موضوع: رفتار عجیب خانواده همسرم

شما در مورد همسر خودتون هم همینجوری قضاوت میکردین و براشون ارزشی قائل نبودین؟
اینقدر وقت گذاشته بودم و خانم ها اینقدر جزئی نگر هستند که رفتم تاپیک های قبلتون هم مطالعه کردم که بتونم براتون چیزی بنویسم.
من کاربر عادی 3تاپیک مجاز در روز دارم که یکیش رو به شما اختصاص دادم و الان پشیمونم چون شما به خودت اجازه میدی بگی خانمی و خانما رو قضاوت میکنی و متهم کنی.
فکر میکنم الان جوابتونو بگیرین که نوشتین چرا کسی تمایل نداره تو تاپیکم شرکت کنه.
چون بجز اینکه خودتون سرگردون هستین و متوجه نیستین بقیه رو هم دلسرد میکنین.
در ضمن یادتون باشه که یه خانم شما رو به دنیا اورده و بزرگ کرده و شما هرچه هستین نتیجه عمر یک خانمین.
اگر خانم ها از نظر شما موجودات بی دقت و ناتوانن پس شما که زاده یک خانمین خیلی ناقص تر از یک خانم هستین.
امیدوارم بجای اینکه تاپیکتون رو به بیراهه هدایت کنین.سعی در حل مشکلتون داشته باشین و لااقل برای وقتی که افراد برای شما میذارن ارزش قائل شین.

من نمیتونم در مورد همسرم تصمیم درستی بگیرم چون اون دنبال هوسرانی هست و به هیچ منطقی جواب نمیده

من برای دادگاه فردا میرم و مدارک را تهیه کردم و البته درخواست اجرای حکم الزام به تمکین را میدهم که زمینه ساز قبول ازدواج مجددم می گردد.

دلم نمیخواد که همسر دیگری بگیرم اما روزگار داره مجبورم میکنه
فقط نمیدونم بهترین حرف چیه که بهش بگم تا هم اتمام حجت باشه و هم اگه میخواد زندگی کنه یک فرصت دوباره ای براش باشه
اون بعد طلاق تباه میشه و نمیخوام بخاطر نادونی لطمه ببینه

البته مثل قبلا دوسش ندارم و رفتار الانم بخاطر حس ترحم هست وگرنه منطقا باید تا اتمام اقساط ناشی از ازدواج همینجوری باشه و پرونده مهریه را به عناوین مختلف ادامه دار کنم و در نهایت هم با گرفتن خسارت طلاقش بدم.

من الانم میتونم طلاقش بدم و قسطی هم مهریه را بدم که البته نمیدم.
چون مهریه به همسر شخص تعلق نمیگیره و به زن هرزه یه پول سیاه هم تعلق نمیگیره

زنهایی مثل زن من به جامعه و جنسیت زن خیانت کردند

ممنون که پاسخ دادید
میشه بپرسم هدفتون از دادن فرصت دوباره به خانمی که بهش میگین هرزه چیه؟
سئوال خوبی مطرح کردید
امام علی ع به مالک اشتر میفرمایند
ای مالک! اگر شب هنگام کسی را در حال گناه دیدی، فردا به آن چشم نگاهش مکن ، شاید سحر توبه کرده باشد و تو ندانی

اگر پس از راستی ازمایی مطمئن بشم توبه کرده میبخشمش

من مرد هستم و هر مردی برای خونش تعیین قانون می کنه و از نظر من زنی که با مردهای نامحرم قرار بزاره و برای نابودی زندگی توطئه بچینه و دل به اونا بده هرزه هست

ماه ها از همسرم دور بودم اما با رفع کدورت ها این توان را در زندگی میبینم که بشه دوباره ساختش


زندگی همسرتون و تباه شدن یا نشدنش بعد از طلاق به خودش مربوطه. شما اگه تصمیم به برگشت دارین، نباید با حس ترحم یا به خاطر آینده ایشون باشه.

