موضوع: کسیکه۴سال درگیرعشقش بودم اومده سمتم اما سرد شدم

نوشته اصلی توسط zzzz

ممنونم شماها درست میگید حتی خواهرم دوست همکار خانواده همه حرفای شمارو میزنن
تازه من با دومادشون صحبت کردم میگف بدردت نمیخوره بدبخ میشی
واقعا انتخاب بین عقل و احساس سخته
فکرکنید یکی پیدا شه معیارای عقلانی منو داشته باشه منم دوسش داشته باشم اونم منو دوس داشته باشه ۱۰۰سال دیگه پیدا میشه

.......................................

به نظرم انتخاب بین عقل و احساس درست نیست ! ( فدا کردن یکی )

بلکه باید، تعادل اون رعایت بشه .


مثلا یه پسری ویژگی های خوبی داره ولی اون دختر هیچ احساسی به اون نداره
یا برعکس مثلا » دختر ، زیبایی پسر را می بینه و احساسش میگه اون خوبه - ولی باید معیاری دیگه را برسی کنه : اخلاق - پایبندی به زندگی و ..... ( چه پسر چه دختر فرق نمی کنه )


ایده آل ترین مورد، موردی که هم احساس نمره بالا بگیره و هم عقل !
ولی خب ما نباید سخت گیر باشیم و در این مورد وسواس به خرج بدیم .
چون امکان داره در مسیر زندگی متوجه بشیم ، معیارهای احساسی که در جوانی داشتیم ، کم اهمیت بودند .


باید سعی کنیم یه تعادل بین عقل و احساس قرار بدیم - و برای این کار هم باید اولویت بندی کنیم !


خیلی خوب میشه اگر مسیر زندگیمون را به خداوند بسپاریم .



موفق باشی.

نوشته اصلی توسط zzzz

ممنونم شماها درست میگید حتی خواهرم دوست همکار خانواده همه حرفای شمارو میزنن
تازه من با دومادشون صحبت کردم میگف بدردت نمیخوره بدبخ میشی
واقعا انتخاب بین عقل و احساس سخته
فکرکنید یکی پیدا شه معیارای عقلانی منو داشته باشه منم دوسش داشته باشم اونم منو دوس داشته باشه ۱۰۰سال دیگه پیدا میشه

معیارهای عقلانی چندتا ویژگی داره‌ ، یکی اش اینه که با احساسات و عواطف تناقض نداره ، معیارهای عقلانی مکمل معیارهای احساسی و عاطفی هستند نه روبه روی اونا:-)

معیارهای عقلانی اعتدال داره:-) شما کمال طلبی رو هم دنبال چاره اش باش:-)

کمال طلبی باعث میشه اهداف و معیارهای غیر واقع بینانه تعیین کنی و زمانی هم که بهش نمیرسی استرس و افسردگی بگیری و ناکام بشی و یه راه حل هیجان مدار انتخاب کنی و مثلا به خیال خودت راحت بشی.

"چون معیارهام خیلی عاقلانه هست‌ ‌ ، هیشکی پیدا نمیشه من باهاش ازدواج کنم، پس به هر طریقی شده با همین که اسمشو نمی برم وصلت میکنم،"

علامه حسن زاده آملی می فرمایند:
الهی.
عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل ،آن گوید دور باش و این گوید زود باش :-)
منتهی منظورش تناقض نیست:-) بعدش هم اینو میگن :
"خدایا عشق را دردلم بیفزای تاهرچه غیر ازتو دردرونم ‏ هست سوزانده وخاکسترنماید"

سلام



خانم zzzz :


در مورد عقل و احساس یه مثال برای شما بزنم :


یه فردی در حال تماشای کارتون " پاندای کونگ فو کار " هست

در حین تماشای کارتون به خودش میگه چرا من نتونم کارتون بسازم – بذار شغلم را هنری انتخاب کنم .

بعد به خودش میگه » برم دانشگاه انیمیشن بخونم .

ببینید این شخص از تماشای کارتون لذت برده - در واقع احساسش بهش میگه انیمیشن سازی شغل پر هیجانی هست و خیلی لذت بخش .

این احساس رضایت از شغل انیمیشن خیلی خوبه - چون باعث میشه در رشته تحصیلیش موفق تر بشه

ولی این احساس فقط شرط موفقعیت نیست ! - باید از نظر عقلانی هم ماجرا را بررسی کنه .



یعنی به خودش بگه : من که می خوام هنرمند بشم – اصلا دید هنری خوبی دارم – استعداد نقاشی کشیدن را دارم – تمرکز دارم ؟ بازار کار چگونه هست ؟


برای اینکه مطمن بشه از نظر عقلانی راست میگه ، باید بره امتحان کنه ؟

چطوری امتحان کنه ؟

یه کاغذ بذاره جلوش – همراه با یه آموزش نقاشی. در حین تمرین ببینه لذت می بره یا نه ؟

باید بره از کارشناسان و متخصصین این رشته مشورت کنه

اونجاست که عقل و احساس همدیگر را بهتر می شناسند .


.........................................


در حکایت شما - جذابیت ظاهری اون پسر به شما میگه اگر با ایشون ازدواج کنم خوشبخت میشم ( احساس)
حالا باید عقلانی بررسی کنید !
یعنی اصلی ترین ویژگی یه مرد برای زندگی زناشویی چیه ؟
( تعهد به همسر و دوری از رفیق بازی - اهل کار و تلاش و..... )



چیزی که تو این مدت از شما فهمیدم اینکه شما خودتون می دونید از نظر عقلانی با ایشون ازدواج کردن اشتباه هست .

ولی چون تو معیارهای انتخاب همسر ، زیبایی جایگاه مهمی داره برای شما - باعث شده شما یه خورده احساسی فکر کنید . ( البته بیشتر از یه خورده )

و به خودتون میگید من وقتی باهاش ازدواج کردم درستش می کنم !

ولی این میتونه یکی از خطرهای بزرگ در انتخاب همسر باشه

پس مراقب باش !! ( برادرانه میگم )


چون انسانها تو تغییرات اجباری از طرف دیگران،،،، مقاوم هستند .



منظورم از تعادل بین عقل و احساس اینکه :
مثلا یه پسر از نظر ظاهری به دلتون بشینه ( بدون سخت گیری زیاد ) - از نظر عقلانی هم مرد زندگی باشه



در مسیر زندگی باش و حوادث داخل و خارج مسیر را به صاحبش بسپار.




به نظرم آزادی و آزادگی واقعی برای کسانی هست که،،،،، با زندگی دوست باشند - زندگی را آسان بگیرند و سعی کنند همیشه در مسیر خدا باشند .


می تونی به این مهم برسی .



مثل این پیر مردهایی که میرن تو پارک به کبوترها دونه میدند - آب میدند و ..... یه خورده این جوری حرف زدم

ببخشید اگر نگاه نصیحت کننده داشت .



یا حق .