به دستورالعمل های یک مشاور حرفه ای دارید.
ای بامن وپنهان چودل ،از دل سلامت میکنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)