بعد طلاق بخودش مربوطه و منم کاری ندارم

تصمیم به برگشت مشروط ایشون دارم و در دادگاه هم پیش قاضی اعلام میکنم.

اون سن پایینی داره و والدین آگاهی نداره ، حس ترحم نسبت بهش دارم چون خودم را در موقعیت بسیار قویتری نسبت به اون میبینم و فعلا زنم هست.

زنم تا زمانی موقعیت قوی داشت که من میخواستمش

اقدامم به طلاق همونجور که چندین بار گفتم مشروط به جبران خساراتم هست و اگه همین امروز جبران خسارات بشه طلاقش میدم

چند ده میلیون تومان و ماه ها از عمرم ضرر کردم، در مورد عمر کار زیادی از دستم برنمیاد اما در مورد ضرر مالی میشه کارایی کرد.

با همه گفته های تا حالا ، اگه راهنمایی باشه تا بشه زندگی را دوباره ساخت تمایل دارم همین زندگی ساخته بشه

حدود سه ساعت زودتر به دادگاه رفتم و کلی اطلاعات خوب جمع اوری کردم.
وکیل گفت اگر نمیخوای واقعا فعلا رسما ازدواج کنی دادخواست ازدواج مجدد نده چون در شرایط اون میتونه بدون اجازه از شما و با اجازه دادگاه خودشو مطلقه کنه و شما همیشه بگو دوسش دارم و بیاد زندگی کنه

در جلسه گفتم همه مهریه را قبول دارم و همش ناز چشمای زنم وقت عقد دوسش داشتم و مهرش کردم، الان استطاعت ندارم که یکباره پرداخت کنم و در فرصت مقتضی پرداخت میکنم.
به همسرم گفتم بریم سر زندگیمون و مهریه را هم میدم اونم گفت خفشو برو گمشو

بهش گفتم ضرر اصلی با تو هست چون تو کسی را از دست دادی که دوست داشت و عاشقت بود اما من کسی را از دست دادم که دوسم نداشت.

با روندی که در دادگاه است و با حضور مستمرم در جلسات طبق پیش بینی ها اولین قسط قطعی حدود یک سالو نیم تا دوسال دیگه انجام میشه
چون در اعتراض به حکم صادره اعسار میدیم بعد دوباره اعتراض بعد واخواهی تا اقساط کمتر بشه همه فامیل هم شهادت میدن و کلی شاهد دارم
بخاطر زندگی شکست خورده، ماهانه خیلی قسط پرداخت میکنم

میخواهم در نهایت مهریه را پرداخت کنم و دین خودم را قبول دارم اما با اینکه بد کرده ، دوست ندارم در دادگاه بره چون دادگاه جای خوبی نیست البته چاره ای هم ندارم چون اونا به حرف هیچکس گوش نمیکنند و خواستار طلاق نیستند و زندگی هم نمیکنند. دشمن دانا بهتر از دشمن نادان است.
در فامیل هم گفتم من هر زمانیکه اونا امادگی داشتند برای طلاق می ایم لیکن اول ضرر و زیانم را جبران کنند تا طلاقشو بدم.

میخوان با مهریه اذیتم کنند اما اول باید خودشون را اول اذیت کنند
امیدوارم خوشبخت بشود

دیگه نوشته ای برای مشورت در مورد ادامه زندگی با این همسرم نمینویسم چون از صمیم قلب دیگه نمیخوامش و تکلیفم معلومه، در جلسات بعدی حتی جمله ای در مورد ادامه زندگی نمیگم ، جالبه مثل قبلا اصلا دلم نمیلرزید و از دیدنش هیجان نمیگرفتم و متوجه خاموش شدن همیشگی اتش عشق اون در قلبم شدم

خود کرده را تدبیر نیست
من بد کردم و دارم بد میبینم و شکست در این زندگی بخاطر اشتباهات خودم هست و مثل یک مرد تاوانش را هم میدم.

همزمان در تلاش برای ساختن زندگی مشترک بعدی هستم.